Woedeaanvallen in voetbalteam 9-jarigen
Hi,
Mijn zoon van 9 zit sinds kort op voetbal. In zijn team zitten een aantal jongetjes die regelmatig een woede-aanval krijgen. Ook middenin een wedstrijd, waarna ze het veld verlaten en niet meer willen terugkeren. Gisteren kreeg een jongen een woedeaanval tijdens de training en trapte uit nijd keihard een bal in mijn zoon zijn buik. Mijn zoon had niets te maken met de reden waarom die jongen boos werd, maar was wel de gelukkige die werd getroffen. De bal kwam zo hard aan dat hij niet meer kon ademen en de trainer hem moest helpen weer lucht in zijn longen te krijgen. De betreffende jongen heeft niet eens zijn excuses aangeboden.
Ik heb de neiging de ouders van dit mannetje hierop aan te spreken, of het in de groepsapp aan de kaak te stellen. Ik moet er in ieder geval iets mee, want ik vind dit gedrag niet oké. Als ze (deze voetbalclub/deze ouders) dit wél oké vinden wordt het tijd naar een club over te stappen waar een andere moraal heerst.
Ik ben nog zoekende wat wijsheid is. Daarom ben ik benieuwd wie er een soortgelijke ervaring heeft, en hoe je daarmee bent omgegaan.
niet in de groepsapp
Doe het niet in de groepsapp. Dat verzandt vaak in heen en weer gezeur.
In eerste instantie spreek je de trainer / leider / coordinator hierop aan. Geef aan dat je geen aggressie naar je kind toe accepteert en dat je verwacht dat de trainer de jongen hierop aanspreekt. Excuses aanbieden daar heb ik nooit zoveel mee. Belangrijkste is dat iemand het niet meer doet. Niet gemeende excuses daar heb je toch niks aan.
Als hij boos wordt dan kan hij even wat anders gaan doen. Inderdaad even weggaan maar niet aggressief worden naar teamgenoten. Doet hij dat wel dan is het aan de trainer/leider/coordinator om daar iets aan te doen.
Mijn zoon zat vorig jaar ook in een probleem team met een aantal erg moeilijke kinderen. Deze kinderen werden uiteindelijk van de training verwijderd als ze het te bont maakte. Uiteindelijk werd 1 kind in een ander team gezet om het foute haantjesgedrag te doorbreken. Ik heb wel eens een ouder op het gedrag aangesproken maar het ging daar het ene oor in en het andere uit. Het kwam erop neer dat als mijn zoon (hij was 8 jaar) problemen had met het gedrag van haar zoon dat was dat zijn probleem (haar zoon schold kinderen uit voor homo, schopte ballen weg, verstierde de training, liep te pesten en te zuigen). Ik heb het keer op keer aangegeven bij de coordinator. Dat hielp uiteindelijk wel want dit jaar zit zoon in een ander team en nu gaat alles prima.
Doe hem op korfbal
Mijn kinderen korfballen, omdat wat jij schetst bij veel voetbalverenigingen voorkomt, ook bij de enige voerbalclub in ons dorp.
Niet alleen competitie met andere verenigingen om het kampioenschap maar ook onderlinge strijd om in de F1, D1 of in welke 1 dan ook te mogen spelen. Als dingen dan niet gaan zoals sommige kinderen willen dan zijn ze boos tot dit soort dingen aan toe.
Er is meer dan voetbal en korfbal is echt niet voor doetjes. Spelinzicht, tactiek, snelheid je hrbt het allemaal nodig om een goede wedstrijd te spelen. Bovendien gemengde teams waar de haantjes wat minder te vertellen hebben. De kippen snoeren ze de mond😀🤭
ha, stickertje
Mijn dochter zit op korfbal. Ik heb nog nooit zoveel gedoe meegemaakt als daar. In de appgroep misdragen sommige ouders zich echt. Ik heb al een paar keer bijna de appgroep verlaten.
Bij voetbal heb ik het nog nooit zo bont meegemaakt als het gedrag van sommige ouders bij korfbal.
Vervelende mensen en kinderen kan je overal tegenkomen. Mijn dochter heeft dit jaar pech met haar korfbalteam (nou ja met de ouders dan). En ook bij korfbal is er gezeur over wie er in welk team komt en of dat nou wel terecht is. Net als bij voetbal, hockey en al die andere teamsporten.
Mijn oudste zoon nu 16 jaar heeft nog nooit gedoe gehad met voetbal en sinds mijn jongste zoon in een ander team zit, is het ook over. Zoon op atletiek maakt nooit zoveel mee maar dat is dan ook individuele sport en aan app groepen doen ze niet.
Herkenbaar
Sommige kinderen zijn gewoon niet zo geschikt voor teamsport. Erg jammer dat sommige ouders dat niet willen inzien.
Het is aan de trainer/coach om dat op te lossen.
Boos worden is niet altijd te voorkomen, het is wat je doet met die boosheid. Zowel als begeleider en als kind.
Een goed gesprek en een kleine schorsing lijkt mij wel terecht. De boodschap zou inderdaad moeten zijn: als je boos wordt ga je maar even weg om af te koelen. Geweld mag nooit!
Helaas kan niet iedereen die boodschap overbrengen.
Ik zou het niet te lang aanzien want meestal is dit funest voor een sfeer in een team en kan dit tot erg veel spanning en pestgedrag tussen kinderen leiden (ja ervaring.... en nee niet bij de voetbal....).
sorry roze bril effect?
Jongste is gaan korfballen, omdat er hier van de voetbal nare verhalen naar buiten kwamen en van de korfbal niet. Van bezoekende/bezochte clubs krijg je tijdens een wedstrijd natuurlijk niet echt een goed beeld. Je weet niet wat die ouders in een appgroep uitvreten.
Bij de korfbal was er ook wel eens iets maar dat was tot nu toe altijd prima uit te spreken. Ik heb het naïeve idee dat korfbal netter is dan voetbal.
Hier trouwens eenmaal de Fjes voorbij geen strijd wie er in de 1 of 2 gaat, iedere leeftijdscategorie heeft maar 1 team.
stickertje
Vervelende kinderen en ouders kan je overal tegenkomen. Net als hele leuke. Meestal gaat het prima. Ook bij voetbal.
Mijn dochter korfbalt bij de C en in de C3 dus helemaal niet op een hoog niveau. Haar armen zitten vaak onder de nagelafdrukken omdat meiden knijpen. Venijnig als de scheidsrechter het niet ziet. En daar is ze dan heel verontwaardigd over.
`Strijd`ontstaat vaak als kinderen meer willen en kunnen maar die kans niet krijgen. Mijn dochter is geen korfbalheld en heeft het prima naar haar zin in de C3. Mijn oudste zoon was een stuk ambitieuzer en wou dolgraag in de selectie maar kreeg nooit die kans. Nu deden wij daar als ouders ook niet moeilijk over maar het was wel sneu omdat hij echt beter was dan sommige kinderen die wel in de selectie zaten. Hij is kreeg die kans pas toen hij 15 jaar was. Hij is nu 16 en speelt als basisspeler in de 017/1 op hoog niveau. Jongste zoon kan lekker voetballen en is gelijk in een selectieteam gekomen. Grote club. Bij de Fjes hebben ze al 14 teams. Ik kan mij dus wel voorstellen dat ouders en kinderen mopperen over de teamindeling. Het is ook zeker niet altijd eerlijk en rechtvaardig. Selectieteam hebben betere trainers en trainen ook vaker.Ook krijgen ze bij voetbal tassen en trainingspakken. Ze moeten ook meer betalen overigens.
De ouders die bij korfbal nu zo moeilijk lopen te doen zeuren vooral omdat zoon niet in een selectieteam zit en waarom onze kinderen geen `echte` trainer hebben op de tweede trainingsmogelijkheid maar het moeten doen met een ouder etc. Vooral heel veel negatief gezeur. Dus ook bij korfbal kunnen ouders moelijk lopen doen.
Hier
Wat heftig. Ik zou dit wel aan de trainer laten weten. Bij voetbal heb ik het nog niet zo meegemaakt en mijn zoon voetbalt nu 4 jaar. Hier meer last van al te fanatieke ouders van sommige tegenstanders. Bij de kleintjes waren er wel eens kinderen die boos wegliepen omdat ze iets niet eerlijk vonden en daar is door de trainers goed op ingespeeld. Hier zijn ook gemengde teams. Sommige kinderen moeten het ook echt leren, zoon van een vriendin van mij was zo fanatiek en kon zo slecht tegen zijn verlies dat is echt een ding geweest, hij kon kiezen of zich gedragen of thuis blijven, toen wist hij het wel.
Mijn dochter, die hockey speelt, is laatst uitgescholden voor hoer en expres geraakt door iemand van de tegenpartij, meisjes van 11 en 12 jaar! Omdat ik het zelf niet gehoord en gezien heb, heb ik het maar gelaten maar ik vind het wel absurd.
ja herkenbaar
Bij zoon hadden ze een paar van die heethoofden in t team toen hij jonger was, jaar of 9-10 denk ik. Pff.... was soms echt een drama, vraten elkaar nog net niet op. Keeper lag bv boos in de goal als t niet ging zoals hij wilde en wilde niet meer omhoog komen, ander schopte/stompte iemand als hij boos was en ander rende weg etc.
Man was leider en heeft met de trainer een plan gemaakt wat aan de jongens werd voorgelegd. Ze waren er echt klaar mee. Er werd aangegeven dat dit gedrag niet getolereerd werd. 1 waarschuwing en dan moest t klaar zijn, in de training en in de wedstrijd. Ging t door dan startte je de wedstrijd erop als reserve, nog een keer en dan deed je niet mee de wedstrijd erop. De rest van de jongens zeiden: liever met iemand minder dan steeds met dit gezeur/gevecht. Dan verliezen we maar. Op 1 na, die is boos met heel veel commotie vertrokken bij de voetbalclub, gingen alle 3 de jongens weer veel beter mee in het groepsproces. Gelukkig!
De jongen die vertrok wilde na 2 seizoenen weer meedoen want op de andere club was ie ook steeds boos geweest en dat ging ook niet, daar ook boos vertrokken.
Ondertussen ging het supergoed en was t een heel hecht leuk team geworden, de jongen werd niet bij hen geplaatst.
vervelende kinderen
Vervelende kinderen... tsja, ik zie het meer als onmacht, hoe vervelend ook voor diegene die de trappen krijgt. Het gaat niet om de moraal van dit kind, en ook niet van de ouders.
Zeker met de trainer over hebben. Er zou meer begeleiding moeten zijn voor bepaalde kinderen, zodat dit voorkomen kan worden. Net zoals leerkrachten vaak niet kunnen omgaan met korte lontjes is dit ook lastig voor een sportleraar.
De aangewezen persoon om de ouders aan te spreken is m.i. wel de trainer. Als ouder zou ik dit trouwens wel willen weten en de trainingen//wedstrijden bij willen wonen, om mijn kind dan maar zelf te begeleiden.
Voetbal is trouwens best een agressieve sport
inderdaad
Dit kan bij elke sport gebeuren. Mijn jongste ging ook naar korfbal omdat dat zo'n gezellige sociale sport zou zijn. Nou het was inderdaad gezellig met de jongens maar al snel was er gedoe omdat er te weinig jongens waren voor twee teams. Er kwam een team met alleen meisjes (de zeg maar D1) en een team met meisjes en jongens (de zeg maar D2). De meiden in de D2 waren stikjaloers dat ze niet in de D1 zaten en konden er niet tegen als de jongens niet zo serieus bezig waren en eens een lolletje trapten en aangezien mijn zoon het slechtste was kreeg hij de volle laag als een bal niet goed aan kwam.
Dit kind is gewoon geen sportkind (judo, handbal en korfbal geprobeerd) en is bij scouting blijven hangen. Oudste is via voetbal, judo, handbal naar tafeltennis gegaan. Bij handbal had hij het goed naar zijn zin omdat daar bijna elk jaar maar 1 team was, dat geeft het minste gezeik tussen ouders. Hij ging met 6/7 ook naar scouting maar smeekte mij bijna om daar mee te mogen stoppen omdat hij op school in een groep van 31 veel last had van alle kinderen met etiketjes en die bleken procentueel nog meer op scouting te zitten. Gingen ze een leuk spel uitleggen maar moest 1 kind het weer verpesten. Zijn ervaring met voetbal was ook al niet zo best. Omdat dit kind wel een teamsporter is heeft hij dat nog vrij lang uitgehouden. Daarom ging handbal ook beter. Toen hij voor de lol een kwartiertje mee trainde bij korfbal bij zijn broer wilden ze hem meteen houden.
teamsport
Teamsport is een mooie manier om te leren dat mensen niet altijd aardig zijn en dat je daarmee moet leren omgaan. Ik zou de trainer laten weten dat dit gebeurd en niet de bedoeling kan zijn. Hij kan er dan eventueel met de ouders over praten of weet wat er met het betreffende kind speelt. Maar dan nog als de jongen flipt en de bal gooit terwijl de trainer aan de andere kant staat, kun hij het nog niet voorkomen. Je kan als het (te) vaak gebeurd vragen of er een ander team mogelijk is waar wat minder kinderen zitten die moeite hebben met hun frustraties en emoties. Maar wat ga je doen als er per ongeluk een bal afdwaalt en in de buik komt of als een tegenstander je kind laat struikelen door het tegen de enkels te trappen. Als voetbal zo'n fijne sport was waar iedereen zich aan fatsoen en regels hield dan hoefde je geen gele en rode kaarten uit te delen.
