Ik weet het niet meer
het gaat super slecht met mijn 15 jarige dochter.
Heeft een zeer laag zelfbeeld, vind zichzelf te dik, waardoor ze veel momenten heeft dat ze weinig/niet eet.
Heeft depressieve gevoelens, ziet “schaduwen” in huis, waardoor ze het eng vind alleen te zijn, te gaan slapen, snachts te gaan plassen. Wat er in resulteert dat ze vaak om 2 uur nog wakker is omdat ze afleiding zoekt beeldscherm.
Paniekaanvalle, stress van school, zelfverminking..
Ze ziet het leven niet meer zitten.
ze staat op de wachtlijst voor hulp, maar dit gaat zo traag. De jeugdgids die we eindelijk hebben ziet de spoed er wel van in en school, nadat ze vorige week op schoolreis in Tsjechie naar het ziekenhuis is geweest omdat het niet goed ging, ziet nu eindelijk de spoed er ook wel van in.
Maar ja, ondertussen hebben we nog steeds geen hulp en zitten wij als ouders met ons handen in het haar.Geen idee hoe we momenteel ons meisje kunnen helpen.
Wie heeft er tips, ervaringen, wil met mij mee praten? Ik heb zo de behoefte om mijn ei kwijt te kunnen.
hier ook 
Sterkte morgen!
wat lief allemaal.
Vanochtend redelijk onverwachts eerst een gesprek met de systeemtherapeut, stelde alleen niet zo heel veel voor.
S’middags opname gesprek, eerst de doelen besproken. Stap 1 is zowel voor dochter als ook voor ons een signaleringsplan te gaan maken.Voor haar op te weten wanneer ze in groen/oranje/rood zit.
Voor ons eigenlijk het zelfde, maar dan meer als signalering; wanneer zitten wij te hoog in emotie en moeten we even uit de situatie stappen.
Verder is het de bedoeling dat ze weer meer in de normale situatie gaat komen van beneden eten, vaste tijden eten, huishoudelijke taken ed. Echt weer een normaal ritme gaan krijgen in alles.
Naar buiten gaan met begeleiding en als het een beetje gaat, onder begeleiding een aantal keer naar school.
Hoewel dochter wel blijft zeggen dat ze niet wil ( meer toch ook weer geen Nee heeft gezegd)is ze wel aan het inpakken. Vooral het niet weten waar ze terecht komt en bij wie vind ze toch wel het meeste spannend. Een andere kamer, andere vastigheden waar ze aan moet gaan wennen.
Wij hebben het advies gekregen om binnenkort met onze naasten rond de tafel te gaan zitten om te kijken hoe verder als dochter na 4 weken weer thuis is. Vooral om ervoor te zorgen dat we dit gaan volhouden, dus hoe kunnen onze naaste soms de zorg even over gaan nemen.
Al met al wel een vermoeiende dag. En merk nu dat ik toch wel zenuwachtig aan het worden ben voor morgen. vooral het besef dat ik dochter daar, voor mijn gevoel, ga achterlaten in een geheel onbekende omgeving.
Als we daar weg gaan gaan we ook niet naar huis maar even afleiding zoeken bij de Ikea ofzo.
Ik hou jullie op de hoogte.
Sterkte morgen.
Ik denk aan je morgen!
Veel sterkte morgen Ciska. Ik zal aan jullie denken. Dikke knuffel!
Pittig hoor Ciska! Ik hoop dat je straks een beetje kunt slapen, je zult wel bekaf zijn van de spanningen.
Dikke knuffel! Kom morgen maar van je afschrijven hier, we zullen er zijn
☺️
Heel veel sterkte morgen Ciska!
Zoek inderdaad maar afleiding.
Denk aan jullie!
Ik lees je Ciska
Sterkte voor jullie alle 3
Ik wens jullie veel liefde en kracht morgen. Ik hoop dat jullie dochter er inderdaad zoals nu lijkt een bepaalde rust kan vinden in haar opname. Dat ze de strijd kan gaan opgeven en zich kan gaan overgeven aan de behandeling. En ik hoop ook dat jullie morgen als jullie haar in goede handen (!) achterlaten naast verdriet toch ook iets van opluchting en rust kunnen voelen. Jullie hebben je verantwoordelijkheid voor haar welzijn genomen door deze stap te zetten. Er wordt goed voor haar gezorgd. Hou je taai Ciska!
Heel veel sterkte vandaag. Jullie doen het goed!!!
Veel sterkte de komende dagen. Jullie zitten straks thuis zonder kind. Nu maar duimen dat het wat oplevert.
Hey Ciska, hoe ging het vandaag? Wil je er wat over kwijt?
Ik denk ook aan jullie
