Bijna....dochter gaat backpacken

Pff

Sterkte voor je hoor! Da's inderdaad een flinke oefening in loslaten zeg.
Spannend voor beide.

Ja...pfffffff

Gaat ze deze keer alleen of weer met vriend(in)?
Ik zou ook de zenuwen hebben, ligt er ook wel aan waar de reis naar toe gaat.
Sterkte met de spanning.

ik snap je

dat is heel ver weg - en heel alleen. Ik zou ook de zenuwen hebben - hoewel ik ook weet dat dochter heel zelfstandig is in dit soort dingen, niet in 7 sloten tegelijk loopt, je nu veel betere communicatiemiddelen hebt dan pak-m-beet 30 jaar geleden etc.
Sterkte! En voor je dochter: een heel mooie reis gewenst!

Ik begrijp dat wel

Ik zou daar ook gemixte gevoelens over hebben. Het klinkt allemaal heel leuk en je gunt het ze ook maar je steen op je maag gevoelens zou ik ook hebben. Je maakt je toch zorgen. Ik wens je veel sterkte en hopelijk is er veel contact en kan je genieten van haar verhalen!

Hier ook zo één

Ook een 19-jarige dochter die in maart 3 weken alleen naar Maleisie gaat. Wij hebben zelf met de kinderen gebackpackt in ZO Azie, dus ze heeft ervaring. En het is een verstandige meid. Maar toch.... wordt een lesje loslaten...

en sterkte

... de komende weken! Hou ons maar op de hoogte!

Poeh...

Ik ben helemaal voor zelfstandigheid, de wereld ontdekken, je eigen koers varen, enz. enz. Maar een kind dat helemaal zelf gaat backpacken, ik vind het vreselijk lastig.

Dochter hier wil dat ook. Binnenkort gaat ze waarschijnlijk eerst een half jaar naar Argentinië, studeren via uitwisseling.
Maar ze wil ook naar Azië, in haar eentje backpacken. Ik hou mn hart vast en denk dat ik niet zou slapen als ik jou was Yrsa, ook al zou ik dochter dat nooit laten merken.

Idd, betere communicatiemiddelen, maar tegelijkertijd zijn de ontwikkelingen in de wereld wel erg aan het ontsporen...

Mijn dochter vindt mij een zeur als ik daarover begin.

Zelf

Ik heb zelf een jaar lang de wereld rond gebackpacked. In de tijd zonder mobieltjes. Ik stuurde regelmatig een mailtje naar huis, maar dat kon lang niet overal. Ik denk dat ik nu wel de bibbers zou hebben als mijn kinderen zoiets gaan doen. Iets met karma

ontsporen?

"Idd, betere communicatiemiddelen, maar tegelijkertijd zijn de ontwikkelingen in de wereld wel erg aan het ontsporen..."

Bedoel je dat de wereld minder veilig is dan 'vroeger'?
Ik geloof daar echt helemaal niets van. De geschiedenisboeken staan vrijwel volledig in het teken van oorlog, geweld en bloedvergieten. Sinds er mensen zijn, zijn ze al bezig om elkaar uit te moorden. Omdat ze in een andere god geloven of er anders uitzien of wat dan ook maar.

De wereld is niet onveiliger dan vroeger. Het grote verschil is dat wij (hier op OOL) volwassen zijn en daarom de wereld met andere ogen bekijken dan wij 20 jaar geleden deden.

Alleen is relatief

Wat ik van een jonge backpacker, die 6 maanden in Zuid-Oost Azië en Australië heeft gereisd, heb begrepen, is dat alleen een relatief begrip is bij dat soort reizen. Juist omdat je alleen reist maak je snel contact met alle andere backpackers die ook allemaal dezelfde reis maken . Ze reizen steeds in een andere samenstelling samen, daar kwam het op neer. Hij zei dat hij uiteindelijk alleen de reis heen-en terug “alleen” was.
Maar die steen in je maag begrijp ik maar al te goed, sterkte voor jou en voor je dochter een onvergetelijke reis toegewenst.

Tja, ontsporen

Staat er inderdaad wat negatief.

Mijn ouders zijn vroeger met z'n tweeën op een scooter naar Marokko afgereisd en hebben daar rondgetrokken, en hebben drie jaar in Nieuw-Guinea gewoond.
Ik heb zelf veel in Europa gelift en per trein gereisd toen ik jonger was. Mijn dochter lift zelf ook veel, alleen, binnen Europa. Het is niet zo dat we niks gewend zijn of zo.

Dat uitmoorden viel vroeger ook wel mee denk ik. Het hangt er denk ik ook wel van af waar je heen gaat en of je een beetje streetwise bent. Mexico zou ik niet aanmoedigen, China weer wel. Maar toch zou ik er niet heel blij mee zijn voor mezelf, hoewel ik onze kinderen dat echt niet zou laten merken.

ook gedaan

We hebben t zelf ook allebei veel gedaan; backpacken in Azie, Afrika en Midden Amerika. Waren wel een jaar of 6 ouder. Natuurlijk begrijp ik dan hoe het avontuur lonkt. Maar misschien daardoor ook des te beter waar de valkuilen liggen.
19 jaar- ze is heel zelfstandig. En soms toch ook nog domme acties. Met name dat laatste maak ik mij zorgen om (feesten, drank). Die paar weken in Thailand hadden ze weinig contact met andere backpackers vanwege het leeftijdverschil dachten ze. Andere backpackers waren al snel 22+. Zij nog 18.

Het reizen op zich maak ik mij geen zorgen om - dat komt wel goed.

Ze weet overigens wel dat ik mij zorgen maak. Ze laat zich er niet door weerhouden en dat is maar goed ook.

Ik heb overigens getrokken door China- zou niet m n eerste keus zijn voor dochter. Taalbarriere is wel enorm groot. Veel chinezen op platteland kennen t alfabet niet - maakt communicatie wel echt moeilijk. Dan maar liever Vietnam, Cambodja, Laos en zoiets.
Mexico komt ze niet in de buurt.

off topic: China

Wat leuk dat je daar hebt rondgetrokken. Wij (man, jongste dochter en ik) gaan daar komende zomer heen. Ik ben heel benieuwd! Wanneer was je daar?
Oudste kan niet met ons mee ivm stage, vandaar dus dat ze nu alleen gaat.

Op plek van bestemming

Dochter is op plek van bestemming aangekomen vanmorgen. Mijn onrust is weg. Ik kreeg al leuke foto s toegestuurd. Haar avontuur is begonnen.
Natuurlijk zal ik blij zijn als ze weer veilig thuis is- maar wat ik zie is zo herkenbaar. Zo mooi ook. Alle herinneringen aan onze reizen komen weer boven. Heerlijk voor haar!

jaren geleden

trok ik met een vriendin door China. Waar gaan jullie heen? Backpacken?

fijn

Fijn dat de eerste spanning er af is. Het gaat vast een prachtige tijd voor haar worden.
OP dit soort ervaringen kun je vaak je hele leven teren!
Wij vliegen heen naar Peking en terug vanaf HongKong en hebben 4 weken om die weg af te leggen. We gaan idd backpacken en hebben nog niet het hele plan klaar. Dus als je nog tips hebt op die route

Dochter

is nu bijna 8 weken weg. En het gaat goed met haar. Ze heeft het geweldig naar haar zin. Ziet veel, ontmoet veel mensen, reizen gaat makkelijk. Reist alleen - wil ook niet met anderen op reizen. Wel een dagje of een avondje ofzo. Maar verder haar eigen plan trekken. Op de foto's zie ik dat ze groeit; geen uitgegroeide puber meer is. Ze heeft laten zien dat ze pittige situaties aan kan.
En dat maakt mij trots. Haar vader reist nu een week met haar mee. Daarna gaat ze weer alleen verder. En ze heeft al laten weten dat ze langer wegblijft dan ze van plan was. Financieel kan het. Ze heeft nu de mogelijkheid. Dus een geweldige kans.

En dan ineens mis ik haar zo verschrikkelijk. Slaat de schrik mij ineens om het hart- ik zal haar toch wel weer terug zien? Maak ik me gek met allerlei doemscenario's.
Wat zal ik blij zijn als ze van de zomer weer veilig thuis is. En dan het huis uit- want ik zie wel dat toe is aan op zichzelf wonen.

Poeh. wat een klus: loslaten.

Sorry Iris ,

ik zie nu dat ik niet gerageerd heb.
China is al zolang geleden. Maar ik weet zeker de hoogtepunten nog.
met de trein vanaf Beijing naar het westen. Ik geloof 36 uur. Geweldige ervaring. Ik weet niet meer hoe het dorpje heette. Bijzonder was dat het een zuid amerikaans dorp leek. Inwoners hadden zuid amerikaanse trekken. We hebben daar gefietst.

Beijing vond ik toen fantastisch. Zijn we later met ons gezin nog eens geweest. http://www.mamaslunchbeijing.com Onze kinderen vonden dit erg leuk.

https://www.azie-expert.nl/china/highlights-china/jiuzhaigou-national-park/
Dit park ben ik dus 20 jaar geweest. Prachtig. Zelden zoiets moois gezien. We boekten bij een plaatstelijke touroperator. 5 dagen opgenomen in een groep chinezen tijdens een personeelsreisje. Vermoeiend en ook indrukwekkend. De natuur was overweldigend. De groep liep 100 meter naar de mooie fotoplekjes. Wij wandelden verder en dan werd het rustig. Zo mooi. Bijna nep. Geen iodee hoe dat nu is.

Hot pot eten in Sichuan.

't zuiden was ook mooi, maar destijds al erg toeristisch. Paar jaar later was ik in het noorden Vietnam- een zelfde soort natuur. Maar minder bedorven door commercie.

Tai chi elke morgen vroeg in elke stad en in elk park.

En verder heb je natuurlijk alle hot spots al gevonden.

Neem de tijd om lekker in een park te zitten. Deden wij elke middag; onze kinderen waren nog vrij jong. Elke middag speelden ze met andere kinderen / jongeren. En wij vaak spelletjes met ouderen.

Neem eenvoudige kaartspelletjes mee. Of memorykaartjes. Je hebt zo contact.

Iris

Hong Kong was een ervaring op zich. Ik was er toen het nog onder engels beheer was en later onder chinees beheer. De vogeltjesmarkt was een bezienswaardigheid. Weet niet meer hoe het heet.

En buiten de stad waren 2 fijne stranden. Vonden wij ook fijn na die weken trekken.

Pfff

Ik vind het knap dat je het aankunt. Mijn dochter is pas vijf dagen weg, naar een veilige omgeving (universiteit en wonen op de campus), maar ik mis haar nu al. Ze is vorig jaar drie weken op vakantie geweest, maar dat is qua periode te overzien. Een half jaar is echt vreselijk lang ;-( Ik maak me ook zorgen of ze het allemaal wel trekt. Thuis kon ze zich nogal verliezen in het studeren, perfectionistisch en faalangst, en daardoor soms een hele nacht doorleren. En nu is er niemand om dat bij te sturen.
Gelukkig ga ik volgende maand een weekje langs. Ik ben ook wel heel benieuwd hoe het daar is.

Yrsa

Dank voor je tips!
En fijn dat het goed gaat met je dochter. Van dit soort ervaringen groeien ze zeker. Komende maandag vertrekt mijn dochter. Als ik zie hoe ze zich voorbereidt geeft dat me veel vertrouwen. Maar toch voel ik af en toe een knoop in mijn maag hoor

ineens

schiet de naam van dat dorpje waar we met de trein vanaf Beining naar toe gingen weer te binnen. Xiahe.
Met het Labrang klooster.

Ff gegoogled; en ineens zie ik het weer voor me. Zo adembenemend mooi.

Ik heb hier ff een linkje van een reisorganisatie ofzo. Algemene informatie.

https://tiantan.nl/bestemmingen/gansu/xiahe-labrang/

Ik zou het niet overslaan.