Dochter heeft foute vriend

Die laatste zin......
Sorry?

Ja gezellig

Je hebt hem nooit gezien en weet al dat hij niet bij haar past? Knap.

Lekker praten over de oorlog. Goede vragen voor als het gesprek stilvalt: Heeft ie veel mensen doodgeschoten zien worden? Wilde hij zelf niet lekker schieten? Hoeveel familieleden zijn er verdronken tijdens de vlucht?
Kom er gewoon eerlijk voor uit dat je niet wil dat je dochter met een buitenlander gaat.

Toon interesse

Maak er geen spelletje van, neem de situatie, je dochter én deze jongen serieus. En het hoeft niet allemaal in één keer. Weet je waar hij woont, waar hij werkt,.of op school zit? Welke studie? Hoe hebben ze elkaar leren kennen? Hebben ze zijn ouders ook al ontmoet?

Vraag daarnaar. Toon je geïnteresseerd en maak er geen verhoor van.

Als het ongemakkelijk wordt, wees volwassen en open over hoe vreemd het voor je is. Je kunt best zeggen dat je nooit had verwacht dat je dochter bepaalde vrijheden zou inleveren voor een religieuze jongen, dus dat je aan het idee moet wennen. Benadruk hun volwassenheid en keuzevrijheid. Laat merken dat je het fijn vindt dat het nu niet meer zo geheimzinnig is.
Praat verder gewoon over de onderwerpen waar je dochter over praat.

Ik snap trouwens best dat je het lastig vindt.

Dochter

Dan is het slimmer om je dochter bij zinnen te laten komen, dan die jongen proberen te beinvloeden.
Orthodoxe gelovigen zijn in mijn ogen allemaal kneitergek, dat zie je nu ook weer aan Kees van der Staaij. Dus deze mening heb ik over alle gelovigen, niet alleen over moslims.
Als haar vriend echt zo streng is en jouw dochter dingen verbiedt, dan is het zaak haar te laten inzien dat geen enkele man, behalve haar vader, haar kan vertellen wat ze wel en niet mag doen. Is het een optie het via haar vriendinnen te spelen? Van jou neemt ze waarschijnlijk niks aan, maar hoe is het voor haar als haar vriendinnen klagen dat ze niet meer meegaat?

Serena

Ook haar vader is niet meer in de positie om zijn dochter van alles te verbieden, ze is 18.

Tamar

Het was niet een vraag óf dit onderwerp een keer op OO zou komen, maar wannéér. Nu dus.

Hoe correct ik ook door het leven probeer te gaan, zou ik ook moeite hebben met een vriend die conservatief in leer is, of dat nu christelijk of islamitisch is, over beide zou ik niet juichen. Maar wat kun je doen? Niet veel eigenlijk. Ga je er teveel tegenin, dan drijf je dochter regelrecht in zijn armen. Ik zou daarom de verkering toch maar serieus nemen en hem bij jullie thuis laten komen. Als hij bij jullie thuis niet respectvol met jou omgaat, omdat er denk ik geen man in huis is en hij daar misschien iets van vindt, dan is dat kasie voor jou natuurlijk. Daar mag je iets van zeggen. Voor de rest zou ik hem zoveel mogelijk aan de praat proberen te krijgen om uit te vissen hoe extreem conservatief hij is. Wie weet dat je dochter al babbelend voort opeens schrikt van zijn denkbeelden. Ik vind dat je ook best tegengeluid mag laten horen, maar zoveel mogelijk met een glimlach, probeer het vriendelijk te houden. Een goede vraag kan ook zijn "Misschien is het leuk als je ouders en ik kennis met elkaar kunnen maken. Wat denk je, zouden ze dat willen?'

Dus wees gastvrij, maak iets waarvan je denkt dat je hem daar een plezier mee zal doen en vraag honderduit. Ergens is het ook wel interessant, tenminste... zo zou ik er ook wel naar kijken. Zolang je dochter nog geen trouwplannen heeft, is er geen man overboord.

Ontwikkelingen

Een vriendin en haar moeder lijken meer resultaat bereikt te hebben dan wij! Misschien is een kennismaking dus toch niet nodig, maar dit speelt al een jaar, dus ik ben er niet gerust op. Wel mocht ik nu haar appjes zien en hij blijkt enorm manipulatief te zijn: aantrekken en afstoten, dreigen met zelfmoord als ze hem verlaat. Pfff, ik hoop echt dat ze er een punt achter kan zetten, ben de moeder van de vriendin erg dankbaar.

Pfff

Klinkt niet fijn allemaal, ik snap dat je je veel zorgen maakt. Inderdaad kan een relatief buitenstaander vaak meer doen dan jij als moeder kunt. Het is niet voor niets dat je dochter deze vriend voor jou verborgen houdt; ze voelt waarschijnlijk goed aan dat jullie deze relatie afkeuren. Ik hoop dat het allemaal goed afloopt. Sterkte gewenst!

Wauw

Het is uit, na een jaar! Wat een opluchting. Maar ik blijf voorzichtig, en probeer zoveel mogelijk tijd met haar door te brengen. Langzaam begint ze het ontbreken van de druk te voelen, heerlijk om te zien. Duimen dat het zo blijft. Iedereen bedankt en ik meld me wel weer als er iets verandert.

Pfieuw

Wat fijn voor jullie. Ik zou zelf wel heel benieuwd zijn wat het nou is geweest dat haar in hem aantrok. Dat lijkt mij voor haarzelf wel het onderzoek en waard.

Trix

Dat zeker! En wat mij betreft trekken we het breder: waar liggen haar grenzen, wat vindt ze nou echt leuk in het leven, wat zijn haar dromen. Tot nu toe heeft ze maar een beetje dromerig door het leven gehobbeld. Alleen haar studie vond ze leuk, maar ze begint er nu achter te komen dat ze door zijn voortdurende vraag om aandacht haar BSA niet gaat halen dit jaar. Ik ben heel blij maar ook op mijn hoede: vandaag deed hij alweer een onhandige poging om haar terug te winnen (met een ultimatum). Niet handig en ik kon haar zover krijgen dat ze er nee tegen zei.

hmmm, dit is van alle leeftijden

Ik heb een vriendin van bijna 65 die een soort vriendschap/relatie (was nog groeiende) had aangeknoopt met een man.
Wat jij vertelt, gebeurt nu ook bij mijn vriendin. Zij is ermee gestopt, en nu valt hij haar constant lastig met berichtjes en telefoontjes. En ook hij dreigt zelfs met zelfmoord... is blijkbaar een standaardtactiek.

Stalking

Laat je dochter vastleggen wat hij doet of vraagt. Of doe het zelf. En neem contact op met de politie voor tips wanneer het uit de hand loopt. Een melding kan iets zijn en een latere aangifte kracht bij zetten. Veel sterkte hiermee.

Zeker??

Weet je zeker dat het uit is? Of zegt je dochter dat om van jullie bemoeienissen af te zijn?

Hmmm

Ik vind het wel bijzonder dat je twee dagen terug hier een ongerust berichtje post, dat de dag erna je dochter twijfelt door toedoen van de moeder van een vriendin, en dat het vandaag ineens uit is.
Ik hoop het voor je hoor, ik zou ook niet blij zijn met zo’n jongen. Maar vind je dit zelf ook niet wel heeeel toevallig allemaal? Of ben ik te achterdochtig?