Vroege puberteit
Hoi allemaal,
Ik ben nieuw op dit forum. Ik ben hier gekomen omdat ik op zoek ben naar ervaringen en eventuele tips.
Onze jongste dochter is nu 8 en zij zit al in de puberteit. Zij is erg lang, heeft okselhaartjes en borstvorming. Wij horen deze week van de huisarts of zij doorgestuurd wordt naar de kinderarts.
Ze vindt het erg lastig wat er allemaal verandert aan har lichaam en is hier totaal nog niet aan toe. Gelukkig zijn wij hier altijd erg open over. Ook met haar zus van 11, die jaloers is op haar zusje van 8 want die haalt haar met veel dingen in.
Zij zal vast niet de enige zijn die zo vroeg in de puberteit zit? Is hier iemand die ook in vergelijkbare situatie zit? Of eventueel tips heeft? Dan hoor ik het graag.
Mijn dochter kreeg ook haartjes (oksels, schaamstreek) vlak na 8e verjaardag. Wij dachten ook borstvorming te zien. Kinderarts had aan dat er nog geen borstvorming was en voor dat moment nog geen verder onderzoek nodig was. Mijn dochter is klein (Wij ook, dus niet afwijkend van haar eigen lijn). Doorverwijzing van huisarts kregen we eigenlijk meteen.
We zijn inmiddels jaar verder en haargroei en borstontwikkeling is niet veranderd. Ze heeft nu wel al af en toe een puistje (heeft ook andere huidproblemen) en zweetgeur na sporten bijv. Dus we gaan weer contact opnemen met de kinderarts.
Ik lees dus ook graag mee met ouders die al meer ervaring hiermee hebben.
Ik was 8-9 jaar toen dit bij mij gebeurde. De natuur kan je helaas niet tegenhouden. Wat wel kan is kinderen al zo vroeg mogelijk voorlichten zodat dit voor hen iets heel normaals is en ze niet raar opkijken. Ik had toen ik 11 was klasgenootjes (meisjes) die niet bleken te weten wat menstruatie is toen een leerling in de klas er een grapje over maakte...
hier ook die leeftijd bij de kinderen en gewoon met 13 a 14 jaar de 1e menstruatie. Het zegt dus nog niet zoveel. Wij ben daar nooit mee naar een dokter geweest, laat staan een specialist; de ene is vroeg, de ander laat en soms staat het na die 1e verschijnselen nog heel lang stil.
Galiameloen schreef op 04-06-2022 om 11:39:
Ik was 8-9 jaar toen dit bij mij gebeurde. De natuur kan je helaas niet tegenhouden. Wat wel kan is kinderen al zo vroeg mogelijk voorlichten zodat dit voor hen iets heel normaals is en ze niet raar opkijken. Ik had toen ik 11 was klasgenootjes (meisjes) die niet bleken te weten wat menstruatie is toen een leerling in de klas er een grapje over maakte...
Puberteit kan je wel remmen, en in sommige gevallen is dat ook wenselijk. Dus goed om met de huis- of kinderarts te bespreken.
Galiameloen schreef op 04-06-2022 om 11:39:
Ik was 8-9 jaar toen dit bij mij gebeurde. De natuur kan je helaas niet tegenhouden. Wat wel kan is kinderen al zo vroeg mogelijk voorlichten zodat dit voor hen iets heel normaals is en ze niet raar opkijken. Ik had toen ik 11 was klasgenootjes (meisjes) die niet bleken te weten wat menstruatie is toen een leerling in de klas er een grapje over maakte...
Inderdaad vroeg voorlichten is wel zo praktisch aangezien het bij iedereen in een ander tempo gaat. Ik was met 10 jaar ongesteld en 6 maanden later was een bh toch wel echt noodzakelijk. Bij anderen komt het later.
In mijn klas zat een meisje wat ook met 10 jaar ongesteld werd op school en zij was helemaal in paniek, had nog nooit iets over ongesteld worden gehoord, dacht dat ze iets heel ernstigs had. Haar paniek maskte enorme indruk op me en vond het ook best zielig voor haar. Ik was toen toch wel blij dat ik wist wat het was en hoe te handelen.
Mijn oudste had met 7 al zweetgeur en met 8,5 beginnende borstgroei. Met 9,5 kreeg ze haartjes en was de groeiversnelling al aardig ingezet. Overleg met de kinderarts gehad en een scan en botfoto lieten een botleeftijd van 11 a 12 zien. Verwachtte eindlengte was toen 1,55 en ongesteld met 10,5. Dat is aardig uitgekomen. Ik had liever haar puberteitsremmers gegeven, maar de specialist vond dat net niet nodig en onze dochter wilde dat ook niet. Als het alleen aan mij gelegen had had ik het wel gedaan. 1,55 is aan de kleine kant en ongesteld met 10,5 is ook niet alles. Ondanks dat ze er goed mee omgaat.
Ach, dat is tegenwoordig geen rare jonge leeftijd meer om ongesteld te worden. Was bij mijn dochter ook. Die had verder nog weinig puberteitskenmerken, dus we zagen het niet echt aankomen.
Maar 1.55 m is wel echt vervelend ja. Snap dat je dat graag anders had gezien.
Ik was lichamelijk ook vrij vroeg. Schaamhaar op mijn achtste, okselhaar en beginnende borstgroei met tien, maar toch pas met twaalf ongesteld.
Ik ben op mijn elfde nog even 12 cm in een jaar gegroeid en daarna bijna niet meer.
Ik ben niet erg groot, maar ook weer niet problematisch klein.
Wel was het zo dat ik lichamelijk voorliep op mijn sociaal-emotionele ontwikkeling en dat vond ik niet zo fijn.
De afweging is wat voor jouw kind het meest wenselijke/minst ingrijpende is. Is dat een heel medisch traject of is dat de natuur zijn gang laten gaan?
Hoi allemaal,
Bedankt voor jullie antwoorden. Wat ik lees kan het inderdaad zo verschillend zijn. Vroeg okselhaar, maar toch wat latere menstruatie. Het is natuurlijk ook per persoon verschillend.
Het is inderdaad wat @mamaE zegt: het voorlopen van je lichamelijke ontwikkeling op je sociaal emotionele ontwikkeling is lastig.
Van de week zei ze dat ze het lastig vond om haar vinger op te steken omdat ze bang is dat het okselhaar iemand het opvalt. Zeker met korte mouwen. Ze wil nu bepaalde kleding liever niet aan. En natuurlijk zeggen wij dat het niet uitmaakt en dat kinderen van die leeftijd het niet zien. Maar ze ziet ook dat ik mij scheer, dus dat is natuurlijk dan niet het goede voorbeeld van mij.
Boekje gehaald bij de bibliotheek om haar duidelijk te maken hoe haar lichaam gaat veranderen en waarom dit is. Maar vind het echt lastig omdat zij er eigenlijk nog niet aan toe is in vergelijking met haar zus.
als mijn dochter op die leeftijd okselhaar krijgt, mag ze het afscheren van mij. Zelf ben ik enorm gepest omdat ik o.a. vrij vroeg beenhaar kreeg en ging stiekem scheren. Liever had ik gehad dat mijn moeder er open over was geweest en me had gesteund in plaats van me een preek te geven over het scheren.
Dat okselhaar hoeft toch geen probleem te zijn. dat kan ze toch afscheren. Dat deed ik vroeger ook zodra ik okselhaar kreeg.
Kinderen zien okselhaar echt wel. Kinderen zien meer dan je denkt, ook dingen die afwijken of opvallen. Dat is niet erg, zo lang ze er maar geen waardeoordeel aan verbinden. Iedereen ziet uiterlijke kenmerken en mensen die zeggen dat dat niet zo is liegen of mankeren wat aan hun ogen.
Als je kind zich er niet prettig bij voelt, zou ik daar wel in mee gaan. Of dat gevoel nu voortkomt uit maatschappelijke normen of niet. Jouw kind hoeft niet op zulke jonge leeftijd in haar eentje de normen te gaan veranderen. Als ze niet wil scheren is dat oké, als ze dat wel wil, is dat ook oké.
Ze is vroeger al gepest om haar beenharen. Ze heeft er veel en zijn donker. Dus dit ligt wel gevoelig voor haar.
Mijn man en ik zijn het hier niet over eens. Ik zeg ook scheren maar hij vindt dat nog niet. En hij vraagt zich af of er niet een betere manier is dan scheren. Hij begon over harsen enzo. Nou dat gaan we dus helemaal niet doen. Scheren is juist laagdrempelig. Ik ga het vanavond denk ik nog een keer bespreken met haar. Morgen een voetbaltoernooi en ik denk dat ze zegt dat het er wel afmag.
Jojoju, wat naar dat je je niet gesteund voelde door je moeder. Is dit daarna wel verbeterd? Heb je nog tips hoe je dit verder liever gezien had?
de band met mijn moeder is nooit goed geweest, emotioneel gezien is ze er nooit geweest. Ook praten over sex en inderdaad veranderingen in het lichaam werd niet gedaan, ik kreeg een boekje toegeworpen met de mededeling 'lees dat maar'.
Mijn dochtertje is nu 4 en heeft ook vragen over hoe een baby in de buik komt. Ik geef hier eerlijk antwoord op, maar wel op haar niveau. Openheid vind ik belangrijk, begrip tonen; 'ik snap dat je het heel vervelend vind dat je okselhaar/beenhaar hebt, zullen we samen nadenken over een oplossing?' En of dat nu niet scheren of wel scheren is.. je geeft haar de mogelijkheid om haar eigen ideeën kenbaar te maken zonder dat ze veroordeelt wordt. Dat er geluisterd word en ze zich veilig genoeg voelt om het erover te hebben.
Misschien is ontharingscreme ook nog een idee, eigen merk van de kruidvat ruikt prettig en is ook zo gedaan
Mooi dat je nu wat jij gemist hebt bij jouw moeder goed probeert te doen voor jouw dochter. Ik ben het met je eens dat open en eerlijk werkt. Dat probeer ik ook zeker te bereiken en ik denk deels al dat dat gelukt is. Want ook de oudste van 11 is erg open en vraagt wat ze wil weten. Ook loopt ze gewoon nog in haar blootje naar de douche enzo.
