Lief puber meisje
goedenacht,
Sorry voor dit late tijdstip. Mijn man en ik hebben veel zorgen om onze lieve dochter. Ze is 16 en doet aan automutilatie. We hebben hiervoor hulp. Qua opvoeding liggen mijn man en ik niet altijd op 1 lijn. Nu hoorde ik dat mijn man negatief over mij praat met haar als ik er niet bij ben waardoor ze bij mij doet wat ze zelf wil en vaak over mijn grenzen gaat omdat ze vaak zegt ik doe toch niet wat jij wil. Mijn dochter en man vormen vaak en front tegen mij. Hij valt ook tegen mij uit waar zij en anderen bij zijn waardoor ik erg verdrietig word. Nu heeft hij vanavond zoiets erg gezegd. Wanneer spring jij voor de trein. Hij zei dat tegen mij. Ik vond dit zo respectloos en ben zoo verdrietig. Hij zei het niet waar de kids bij waren gelukkig. Voel me zo rot
beste Minie12, wat ontzettend naar voor je!
Dit is echt geen acceptabele uitspraak van je man. Eigenlijk zelfs zorgwekkend.
Voor wat betreft de relatie met je dochter, zou ik zeker aanbevelen open te communiceren over wat je echt denkt, en zo veel mogelijk de dingen die de vader over jouw beweert te ontkrachten, of in het juiste perspectief te plaatsen.
Verder ook je man aanspreken dat achter je rug om kwaad spreken over jouw tegen de kinderen, echt onacceptabel en onopvoedkundig is.
Wat je omschrijft klinkt echt als verbale mishandeling. Zoek hulp.
Wat een vijandige houding!
Lijkt mij een giftige omgeving voor een zestienjarige (voor elke zestienjarige) als de vader de moeder zo haat. Het zou mij, in jouw plaats, interesseren van waaruit zijn heftige gevoelens zijn ontstaan. Dit kan niet alleen door verschil van inzicht in de opvoedingsmethodiek komen maar lijkt mij een opbouw van oud zeer.
Ik zou dit niet stil houden. Ik zou met deze man mijn leven (en dat van mijn kind) niet willen verdoen.
Wat jij beschrijft is niet oké. Is er hulp ingeschakeld voor je dochter voor de automutilatieproblematiek? Zo ja welke?Ik denk dat het heel verstandig is om hulp te zoeken voor jullie gezin als systeem.
ik zou een afspraak maken met de huisarts en eerst voor mezelf hulp zoeken.
dank jullie wel voor jullie tips en lieve woorden. Er is hulp voor mijn dochter ingeschakeld. Ze is zo lieve dochter alletwee mijn kinderen. Wat betreft mijn man dit was zo kwetsend qua opmerking. Ben er kapot van en blijf ook niet langer hier thuis. Helaas is mijn sociale kring niet zo groot
Kom op TO . Jij bent de ouder . Jouw dochter heeft zeker last van jullie dynamiek. Geloof mij .
ik denk dat jij hulp moet zoeken. Een eigen psycholoog.
Jou dochter heeft een stabiele moeder nodig . Geen labiele . Geen ouders die nu ruzie maken door haar .
Je dochter die wordt behandeld voor automutilatie en dan je man die vraagt wanneer jij voor de trein springt? Dat is wel heel wreed. Heb je dat tegen hem gezegd? Ga naar de huisarts, die kan via de praktijkondersteuner jou helpen stappen te ondernemen. Voor jou én voor je dochter. Natuurlijk voel je je rot, probeer de oorzaak aan te pakken!
Die man geeft wel heel erg de voorrang aan zijn eigen gevoelens zelfs al is de uiting daarvan schadelijk voor zijn gezin. Dat vindt hij van minder belang. Hij zal zijn vrouw en misschien zelfs zijn kinderen wel de schuld geven want dan hoeft hij geen verantwoordelijkheid te voelen voor zijn gedrag.
Maar ik zou me niet erop richten om hem te veranderen maar me alleen op mijn eigen kracht focussen, Minie12. Je moet zo snel mogelijk je eigen kracht zien te vinden want met die figuur naast je verdwijn jij in zijn schaduw en daar help je echt niemand mee.
Kinderen zijn nog niet heel erg wijs en daarom maken ze opportunistische keuzes. Ze moeten nog opgroeien tot mens, zeg maar. Maar jij moet achter jezelf gaan staan.
" Ben er kapot van en blijf ook niet langer hier thuis."
Dat je er kapot van bent snap ik, maar je hoeft niet per se het huis uit. Je kan ook stappen zetten om te zorgen dat je man het huis uitgaat.
Je moet nu bedenken of je met je man in gesprek wilt om te proberen de relatie te verbeteren, of dat je daar geen hoop meer op hebt en de relatie gaat beëindigen. Het is niet haalbaar om in éen huis te blijven met iemand die zulke dingen in je gezicht zegt en die je ook nog eens zo afbreekt tegenover je dochter. En ik neem aan dat dit al langer aan de gang is.
Als je besluit dat je uit elkaar moet, dan zou ik zsm stappen zetten om de scheiding in gang te zetten. Dat gaat hij namelijk niet doen, want hij heeft minder last van de huidige situatie dan jij. In een echtscheidingsprocedure kan je ook proberen te regelen dat hij - tijdelijk of permanent - het huis uit moet.
Roos57 schreef op 10-09-2025 om 08:31:
Kom op TO . Jij bent de ouder . Jouw dochter heeft zeker last van jullie dynamiek. Geloof mij .
ik denk dat jij hulp moet zoeken. Een eigen psycholoog.
Jou dochter heeft een stabiele moeder nodig . Geen labiele . Geen ouders die nu ruzie maken door haar .
Euh, waar maak jij uit op dat TO ruzie maakt? Haar man maakt nare opmerkingen over haar tegen haar dochter, zegt tegen haar dat ze onder de trein moet lijkt erg op emotionele mishandeling, en nu is zij het probleem? Riekt naar victim blaming. Ja dochter heeft een stabiele moeder nodig. Misschien die man het huis uit?
Wat een klote situatie!! En wat slecht en naar van je man! Is hij voor het eerst zo hatelijk of ken je dit gedrag al langer van hem?
Mogelijk speelt de problematiek van je dochter doordat zij verscheurd wordt door solidariteit met haar ouders: haar vader trekt haar in zijn kamp en zet haar op tegen jou, terwijl ze eigenlijk zo veel van je houdt moet ze die gevoelens onderdrukken. Omdat ze op een of andere manier zo gemanipuleerd is door haar vader dat zij zich laat overhalen. Misschien staat hij haar dingen toe die van jou niet mogen? En zeker niet dat JIJ daar fout in bent. Als ouders zijnde moet je altijd in lijn staan met elkaar: niets zo verwoestend voor een kind wat onstabiel is, om ook nog eens ouders te hebben die het oneens zijn en haar zelfs uitspelen.
Sorry hoor, maar ongeacht de situatie van mijn dochter heeft mijn man een groot probleem als hij vindt dat ik voor de trein moet springen. Dat hoef je echt niet te accepteren, van niemand, en ook niet één keer. Je eigen partner die jou dood wenst, dat lijkt me geen gezond voorbeeld voor je dochter.
Ik zou zo snel mogelijk hulp gaan zoeken en dingen regelen voor een scheiding.
Ik denk dat het goed is om met je man om de tafel te gaan zitten. Vraag hem wat hij precies bedoelde met die opmerking. Laat daarna een stilte vallen en kijk waar hij mee komt. Wil hij daadwerkelijk dat jij dood gaat? Was hij boos over de situatie? En is hij gewoon wanhopig over zijn dochter? Wat wil hij nu precies?
Vraag daarna hoe hij denkt over jullie relatie. Wil hij uit elkaar of niet?
Ik begrijp dat je woedend bent over zo'n opmerking maar probeer kalm te blijven anders krijg je geen antwoorden.
Izza schreef op 10-09-2025 om 16:46:
Ik denk dat het goed is om met je man om de tafel te gaan zitten. Vraag hem wat hij precies bedoelde met die opmerking. Laat daarna een stilte vallen en kijk waar hij mee komt. Wil hij daadwerkelijk dat jij dood gaat? Was hij boos over de situatie? En is hij gewoon wanhopig over zijn dochter? Wat wil hij nu precies?
Vraag daarna hoe hij denkt over jullie relatie. Wil hij uit elkaar of niet?
Ik begrijp dat je woedend bent over zo'n opmerking maar probeer kalm te blijven anders krijg je geen antwoorden.
Ik zou geen antwoorden willen, eerlijk gezegd. Het is gewoon een zeer nare opmerking, en wat er achterligt zal heus niet vriendelijk zijn.
De "ach ik zei maar wat" reactie brengt je weinig en "ja, ik zou het inderdaad wel prima vinden als je dood bent" is ook niet erg helpend. Dus waarom willen weten wat die man bezielt? Hij doet zulke dingen, dus of hij kan zich niet beheersen, dan moet je wegwezen, of hij doet het weloverwogen, dan moet je ook wegwezen.
Kan me niet voorstellen dat dit het eerste incident is. En voor dochter klinkt de hele siuatie ook nogal ongezond.
TO heeft het over kids, dus er zijn nog meer kinderen. Die zitten al helemaal in een ongezonde situatie zo.
Mijn standaard reactie bij dit soort dingen is "wegwezen¨. Zelfs als het huwelijk de moeite is om te redden, dan gaat dat een stuk makkelijker als er eerst afstand en rust is, niet als de toxische situatie in stand blijft en tot steeds nieuwe giftige hoogtes (of dieptes) leidt.
AnnaPollewop schreef op 11-09-2025 om 09:59:
Ik zou geen antwoorden willen, eerlijk gezegd. Het is gewoon een zeer nare opmerking, en wat er achterligt zal heus niet vriendelijk zijn.
Antwoorden op de vraag "waarom zei je dit" zou ik ook niet willen. Het is een afschuwelijk ding om te zeggen en het hoort in geen enkele relatie thuis om dit soort opmerkingen te maken.
Ik denk dat je in 99% van de gevallen niet verder kan, als je partner dat soort giftige opmerkingen maakt. Dan is er zoveel verziekt en zo weinig respect.
Het enige wat ik me wel kan voorstellen, is dat iemand zo veel op zijn bordje heeft, zo overspannen is, dat hij totaal gekke dingen doet. Mensen bij wie iets geknapt is lopen van huis weg, rijden tegen een boom, nemen te veel drank of pillen, zeggen in woede hun baan op, of zeggen iets afschuwelijks tegen hun partner.
Maar dat wéét je als partner dat iemand normaal niet zo is, dat er iets heel geks aan de hand is. Dan weten ze meestal ook de aanleiding. Of dan is er iets medisch aan de hand in het hoofd van diegene.
Maar dan moet je het niet hebben over "waarom zeg je dat ik maar voor de trein moet springen" maar over wat er met iemand aan de hand is en dat er hulp nodig is. Dan realiseert die partner zich ook dat er iets geks is gebeurd.
Bij TO klinkt het meer als een patroon. Niet iets dat je kunt vergoelijken met overspannenheid of een hersenaandoening. Daar valt weinig meer aan uit te praten.
