Zoon (12) wil niet naar eindfeestje

ik snap je dillema

Mijn oudste zoon had een vergelijkbare sitiatie laatst, maar dan met een feestje in de brugklas. Hij ging niet want het was stom. Ik dacht ook: Ach, als hij niet wil... Maar mijn man zei: Ach natuurlijk ga je. Als het niet leuk is, dan bel je en kom ik je weer halen. En hij heeft het ontzettend naar zijn zin gehad!

Ik zou dus nu adviseren: stimuleer hem om te gaan. Hij kan altijd bellen als er echt niks aan is. Als achteraf blijkt dat het ontzettend leuk was heeft hij het in elk geval niet gemist. En voor hem is het misschien ook goed om dit moment even te markeren (groep 8 afsluiten, naar een nieuw huis). Vaak vinden ze het ook wel een beetje spannend en hebben ze net even hulp nodig om over die drempel heen te stappen.

Groeten, Kaatjecato

Hier

Dochter had van het weekend een sporttoernooi met een feest op 1 van de avonden. Wilde ook niet want moe, geen zin enz. Ze was dan de enige die niet zou gaan. Ik wilde niet dwingen maar de rest van het team vond het maar raar dat ze niet zou gaan. Uiteindelijk is ze toch wel gegaan en had een geweldige avond.
De afspraak om eventueel eerder op te kunnen halen is inderdaad een goede. En het is toch toch een mooie afsluiting voor hem.

mijn zoon ging niet

Twee jaar geleden hadden we hier dezelfde situatie. Zoon is niet gegaan. Hij heeft niets met feestjes, had geen bijzondere vrienden in de klas (ook geen ruzie hoor). Het voelde voor hem echt als een opgave. We hebben hem op zijn nadrukkelijk verzoek afgemeld.

Ach

Jullie gaan verhuizen, hij gaat naar een andere school, hij zal die kinderen waarschijnlijk nooit meer zien. Ik zou alleen checken of er niets aan de hand is, dat hij opeens van gedachten is veranderd.

Als het om de brugklas ging, was het nog wat anders. Mijn zoon is wel naar het feest in de brugklas gegaan, maar daarna niet meer. Hij heeft niks met harde bonkmuziek en die kinderen ziet hij toch wel. Zijn beste vriend gaat ook niet om dezelfde reden, dat speelt ook mee.

Ook niet

Mijn zoon heeft het een paar keer geprobeerd, in verschillende settings ook, en de laatste keer was verplicht aanwezig bij een feest ter afsluiting van een meerdaags sporttoernooi. Na dat feest was hij heel duidelijk dat hij er echt niets aan vindt en is niet meer naar dat soort feestjes zou gaan. Is ook niet meer geweest. Ik werd er inderdaad door sommige ouders op aangesproken en mijn antwoord was altijd hetzelfde: 'Zijn beslissing en dat is helemaal goed.' In plaats van naar het eindfeest van de basisschool hebben we op verzoek van zoon iets als gezin gedaan (een luxe lunchbuffet bij zijn favoriete restaurant). Ik heb later wel eens gevraagd of hij niet achteraf had gedacht 'was ik toch maar gegaan', toen hij de verhalen hoorde van degenen die wel waren geweest, maar nee hoor, nergens last van.
Ik vind het eigenlijk wel goed van mijn zoon dat hij zijn eigen keus maakt en niet toch maar gaat 'omdat iedereen gaat'. Als Henk in de sloot springt, spring jij dan ook... .

even proberen

als nog niet zo duidelijk is waarom hij niet wil cq of hij echt niet wil omdat feestjes niks voor hem zijn, zou ik ongeveer doen watkaatjecato zei: Even proberen met een "escape-route". Dus er wel heengaan, desnoods ga je even mee als ouder, een minuut of tien aan het begin of je blijft als afspraak een kwartiertje in de auto wachten, en biedt hem de keus om alsnog weer weg te gaan. Of afspreken dat hij inderdaad kan bellen als hij echt toch weg wil. Want soms is het ook alleen spanning / angst vooraf /zenuwen, valt het heel erg mee als ze er zijn, en hebben ze toch een heel leuke avond die ze niet hadden willen missen. Bij mijn zoon was dit het geval bij verjaardagsfeestjes waarvoor hij werd uitgenodigd. Hij wilde dan nooit, maar met dit "even proberen" (dan had ik als argument dat dit uit beleefdheid eventjes moest als hij was uitgenodigd) bleef hij meestal uiteindelijk toch en had plezier.