Kind bedtijd & .......

Mooi

Mooi dat je iets doet met onze reacties! Ben benieuwd wat je man ervan vindt als hij alles gelezen heeft?

Iedereen doet het anders inderdaad. Ik kan me er persoonlijk weinig bij voorstellen dat je een jonge puber zo vaak alleen laat met als reden dat je hem dan later een auto kunt geven. Als ik het zo lees, heeft je zoon jou nu meer nodig dan een auto straks. Misschien is een compromis nog een overweging? Iets minder werken, iets meer tijd met zoon?

Verder nog één tip: pas op dat je niet blijft hangen in spelletjes en dingetjes die je zoon vroeger leuk vond. Hij is geen klein kind meer. Groei met hem mee.

Laatste alinea Lou

Neem die laatste alinea van Lou goed in je op Ellie. In mijn ogen is het niet normaal dat je de handen van een 13-jarige vasthoudt tot hij een kusje (!) geeft, echt niet. Ik denk niet dat er veel 13-jarigen te vinden zijn die dat doen.

Natuurlijk doet iedereen het anders, maar deze tijd komt niet meer terug en fulltime werken kan over een jaar of 5 ook nog. Ik denk als ik alles lees dat jouw zoon liever nu aandacht heeft dan later die auto o.i.d.

Goedenavond

Met een auto bedoel ik niet zoveel, het gaat ons vooral om zijn studie. Als ik het zo allemaal hoor dan moeten toekomstige studenten bijna alles zelf betalen. Wij hebben samen gekeken, maar komen al snel op zo'n 50.000 - 75.000 euro uit. Ook is er de optie dat hij ervoor zou kunnen kiezen om bijvoorbeeld een studie in het buitenland te doen; dat is nog duurder. Een auto is dat uiteraard niet. In principe ben ik van parttime naar fulltime gegaan voor hem. Hij kon alles zelfstandig doen dus de mogelijkheid was er. Ook heb ik zelf dan ook wat meer. Een dikke studieschuld zie ik niet zitten, want dat moet ook weer een keer terug.

Dingen als kusjes geven is voor de grap, voor de leuk. Ik pak zijn handen niet zomaar vast hoor. Dat was toevallig omdat hij in zijn bed lag. De laatste tijd heb ik dat soort dingen niet meer zo vaak gedaan. Wij zijn beiden altijd redelijk 'serieus' tegen elkaar en tegenover hem, dus waarschijnlijk vind hij het fijn/leuk als ik/wij iets doe(n) wat onserieus is of waar hij ook om kan lachen/wat hij ook leuk vindt. Hij vond het wel heel leuk toen ik dat deed.

Ik vind 13 jaar wel oud, maar ook niet weer zo oud. Ik snap wat jullie bedoelen. Maar zoals ik hem zie is hij gewoon mijn 'kleine' jongen. Zijn (school)gedrag is weliswaar redelijk volwassen, maar qua kind zijn is hij nog gewoon een kind, vind ik. Ik weet ook niet wat gebruikelijk is... Men vond het ook al apart dat hij soms wel is bij mij in bed komt als mijn man er niet is. Misschien verschilt dit wel per gezin. Ik heb geen idee.

Bedankt voor jullie reacties.

oh wow

Wat een engelengeduld heb je!!
Daar ben ik echt jaloers op
Ik denk niet dat je het nodig hebt, maar ik heb het geduld niet meer om geen tegengeluid te geven
Zo te horen doe je het geweldig, en zeker niet slechter dan anderen.
Je hebt slechts, zoals iedereen, wat vragen.(waar je zo te horen serieus naar wilt kijken)

Blijf op je gevoel afgaan, want dat doe je goed.
Je kind klinkt niet zo standaard, voor zover een standaard kind al bestaat. Trek je dan ook niet teveel aan van een standaard.
Hier dochter met 13 ook nog heel graag bij ons in bed, was alleen maar genieten. En ja, ik weet dat het weinig voorkomt op die leeftijd.
Nu met 14 komt ze overigens niet meer.

Ontbijt

Jippox: Je geeft ook al aan dat het je echt te ver gaat om je werktijden aan te passen zodat je kunt ontbijten met je kind. Dat is toch triest? Arm kind, aan zijn lot overgelaten omdat zijn ouders hun werk belangrijker vinden. Is dit echt de relatie die je met je kind wilt hebben?!===

Ik denk dat mijn dochters nerveus van mij geworden zouden zijn als ik opeens minder zou zijn gaan werken om samen te kunnen ontbijten. Ze werden in de ochtend liever met rust gelaten. Laat staan een leuk gesprek voeren over hun interesses. Ik zal het nu wel erger maken door eraan toe te voegen dat wij tot de categorie ouders behoren die de kinderen zonder ontbijt de deur uit lieten gaan. Voor of net na 8 uur eten vinden we geen pretje. Wat ik er nog wel in kreeg was een glaasje Bessola (watergruwel). Op de gezondheidsladder natuurlijk ook niet perfect, maar er zat tenminste iets in de maag.

Kaaskopje en Ellie

Kaaskopje, mijn dochter zou het juist afschuwelijk vinden als ik er níet zou zijn bij haar ontbijt. 't Is ook maar wat je gewend bent denk ik, en dan nog ligt het aan je karakter. Maar we hebben het hier wel over een jongen die niet alleen zijn ontbijt in zijn eentje eet, maar zo'n beetje alles in zijn eentje doet behalve avondeten. Dat maakt het plaatje toch iets completer.

Dat gezegd hebbende, dat kinderen nu eenmaal verschillend zijn, vraag ik me af hoe het zit met de zoon van Ellie. Wat vindt hij zelf? Heeft hij iets te kiezen?

Ellie, je vraagt je af wat gebruikelijk is. Weliswaar in een andere alinea, maar voor zo ver ik weet, is het niet gebruikelijk om per kind 50-75.000 euro klaar te hebben liggen bij aanvang studie. Ik krijg een beetje het idee dat je wel erg veel over hebt voor het geld en wat minder tijd en aandacht voor je zoon op dit moment. Dat bedoelde ik met een compromis. Denk er eens over na. Wat heeft hij NU nodig?

Zweden vs Nederland

Wij praten hier erg vanuit wat wij in Nederland als normaal beschouwen. Ellie is Zweedse. In Zweden is het héél normaal om beiden fulltime te werken. Wat daar ook anders is dat Zweedse ouders samen 480 uur ouderschapsverlof krijgen, ruim een jaar met behoud van 80 procent van hun salaris. Op die manier kun je zeker in de beginperiode allebei voldoende tijd met je kindje doorbrengen. Eenmaal op de peuterleeftijd aangekomen, is de professionele opvang een normaal fenomeen, veel meer met een educatief karakter dan bij ons. Ik heb hieronder twee linken geplakt, er is vast meer en zinnigs over te vinden.

https://www.nrc.nl/nieuws/2016/03/18/waarom-zweedse-vrouwen-wel-fulltime-werken-en-ni-1600443-a1215490

https://www.cbs.nl/nl-nl/nieuws/2016/34/nederlandse-ouders-gebruiken-vaakst-kinderopvang-in-eu

Ik heb het vermoeden dat een Zweedse in Nederland een cultuuromslag moet maken. Ik heb de indruk dat 'wij' hier in Nederland vinden dat we het in Nederland beter doen, dan in andere landen. Carrière maken is hier voor veel vrouwen nog steeds een vies woord.

Ellie

Jij schreef dit: "Houd je zijn handen vast en wacht je net zolang totdat hij een kusje geeft. Ik weet niet waarom maar hij vindt dat heel leuk. Of zijn tas pakken en zijn schriften voorlezen, met allerlei tekeningen en teksten van wie dan ook erin. En dan niet teruggeven. Dan wordt hij heel erg actief en vindt hij het heel erg grappig... Leuk. Moeten we toch weer oppakken denk ik."

Ik vind voor alles dat jij en je zoon, helemaal vrij zijn in hoe jullie met elkaar omgaan, dus als je zoon bepaalde dingen die jij doet leuk vindt, dan is dat prima. Ieder gezin heeft zo zijn gezinsdingetjes die niet standaard zijn voor elk gezin.

Je hebt al iets gezegd over dat vasthouden en dat kusje, dus daar heb ik het nu verder niet over. Ik zet wel een kanttekening bij wat je verder schrijft. Als hij niet zo assertief is, dus ook niet tegen jou als moeder, kan lachen ook ongemak zijn. Dus 'ik lach wel, maar eigenlijk vind ik het niet prettig'. Ik zou als ik in zijn schoenen zou staan boos worden als jij zomaar in mijn schooltas zou komen, mijn schriften door zou bladeren en mijn krabbels zou lezen. Bij een kleuter is dat nog normaal, bij een kind van 9 jaar misschien ook nog wel, maar op een gegeven moment is de inhoud van een tas 'privé' en dus iets waarvoor je toestemming moet vragen om in te mogen kijken. De inhoud van een tas van een 13-jarige vind ik al behoorlijk 'privé'. Blijkbaar beseft je zoon dat ook nog niet, óf hij wil niet boos op je worden. Al met al blijf ik toch een beetje het gevoel houden dat je zoon (nog) te weinig van zich af durft te bijten. Het lijkt mij een goed idee als je daar iets meer met hem over praat. Vraag gewoon of hij dat soort dingen vervelend vindt. Hij is 13 en moet leren dat hij zijn eigen grenzen mag bepalen. Op je vraag "waarover moet ik dan praten met een jongen van 13?", nou dit lijkt me dus een goed onderwerp.

Uit wat je schrijft maak ik op dat je zoon een zachtaardige jongen is. Lief voor zijn moeder, niet brutaal, gezellig. Maar of hij met die eigenschappen een beetje opgewassen is tegen leeftijdsgenoten die minder zachtaardig zijn, kun je je afvragen. Je zei al dat je gaat kijken of je hem weer op voetbal kunt krijgen, ik zou dat ook echt doen hoor, of een andere sport als hij dat wil. Een sport in teamverband is een goede manier om wat meer haar op de tanden te kweken en wat meer eelt op de ziel. Maar ook 1 op 1 sporten kunnen daar al in bijdragen. Mijn dochter is op haar tiende op scouting gegaan, ook dát is een mooie omgeving om allerlei vaardigheden aan te leren of verder te ontwikkelen. Je zoon heeft gewoon meer activiteiten nodig dan het kleine kringetje van het gezin en school, om zich volledig te kunnen ontwikkelen.

Wat betreft je werk en het spaargeld voor je zoon: een studieschuld is vervelend. Als ouders genoeg geld opzij kunnen leggen om een bijdrage te leveren aan studiekosten en de studieschuld daardoor lager kunnen houden, is dat natuurlijk mooi en daar is ook niets op tegen. De studie van een kind volledig betalen, is natuurlijk helemaal prachtig, elke ouder gunt zijn of haar kind een schuldenvrije start van zijn volwassen leven. Maar wat je je wel af zou kunnen vragen, is of de offers die daarvoor gebracht worden niet wat te groot zijn. Als jullie allebei fulltime werken, zou het dan bespreekbaar zijn (ook met de werkgevers) om iets minder te werken, iets minder te verdienen, je zoon toch iets te laten lenen en zo meer tijd met elkaar door te kunnen brengen. Als jullie allebei 4 uur minder zouden werken, zou dat 8 uur meer tijd opleveren met jullie zoon.

Kaaskopje

Ik weet hoe het is in Zweden, maar mijn advies blijft hetzelfde. En ook hetzelfde als jouw laatste paar zinnen zo ongeveer

Lou

Met dit: Ik krijg een beetje het idee dat je wel erg veel over hebt voor het geld en wat minder tijd en aandacht voor je zoon op dit moment. === kreeg ik de indruk dat je vond dat ze meer belang hecht aan geld dan aan aandacht voor zoon en dat is naar mijn idee totaal niet zo. Wat ik er wel een beetje in zie, is dat ze zó druk is met de toekomst veilig te stellen wat studiegeld betreft en dergelijke, dat ze het heden een beetje uit het oog verliest. Misschien bedoelde jij het ook zo .

Klopt Kaaskopje

Ja, wat jij zegt bedoelde ik ook eigenlijk. Geld voor zoon later versus tijd en aandacht voor zoon nu. Zo is het helderder, dank.

Waar is Elly?

.?

Hier

Goedenavond,

Bedankt Saar, zeker insgelijks! Gelukkig ben ik niet de enige.

Bedankt Kaaskopje. Bij mij is hij ook niet erg actief in de ochtend en moet hij altijd nog even opstarten. Ontbijten doet hij wel: een broodje met wat drinken.

Bedankt Lou. Hij heeft zelf de keuze over alles, maar ik weet niet precies wat je bedoelt. Hij bepaalt, net zo goed als wij, mee met alles. Als hij mij zou vragen of ik met hem zou willen ontbijten, dan zou ik mijn werktijden misschien kunnen aanpassen. Als hij het niet fijn vindt als ik hem kus of hij mij 'moet' kussen, dan zou ik daar uiteraard mee ophouden. Ik kan aan zijn lach en gedrag wel zien of hij zoiets bijvoorbeeld wel leuk vindt.

Ik bedoelde dat met dat spaargeld voor zijn studie, etc. niet zo letterlijk, dat ik speciaal werk voor dat geld. Alleen het geeft wel meer mogelijkheden als ik werk, meer vrijheid, financiële vrijheid. Wij zouden nog liever onze auto's verkopen en met de fiets naar het werk gaan dan gaan lenen voor zijn studie. Lenen is voor ons een ding waarvan we beiden zeggen dat het geen goed plan is. Ik snap je punt wel, het moet niet ten koste van hem gaan.

Onze werktijden aanpassen is misschien wel mogelijk, en als hij er ooit om zou vragen of wanneer wij het doorkrijgen dat hij dat wil, dan doen we dat ook. Alleen, zoals anderen al aangaven, is het denk ik belangrijker om hem wanneer wij wel thuis zijn, de juiste aandacht te geven. Ik vind/vond het ook weinig, maar het ging altijd wel goed zo. Hij ook. Wij gaan sowieso meer met hem proberen te doen. Ik heb al heel veel leuke ideeën gezien, ook voor op een doordeweekse dag.

Sporten is sowieso een punt waarmee we bezig zullen gaan.

Misschien is het inderdaad niet zo'n goed plan om zoiets als zijn schriften voorlezen te doen, ook al is het voor de lol en hij het ook leuk vindt. Ik besef me eigenlijk nu pas dat ik daarbij best wel in zijn schoolleven kijk, wat hij misschien niet leuk zou kunnen vinden, aangezien ik ook hartjes, etc. heb gezien. Maar ik was dan wel zo nieuwsgierig om te lezen wie, maar dit zijn niet allemaal dezelfde namen, ha ha. Ik weet niet hoe en wat hoor! Misschien is het wel normaal om ook meisjes als vrienden te hebben, en dit zomaar zonder echte betekenis neer te zetten. Maar misschien is het ook maar goed dat ik me daar niet mee bemoei.

Bedankt Kaaskopje, ik snap wat je bedoelt. Ik snap het punt van het artikel, maar dat is op mij niet echt van toepassing. Nederland is in best wel veel dingen verschillend, zoals de dichtbevolktheid, de werkgelegenheid, de omgang met elkaar, etc. Anders, maar Zweden is zeker weten niet beter hoor. Misschien is het voor de één beter daar, en voor de ander beter hier. Carrière maken kan ik ook niet echt begrijpen, aangezien er bij mij op het werk redelijk veel vrouwen zijn. Maar ik kan niet uit ervaring spreken, omdat ik nog niet zo lang in Nederland werk. Zwangerschapsverlof was ik niet op de hoogte van. Ik meende dat men in de Europese Unie allemaal ongeveer dezelfde regels hadden.

Mijn man heeft nog geen tijd gehad om alles te lezen. Aankomende zaterdag, of zondag, gaan we met z'n allen uiteten, omdat ik afgelopen weekend jarig was. Dat vindt hij vast en zeker leuk, ook omdat er neefjes en nichtjes van hem komen. Voor de rest heb ik nog niets gepland. We gaan binnenkort even kijken bij een voetbalclub net buiten de stad. Ik heb hier toevallig een collega over gevraagd toen zij begon over haar zoon.

Fijne avond, Ellie

Ellie

Ik denk dat jij inmiddels op zoveel bent ingegaan, ook van mij, dank je wel , dat ik vind dat je nu gewoon met tips, e.d. weer lekker je eigen gang moet gaan. Iedere ouder doet de opvoeding op zijn of haar manier, soms is het fijn als andere mensen even met je mee willen denken,maar verder moet je het gewoon doen zoals het goed voelt.

Wat ik van mijn eigen jeugd heb geleerd, is dat ouders fouten maken. Maar wat doe je vervolgens met die fouten? Hou je stug vol dat je altijd gelijk had, of kun je toegeven dat je die fouten gemaakt hebt? Mijn vader hield altijd vol dat hij gelijk had en zei nergens 'sorry' over. Dat wilde ik zelf anders doen. Kinderen mogen best weten dat je niet perfect bent, je mag fouten maken, maar ook toegeven dat je dat doet en sorry kunnen zeggen.
Ik heb de indruk dat jij ook zo bent, je geeft toe dat je er wel eens naast zit en je wilt eraan werken. Dat doe je goed! Geniet van het fijne contact met je zoon. Het kan best zijn dat hij opeens PUBER wordt en vraag je je af waar je lieve zoon is gebleven, ook dat komt weer goed, als jullie maar praten, niet teveel regels opleggen (alleen wat je écht noodzakelijk vindt) en de humor overal een beetje in proberen te blijven zien.

De enige vakantie in het buitenland met mijn ouders was overigens in Zweden. Ik vond het er geweldig! Een neef van mij woont in Zweden samen met een Zweedse. Dus ik heb een heel klein bandje met Zweden .

Ik heb wel eens de indruk dat het in Zweden allemaal beter geregeld is, omdat Zweden met de andere Scandinavische landen bijna altijd bovenaan de lijstjes staat van onderwijs, sociale zaken e.d.. Nederland staat daar regelmatig niet ver onder, dus zo slecht en anders is het hier inderdaad absoluut niet, maar ik kan me toch voorstellen dat je wel aan een paar dingen hebt moeten wennen hier in Nederland .

Kaaskopje

Goedenavond,

Dankjewel. Ik hoop niet dat hij geen pubergedrag krijgt Ik heb een paar topics op dit forum doorgelezen en ik zie al dat er nog heel veel op mijn pad kan komen. Ik ga zeker weten van hem genieten. Ik hoop dat jij dat ook mag doen met jouw kinderen.

Leuk, een vakantie in Zweden. Daar moet ik Zweden dan wel in prijzen; het is op sommige plekken echt heel mooi (als je bijvoorbeeld van de natuur houdt).

Ik snap wat je bedoelt. Op de meeste vlakken is het wel wat beter, als je alleen naar de cijfers kijkt, maar daar merk je niet zoveel van hoor. Ik zou het omschrijven als 'meer gecontroleerd', 'nuchter', minder open naar elkaar, etc. Maar dat eigenlijks ook weer niet, want daar zijn Nederlands ook perfect in. Ik weet niet hoe je het zou kunnen omschrijven...

Ik denk dat ik nog wel af en toe kijk op dit forum, aangezien sommige onderwerpen interessant zijn om te lezen.

Hij gaat nog steeds om 10 uur naar boven, heel fijn.

Bedankt allemaal voor jullie, misschien wel tijdrovende, reacties. Heel erg bedankt daarvoor, allemaal uit goede wil voor hem en mij. Heel erg fijn.

Tusen tack och god kväll! Ellie