Zelf kleding kiezen?
Gisteren ging zoon met zn moeder winkelen maar ze hebben niks gekocht en kwamen allebei boos terug, want niks van wat moeder voorstelde was leuk en hij wil zelf kiezen maar alles wat hij zelf aanwees vond zij lelijk en wilde ze niet kopen, dus uiteindelijk hebben ze niks gekocht. Hij is 7 jaar, vanaf welke leeftijd laat je kinderen zelf kiezen zonder bij te sturen?
Waarom moet kind in de winter trui en lange broek aan? Als hij het koud krijgt, komt hij vanzelf om iets warmers vragen. Daarbij; alle Engelse jongetjes lopen tot hun 12e altijd in een korte broek, dus zo raar is het niet.
Dus ja; kind bepaalde zelf binnen mijn grenzen. Online stond er een filter op prijs, en wist kind dat rare teksten en plaatjes er niet bij hoorden. Dat oma dan een af-schuwe-lijke glimmende drakenbloese uit Canada meenam die meteen favoriet werd- ach, die mocht aan als we naar oma gingen.
(En mijn vraag over waarom lange broek en trui is echt eigenbelang. Ik loop zelf ook altijd in shirt/jurk met korte mouwen en zonder jas de hond uit te laten. Ook in de winter. Niks zo vreselijk als een jas.
Niet tof, als iemand je dan toch wil dwingen om je zo verstikkend warm aan te kleden, omdat ze het zelf blijkbaar altijd koud hebben. Jullie kou is de mijne niet)
Dat ging al jong in onderling overleg.
Bepaalde kleding mocht niet bv. agressieve prints.
Ik maakte ook onderscheid in kleding voor verschillende gelegenheden.
Een shirtje of trui voor naar school mocht best met een drukke print maar als we bv. uit eten gingen hadden mijn kinderen nettere modieuze kleding aan.
Mijn kinderen mochten dus jong meebeslissen maar er moest wel kleding voor elke gelegenheid zijn.
Battle-Royale schreef op 29-10-2022 om 10:09:
[..]
Zij legt de kleren die hij aan moet klaar omdat hij anders in een tshirt en korte broek en badslippers naar school gaat, dat is zoons favo outfit. Dus zij was kleren voor de winter aan het zoeken terwijl hij in het koopjesrek met zomerspul aan het snuffelen was.
Korte broeken kan je vanaf datum X uit de kast halen. Tshirts zou ik dan weer niet moeilijk over doen. En mijn jongste is nu 13 en ging tot een paar weken terug ook nog naar school in een korte broek. Vond hij fijn zitten.
Kleding kan je ook bestellen. Ik maakte dan een selectie qua merken (prijzen) en soort kleding en dan konden mijn kinderen kiezen.
Battle-Royale schreef op 29-10-2022 om 10:09:
[..]
Zij legt de kleren die hij aan moet klaar omdat hij anders in een tshirt en korte broek en badslippers naar school gaat, dat is zoons favo outfit. Dus zij was kleren voor de winter aan het zoeken terwijl hij in het koopjesrek met zomerspul aan het snuffelen was.
Als ze het klaarlegt, trekt hij het dan zonder mopperen aan?
Misschien is het juist minder voordehandliggend om hem al mee te nemen en een keuze te laten maken. Dan is dat kennelijk moeilijk voor hem. Levert het problemen op als er ineens nieuwe kleren verschijnen? Wil jij die dan ook niet aan? Of gaat hij daar dan zonder problemen in mee? In dat geval is het dus makkelijker om hem (nog) niet in de situatie te brengen dat hij een keuze moet maken.
Mijn kinderen hebben heel lang vooral aangetrokken wat er het huis in kwam. Ik heb altijd heel veel aan tweedehands gedaan dus dan kreeg ik bijvoorbeeld een paar zakken van een collega of familielid en ik verzamelde kleding op Koningsdag en in de kringloop. Ik had kennelijk wel een goede hand van kiezen en/of ze waren niet zo erg kieskeurig want als ik iets uitzocht was er maar een enkele keer iets bij wat ze echt niet aan wilden. Uit de zakken die elders uit de kast kwamen, werd wel echt gekozen. Daar werd minstens de helft weer van weer doorgegeven of ging in de kledingcontainer. Als er weer eens lading binnenkwam, was dat een klein feestje. Die werden allemaal omgeschud en dan was het oh en ah en kijk wat leuk en neeeee, dit vind ik niks … Als er eens wat nieuw werd gekocht, ging dat overigens ook prima. We gingen geregeld met oma winkelen en dat vonden ze eigenlijk verrassend leuk. Zelfs mijn zoon hield erg van winkelen, als klein jongetje al en nu nog steeds. Ze zijn nu ouder en kopen zelf kleren van hun kleedgeld. Ze hebben nu allebei een heel eigen kledingstijl. Voor mijn dochter kan ik nog wel eens wat meebrengen. Dat kan ik vrij goed inschatten. Maar voor mijn zoon heb ik al geregeld dingen meegebracht die hij dan niet mooi vindt. En ik snap dan helemaal niet waarom hij het niks vindt. Dus daar neem ik niet zo vaak meer iets voor mee: risico te groot dat ‘ie het toch niks vindt.
Mija schreef op 29-10-2022 om 10:40:
[..]
Als ze het klaarlegt, trekt hij het dan zonder mopperen aan?
Misschien is het juist minder voordehandliggend om hem al mee te nemen en een keuze te laten maken. Dan is dat kennelijk moeilijk voor hem. Levert het problemen op als er ineens nieuwe kleren verschijnen? Wil jij die dan ook niet aan? Of gaat hij daar dan zonder problemen in mee? In dat geval is het dus makkelijker om hem (nog) niet in de situatie te brengen dat hij een keuze moet maken.
Mijn kinderen hebben heel lang vooral aangetrokken wat er het huis in kwam. Ik heb altijd heel veel aan tweedehands gedaan dus dan kreeg ik bijvoorbeeld een paar zakken van een collega of familielid en ik verzamelde kleding op Koningsdag en in de kringloop. Ik had kennelijk wel een goede hand van kiezen en/of ze waren niet zo erg kieskeurig want als ik iets uitzocht was er maar een enkele keer iets bij wat ze echt niet aan wilden. Uit de zakken die elders uit de kast kwamen, werd wel echt gekozen. Daar werd minstens de helft weer van weer doorgegeven of ging in de kledingcontainer. Als er weer eens lading binnenkwam, was dat een klein feestje. Die werden allemaal omgeschud en dan was het oh en ah en kijk wat leuk en neeeee, dit vind ik niks … Als er eens wat nieuw werd gekocht, ging dat overigens ook prima. We gingen geregeld met oma winkelen en dat vonden ze eigenlijk verrassend leuk. Zelfs mijn zoon hield erg van winkelen, als klein jongetje al en nu nog steeds. Ze zijn nu ouder en kopen zelf kleren van hun kleedgeld. Ze hebben nu allebei een heel eigen kledingstijl. Voor mijn dochter kan ik nog wel eens wat meebrengen. Dat kan ik vrij goed inschatten. Maar voor mijn zoon heb ik al geregeld dingen meegebracht die hij dan niet mooi vindt. En ik snap dan helemaal niet waarom hij het niks vindt. Dus daar neem ik niet zo vaak meer iets voor mee: risico te groot dat ‘ie het toch niks vindt.
Ja hij trok het altijd zonder problemen aan maar sinds school weer is begonnen is hij een stuk dwarser wat kleding (te warm, viezige stofjes, lelijk, verkeerde kleur, stiksel aan de binnenkant) betreft, eerst kocht ze altijd gewoon online maar omdat hij zo dwars doet dachten we dat het misschien beter was dat hij zelf mee ging naar de winkel. Maar daar wilde hij alleen kijken in rekje met zomerspul wat nu afgeprijsd is.
Ik vind het sneu voor het kind. Jij zegt "omdat hij zo dwars doet". Ik vind dat geen dwars doen. Kennelijk vindt hij de kleding die je vrouw kiest én niet mooi én vooral echt niet lekker zitten. Hij wil korte broek en korte mouwen maar hij moet winterkleren. Wat Biebel al zegt: ieder zo z'n temperatuur/voorkeuren. Het lijkt er ook niet op dat hij moeite heeft met kiezen: hij kan prima kiezen, maar wat hij wil mag niet.
Battle-Royale schreef op 29-10-2022 om 10:52:
[..]
Ja hij trok het altijd zonder problemen aan maar sinds school weer is begonnen is hij een stuk dwarser wat kleding (te warm, viezige stofjes, lelijk, verkeerde kleur, stiksel aan de binnenkant) betreft, eerst kocht ze altijd gewoon online maar omdat hij zo dwars doet dachten we dat het misschien beter was dat hij zelf mee ging naar de winkel. Maar daar wilde hij alleen kijken in rekje met zomerspul wat nu afgeprijsd is.
Ah zo, de aanleiding om te gaan winkelen was dus juist dat hij niet meer wil aantrekken wat zijn moeder voor hem klaarlegt.
En als je hem nou eens iets laat kiezen uit het afgeprijsde zomerspul, alvast voor volgend jaar, grotere maat, als hij dan ook iets voor de winter uitzoekt?
Ben je zelf wel eens met hem gaan winkelen? Ik ken zijn moeder natuurlijk niet maar als zij bijvoorbeeld een uitgesproken smaak en mening heeft en zoon ook, dan kan dat heel erg gaan botsen. Als het dan jou bijvoorbeeld wat minder zou kunnen schelen, kan dat soepeler verlopen. Moet je vrouw natuurlijk niet boos worden op jou over wat je hem laat uitkiezen 😉.
Bij de oudsten gingen we winkelen maar dan beperkte de keus zich tot bv 3 winkels en daar zul je het moeten kiezen en kies je niet dan kiest mama. Dat werkte goed.
De jongste 2 haten winkelen dus ik bestel online, overleg het winkelmandje met ze en dat is het dan wel. Jongste dochter houdt niet van spijkerbroeken dus hou ik rekening mee. Net zoals dat jongste zoon niet van een blouse houdt. Zomerkleding leg ik vanaf een bepaalde datum ergens anders neer, dus dat kunnen ze dan ook niet meer kiezen.
Moet er wel bij zeggen dat al mijn kinderen vrij makkelijk waren op dit punt.
Helemaal zelf laten beslissen was vanaf 12, 13 jaar toen ze kleedgeld kregen.
Dat "stiksel aan de binnenkant" geeft de indruk dat zoon erg kieskeurig is over hoe kleding aan zijn lijf voelt. Heeft mijn dochter ook. Ik heb jarenlang bijna alleen jongensbroeken voor haar gekocht, want de meisjesbroeken waren allemaal skinny en dat vindt ze vervelend zitten. Dat kon ik dan wel kopen, maar dan bleef het toch vooral in de kast hangen.
Wat ik nogal eens deed was in mijn eentje gaan winkelen en dan bijvoorbeeld van 3 shirts foto's door-appen met de vraag welke van de drie het moest worden. En dan 3 dingen selecteren die ik zelf acceptabel vond en waarvan ik verwachtte dat het ook voor kind acceptabel was, ook qua stof, snit etc.
Mocht het bij nader inzien toch niet passen oud dan ging het alsnog retour. Ik kocht eigenlijk nooit kinderkleding via internet, maar ik heb wel de mazzel van veel winkels dichtbij
Kleuter van net 5 heeft een hele duidelijke mening en beslist mee sinds ze een jaar of 3 was. Ze houdt niet van spijkerbroeken ( de naden vindt ze vervelend), bepaalde mouwen van shirts en jurken vindt ze onprettig. Het is soms best even zoeken naar wat ze mooi vindt, wat lekker zit en wat wij prima vinden.
Sinds we haar gewoon laten kiezen ( binnen de kaders die man en ik stellen), gaat het een stuk beter en makkelijker.
Ze krijgt iedere ochtend de keuze uit 2 mogelijkheden, zodat ze voor haar idee keuzevrijheid heeft en het in onze ogen passend is.
Jongste van 3 boeit het allemaal niet en daar kunnen we alles voor kopen.
Mija schreef op 29-10-2022 om 11:12:
[..]
Ah zo, de aanleiding om te gaan winkelen was dus juist dat hij niet meer wil aantrekken wat zijn moeder voor hem klaarlegt.
En als je hem nou eens iets laat kiezen uit het afgeprijsde zomerspul, alvast voor volgend jaar, grotere maat, als hij dan ook iets voor de winter uitzoekt?
Ben je zelf wel eens met hem gaan winkelen? Ik ken zijn moeder natuurlijk niet maar als zij bijvoorbeeld een uitgesproken smaak en mening heeft en zoon ook, dan kan dat heel erg gaan botsen. Als het dan jou bijvoorbeeld wat minder zou kunnen schelen, kan dat soepeler verlopen. Moet je vrouw natuurlijk niet boos worden op jou over wat je hem laat uitkiezen 😉.
Ik kan op het moment niet ver lopen (komende maand word ik geopereerd) dus zelf gaan zit er niet echt in nu. Maar moeder heeft inderdaad wel haar eigen ideeën van wat zij leuk vind, en zoon vooral ideeën over wat fijn zit. En dat is bij hem dus een korte broek en badslippers en dan het liefst een soepele broek van adidas oid. Blijkbaar boog hij niet mee want ze heeft niks gekocht.
Battle-Royale schreef op 29-10-2022 om 10:09:
[..]
Zij legt de kleren die hij aan moet klaar omdat hij anders in een tshirt en korte broek en badslippers naar school gaat, dat is zoons favo outfit. Dus zij was kleren voor de winter aan het zoeken terwijl hij in het koopjesrek met zomerspul aan het snuffelen was.
Voordat wij gingen winkelen ruimde wij altijd de kledingkast op en maakten een lijstje wat er nieuw gekocht moest worden. Kind wist dus vooraf waar we naar opzoek waren. Dan werd er best wel eens een extra kleding stuk gekocht wat kind graag wilde maar een korte broek voor de winter kocht ik ook niet.
Temet schreef op 29-10-2022 om 11:23:
Dat "stiksel aan de binnenkant" geeft de indruk dat zoon erg kieskeurig is over hoe kleding aan zijn lijf voelt. Heeft mijn dochter ook. Ik heb jarenlang bijna alleen jongensbroeken voor haar gekocht, want de meisjesbroeken waren allemaal skinny en dat vindt ze vervelend zitten. Dat kon ik dan wel kopen, maar dan bleef het toch vooral in de kast hangen.
Wat ik nogal eens deed was in mijn eentje gaan winkelen en dan bijvoorbeeld van 3 shirts foto's door-appen met de vraag welke van de drie het moest worden. En dan 3 dingen selecteren die ik zelf acceptabel vond en waarvan ik verwachtte dat het ook voor kind acceptabel was, ook qua stof, snit etc.
Mocht het bij nader inzien toch niet passen oud dan ging het alsnog retour. Ik kocht eigenlijk nooit kinderkleding via internet, maar ik heb wel de mazzel van veel winkels dichtbij
Ja dat stiksel waar de zakken en lussen zijn vastgestikt, bij blauwe spijkerbroeken meestal met bruin garen, vind ie echt supergoor, en ik begrijp dat want ik heb dat probleem ook maar heb me er op een bepaalde leeftijd overheen gezet. Maar hij heeft het ook met mouwen, lange pijpen, viezige stofjes enzovoort enzovoort.
Hier is De Vader degene waarmee ze kleding kopen/kochten. Hij heeft daar lol in, ik absoluut niet. Ze komen sowieso thuis met waar ze voor gingen (schoenen of zo) maar daar blijft het meestal niet bij. De beslissing laat hij aan de kinderen over: 'Vind je het mooi? Zit het lekker? Klaar!'
Op een gegeven moment gingen de jongsten ook wel eens met hun grote broer of zus. Dan kreeg ik tussendoor af en toe een foto uit een pashokje waar ze héél blij op keken met een misschien iets te dure trui aan. Ik vond het altijd wel prima. Dat was dan de prijs die ik betaalde om niet mee te hoeven 
Hier mochten slippers niet naar de basisschool, maar verder mocht alles. Er kwamen wel vaak briefjes over dat kinderen te warm gekleed waren. De meeste kinderen kunnen prima in oktober nog in korte broek, daar hebben ze niets van. Mijn jongste liep als kind van maart tot november op sandalen Inmiddels is ze nog steeds van de luchtige kleding. Het is hier in huis soms 17 graden en dan heeft ze hooguit een shirtje aan en een spijkerbroek die amper nog van de naden aan elkaar hangt.
Mijn andere kind woont nu in een land waar het zelden echt warm is, maar toch zie je daar nu nog mensen in korte broek. Echte bikkels.
