Wel of niet meer helpen met omkleden?
Mijn zoon van 7 zit sinds kort bij een zwemvereniging. Bij de zwemles voor ABC stonden alle ouders altijd te wachten op hun kinderen om te te helpen met aankleden maar hier doen de kinderen dit op een handje na allemaal zelf. Die ouders zetten de kinderen dus af en halen ze als ze aangekleed zijn weer op.
Ik heb een keer geprobeerd om het zoontje ook zelf te laten doen maar hij heeft er erg moeite mee en gaat dan bijna letterlijk aan me hangen en roept hard nee mama, ga niet weg. Ik ben dan toch gebleven (of dat handig is, is de vraag).
Ik sta nu op het punt om het weer te proberen maar twijfel. (We hadden overigens wel al aangekondigd dat we niet meer zouden helpen). Deels omdat ik denk, ach, als hij het nu nog nodig heeft, dan blijf ik hem nog wel een tijdje helpen (ik sta er overigens alleen bij, hij kleedt zichzelf aan en uit), en deels omdat ik een terugvalletje heb na mijn burn out en eigenlijk niet de energie heb om met "verzet" om te gaan.
Aan de andere kant wil ik hem zelfstandig maken en nu eens doorpakken.
Wat ook nog meespeelt, is dat hij enorm kan treuzelen dus als ik hem alles alleen laat doen, kan hij zo een kwartier gaan douchen en erg lang over het aankleden doen omdat hij gaat spelen. Niet handig als de les om 17.15 uur afgelopen is.
Eigenlijk een klein probleem maar toch zit het me dwars genoeg om aan jullie voor te leggen. Waar zouden jullie op dit moment voor kiezen?
(Ik lees jullie reacties trouwens morgen. Ga nu slapen 😊)
erinhanson schreef op 20-04-2022 om 07:40:
Niet te moeilijk doen. Pick your battles en laat je niet opjagen. Tijdstip is ook een ding: moe van de schooldag, spelen en zwemmen, misschien wel hongerig. Vindt hij het nog spannend in de nieuwe groep? Ik zou de strijd niet aangaan.
Makkelijke kleding (of een onesie/pyjama, badslippers, het zijn maar een paar stappen van het zwembad naar de auto) scheelt een bult.
Wil je het toch doorzetten, dan zou je het eventueel kunnen voorbespreken of in stapjes kunnen afbouwen. Er wel bij zitten en steeds minder doen. Bij mijn zoon hielp het bijvoorbeeld ook om de kleding netjes neer te leggen. Broeken en trui niet binnenste buiten neer klappen, maar even goed doen, handdoek ophangen, enz.
Ik heb hem trouwens al een volgorde van inpakken aangeleerd zodat het makkelijker is zich weer aan te kleden. Dat zit er al goed in 👍
En hij heeft echt nog mij als vangnet nodig. Dat ik er niet ben, vindt hij heel spannend want het omkleden kan hij wel.
wat is er onhandig aan dat tijdstip?
Ik vind het alleen onhandig vroeg want zou in mijn situatie zijn dat ik om 6 uur thuis ben en we om half 7 aan tafel zitten. Wat bij ons zelfs als we nergens heen hoeven al aan de vroege kant is.
Wij hebben nooit voor 7 uur aan tafel gezeten ook niet toen zoon peuter/kleuter was.
Waar ik dan wel voor zorg is dat er rond 5 uur wat te eten was. Na sport banaan of boterham pindakaas anders iets van paprika, komkommer of tomaatjes.
Omdat de trek na het sporten in combinatie met vermoeidheid en kou niet helpt bij het behoud van de gezelligheid.
Ysenda schreef op 20-04-2022 om 08:26:
wat is er onhandig aan dat tijdstip?
Ik vind het alleen onhandig vroeg want zou in mijn situatie zijn dat ik om 6 uur thuis ben en we om half 7 aan tafel zitten. Wat bij ons zelfs als we nergens heen hoeven al aan de vroege kant is.
Wij hebben nooit voor 7 uur aan tafel gezeten ook niet toen zoon peuter/kleuter was.
Waar ik dan wel voor zorg is dat er rond 5 uur wat te eten was. Na sport banaan of boterham pindakaas anders iets van paprika, komkommer of tomaatjes.
Omdat de trek na het sporten in combinatie met vermoeidheid en kou niet helpt bij het behoud van de gezelligheid.
Waarom zou je pas om zeven uur eten als je met een hongerig kind ook eerder aan tafel kan zitten?
En verder: ik zou gewoon helpen, niet passief erbij gaan staan en niet belonen met ijsjes. Als je je kind zelfstandig wil maken kan dat ook thuis op een moment dat wel goed uitkomt. Nergens voor nodig om het jullie beiden ongemakkelijk te maken.
Pinokkio schreef op 19-04-2022 om 23:34:
Volgens mij hoef je (de meeste) kinderen ook helemaal niet zelfstandig te maken. Dat worden ze idd vanzelf wel.
En vooral van genieten ook! Voor je het weet ben je niet meer nodig.
Pinokkio schreef op 19-04-2022 om 23:34:
Volgens mij hoef je (de meeste) kinderen ook helemaal niet zelfstandig te maken. Dat worden ze idd vanzelf wel.
En vooral van genieten ook! Voor je het weet ben je niet meer nodig.
Helaas moest dat met mijn twee oudste stiefkinderen wel, daar speelt ook ass mee en die moet je dat echt aanleren met stapjes. Zij komen zelf niet tot ontwikkelingsstappen.
Mijn eigen kinderen en de jongste sd ging dat wel natuurlijk.
Mijn dochter van 9 hetzelfde bij de zwemvereniging. Inmiddels na een paar maanden heeft ze wel door dat het niet stoer is dat je moeder erbij staat en kan ik wieberen.
Ze is wel heel langzaam, ik snap dat het gezellig is, maar vertel haar altijd wel een beetje door te werken.
Ysenda schreef op 20-04-2022 om 08:26:
wat is er onhandig aan dat tijdstip?
Ik vind het alleen onhandig vroeg want zou in mijn situatie zijn dat ik om 6 uur thuis ben en we om half 7 aan tafel zitten. Wat bij ons zelfs als we nergens heen hoeven al aan de vroege kant is.
Wij hebben nooit voor 7 uur aan tafel gezeten ook niet toen zoon peuter/kleuter was.
Waar ik dan wel voor zorg is dat er rond 5 uur wat te eten was. Na sport banaan of boterham pindakaas anders iets van paprika, komkommer of tomaatjes.
Omdat de trek na het sporten in combinatie met vermoeidheid en kou niet helpt bij het behoud van de gezelligheid.
Onze kleuters liggen om 7 uur in bed. Ze zijn nu al moe aan het eind van een schoolweek, als ik ze dan ook nog eens op zou houden tot halverwege de avond zouden ze vanaf woensdag al als een vaatdoek in de lesbank zitten
RosaMontana schreef op 20-04-2022 om 08:43:
[..]
Waarom zou je pas om zeven uur eten als je met een hongerig kind ook eerder aan tafel kan zitten
Omdat kind om 5 uur wel iets wilde eten maar niet een hele maaltijd. Schoonmoeder vond altijd dat zoon zo slecht at op hun oppasdag. Ze aten om 5 uur. Dan hadden en hebben wij echt nog geen trek.
Hoeveel eerder kun je aan tafel zitten? Werken tot 5 uur, naar huis, koken en het is al half 7.
Evaluna schreef op 20-04-2022 om 08:58:
Mijn dochter van 9 hetzelfde bij de zwemvereniging. Inmiddels na een paar maanden heeft ze wel door dat het niet stoer is dat je moeder erbij staat en kan ik wieberen.
Ze is wel heel langzaam, ik snap dat het gezellig is, maar vertel haar altijd wel een beetje door te werken.
Zoon heeft daar totaal nog geen oog voor dat dat niet stoer is 😁 Maar dat is misschien ook de leeftijd.
Ysenda schreef op 20-04-2022 om 08:26:
wat is er onhandig aan dat tijdstip?
Ik vind het alleen onhandig vroeg want zou in mijn situatie zijn dat ik om 6 uur thuis ben en we om half 7 aan tafel zitten. Wat bij ons zelfs als we nergens heen hoeven al aan de vroege kant is.
Wij hebben nooit voor 7 uur aan tafel gezeten ook niet toen zoon peuter/kleuter was.
Waar ik dan wel voor zorg is dat er rond 5 uur wat te eten was. Na sport banaan of boterham pindakaas anders iets van paprika, komkommer of tomaatjes.
Omdat de trek na het sporten in combinatie met vermoeidheid en kou niet helpt bij het behoud van de gezelligheid.
Als ik zoon help, zijn we tussen kwart voor 6 en 6 uur thuis (we moeten nog een kwartier fietsen) en eten dan rond half 7. Voor ons is dat laat dus dan hebben we honger en dat is niet goed voor ons humeur 
En als ik niet help, is het waarschijnlijk nog wat later dus vandaar.
RosaMontana schreef op 20-04-2022 om 08:43:
[..]
Waarom zou je pas om zeven uur eten als je met een hongerig kind ook eerder aan tafel kan zitten?
En verder: ik zou gewoon helpen, niet passief erbij gaan staan en niet belonen met ijsjes. Als je je kind zelfstandig wil maken kan dat ook thuis op een moment dat wel goed uitkomt. Nergens voor nodig om het jullie beiden ongemakkelijk te maken.
Als hij het zelf doet, is de stap naar dat ik er niet meer bij sta minder groot. En die wil ik wel op den duur gaan maken.
Mijn uitgangspunt in de opvoeding is dat mijn kind alles zelf doet wat ze zelf kan.
Sommige kinderen moet je wel stimuleren om zelfstandig te worden. Ik was zo'n kind en mijn passiviteit daarin werd thuis volledig gefaciliteerd. Als ik er nu op terugkijk, vind ik het echt nergens op slaan dat mijn ouders zoveel voor mij deden en zelfs een ondermijning van het vertrouwen in hun kind. Want als je altijd alles overneemt, denkt een kind dat het het niet goed genoeg kan.
Op school na gym moeten ze ook zelfstandig omkleden. Vroeger hadden we schoolzwemmen in groep drie. Toen kon elk kind zich zonder uitzondering zelf omkleden. Ook ik. Er was ook geen hulp beschikbaar.
Vanaf groep vier waren er ook al wel zwemfeestjes. Dan moesten we ons ook zelfstandig om kunnen kleden.
Dat je er voorlopig nog bij blijft is prima. Ik zou dat niet gaan belonen met stickers en ijsjes. Jezelf aankleden is een hele normale vaardigheid.
