Zwemles

Knap

Ik vind het knap van haar dat ze ondanks haar angsten toch steeds weer dat zwembad ingaat. Je ziet vooruitgang bij haar zwemtechniek. Misschien dat dat zwemdiploma er nooit komt, zou ik ook niet op focussen. Als ze zover komt dat ze zich kan redden als ze ooit te water raakt dan heb je al veel gewonnen.
Ik denk dat jullie het hartstikke goed doen, door regelmatig met haar te zwemmen en ze krijgt extra begeleiding door privè les. Ook regelmatig waterspelletjes met leeftijdgenoten zodat er niet alleen aandacht is voor de techniek maar ook voor de pret die je kan hebben in en met water.
Jullie doen het goed, met liefde en geduld, knap hoor. Een waterratje zal het misschien nooit worden, maar dat hoeft ook niet toch?

Heel veel geduld.....

en misschien kun je een speels beloningsprogramma opzetten. Dat je in hele kleine stapjes er naar toe werkt dat ze langzamerhand steeds verder onder water gaat en uiteindelijk in het water springt. Springt ze bijv. wel in het water vanaf de kant, als je haar hand vasthoudt?

Geduld

Geduld. Dat is het enige. En niet te veel meevoelen, maar vertrouwen geven dat ze het gaat leren durven. Jullie gaan al veel met haar zwemmen, dat is heel goed. Je kan natuurlijk een beloning in het vooruitzicht stellen voor als ze in het water durft te springen, mijn man deed dat (kreeg zoon een tientje), al was dat niet mijn idee het werkte wel
Bij onze oudste was het drama, tot we hem bij een particuliere zwemschool deden waar hij een eerste lange tijd met zijn vader moest oefenen. Toen hij merkte dat hij het zelf kon kreeg hij pas vertrouwen. En nu (bijna 8) is hij bezig voor z'n B en duikt hij ringetjes op alsof het niets is.

Dank voor de reacties

Dank voor jullie lieve reacties. Soms denk ik dat het aan mezelf ligt - maar ja, ze heeft een jongere zus en die is totaal niet bang en durft meer dan haar grote zus (glijbaan bijvoorbeeld). Dat niet te veel meevoelen dat heb ik al min of meer geregeld doordat mijn man voorlopig meegaat met zwemles. Die heeft dat niet zo )). Met springen: ze gaat tot haar middel in het water staan en "springt" dan naar voren - plat op haar buik en hoofd boven water . Van de kant af durft ze niet, ook niet met handje vast. Het is inderdaad wel goed om te bedenken dat het ook niet hoeft, dat A-diploma. Als ze zich maar redt. Dan is de druk er ook af. Ze wil wel graag trouwens, je ziet haar innerlijke conflict. Vandaag was er een jongetje van vier "en die kon al met hoofd onder water mama, en ik niet". Vandaag zwom ze voor het eerst een stuk zonder kurkjes/blokjes. Dus met drijfvermogen en techniek zit het wel goed.

Dat verslikken is ook nog wel iets om op te letten. Snoephappen hebben we geprobeerd, maar meer dan een cm water wilde ze niet. Nogmaals dank.

Carlijn

Mijn dochter moest ook heel veel moed verzamelen om met haar lippen het water aan te raken.
ik ben heel veel 'mondwaterspelletjes' gaan doen. Bellen blazen in het water of je limonade of een mondvol water als waterpistool gebruiken als je (samen) in bad of onder de douche bent. Ik bedacht veel spelletjes die mijn dochter controle leerde over het water in haar mond.

Komt vanzelf

Bij mijn oudste was de zwemles iedere keer zo'n drama dat we er op een gegeven moment (na twee jaar les) mee gestopt zijn. Toen ze een jaar of 9 was baalde ze ervan dat ze geen diploma had (en dus niet naar zwemfeestjes mocht), en heeft toen zelf gevraagd om weer op zwemles te mogen. Vervolgens heeft ze (na toch wel een stroeve start) binnen drie maanden haar A-diploma gehaald.

Innerlijke conflict

Dat herkennen wij denk ik ook allemaal. Je dochter ziet zelf dat andere kinderen het wel doen wat zij niet durft of niet kan. Nog confronterender als dat ook nog eens jongere kinderen zijn. Zij wil dat ook maar wordt teleurgesteld als het niet lukt.

"Vandaag was er een jongetje van vier "en die kon al met hoofd onder water mama, en ik niet"

Ik zei dan zoiets:"Ja, dat is knap van dat jongetje en met oefenen gaat jou dat vast ook lukken. Iedereen is wel ergens goed of niet zo goed in."

Oefenen ja, maar ook checken of ze weet wat

Hier hebben we hetzelfde gehad met oudste dochter. Ze deed haar best maar wist uiteindelijk helemaal niet wat de bedoeling was. Ze kreeg water binnen en dacht dat ze dat moest overwinnen, in de zin van daar aan wennen. We hebben haar dus uitgelegd wat de bedoeling was toen we daar achterkwamen. En afgesproken dat we haar zouden helpen. Ze wilde nl ook heel graag. Dus de spannende dingen hebben we in stapjes opgedeeld en samen geoefend.

Wij zijn regelmatig met het gezin gaan zwemmen/spelen. Met mond en neus dicht van de kant springen, met handje. En in het begin opvangen zodat ze niet onder water zou gaan. Alle tussenstapjes waren een feest. En wat ook hielp was dat jonger zusje het allemaal gewoon deed. En we hebben eindeloos bellen geblazen. In bad en ook dus in het zwembad. Zo voorkwam ze dat er water binnenkwam.

En het loonde... Inmiddels is ze een echte waterrat en zit ze op wedstrijdzwemmen...! )

Later nog eens proberen?

privé-zwemles lijkt me nogal duur. Zes jaar is nog best klein (niet voor zwemles volgens de huidige maatstaven), dus waarom niet over een half jaartje of een jaar weer proberen? Onze zoon is net 7 en ook geen held in het water. Zowiezo niet op motorisch gebied, ook laat met lopen en fietsen en dergelijke. We hebben hem pas opgegeven voor zwemles toen hij zelf aangaf dat het hem leuk leek om te leren zwemmen. Nu is hij 3 maanden bezig en hij vliegt niet door de les heen ofzo, maar hij durft inmiddels wel al onder poortjes door te duiken enzo. Ik denk dat hij omdat hij wat ouder is veel meer zelfvertrouwen heeft en we onszelf heel wat geld aan zwemles hebben bespaard.
(Overigens- maar dit is een beetje ot- kun je in onze woonplaats vanaf 4 jaar op zwemles, maar ik heb bij diverse zwembaden elders gezien dat het pas vanaf 5 jaar wordt aangeboden omdat kinderen voor die tijd er nog niet helemaal aan toe zijn (fysiek, motorisch en qua schoolse vaardigheden als luisteren naar de juf).

Hetzelfde

Geen tips, wel hetzelfde hier. Dus ik hoop ook op toptips! En sterkte ermee, het is niet erg, maar wel vervelend en vooral sneu vind ik.
Loes

Vooruitgang

Net als je denkt, ik zie geen vooruitgang, gebeurt het natuurlijk . Gisteravond in bad heeft ze zichzelf in het gezicht natgespoten met een badspeeltje en zelfs bakjes water over haar hoofd gegooid. Ik had ergens gelezen dat je kinderen moet aanwennen om niet de ogen uit te wrijven, maar het haar van het voorhoofd te vegen. Dat werkte... Ik ben blij dat ze nog steeds stapjes vooruitzet. Ze had ook enorme lol.

Verder op jullie advies een gesprekje met haar gevoerd, het gaat er vooral om dat ze water in haar neus krijgt, dat ze zich daarin verslikt. Dat klopt ook wel, want met mond en oren en ogen onder water vindt ze geen probleem. Dat geeft wel weer handvaten om - in kleine stapjes - aan te werken!

Ja we hebben inderdaad wel even overwogen om te stoppen, maar ze wil zelf zo graag. We hebben nu bedacht dat zwemmen gewoon haar "sport" is die ze graag doet - op haar manier. Wel een dure sport )).