Het forum van Ouders.nl is een online community waar iedereen respectvol met elkaar omgaat. Het forum is er voor ouders met vragen over opvoeding, ouderschap, ontwikkeling, gezondheid, school en alle andere dingen die je als ouder tegenkomt in het leven.
30-05-2016 om 18:01
Dag allemaal
Mijn zoon is 14,5 jaar en echt de puberteit ingegaan de laatste weken. Snorretje, baard in de keel, puistjes, en vooral een puberhumeur: dwars, bozig en opstandig.
Ik heb er zo'n moeite mee. Mijn jongste, mijn baby'tje die me zo veel moeite kostte om te krijgen (de oudgediende weten misschien nog hoeveel miskramen en ellende aan zijn geboorte vooral gingen). We waren twee handen op een buik, hij was altijd in voor een uitje met mama: concerten, bioscoop, restaurant, museum, hij vond alles leuk.
En nu? Het hangt op de bank of achter zijn computer, praat in lettergrepen, krabt aan zijn puisjes en is bijzonder humeurig. Een goed gesprek kan nog net, af en toe, maar oh oh oh wat heb ik er moeite mee.
Ik ben vast niet de enige maar wat kan ik eraan doen?
Sini
11-06-2016 om 17:16
herkenning
Ik had het ook heel erg toen mijn jongste nu 13 naar de middelbare school ging.Ineens niet meer op schoot, niet meer in de huiskamer maar met de deur dicht op zijn eigen kamer, brutaal etc. Toch zijn er nu momenten dat het weer terug komt, niet helemaal natuurlijk, maar toch dat ik merk dat hij me nodig heeft. Ik denk af en toe maar aan het boek oei ik groei. Dat blijft zo die groeistuipen, en net als je het heel erg lastig vindt lijken ze weer meer zichzelf en zie je de leuke nieuwe vaardigheden die erbij gekomen zijn. Het kost ook tijd, rouwen mag. Sterkte.
15-07-2016 om 08:41
2 tegelijk...
Ik herken het helemaal....mijn jongens zijn 14 en 15.
De oudste was eigenlijk wel een makkelijke puber, wel kleding laten slingeren, geen interesse in school, daar hield het bij op.
Maar na een periode van rust in huis (na de scheiding was het eigenlijk erg gezellig) is hij nu heel dwars en is de tweede ook aan het puberen, pfffff.
Twee dwarse jongens zonder initiatief. Ik heb het er soms wel moeilijk mee hoor, zo der zelfmedelijden te willen hebben voel ik me dan toch wel eens alleen.
Wat ik wél grappig vind, is dat ze het altijd voor elkaar opnemen als ik 1 van de 2 aanspreek op zijn gedrag. Het zijn wel twee 'partners in crime' zeg maar.
Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.