Dochter dwars over vakantie

Vrijevlinder schreef op 09-08-2025 om 15:19:

[..]

Nou, niet helemaal mee eens. Een mokkende puber is niet leuk, maar wie weet wat ze bijgedraaid als ze er eenmaal waren. Nu hebben de ouders eraan toegegeven. en dan waren er dus 3 die wel op vakantie hadden gewild. Aangenomen dat ouders dat zelf graag wilden. Ja, ik zou hier moeite mee hebben gehad en dat lijkt me niet gek.

Ouders gingen/gaan zonder kinderen niet op vakantie begrijp ik van MamaE het was echt iets wat ze voor hun kinderen deden... als 1 kind daar geen behoefte meer aan heeft als 14 jarige is dat prima lijkt me, daarnaast geeft MamaE niet aan dat de vakanties  geweldig waren in haar ogen en ze die miste maar dat ze door andere redenen o.a. gebrek aan aansluiting en het alleen doen van activiteiten dat niet voldoende gestimuleerd werd in haar ogen geen leuke vakantie had. Factoren die niets met haar zusje haar wens te maken hadden imo. Er zijn heel veel kinderen die niet op (familie) vakantie gaan door heel veel verschillende redenen toch? 

Vrijevlinder schreef op 09-08-2025 om 15:19:

[..]

Nou, niet helemaal mee eens. Een mokkende puber is niet leuk, maar wie weet wat ze bijgedraaid als ze er eenmaal waren. Nu hebben de ouders eraan toegegeven. en dan waren er dus 3 die wel op vakantie hadden gewild. Aangenomen dat ouders dat zelf graag wilden. Ja, ik zou hier moeite mee hebben gehad en dat lijkt me niet gek.

Haar ouders hoefden zelf helemaal niet zo nodig op vakantie! Die moeite deden ze hoofdzakelijk voor hun dochters. Dus toen hun jongste aangaf dat ze er geen zin meer in had, ontstond de vraag of ze nog wel met zijn vieren op vakantie moesten gaan terwijl alleen hun oudste dat nog echt graag wilde. Ze besloten thuis te blijven. Blijkbaar beviel dat ze prima. Pas tien jaar later gingen ze weer een keer op vakantie. 

MamaE schreef op 09-08-2025 om 17:38:

[..]

We gingen wel vaker een jaar niet op vakantie als het weer niet denderend was. Maar dan deden we wel andere daguitstapjes en hadden evengoed een prima vakantie.

Ja, die ene vakantie dat er echt niemand was die mij leuk genoeg vond om iets mee te ondernemen, dat was gewoon niet leuk. Dat ligt heus niet alleen aan mijn zus en ook niet alleen aan mijn ouders. Ik wist op dat moment niet hoe ik het moest oplossen, anders had ik dat wel gedaan.

Het kwam trouwens vrij onverwacht, want mijn ouders stelden eerst voor om de caravan te halen bij de stalling en een camping te bellen en toen zei mijn zus 'nee laat maar, heb geen zin om de hele dag met MamaE opgescheept te zitten' en toen ging het hele feest niet 

Het is natuurlijk zuur als je 15,5 bent en nul vrienden had om iets mee te ondernemen in dat jaar. Dat heeft meer te maken met gebrek aan sociale vaardigheden dan met wel of niet leuk genoeg zijn. Je ouders hadden daar meer actie op kunnen nemen met professionele begeleiding. 

Maar kun je je ook inleven in je zusje? Altijd verplicht op moeten trekken met een autistische zus, die op vakantie waarschijnlijk ook geen vrienden maakt, is voor haar waarschijnlijk ook erg zwaar geweest. Meeste kinderen vinden vakantie erg leuk. Als een meisje van 14 aangeeft dit echt niet te zien zitten zullen ouders daar niet zomaar in meegaan als er echt niets aan de hand was. En zusje zal dat ook niet zomaar gezegd hebben en zichzelf vervolgens een vakantie aan zich voorbij laten gaan. Dat is niet logisch. Kijk je brengt het op een manier alsof er niks nakkes nada aan de hand was en je zusje altijd zomaar haar zin kreeg en jij de benadeelde bent. Dat is waarschijnlijk een stukje onvermogen maar het zou je sieren het eens met een andere bril op te bekijken vanuit de ander, met alle kennis die je inmiddels hebt van ASS. Ook om een stukje gemoedsrust te vinden en het verleden af te kunnen sluiten ipv er nog steeds boos om te zijn.

MamaE schreef op 09-08-2025 om 17:38:

[..]

We gingen wel vaker een jaar niet op vakantie als het weer niet denderend was. Maar dan deden we wel andere daguitstapjes en hadden evengoed een prima vakantie.

Ja, die ene vakantie dat er echt niemand was die mij leuk genoeg vond om iets mee te ondernemen, dat was gewoon niet leuk. Dat ligt heus niet alleen aan mijn zus en ook niet alleen aan mijn ouders. Ik wist op dat moment niet hoe ik het moest oplossen, anders had ik dat wel gedaan.

Het kwam trouwens vrij onverwacht, want mijn ouders stelden eerst voor om de caravan te halen bij de stalling en een camping te bellen en toen zei mijn zus 'nee laat maar, heb geen zin om de hele dag met MamaE opgescheept te zitten' en toen ging het hele feest niet door.

Denk je zelf dat je het bij het rechte eind hebt als je schrijft over 'die ene vakantie dat er echt niemand was die mij leuk genoeg vond om iets mee te ondernemen'? Ik vind het nogal wat om over je ouders te zeggen. 

Misschien zaten ze wel met hun handen in hun haar. Ze wisten namelijk dat ze het die zomer nooit voor jullie beiden goed konden doen. Wat ze ook zouden kiezen, ze zouden sowieso met een mokkende puber zitten. In dit geval een puber die meende dat ze niet met zijn allen op vakantie gingen omdat ze haar niet leuk vonden. Ga er als ouder maar aan staan. 

Weet je. Even een vergelijking. Ik hou niet zo van pannenkoeken. Ik eet ze wel, maar ik heb liever iets anders en vind het veel gedoe. Toch bak ik ze af en toe omdat een paar van mijn kinderen graag pannenkoeken eten. Soms doe je iets dat je zelf niet zo fijn vindt om een ander te plezieren. Maar je hoeft dat niet elke keer te doen als die ander erom vraagt. Ik maak dus minder vaak pannenkoeken dan mijn kinderen zouden willen. Net zoals jouw ouders minder vaak met jou op pad gingen dan jij zou willen. 

Als een van mijn kinderen daardoor zou denken dat ik niet vaak genoeg pannenkoeken bak omdat ik hem/haar daarvoor niet leuk genoeg vind, zou ik dat heel lastig vinden. Want dat slaat echt helemaal nergens op. 

Garfield77 schreef op 09-08-2025 om 18:03:

[..]

Het is natuurlijk zuur als je 15,5 bent en nul vrienden had om iets mee te ondernemen in dat jaar. Dat heeft meer te maken met gebrek aan sociale vaardigheden dan met wel of niet leuk genoeg zijn. Je ouders hadden daar meer actie op kunnen nemen met professionele begeleiding.

Maar kun je je ook inleven in je zusje? Altijd verplicht op moeten trekken met een autistische zus, die op vakantie waarschijnlijk ook geen vrienden maakt, is voor haar waarschijnlijk ook erg zwaar geweest. Meeste kinderen vinden vakantie erg leuk. Als een meisje van 14 aangeeft dit echt niet te zien zitten zullen ouders daar niet zomaar in meegaan als er echt niets aan de hand was. En zusje zal dat ook niet zomaar gezegd hebben en zichzelf vervolgens een vakantie aan zich voorbij laten gaan. Dat is niet logisch. Kijk je brengt het op een manier alsof er niks nakkes nada aan de hand was en je zusje altijd zomaar haar zin kreeg en jij de benadeelde bent. Dat is waarschijnlijk een stukje onvermogen maar het zou je sieren het eens met een andere bril op te bekijken vanuit de ander, met alle kennis die je inmiddels hebt van ASS. Ook om een stukje gemoedsrust te vinden en het verleden af te kunnen sluiten ipv er nog steeds boos om te zijn.

Dit je lijkt je nogal vast te klampen op het feit dat je( 14 )jarige zusje je niet leuk vond , zonder ASS komt dat ook voor dat je als zussen/broers niet met elkaar overweg kunt, je vrienden kies je , familie moet je het mee doen😉

Ik zie heus wel dat met mij samenleven en omgaan vast niet altijd makkelijk was. Als ik vrienden had gehad, had dat het stukken makkelijker gemaakt.
Zoals ik al schreef was het niet vooraf besproken. Mijn ouders boekten nooit vooraf vakanties, we gingen als het mooi weer was en belden dan een camping of er een plekje vrij was. Zij stelden voor te gaan, zus wilde niet, dus we gingen niet. Het gaat ook niet over minder vaak dingen doen dan ik wilde, maar over de hele zomer niks als gezin doen. Helemaal niks, niet eens één dag. Omdat zus geen zin had. En ik begreep het niet. Dat is wat pijn deed. Er werd niet gesproken over mijn autisme thuis. Nog steeds niet. 

Als mij vooraf was verteld dat we niet meer op vakantie zouden gaan en we zelf onze vakantie invulling moesten regelen, had ik misschien iets anders kunnen doen, een kamp of zo. Ondertussen werd me wel verweten dat ik passief was en gevraagd waarom ik niet net als mijn zus was. Ja, ook dat was onvermogen. Ik wilde niks liever dan 'normaal' zijn, als had ik geen idee hoe dat moest en wat dat dan precies was.

Inmiddels kan ik de houding van mijn ouders aangaande mijn autisme zien als onvermogen om het anders te doen en er met meer mildheid en mededogen naar kijken. De houding van mijn zus als puber kan ik nu ook wel als onvermogen zien. Maar op dat moment deed het wel pijn. En als ik er aan terugdenk, komt dat gevoel toch weer boven.

Gelukkig ben ik best oké opgedroogd en heb ik nu wel vrienden die me op waarde schatten, hoor ik regelmatig dat ik een prettig mens in de omgang ben en mensen het leuk vinden als ik erbij ben. En ik heb zowaar een leuke man kunnen vinden die zelfs een kind met me wilde krijgen.

MamaE schreef op 09-08-2025 om 21:29:

Gelukkig ben ik best oké opgedroogd en heb ik nu wel vrienden die me op waarde schatten, hoor ik regelmatig dat ik een prettig mens in de omgang ben en mensen het leuk vinden als ik erbij ben. En ik heb zowaar een leuke man kunnen vinden die zelfs een kind met me wilde krijgen.

Ik kan niet voor iedereen hier spreken, maar ik denk dat velen het met me eens zijn en net als ik uit je berichten hebben geconcludeerd dat je als een heel lieve vrouw overkomt! 
gelukkig voel je dat nu zelf ook. 

Mee eens. Als er iemand is op dit forum die altijd haar best doet om een afgewogen reactie te geven en de zaak van meerdere kanten te bezien is het  MamaE wel, naar mijn idee, en ik heb met verbazing aangezien hoe dit draadje - dat over heel iets anders ging - ineens lijkt te draaien naar 'laten we MamaE eens even vertellen wat ze allemaal fout deed/doet'.

Jemig! Zullen we OT gaan ipv wat MamaE allemaal wel of niet goed doet? 

SuzyQFive schreef op 10-08-2025 om 16:42:

Jemig! Zullen we OT gaan ipv wat MamaE allemaal wel of niet goed doet?

Graag! 

Bakblik schreef op 10-08-2025 om 16:45:

[..]

Graag!

Misschien moet dat dan van alle kanten komen? 

Daarbij: als TS toch niet meer reageert mag het onderwerp toch gewoon alle kanten op.

Temet schreef op 10-08-2025 om 11:30:

Mee eens. Als er iemand is op dit forum die altijd haar best doet om een afgewogen reactie te geven en de zaak van meerdere kanten te bezien is het MamaE wel, naar mijn idee, en ik heb met verbazing aangezien hoe dit draadje - dat over heel iets anders ging - ineens lijkt te draaien naar 'laten we MamaE eens even vertellen wat ze allemaal fout deed/doet'.

Nou, zeg dat wel. Ik zit dit met open mond te lezen. Wat een onredelijke aanval op MamaE. 

Alsof je iemand zou gaan verwijten dat ze nooit meer gezellig meedoet met badmintonnen sinds ze zo nodig in die rolstoel moet zitten. En haar broers groot gelijk zou geven dat ze haar zo niet leuk meer vinden om mee te voetballen.

Je moet maar durven. Als het om gebrek aan inlevingsvermogen gaat kan ik hier zo wel wat mensen aanwijzen.