Is het ok als mijn zoon zomaar dure spullen krijgt
Mijn zoon is 15 jaar en houdt van mooie spullen oa dure merkkleding. Hij krijgt deze niet van ons, dus spaart hij ervoor. Wij hebben buren in de straat – twee mannen van eind 70 jaar – die kinderloos zijn. 1 van hen heeft in de mode industrie gewerkt (en doet dit soms nog) en komt vaak met dure merkkleding thuis (we hebben het over t shirts ter waarde van 500 euro). 1 jaar geleden kreeg onze zoon GRATIS een hele zak met kleding van hun. En sindsdien krijgt hij diverse kledingsstukken, voor niets. Ik had er al vanaf het begin geen goed gevoel bij. We kennen deze mensen als buren, maar niet als goede vrienden. En ik vind het belangrijk dat mijn zoon leert dat dure spullen krijgen – waar niets tegenover staat – gewoon niet ok is. En dat het beter is om te leren dat je werkt voor je geld en daarmee je spullen koopt. Mijn partner vindt het grote onzin en vindt mij homofoob. Een week geleden mailden ze mijn partner met de vraag of onze zoon hun nog nieuwe Mac Book Pro wil hebben (gratis) en mijn zoon zei direct ‘ja’, want zijn school computer is stuk.
Voor mij is dit echt de grens!!! En ik heb gezegd dat ik het er niet mee eens ben. Helaas wil niemand naar me luisteren. Ik heb behoefte aan goed advies waarmee ik in gesprek kan gaan met mijn zoon en partner.
Jonagold schreef op 17-04-2025 om 18:04:
[..]
??
Voor zover ik het kan beoordelen willen deze heren bereiken dat ze geen dure spullen hieven weggooien of naar de kringloop brengen omdat ze een buurjongen hebben die er blij mee is.
Ik geef ook regelmatig dingen weg. Onlangs een bril voor een een klein meisje. De moeder kon het niet betalen. Daar hoef ik niks voor terug. Ik weet niet hoe zij heet, zij weet niet wie ik ben.
Maar dat is dan via een of ander hulpfonds ofzo? Dat vind ik dan ook weer anders.
Net als wanneer je iets aan een goed doel geeft. Je geeft dan sowieso aan iemand die iets echt nodig heeft en niet elke keer aan dezelfde persoon extreem luxe dingen.
MamaE schreef op 17-04-2025 om 18:07:
Ik vind het doorgeven van speelgoed en kleding die je toch weg wil doen wel anders dan het weggeven van hele dure nieuwe spullen. En zeker als het structureel wordt.
Ik vind het ook best raar om enorme bedragen te krijgen van buren voor bijvoorbeeld de verjaardag. Ik zou daar moeite mee hebben omdat ik dat niet terug kan/wil geven en ik ergens ook niet mijn kind dat als norm mee wil geven.
Maar niemand verwacht toch dat je zo'n bedrag teruggeeft, waarom zou je dat denken? Dat iemand je kind dat geeft is toch ook niet meteen de norm. Net als wanneer tante Loes altijd cadeautjes geeft van max. 2 euro geeft, ook geen norm is. Dat snappen kinderen heus wel. Ik kreeg vroeger ook weleens dure dingen van een buurvrouw,. Nooit dat ik dan ging verwachten dat iedereen mij dat moest geven.
Ik kreeg van mijn buurvrouw de Jehovah kinderbijbel.
Prachtige tekeningen staan daarin. Mooier dan in de kinderbijbel die ik van mijn oma kreeg.
MamaE schreef op 17-04-2025 om 18:07:
Ik vind het doorgeven van speelgoed en kleding die je toch weg wil doen wel anders dan het weggeven van hele dure nieuwe spullen. En zeker als het structureel wordt.
Ik vind het ook best raar om enorme bedragen te krijgen van buren voor bijvoorbeeld de verjaardag. Ik zou daar moeite mee hebben omdat ik dat niet terug kan/wil geven en ik ergens ook niet mijn kind dat als norm mee wil geven.
Het punt is dat wat jij veel vindt voor een ander niks is.
Mijn zoon kreeg jeans van zeker 250 euro pst, waarbij aan eentje het kaartje nog hing. Wij kopen nooit zulke dure kleding, ook niet voor onszelf. De buren waarvan zoon het kreeg komen alleen maar in dit soort dure winkels. Die kijken heel anders naar geld
Natuurlijk heeft iedereen een ander referentiekader en niet hetzelfde te besteden en maakt een incident nog niet de norm. Incidenteel iets duurs geven wat je over hebt of niet gebruikt of elke maand voor 500+ euro zomaar vind ik ook nogal een verschil.
Ik vind dat ook niet nodig, los van dat ik mijn kind best een heleboel gun.
Af en toe, oké, maar steeds maar door, dat zou mij toch een vervelend gevoel geven. Ook al hebben die mensen geld in overvloed, zijn dergelijke bedragen voor hen geen enkel probleem en kopen/ontvangen ze altijd kleding in deze prijsklasse.
En nu die Macbook - alleen al voor de vorm lijkt het me goed dat je zoon er iets voor terugdoet. Daarvoor gaven anderen ook al suggesties.
Het lijkt me niet goed als de buren op een dag toch gaan denken dat je zoon simpelweg profiteert of dat ze door hun vrijgevigheid iets 'kopen' (tijd, aandacht, iets anders) wat je nu niet overziet.
Kaaaaaaaatje schreef op 16-04-2025 om 21:26:
[..]
Geef jij dan ook alleen dingen weg waarbij je een tegenprestatie verwacht?
Ik heb een gezin hier in de buurt recent een paar keer een stapel boeken gegeven, een een loopfiets en een glijbaan. Ik verwacht er niet echt iets voor terug, ja een bedankje op het moment dat ik het geef en ik moet eerlijk zeggen dat ik het ook wel fijn vind als ze laten weten dat de boeken gelezen worden, de loopfiets zie ik dat die regelmatig gebruikt wordt, dus dat is sowieso prima.
Ik geef gewoon geen dingen weg en al helemaal niet aan onbekenden of buren.
Die enkele keer dat ik wel iets (kleins) weggeef is dat aan mijn ouders, mijn zus of een nichtje.
Een loopfiets of een glijbaan zou ik afzetten bij mijn zus en als die het niet moet gaat het naar de kringloopwinkel of het containerpark. Of blijft het in mijn kelder staan. Echt niet dat ik onbekenden opzadel met wat ik teveel heb in huis.
Ik had vroeger buren en die zetten een keer ongevraagd het speelgoed waar hun kinderen uit waren gegroeid voor mijn deur. Ik wilde die spullen niet, maar of ik het dan wel zelf even naar het grofvuil wilde brengen.
Tja, wat jij vindt is nooit de maat der dingen, maar dat geldt voor iedereeen natuurlijk. Deze mensen waren oprecht verbaasd dat ik daar niet van gediend was. En een gloednieuw macbook weggeven? Blij dat ik niet zulke buren heb, hoef ik er ook niet over na te denken.
Maar ik lees dus dat ze gemaild hebben met je partner: dat wil dus zeggen dat ze wel eerst overleggen met jullie als ouders over dit soort duurdere dingen. Het is niet zo dat je zoon opeens een MacBook in de handen gedrukt krijgt. Ik zou voor iets van grootte waarde er altijd op staan dat er toch een "pro forma" bedrag voor betaald werd. Dat bedrag hoeft niet marktconform te zijn - maar gevoelsmatig vind ik dat je niet zomaar zo'n dingen gratis laat cadeau geven.
Bij de kleding/t-shirts vind ik dat een ander geval: die mogen dan wel x euro kosten in de winkel, maar het heeft die waarde niet echt natuurlijk - ook al omdat de gever die spullen zelf waarschijnlijk voor niets heeft gekregen. Bovendien heeft je zoon dat extra t-shirt ook niet echt nodig, dus als je het niet zou krijgen, dan zou je het ook niet gaan kopen. Het is leuk voor de heb, maar niet iets noodzakelijks. Voor de buren snap ik dat ze met dit type van spullen liever iemand een plezier doen dan er gedoe mee te hebben om het online te verkopen.
De laptop heeft je zoon wel nodig en vertegenwoordigt voor hem dus wel degelijk een objectief bedrag dat hij anders zou moeten uitgeven om een nieuwe te kopen. Het is ook iets wat de gever gewoon zelf heeft betaald ooit en waar hij online als hij het aan een vreemde zou verkopen ook objectief geld zou voor krijgen.
Ik zou dus in gesprek gaan met de buren en zeggen dat je dit te groot vindt als "gewoon" cadeau.
Poekewiki schreef op 18-04-2025 om 10:42:
Maar ik lees dus dat ze gemaild hebben met je partner: dat wil dus zeggen dat ze wel eerst overleggen met jullie als ouders over dit soort duurdere dingen. Het is niet zo dat je zoon opeens een MacBook in de handen gedrukt krijgt. Ik zou voor iets van grootte waarde er altijd op staan dat er toch een "pro forma" bedrag voor betaald werd. Dat bedrag hoeft niet marktconform te zijn - maar gevoelsmatig vind ik dat je niet zomaar zo'n dingen gratis laat cadeau geven.
Bij de kleding/t-shirts vind ik dat een ander geval: die mogen dan wel x euro kosten in de winkel, maar het heeft die waarde niet echt natuurlijk - ook al omdat de gever die spullen zelf waarschijnlijk voor niets heeft gekregen. Bovendien heeft je zoon dat extra t-shirt ook niet echt nodig, dus als je het niet zou krijgen, dan zou je het ook niet gaan kopen. Het is leuk voor de heb, maar niet iets noodzakelijks. Voor de buren snap ik dat ze met dit type van spullen liever iemand een plezier doen dan er gedoe mee te hebben om het online te verkopen.
De laptop heeft je zoon wel nodig en vertegenwoordigt voor hem dus wel degelijk een objectief bedrag dat hij anders zou moeten uitgeven om een nieuwe te kopen. Het is ook iets wat de gever gewoon zelf heeft betaald ooit en waar hij online als hij het aan een vreemde zou verkopen ook objectief geld zou voor krijgen.
Ik zou dus in gesprek gaan met de buren en zeggen dat je dit te groot vindt als "gewoon" cadeau.
Ja Moederzorg, waarom ga je niet persoonlijk in gesprek met je buren? Ik zelf ben altijd nogal alert of iets geen grooming is. Dat hoeft het natuurlijk helemaal niet te zijn. Het kan gewoon vriendelijkheid zijn van mensen die zelf geen kinderen hebben. Maar zo'n duur cadeau is gewoon een beetje misplaatst, om welke reden dan ook.
Marty1984 schreef op 17-04-2025 om 21:20:
[..]
Ik geef gewoon geen dingen weg en al helemaal niet aan onbekenden of buren.
Die enkele keer dat ik wel iets (kleins) weggeef is dat aan mijn ouders, mijn zus of een nichtje.
Een loopfiets of een glijbaan zou ik afzetten bij mijn zus en als die het niet moet gaat het naar de kringloopwinkel of het containerpark. Of blijft het in mijn kelder staan. Echt niet dat ik onbekenden opzadel met wat ik teveel heb in huis.
Ik ben de jongste van een gezin van 4. Mijn broers hebben allemaal oudere kinderen dus daar hoef ik het niet af te geven. Dus geef ik het aan mensen waarvan ik weet dat ze kinderen hebben die er nog wat aan hebben. En ze mogen gewoon nee zeggen, maar hopelijk doen ze dat alleen omdat ze geen behoefte hebben aan de spullen en niet omdat ze zich schuldig voelen dat ze dingen van me krijgen, want dat is echt nergens voor nodig. En die glijbaan staat nu een paar huizen verdrop in de tuin, ken ik die mensen goed nee niet echt, maar ik sprak de vader toevallig en het kwam erop en toen zei ik, owh wij hebben nog een glijbaan staan wil je die hebben? Waarop hij zei, ja, en ik antwoorde, mooi hoef ik hem niet op de weggeef hoek van Facebook van onze wijk te zetten. Dat is toch beter dan de kringloopwinkel?
Ik ben ook niet van het bewaren, mijn schoonouders hebben veel bewaard, maar mijn kinderen spelen helemaal niet graag met die spullen, behalve de duplo en de lego, maar verder nemen ze veel liever hun eigen speelgoed mee als ze daar gaan logeren. Dus liever dat ik dan dingen weggeef dat ze nog gebruikt kunnen worden, dat is toch veel fijner dan dat we er alleen maar naar moeten staan kijken.
EmmaT schreef op 18-04-2025 om 07:23:
Ik had vroeger buren en die zetten een keer ongevraagd het speelgoed waar hun kinderen uit waren gegroeid voor mijn deur. Ik wilde die spullen niet, maar of ik het dan wel zelf even naar het grofvuil wilde brengen.
Nou dat had ik dan terug bij ze op de stoep gezet.
Dolfje schreef op 18-04-2025 om 10:56:
[..]
Nou dat had ik dan terug bij ze op de stoep gezet.
Heb ik gedaan hoor, en even aangebeld en gezegd dat ze het zelf mogen wegbrengen 
EmmaT schreef op 18-04-2025 om 13:05:
[..]
Heb ik gedaan hoor, en even aangebeld en gezegd dat ze het zelf mogen wegbrengen
rionyriony schreef op 17-04-2025 om 06:56:
[..]
Alles heeft een reden. Ook als het "uit zichzelf" is. Je mag je misschien niet bewust zijn daarvan, maar je wil er iets mee bereiken. Zelfs al is het iets menselijks als een band. Maar weggeven is geen echt goede, werkzame methode om een goede band te krijgen. Gewone directe blijk van waardering, als die echt gevoeld wordt, is daarvoor een veel beter middel. Geld appelleert aan hebzucht en dat is een negatief gevoel wat je niet moet opwekken bij iemand.
Met negatief gevoel bedoel ik dat dit gevoel geen goede richting aan je leven geeft als je het volgt.
Het boek "A Christmas Carol" gaat erover bijvoorbeeld en je weet wat er gebeurde met Scrooge.
De Zeven Hoofdzonden:
1. Superbia (hoogmoed – hovaardigheid – ijdelheid)
2. Avaritia (hebzucht – gierigheid)
3. Luxuria (onkuisheid – lust – wellust)
4. Invidia (nijd – jaloezie – afgunst)
5. Gula (onmatigheid – gulzigheid – vraatzucht)
6. Ira (woede – toorn – wraak – gramschap )
7. Acedia (gemakzucht – traagheid – luiheid – vadsigheid)Ik ben overigens niet gelovig maar zelfs toen Christus leefde en zelfs nog eerder had men al door wat een enorme verwarring dergelijke emoties konden brengen. En dat ze nergens toe leidden.
Maar jij weet de intentie helemaal niet van deze buren. En daar gaat het om. Je vult in dat het is om een band te creeeren. Is dat zo?
