Afspraken bijdragen studiekosten kind

hier

collegegeld en boeken, plus 100 euro bijdrage in levensonderhoud (omdat je dat hier ook kwijt zou zijn). Telefoon, verzekering en rijles betalen wij ook. De rest moet gewerkt/geleend worden. Kind werkt 1 dag per week en kan daarvan haar huur betalen en nog een beetje extra.

Het hangt er natuurlijk ook van af hoeveel je verdient en hoeveel kinderen er nog achteraan komen. Als wij maar 1 kind hadden zou ik alles wel willen betalen, maar je kan niet de een zus behandelen en de ander zo.

jaarbedrag

Hier 1 zoon die al paar jaar studeert, en zoon 2 gaat in september studenten. Beiden op kamers vanwege grote afstand.

Een uitwonende student heeft al snel 900-1000 euro aan kosten. Kamerhuur, boodschappen, collegegeld, boeken, kleding, verzekeringen, sport etc.

Dat bedrag moet een student dus bij elkaar zien te krijgen, De meesten doen dat door een combinatie van een bijdrage van de ouders, zorgtoeslag, een bijbaan en een lening bij DUO.

Ik ben het met je eens dat je duidelijkheid moet geven over wat je kind van jou mag verwachten. Wij hebben gekozen voor een vast bedrag per jaar (€4000). Ze mogen zelf bepalen of ze dat in één keer willen hebben of verdeeld over het jaar. Het is vervolgens aan henzelf om te bepalen hoe ze hun geld uitgeven (wij bemoeien ons dus niet met hun koopgedrag, en we betalen ook niet hun rekeningen, daar zijn ze gewoon zelf verantwoordelijk voor). Het is ook aan henzelf om te beslissen hoeveel ze willen/kunnen werken en welk bedrag ze gaan lenen.

Daarnaast geven we nog wel eens cadeautjes. Dan maken we wat extra geld over vanwege een hoge bijdrage zorgverzekering, of betalen we een keer nieuwe kleding of geven een tas met boodschappen mee.

Prachtig

500 per maand lijkt me prachtig. Het zal niet genoeg zijn voor alles, maar dat hoeft toch ook niet. Hij kan ook werken en lenen.

Ik weet nog niet wat wij gaan betalen als onze dochter op kamers gaat. Ze kan weinig werken vanwege fysieke aandoeningen, ze woont nu nog thuis en studeert vlakbij. Dus het is ook niet echt nodig. Dan vind ik 500 nog best een hoog bedrag. Maar het is natuurlijk ook wel goed om een keer onder moeders vleugels vandaan te gaan. En alles lenen vind ik ook niet ideaal. Kortom, ik lees met belangstelling mee

alles geleend

Mijn kinderen hebben alles moeten lenen, zijn ondertussen klaar met de studie en hebben allebei een goede baan. Ze zijn allebei nog een keer van studie gewisseld dus ze hebben echt hoge studieschuld maar ze zitten er helemaal niet mee. Zeggen dat ze het makkelijk kunnen betalen, ze kunnen er ook heel lang over doen dus maandelijks valt het reuze mee.

Inderdaad

'Een uitwonende student heeft al snel 900-1000 euro aan kosten. Kamerhuur, boodschappen, collegegeld, boeken, kleding, verzekeringen, sport etc. Dat bedrag moet een student dus bij elkaar zien te krijgen, De meesten doen dat door een combinatie van een bijdrage van de ouders, zorgtoeslag, een bijbaan en een lening bij DUO.'

Ik quote Bicyclette, want dat klopt. Zoon had ooit berekend dat lenen, onze bijdrage en zorgtoeslag hem uiteindelijk zo'n 50 a 60.000 euro studieschuld zou opleveren. Uitwonend, dan, want hij studeert aan een technische universiteit hier een eind vandaan. Gelukkig zijn de baanperspectieven voor afgestudeerden van een TU erg positief en zou hij dat wel kunnen terug betalen. Dat bleek ook wel uit de gesprekken die wij tijdens de open dagen van de uni hebben gevoerd.

Nu, na 2 jaar studeren, blijkt het toch wat gunstiger uit te vallen. Zijn particulier gehuurde kamer heeft hij kunnen inruilen voor een kamer via de studenten-woningbouwvereniging (dat is >100 eur goedkoper); hij was eindelijk aan de beurt op de wachtlijst. En hij kan best bijwerken; de TU heeft een soort van intern uitzendbureau en hij heeft bijbaantjes op zijn niveau. Dat betaald aardig. Volgens zijn nieuwe berekeningen gaat hij uitkomen op 30 a 40.000 euro. Nog veel, maar al een stuk minder.

Wij dragen EUR 100 per maand bij, overgemaakt op zijn rekening, de rest in natura. We betalen zijn verzekeringen, vergoeden regelmatig kleding, geven eten mee, etc. Wordt nu wel wel anders nu hij steeds minder thuis komt.. voorheen elk weekend, nu allang niet meer. Denk dat ik onze bijdrage navenant ga ophogen.

'Wij' is overigens zijn stiefvader en ik. Zijn vader betaalt niet. De brief van de DUO over de vastgestelde ouderbijdrage is alleen maar een berekening. Geen verplichting tot betaling.

Ik heb het gedaan zoals je man

Ik heb de kinderen eigenlijk alles zelf laten betalen, alleen levensonderhoud en onderdak in mijn huis was gratis. Verder maakten ze gebruik van de teruggave zorgkosten, bijbaantje en een lening als ze dat zelf nodig vonden.
1 (MBO) heeft geen studieschuld; 2 (MBO) heeft een kleine studieschuld, die ze nu ook goed zelf kan terugbetalen. 3 (HBO) heeft een grote studieschuld, doordat hij de 10-jaar termijn heeft overschreden. Ik help hem nu om dat terug te betalen.
Mijn dochter (kleine studieschuld) vergelijkt het met haar vriendje (ook MBO) voor wie de ouders ongeveer alles betaalden en zij prijst mij, omdat ik haar geleerd heb om zelfstandig te zijn en goed met geld om te gaan, doordat ze beseft waar het geld vandaan komt.
Het probleem met ouderlijke bijdragen is dat het toch ook een soort drukmiddel kan worden, als iemand bijvoorbeeld wil stoppen, te weinig doet, teveel gaat feesten, op vakantie gaat etc.

Tsjor

hier

Mijn oudste (18) gaat komend jaar in Amsterdam studeren en heeft daarvoor net een kamer gevonden. Hoe wij hebben gerekend:
- wij betalen collegegeld, studieboeken en overige studie-gerelateerde kosten (labjas enzo). In totaal is dat ongeveer 200-250 euro per maand.
- dochter is verantwoordelijk voor haar eigen financiën dus kamerhuur, verzekeringen enzo gaan van haar eigen rekening af. huurtoeslag en zorgtoeslag komen op haar rekening er bij. alleen het collegegeld betalen wij direct.
- op basis van Nibud en DUO schatten we de totale kosten op ongeveer 1000 euro per maand.
- Wij geven haar een bijdrage van 350 euro per maand. In totaal kost het ons dus 550 euro per maand. De rest zal ze moeten lenen of ze kan gaan werken.

Met onze bijdrage zijn haar vaste lasten voor kamerhuur en studiekosten betaald. Op de variabele kosten (boodschappen, uitgaan, sport, kleding) heeft ze zelf invloed, en daarvoor kan ze lenen wat ze nodig heeft. Geeft ze aan dit soort dingen veel uit dan zal haar schuld ook hoger zijn. Hetzelfde geldt voor de kamerhuur: ze heeft nu een mooie kamer voor ongeveer 350 euro/maand. Als ze een grotere/duurdere kamer wil dan kan dat, maar dan moet ze dat zelf bijleggen.

Wij hebben nog een kind, zij gaat over 2 jaar studeren. ik hou er rekening mee dat ik over 2 jaar een tijd lang dubbele kosten zal hebben. zo is het betaalbaar voor ons.

Hier

Hier krijgt kind kost en inwoning en bij aanvang studie een passende laptop.
De kosten voor de studie leent ze. Ook zij wil op kamers en dat zal ook voor eigen rekening zijn. Zij werkt en gaat goed met haar geld om.
Wij zullen haar heus links en rechts wel wat toestoppen, maar in de basis is zij dus zelf verantwoordelijk voor de investering in haar toekomst.

Ons uitgangspunt is zo weinig mogelijk studieschuld

als het kan.

Wij hebben 3 kinderen en een goed gezamenlijk inkomen. Ook goed gespaard dus er kan best veel. Ik steek het graag in de toekomst van de kinderen. Maar we willen zelf ook prettig kunnen leven.

Oudste studeert sinds 3 jaar aan de universiteit en die krijgt van ons geen maandelijks bedrag. Woont thuis, hoeft geen kost en inwoning te betalen en wij betalen ziektekostenpremie en eigen risico. Ook collegegeld betalen wij (maken we over naar haar en zij betaalt het van haar eigen rekening) en de sport. Kind houdt zelf de zorgtoeslag. Heeft een baantje en betaalt zelf boeken en andere uitgaven.
Ze kan erg goed met geld omgaan. Heeft een kleine lening bij DUO (€100,- per maand) afgesloten. Reden om dat te doen was om via gunstige voorwaarden een buffer te hebben voor het derde en zeer dure jaar, dat nu achter de rug is. We hebben afgesproken dat ze ons waarschuwt als het geld van de lening zou moeten worden aangesproken. En dat we dan kijken wat wij kunnen doen. Het geld staat er nog in z’n geheel. In deze periode heeft ze zowel ov-kaart en lening stopgezet omdat er alleen online onderwijs is.
Dit jaar sluit ze de bachelor af en dan gaat ze op een andere plek een pre-master doen en wil daarna 2 masters doen. Wij hebben gezegd dat het onze intentie collegegeld te blijven betalen en een bijdrage leveren aan de overige kosten.

Tweede gaat binnenkort aan het hbo studeren en blijft ook thuis wonen. Daar moeten we de dingen toch iets anders doen dan bij oudste. Dit kind kan ondanks dezelfde financiële opvoeding als oudste veel minder goed met geld omgaan. Lenen vinden we dus geen goed idee. Dit kind gaat een onderwijsopleiding volgen en heeft niet alleen het eerste maar ook het tweede jaar halvering van het collegegeld (heeft oudste nooit gehad). Dat levert dus extra ruimte op. Maar gezien het verleden verwachten we ook dat studievertraging een reële optie kan zijn. Tegelijkertijd zijn de ziektekosten voor dit kind hoger. Dus we zijn nog aan het nadenken over hoe we dit het beste doen.

Derde is nog lang niet aan studeren toe.

Toen oudste ging studeren ben ik trouwens begonnen met het bijhouden van afspraken. Niet om alles op de cent af te meten maar wel om inzicht te krijgen wat we in grote lijnen per kind uitgeven. Zodat we uiteindelijk beeld hebben van wat welk kind gehad heeft.

Ik geloof echter helemaal niet dat het alleen maar werkt om kinderen alles zelf te laten betalen omdat ze anders niet met geld om leren gaan. Ik denk dat dat van veel meer dingen afhankelijk is.
Als ik naar onze kinderen kijk dan zie ik dus al grote verschillen bij dezelfde opvoeding. Ik denk dat er andere dingen een veel grotere rol spelen. Persoonlijkheid bijvoorbeeld.
Dat zie ik ook terug in de manier waarop het bij mijn man en mij ging. Voor mij hebben mijn ouders trouwens jarenlang alles betaald toen ik studeerde. Niet dat ik in weelde leefde maar ze betaalden wel. En ik heb geen studieschuld opgebouwd. Ik kan erg goed met geld omgaan.
Mijn man moest veel meer zelf betalen, werken en lening afsluiten. En hij kan veel minder met geld omgaan. Het is dat ik een flinke spaardrang heb. Daardoor hebben we een flinke spaarrekening en het gevoel dat ‘er veel kan’. En dat we flink kunnen bijdragen aan de studies van de kinderen.

Hmmm

Eigenlijk gaat het mij niet zozeer over leren omgaan met geld, maar gewoon omdat het haar opleiding is.
En dus haar verantwoordelijkheid.
Maar misschien staan wij hier wat pittiger in. Dochter had al op haar 13e een krantenwijk, zodra het kon had ze een bijbaan erbij en nu ze dus op het punt staat haar vleugels uit te slaan laten wij haar ook zelf alles uitzoeken wb duo, aanmelden opleiding, zorgverzekering, toeslagen etc. Met natuurlijk ons op de achtergrond om vragen/problemen op te vangen. Ik vind het altijd nogal bijzonder om te lezen of horen dat jonge volwassenen nog zakgeld krijgen.

Ik vind dit bij uitstek het moment om ze zelf te laten proberen en doen.

Idem

'Met natuurlijk ons op de achtergrond om vragen/problemen op te vangen.'Ja, zo ook. Dus toen de ziektekostenverzekering plotseling moeilijk begon te doen ben ik bijgesprongen, bijvoorbeeld. En nog wel eens, ook al hebben ze allemaal een zelfstandig huishouden. Scheelt ook dat ik financieel nu meer kan dan indertijd. Maar wat betreft de studie zou ik het net zo doen als ik toen gedaan heb.

Tsjor

eens dendy

Zo staan wij er ook in, zakgeld en kleedgeld als je 18 wordt begrijp ik ook niet zo goed. Geef dan een maandelijkse toelage.

Overigens heb ik hier toch de deal moeten maken dat ik al het invulwerk etc doe voor mijn jongste met dyslexie maar hij doet dan weer dingen voor mij waar hij goed in is. Ik ben gestopt met mij druk maken wanneer iemand dat zelf zou moeten kunnen. Hij leerde ook pas klokkijken toen hij dat echt nodig had dus als dit kind op zichzelf gaat neemt hij het wellicht langzaam over en als dat niet lukt dan doet hij die klusjes maar voor mij

Ja, maar dat is dus afhankelijk van je opvatting

dat je vindt dat studeren de verantwoordelijkheid van je kind is.

Wij staan daar anders is en hebben juist het gevoel dat de opleiding van onze kinderen ook onze verantwoordelijkheid is. Tot op zekere hoogte. Afhankelijk van wat voor geld er is en wat de kinderen qua opleiding willen. En ons geld is niet bij voorbaat eindeloos.

@ Wenneke

Als je zoon thuis blijft wonen heeft hij een dak boven zijn hoofd en te eten. Ja, hij moet reizen, maar je geeft aan dat de reistijd beperkt is.

Dus je zoon heeft eigenlijk een luxe probleem en vraagt zich nu af wie dat voor hem gaat oplossen. Zijn ouders of een lening van DUO.

Triva

Ik doe ook het invulwerk voor mijn man😁 Die wordt doodzenuwachtig van belastingpapieren enzo.
Die is al jaren klaar met het proberen🤣

Gespaard

Wij hebben op een aparte rekening gespaard voor de studie van de kinderen. Als de eerste aan zijn vervolgstudie gaat beginnen na de middelbare school staat er ca. 17.000,= op per kind.

Ik denk dat de oudste een HBO-studie gaat doen en niet op kamers gaat (wil hij liever ook niet, en de beoogde opleiding ligt op reisafstand van huis). Jongste is nog lang niet aan studeren toe.

Het collegegeld en boeken zullen wij in elk geval betalen van die rekening.
Ik denk dat we de zorgverzekering ook voor ze zullen blijven betalen (niet van die studierekening maar zelf).
En kost en inwoning hoeft ook niet. Heb ik ook nooit gehoeven en daar ben ik mijn ouders nog dankbaar voor. Die zeiden “spaar je geld maar, voor later voor je huis en spullen enzo”. Mijn man is niet hoog opgeleid en ging al vroeg werken en moest wel kostgeld betalen. Heeft altijd voor scheve gezichten gezorgd want zijn oudere broer kon qua capaciteiten wél studeren en kreeg alles betaald en een mand met boodschappen mee elk weekend. Dus het ene kind dat minder slim was maar vroeg ging werken moest betalen en de ander kreeg alles. Heel oneerlijk, vinden wij nog steeds. Maar goed, dat is een gegeven maar maakt wel dat wij het zo absoluut niet willen voor onze kinderen. Daarom voor beiden een gelijk bedrag gespaard en hoe we dat straks qua betalingen doen zien we nog wel.

Wij zijn ook van de insteek dat we een zo laag mogelijke studieschuld of liever nog géén voor ze willen. Dit zodat ze schuldenvrij aan hun werkende leven kunnen beginnen en bijv. direct kunnen sparen voor een eigen huis oid.

Maar hoe we dat verder, los van collegegeld/boeken, handig aanpakken weten we nog niet.
Als het alleen bij die kosten blijft (en bijv. nog studiereis-kosten ofzo), dan zal er nog wel een bedrag overblijven. Want 4 jaar á € 2.500,= per jaar aan collegegeld/boeken en nog wat extra zaken links en rechts, maakt dat er nog wel een bedrag van bijv. € 5.000,= overblijft. Mits ze geen studievertraging oplopen en alsnog op kamers gaan. Maar dat bedrag zou dan ook voor rijbewijs gebruikt kunnen worden ofzo. Of omgerekend tot een bijdrage van 100,= per maand voor kleding en telefoon ofzo.
Het ene kind heeft al wel een bijbaantje trouwens dus daar zal hij, als hij thuis blijft wonen, wel de leuke dingen en uitgaan van moeten betalen.

Zonnetje

Waarom zou je de zorgverzekering voor ze betalen? Daar krijgt een student toeslag voor.

Boeken

Ik zie hier regelmatig geld voor studieboeken voorbij komen. Mijn ervaring is dat zoon die boeken alleen het eerste jaar heeft gekocht (en dan nog niet eens alles). Inmiddels komt alles van internet; downloaden.
Investeer wel in een goede laptop!

Ja, dat bedoel ik ook eigenlijk; dat van die zorgtoeslag dan zijn zorgverzekering wordt betaald. En is dat niet genoeg, dan leggen wij bij.

En hoe het zit met boeken en allerlei andere kosten heb ik me nog niet in verdiept. Dat komt tzt wel.
En idd een goede laptop is een must. Ook daar wachten we mee qua aanschaf, mogelijk kiest hij een opleiding waarbij er net bepaalde eisen aan die laptop worden gesteld. En ook dat hoort bij onze kosten.

Even ter inschatting: denken jullie dat je met een bedrag van rond de 17.000 á 20.000,= voldoende hebt voor een gemiddelde hbo-opleiding? Ook als ie toch op kamers zal gaan? Ik denk dat je dan toch nog best flink tekort komt he?
Maar ja, dat is dan zo; we dragen bij naar draagkracht en willen en kunnen. En dat houdt wel een keer op. Dit is al een hele mooie start denk ik.

Zonnetje

Met kamerhuur erbij red je het niet van dat bedrag. Vooral kamers in studentensteden zijn nu eenmaal duur. Het bedrag is natuurlijk wel ruim voldoende voor collegegeld en een laptop en een bijdrage voor een thuiswonende student. Als hij op kamers wil, kan hij daarnaast lenen en werken.

Boeken

Oudste van ons moet wel regelmatig boeken aanschaffen. Weet niet precies wat ze op jaarbasis kwijt is. Moet er wel bij zeggen dat ze van boeken houdt en ze ook graag in de kast heeft. Verkopen kan natuurlijk ook als je ze niet meer nodig hebt maar dat wil ze uiteindelijk daarom niet.

Zonnetje

"denken jullie dat je met een bedrag van rond de 17.000 á 20.000,= voldoende hebt voor een gemiddelde hbo-opleiding? Ook als ie toch op kamers zal gaan?"

Nee, dat is niet genoeg. Er kwam in deze draad al een paar keer langs dat studeren + op kamers wonen al snel 900-1000 euro per maand kost.

Wat bedoel je trouwens met 'gemiddelde HBO-opleiding'?

Redelijk

“ Wat dragen jullie bij als je kinderen het huis uit zijn/gaan? Ik dacht zelf aan 500 euro/maand, naast vergoeding voor collegegeld en boeken. De rest kan hij dan lenen/bijverdienen. Is dat redelijk/onredelijk?”

Wij dragen bij:
Ruim €700 pm
Wij betalen daarnaast collegegeld, studiemateriaal (en kosten studie-excursies), sportabonnementen, eigen risico medische kosten, tandartskosten. Had een speciale laptop nodig voor studie en heeft die ook gekregen van ons.
Daarvan kan kind redelijk rondkomen met kamer van €300 (studeert gelukkig niet in Amsterdam). Heeft overigens veel spaargeld (in de jaren ervoor bijverdiend), dus heeft wat financiële ruimte. Kind kan erg goed met geld om gaan.
Ons bedrag is gebaseerd op de NIBUD-normen.

Is (naast betalen collegegeld en boeken) €500 redelijk?
Ja vind ik wel. Zeker. En denk ik veel meer dan veel andere studenten krijgen. Kind kan zelf iets erbij werken, evt in vakanties wat meer als het tijdens studie minder mogelijkheden heeft. En evt nog een beetje bijlenen, als kind dat wil of nodig heeft.
Van mij had de bijdrage wat minder gemogen.

Uiteindelijk gaat het erom wat jullie kunnen missen, ook met het oog op andere kinderen die nog willen gaan studeren. En wat je wilt betalen om je kind evt nog (deels) eigen verantwoordelijkheid te geven door zuinig te leven en/of bij te verdienen (of dus te lenen)..

Denk verder nog even na of je kind een bijdrage wilt geven voor het inrichten van de studentenkamer. Daar is vaak ook nog een bed en wat meer nodig.

Hbo

@bicyclette: je hebt gelijk. De collegegelden liggen voor alle hbo’s natuurlijk gelijk.

Geweldig hoor, als je € 700,= per maand kunt bijdragen + collegegeld. Echt super dat je die financiële middelen hebt. Dan kom je even grofweg gerekend in totaal op zo’n € 45.000,= wat je voor de studie betaald. En dat dus per kind.
Dat gaat hier niet lukken helaas.

Ik stimuleer mijn kinderen om vooral een studie te kiezen die ze graag willen volgen, waar die school dan ook staat. Als ze net die ene opleiding kiezen waarvan er maar enkele in Nederland zijn en daardoor op kamers moeten, dan is dat zo.
Maar stiekem ben ik blij als ze een studie op reisafstand kiezen omdat ze dan waarschijnlijk schuldenvrij kunnen blijven en het door ons gespaarde bedrag voldoende zou moeten zijn.
Maar wat niet is, is niet. Er zijn zoveel studenten die bijlenen, dus dat komt ook wel weer goed. Ze verdienen er straks ook naar als het goed is. Maar ik gun ze een goede schuldenvrije start straks, maar dat zullen we moeten afwachten.

Geen norm

700 per maand plus collegegeld, ik heb 3 kinderen, dat zou meer zijn dan mijn maandinkomen. Het kan geen norm zijn.
Ik moet denken aan een paneldiscussie voor een zaal vol mensen met een HBO-opleiding jeugdzorg. Ik zat in het panel. Het was in de tijd waarin enerzijds veel misstanden uit de jeugdzorg aan de oppervlakte kwamen en anderzijds de 'signaleringsinstrumenten' werden ontwikkeld, om nog meer kindermishandeling op te sporen. Toen bracht iemand in, dat het grootste probleem van jongeren was dat zij door ouders teveel in de watten werden gelegd. Dat verbaasde me, het stond haaks op de hele roep om meer signalering want er is meer mishandeling. Ik herkende het ook helemaal niet uit mijn eigen omgeving. Ik vroeg aan de zaal vol jonge mensen: wie vindt dat hij/zij door de ouders te veel gepamperd wordt. Tot mijn verbazing stak ruim de helft van de zaal de vinger op. Ik was flabbergasted.
Later, in de pauze, zei de directeur van een van de jeugdinstellingen tegen mij met een bezorgde blik: ja, en dat worden de hulpverleners van de toekomst. Het zorgelijke zit dan in de grote kloof in ervaringen en als gevolg daarvan ook in communicatie: werelden die elkaar straks volstrekt niet begrijpen.

Tsjor

Eens met Tsjor

'Ons bedrag is gebaseerd op de NIBUD-normen.'

Het NIBUD geeft geen normen maar adviezen. En het NIBUD zegt al gelemaal niet hoeveel je als ouder moet bijdragen aan de studie van je kind, alleen welke kosten het kind kan verwachten.

Norm?

"Het kan geen norm zijn."
"Het NIBUD geeft geen normen maar adviezen. En het NIBUD zegt al helemaal niet hoeveel je als ouder moet bijdragen aan de studie van je kind"

Tsjor en Elena, ik lees eigenlijk niet dat Astrid zegt dat ze van het Nibud dit bedrag moet bijdragen. Volgens mij refereert ze aan wat Nibud schrijft over wat studeren KOST. En heeft zij daar haar bijdrage op gebaseerd.

De €700 per maand + collegegeld + nog wat kleine dingen die Astrid zegt bij te dragen: dat is dus die 900-1000 euro die al vaker langs kwam. Dat kost studeren/wonen/leven nu eenmaal, dat is een gegeven.

De vraag is hoe je studerende kind aan die 900-1000 per maand komt.

Dat er misschien speciale eisen aan laptop worden gesteld en wat er precies op de boekenlijst staat, is in het kader van deze vraag niet zo relevant. Het verandert niet zoveel aan het benodigde maandbedrag.

Tja, de norm

Die is inderdaad niet algemeen aanwezig. Hoe veel ouders al dan niet bijdragen hangt af van verschillende zaken. 1. Wat willen ze/vinden ze verstandig en 2. Wat zijn hun mogelijkheden. En die twee beïnvloeden elkaar ook nog in de zin dat je niet eens bij kunt dragen als je daar zelf geen financiële ruimte voor hebt. Dan is het niet anders.

Ik vind onze bijdrage overigens niet de norm. Het is een opvatting dat we het als onze verantwoordelijkheid zien om onze kinderen binnen onze mogelijkheden zo veel mogelijk te ondersteunen wat betreft hun toekomst.

Ik vind het dan wel weer erg normatief om dat eigenlijk af te doen als pamperen en het in één adem te suggereren dat deze studenten niet op het echte leven zijn voorbereid en hun taken daarin. Dat lijkt me van veel meer dingen afhankelijk dan de bijdrage van je ouders aan je studie.

Ik zal trouwens zelf niet ontkennen dat ik ook wel een beetje last heb van enige normativiteit in deze. In de zin dat ik het niet goed snap wanneer ouders helemaal geen verantwoordelijkheid voelen om waar mogelijk wat bij te dragen aan de studie van hun kinderen.
Let wel, ik heb het alleen over ‘waar mogelijk’ en over ‘wat’. Waar aan de ene kant DUO geen verplichting kan stellen om bij te dragen is de gedachte volgens mij wel dat verantwoordelijkheid voor een financiële bijdrage naar vermogen ook na het 18e nog wel een tijd bij de ouders ligt.

Ja maar

Het is toch al een bijdrage als kind gewoon kost en inwoning heeft?

Het enige wat ik graag had gedaan, maar wat financieel dus niet kan, een appartement kopen in de studentenstad en daar kind laten wonen. Het lijkt nu erop dat het nog een poos gaat duren eer ze een kamer heeft in Utrecht.
Dochter popelt en eerlijk gezegd lijkt het ons ook wel prettig als ze op kamers gaat😅