Dochter 11 wil met nieuwe klasgenoten naar de stad
Dit zit me dus totaal niet lekker.
Even een introductie. Mijn dochter van 11 en 8 maanden is afgelopen dinsdag (het is nu donderdag) begonnen op de middelbare school in Nijmegen. Hiervoor zat ze op school in ons dorp. Hier gaat ze ook af en toe naar het winkelcentrum. Alleen of met een vriendin.
Ze is enigst kind (voor mij dan, haar vader heeft afgelopen januari een zoon gekregen) en ik ben single moeder. Ik en haar vader wonen 300m van elkaar vandaan.
De situatie. Ze is dus dinsdag begonnen op de middelbare school. Er zijn geen bekende kinderen begonnen op die school, maar ze heeft al wel meiden gevonden om mee samen te fietsen vanuit ons dorp.
Nu belde ze vanavond op om te vragen waar haar pinpas is. Toen ik vroeg waar ze die voor nodig heeft zei ze dat ze morgen na school met vriendinnen (lees, haar klasgenoten die ze 3 dagen kent) naar de stad (Nijmegen Centrum) wil. Ik was nogal overrompeld. Maar nu ik er langer over nadenk, gaat me dit allemaal te snel.
Blijkbaar vindt haar vader dit oké, maar ik dus niet. Ze is net begonnen op die school, en de school hanteert de regel dat brugklassers het terrein niet af mogen tussen hun eerste en laatste lesuur. Dat is vast met een reden.
Is het vreemd om van haar te verwachten dat ze na school naar huis komt? Zeker in de eerste schoolweken?
Ik had graag contact opgenomen met de ouders van de andere kinderen, maar heb geen contactgegevens.
IMI-x2 schreef op 22-08-2025 om 12:38:
[..]
De groepsvorming gebeurt NU, niet over een half jaar. Zet haar niet nu al buitenspel in de klas. Dat heeft veel akeligere gevolgen dan een uurtje naar de stad.
Ga zaterdag meteen een boodschap met haar doen in Nijmegen en laat haar zelf met haar telefoon de weg vinden, dan zie je meteen of dat al een beetje lukt. Hoeft niet meteen perfect te gaan, want in groep komen ze samen toch wel op de plek die ze willen.
Enne, dit had je in de vakantie natuurlijk al een paar keer met haar moeten doen... Maar goed, beter laat dan nooit.
Goed advies. Plaats haar niet buiten de groep door zo bezorgd te doen. Ik denk dat zij al een stuk verder is dan jij, gezien hoe je over haar praat. Met 11 jaar en zoveel maanden.
Pak je eigen angsten aan, daar heb je zelf het meeste aan, en je dochter ook. Zal ook je band met elkaar versterken.
En als deze hobbel genomen is, ga dan oefenen met de volgende stappen die eraan komen, want het gaat snel! Dat oefenen lijkt me goed zodat je dochter wat wereldwijzer wordt en jij kan zien dat ze de vaardigheden leert die nodig zijn, zodat jij er ook wat meer vertrouwen krijgt dat ze dingen zelf kan en jij haar los kan laten.
Ze zal met school ook uitstapjes gaan maken waarbij ze vrije tijd krijgen en dat kan ook zomaar in Amsterdam of in een stad in België of Duitsland zijn. Wellicht nog niet dit jaar, maar in de tweede/derde zit vast zoiets. En ze zal vast ook een keer komen vragen of ze naar een concert mag, Koningsdag in Nijmegen mag vieren, etc.
of naar de vierdaagsefeesten waar altijd personeel en leerlingen van de school muziek maken, of naar de musical die dit jaar in december in Cuijk is, of...
TO dit heeft echt niks te maken met de regio waar je woont. Ook in jouw regio vinden de meeste mensen dit geen enkel probleem. Ik vraag me echt af in welke kringen jij je beweegt dat niemand om jou heen dit oke zou vinden.
Wij wonen ook in een dorp, op treinafstand van Arnhem, en hier gaat veel kinderen vanaf groep 8 denk ik al wel af en toe naar de stad en vanaf de middelbare zeker. Vanaf de middelbare wordt er zelf wel naar Utrecht gegaan om te wi kelen ofzo. Gun je kind dat ook!
Ben je de middag een beetje doorgekomen, TO? Het zijn jouw angsten en dat mag je echt bij jezelf houden, niet bij haar neerleggen. Loslaten kan heel lastig zijn en dat is jouw proces waar je doorheen moet.
Probeer mee te genieten met alle nieuwe stappen die ze neemt, de ervaringen die ze opdoet.
Heeft ze een leuke middag gehad?
emceeelwee schreef op 22-08-2025 om 09:41:
[..]
Eigenlijk verwacht ik wel een klassenlijst, aangezien ik toestemming heb moeten geven voor haar gegevens op die lijst.
We zijn weleens in de stad, maar ze weet er de weg gewoon nog niet. Haar school zit ook niet IN de stad, maar een paar km eronder. Als ze naar huis fietst, fiets ze juist van de stad af.
Anyway, ik heb inmiddels in mijn omgeving moeders gesproken met kinderen iets ouder, en eigenlijk mochten die meiden allemaal niet naar de stad het eerste halfjaar van de middelbare.
Misschien was het niet zo slim mijn vraag hier, aan heel Nederland te stellen, omdat iedereen hier in een ander stuk land woont, een andere situatie heeft, andere normen en waarden kent en men natuurlijk veilig van achter een schermpje reageert (ik had iets meer empathie verwacht, gelukkig waren sommige reacties wel lief ondanks dat de strekking vergelijkbaar was, thx daarvoor 🤍).
Als nagenoeg iedereen in een topic (en dat zijn zeker niet alleen mensen uit "een ander stuk land") hetzelfde reageert, zou je natuurlijk ook je eigen denkwijze onder de loep kunnen nemen. Of je doet dat niet en je dochter moet een half jaar lang zonder enige goede reden overal Nee op zeggen omdat mama overbezorgd is. Kan ook.
Brugklasmentor hier,
Spannend hè, zo’n eerste jaar in het VO. Je kind groeit zo ontzettend veel tussen de laatste weken groep 8 en de eerste weken VO. Al is het maar dan ze ineens niet meer ‘spelen’ maar ‘chillen’. 
Bij ons op school doen we veel activiteiten buiten de school en leerlingen worden geacht ook om zelf naar die locaties te gaan.
Kinderen doen veel ervaring op en leren zo snel de weg kennen en gebruik te maken van hulpmiddelen om de weg te vinden als ze dat nodig hebben.
Onze school ligt aan de rand van de stad en sommige kinderen gaan idd al lekker de eerste week al de stad in, anderen doen er iets langer over. Dat is vaak meer omdat het kind het dan zelf spannend vindt.
Feit is wel dat dit soort activiteiten voor de groepsvorming wel belangrijk zijn. Elkaar leren kennen gebeurt juist ook veel buiten de lessen om.
Ik heb jarenlang in Malden gewoond en iedereen ging vanaf de brugklas naar Nijmegen naar school en na school de stad in. De weg kennen ze snel genoeg en anders heeft ze een mobiel en Maps. En dat hadden wij toentertijd niet. We hadden 1 meisje in de klas die dat niet mocht van ouders en zij werd gepest. Enorm sneu want zij kon er niets aan doen. Het is enorm spannend allemaal, dat snap ik helemaal! Maar plaats je dochter niet buiten de groep door dergelijke zaken die bij het VO gewoon horen nu eenmaal te verbieden, omdat jij er nog niet aan toe bent.
Als de vriendinnengroep van dochter iets wil waar dochter zelf nog niet aan toe is/ wat ze nog niet durft dan komt ze vanzelf wel bij jou of je kunt helpen met een oplossing vinden.
Zo heb ik weleens expres en afspraak bij de ortho gemaakt op de dag dat de vriendinnen wilden gaan zwemmen in natuurwater wat dochter heel spannend vond (het was geen recreatiemeer zeg maar)
Kon dochter zeggen dat ze naar de ortho moet in plaats van zeggen dat ze niet durfde.
zoon is bijna 13 (12 jaar en 8 maanden), vorig jaar begon hij in de brugklas. En ook toen kwamen er al snel dingen die hij graag wilde doen, zoals naar de bios met vrienden, zwemmen in een open water (waar in de regio meer kinderen zwommen) en dat soort dingen. Het grote loslaten was begonnen want ik wilde zo graag dat hij erbij zou gaan horen. En dat werkte, inmiddels een hechte vriendengroep waarmee hij samen baalt dat hij de laatste 2 weken van de zomer op vakantie is ipv in juli / begin augustus.
emceeelwee schreef op 22-08-2025 om 09:21:
[..]
Toevallig ligt er een ouderschapsplan waarin dit soort dingen worden afgesproken. Ze mag ook niet zomaar een tattoo laten zetten in zijn tijd.
Dat staat in de OP? En in jouw tijd mag het dan wel??? Kinderen 12-16 hebben sowieso toestemming van ouders nodig om een tatoeage te laten zetten. Vanaf 16 jaar mogen ze dit zelf bepalen.
Ik zie het probleem niet zo. Dit hoort bij de brugklas/middelbare school. Wen er maar vast aan!
emceeelwee schreef op 22-08-2025 om 09:21:
[..]
Toevallig ligt er een ouderschapsplan waarin dit soort dingen worden afgesproken. Ze mag ook niet zomaar een tattoo laten zetten in zijn tijd.
Ow joh overdrijf je niet een klein beetje nu? Een tattoo is wel iets heel anders dan na school even naar wat winkels met klasgenootjes.
emceeelwee schreef op 22-08-2025 om 09:21:
[..]
Toevallig ligt er een ouderschapsplan waarin dit soort dingen worden afgesproken. Ze mag ook niet zomaar een tattoo laten zetten in zijn tijd.
Ik denk dat je dit naar de stad gaan meer moet zien als wat op de basisschool nog een 'speelafspraak' was. Het is afspreken met klasgenoten. Ik neem aan dat jij en ex niet voor iedere speelafspraak gingen overleggen. Ze heeft nu weer een speelafspraak. Alleen niet in het huis van een klasgenoot, maar in een stad. En het is niet meer spelen met barbies of lego oid, maar het is wel nog een beetje spelen. Ze spelen dat ze 'groot en zelfstandig' zijn. Ze oefenen met zelf in een winkel zijn en misschien iets kopen. Zonder ouders erbij. Met op de tijd letten en op tijd de terugreis aanvangen. Dat soort dingen oefenen zo 'spelenderwijs'. In kleine stapjes. Ideaal juist.
Maar ik denk stiekem dat hier niet perse het afspreken met vriendinnen het probleem is, maar een scheiding die nog pijn doet, cq boosheid/afgunst/verdriet oid richting ex. Op zich is het gegeven dat ex een baby heeft bijvoorbeeld niet relevant. De OP begint ook met een stukje over scheiding, woonplaats ex en gezinssituatie ex. Alsof dat heel belangrijk is voor de vraag; mag jullie brugklasser met vrienden afspreken? In vrijwel ieder volgende reactie wordt ook over die ex gesproken. Híj had niet afspraken met zíjn dochter mogen maken in zíjn tijd. Ik denk TO dat er 2 dingen tegelijk spelen; je kindje wordt groot en jij bent er nog niet klaar voor, je hebt er geen controle over. En er speelt een pijn mbt ex waardoor je hoe dan ook moeite hebt met diens keuzes. En ook daar heb je geen controle.
