Een (de) vriend van mijn dochter
Pffff, waar zal ik beginnen.
Mijn dochter van 18 is van april tot december met een jongen bezig geweest. We kennen hem goed want zitten in dezelfde vriendengroep. Hij hield de boot steeds af om het serieus en officieel te gaan maken. Dit tot groot verdriet van dochter, want stapelverliefd! Nu dan toch maar een punt erachter gezet.
Een maand geleden belde hij mij opeens op of hij met mij kon praten. We hebben toen een uurtje met elkaar gepraat (hij huilend) en er is een hoop uit gekomen over zijn thuissituatie. Slechte band met moeder. Vader zit er ook onder bij moeder. Weinig genegenheid en als klap op de vuurpijl heeft moeder blijkbaar tegen hem gezegd dat hij beter zelfmoord kan plegen. Dit is het in een notendop. Mijn gevoel zegt dat deze jongen niet eens geleerd heeft hoe je een band opbouwt. Hij heeft letterlijk tegen mij gezegd dat hij gek is op mijn dochter maar zodra hij gevoelens voor iemand krijgt klapt hij dicht (bindingsangst?). Hij stuurde me zelfs de songtekst van to good at goodbyes en gaf aan dat dit liedje alles zegt.
https://www.youtube.com/watch?v=J_ub7Etch2U
Ik vind het zo sneu. Dochter verliefd maar hij sluit zich af. Hij ook verliefd maar durft er niet voor te gaan. Ik heb hem gezegd dat het goed zou zijn om met een profesional te praten omdat hij hier anders zijn leven lang tegenaan blijft lopen.Dat gun ik hem niet. Hij geeft aan het fijn te vinden om met mij gesproken te hebben en denkt dat ie er verder zelf wel uitkomt.
Iemand ervaring hiermee? Kan ik nog iets doen?
ach
Wat ontzettend verdrietig voor die jongen. En voor je dochter ook natuurlijk. Ik zelf heb slechte ervaringen met iemand extreme hechtingsangst. We waren dol op elkaar en houden nog steeds van elkaar, maar een relatie is niet mogelijk. En dat erkennen we beiden. Zijn ook beiden alleen gebleven daarna...
Maar... wij waren in de vijftig. Misschien als zo´n jongen het vroeg onderkent en er aan gaat werken met een therapeut dat er wel dingen kunnen verbeteren. Ik zou evenwel je dochter afraden om nu iets met zo iemand te beginnen, ook al ben je dol op elkaar: het is water naar de zee dragen op dit moment. Je denkt als partner van zo iemand dat veel liefde van jouw kant hem wil in kan laten zien dat hij wel liefde waard is en niet bang hoeft te zijn. Maar zo werkt het niet. Als iemand het niet kan ontvangen, kan je onvoorwaardelijk liefhebben wat je wilt maar sluit die ander zich toch af.
Wauw Mari
Dat is precies het verhaal. Ik heb haar ook gezegd dat ze er goed over na moet denken of deze jongen haar überhaupt gelukkig kan maken (hoe graag ik hem ook mag). Hij is gek op haar, geeft aan het super fijn te vinden bij ons en ons de ideale schoonouders te vinden. Toch lukt het hem niet. Ik heb er te weinig verstand van om aan te kunnen geven aan mijn dochter hoe dat komt.
Wat is jouw ervaring in deze? Waarom lukt het hem niet? Ik bedoel, in de afgelopen maanden is er veel verdriet geweest, maar ze hebben ook super fijne momenten gehad. Hij is ook echt wel lief voor haar geweest. Hij is ook erg populair in de vriendengroep, dus dan lijkt het me dat hij toch wel sociaal kan functioneren? Het is bijna een soort van aantrekken en weer afstoten, etc.
Ik heb moeder ook even gecheckt op Facebook en dan zie ik ook wel gezelligheid langskomen. Toen de jongen jarig was allemaal lieve foto's van hem. Ook zie ik wel (van wat jaren geleden) gezellige gezinskiekjes (nog 2 broers) voorbij komen. Plaatjes zijn natuurlijk geduldig, maar het zal vast ook niet alleen ellende zijn. Ik word bijna nieuwsgierig naar het verhaal van moeder, haha.
bezorgd
`Wat is jouw ervaring in deze? Waarom lukt het hem niet? Ik bedoel, in de afgelopen maanden is er veel verdriet geweest, maar ze hebben ook super fijne momenten gehad. Hij is ook echt wel lief voor haar geweest. Hij is ook erg populair in de vriendengroep, dus dan lijkt het me dat hij toch wel sociaal kan functioneren? Het is bijna een soort van aantrekken en weer afstoten, etc.`
tja ik praat natuurlijk voornamelijk uit mijn eigen ervaring en je mag natuurlijk nooit twee mensen totaal vergelijken. Ik weet te weinig van die jongen en bij mij ex speelde een flinke persoonlijkheidsproblematiek die later ook gediagnosticeerd is. Bij hem is dat ontstaan naar aanleiding van adoptie op jonge leeftijd en vervolgens gruwelijk verwend worden maar toch niet gezien.
Wat jij beschrijft herken ik echter wel: deze man kon ook lief zijn en we deelden echt hele diepe mooie momenten. Mensen vonden hem een prachtige vent die heel integer overkwam.
Maar dat alles zegt nog niets over dat iemand echt een verbinding aan kan gaan. Integendeel, de mooie momenten zijn vaak in schril contrast met de verlatenheid van het helemaal terug trekken. Daardoor voel je je keer op keer helemaal in de kou staan. ´he? het was toch zo mooi en nou negeert hij met of behandelt me kil en afstandelijk´ denk je dan.
Daardoor ontstaat er vaak in relaties iets wat ´intermittent reinforcement´ genoemd wordt: door het aantrekken en afstoten ontstaat er in feite een soort verslaving bij de partner: zij of hij wil zo graag terug naar de mooie momenten dat ze er aan verslaafd raakt en alles wil doen om dat terug te krijgen. Die komen dan even, vaak wel steeds minder lang, om dan weer in de kou gezet te worden. Je begrijpt het niet en raakt totaal ontregeld.
Hoe mooi ook het enige wat wij konden doen zodat ik niet bij voortduring gekwetst en eigenlijk gebruikt werd, was no contact gaan. Dus alle contact verbreken. Hij wilde mij ook niet meer op deze manier gebruiken, zei hij althans. Ook heel pijnlijk want er was wel degelijk ook liefde, wat vele relatietherapeuten ook zagen en opmerkten, alleen het kon niet tot een relatie leiden. Iemand als mijn ex kan zich in de diepte niet verbinden. Hij had wel een lang huwelijk gehad met veel ongelukkigheid voor beiden. Zij had binnen dat huwelijk twee keer een zelfmoordpoging gedaan.
Hoe ontzettend rot voor de jongen zelf ook, als hij ook maar enigszins de problematiek van mijn ex heeft, zou ik dringend aanraden aan je dochter om haar handen er helemaal van af te trekken. Anders kan ze in een maalstroom terecht komen die haar echt van haarzelf wegtrekt.
Niet zelf gaan therapeuteren, wat ik wel gedaan heb, dit is hele heftige shit. Je kan niet een gebroken persoon naar heelheid liefhebben.
Maar... die jongen is niet mijn ex en misschien ligt het bij hem anders. Ik baseer me alleen op wat je hier schrijft en geef mijn verhaal omdat je dat vraagt. sterkte
Waarom lukt het hem niet
Ja nog even. De vraag `Waarom lukt het hem niet` is zoooo begrijpelijk, maar ook gevaarlijk. Je wilt het snappen maar dat is in feite een projectie van je eigen vermogen tot wel verbinden en kan ertoe leiden dat je wilt gaan sleutelen.
Beter is zo vroeg mogelijk te aanvaarden dat het die ander dus echt niet lukt. Zelfs als je de oorzaak weet, zoals bij mijn ex, is het niet mogelijk die ander te helen.
Ook de vele therapeuten die wij en hij bezocht hebben, is dat niet gelukt
Whatever the reason
Even heel kort door de bocht: je kunt een ander nooit veranderen. Niet in de situatie waarin Mari verkeerde (en waar kennelijk oprecht geprobeerd is via begrip en analyse dichter bij elkaar te komen) maar zeker niet in de situatie van je dochter. Als het er nu niet uitkomt op een manier waar ze blij van wordt zou het over en uit moeten zijn. Want hij verandert niet en als hij wel verandert dan kan dat nooit 'voor haar' zijn want het moet 'voor hemzelf' zijn. Misschien lopen ze elkaar over 10 jaar tegen het lijf en zijn ze allebei door tijd en het leven veranderd zoals dat tot op zekere hoogte bij iedereen gebeurt. Misschien dat ze dan allebei meer geleerd hebben over zichzelf en waar hun grenzen en wensen liggen.
Gr Angela
Ik sluit me aan bij Mari
Niet gaan dokteren en therapeuten. Als hij dat wil, moet hij het zelf willen en doen. Voor nu kan ze alleen maar accepteren dat het niet lukt, uithuilen en herstellen, en dan weer doorgaan met haar leven.
Klopt helemaal
Het is voor haar beter om dit boek te sluiten.
Ze is al sinds november aan het uithuilen, maar het zit blijkbaar erg diep. Zegt zelfs dat ze denkt dat ze nooit meer zo verliefd op iemand anders kan worden (achgossie 
. Wat zeker niet helpt is dat ze hem steeds blijft zien omdat ze in dezelfde vriendengroep zitten. Ik merk gewoon dat het haar erg bezig blijft houden. Pffff, erg om je meisje zo verdrietig te zien en niets te kunnen doen. Dat zijn dan weer de minder leuke kanten van het moederschap
Het boek sluiten
is ontzettend moeilijk als je elkaar blijft zien, bleek bij ons. Want elke keer als we elkaar zagen, ontvlamde de verliefdheid weer. Van beide kanten. En daarna kwam altijd het verdriet: dit is niet mogelijk. Daarom was het echt het beste elkaar helemaal niet meer te zien.
Het werkt zo, althans voor mijn ex: als je los van elkaar bent, als het uit is, kan hij die liefde helemaal voelen. Kom je dichter bij elkaar, dan ontstaat er een enorme angst en daarom vluchtgedrag óf de situatie te willen beheersen door te manipuleren, je af te sluiten, geen contact te geven etc. Ik pikte dat niet en maakte het dan uit of ging er diep over praten totdat in huilen uitbarstte en het niet meer zag zitten. Dan was de afstand die hij wilde een feit. Maar daarna voelde hij zich weer vrij en kon weer bij die liefde. En ik die die liefde de hele tijd voelde, en een soort verslaafd was geworden dacht keer op keer dat het nu wel goed zou gaan, ook door zijn beloftes en plannen naar een therapeut te gaan, wat hij ook daadwerkelijk deed.
Het werd een roller coaster waar ik mijzelf kwijtraakte. Ook jaren nog gehad waarin we ´vrienden´ probeerden te zijn. Maar dat leidde alleen maar tot verdriet want elke keer waren we weer op slag verliefd. En dan wordt de wond weer opengetrokken.
Nu ik hem een aantal jaren niet heb gezien, kom ik bij mijzelf terug. sadder and wiser tho.
Om haar liefdesverdriet te helen zou ze hem eigenlijk een tijd of nooit meer moeten zien. Het zou me ook niet verbazen als hij nog een poging zou doen haar alsnog naar zich toe te trekken. en dan zou ze een speelbal worden
Maar wederom, deze jongen zit misschien anders in elkaar dan mijn ex.
Bezorgd
Wat een verdrietig verhaal. Wat ik echter niet begrijp is waarom hij met jou praat. Zowel hij als je dochter zijn goede vrienden, kennen elkaar blijkbaar langer en zijn volwassen mensen. Ik vind het raar dat hij jou in vertrouwen neemt en niet je dochter en dat hij jou dan ook nog een songtekst toestuurt. Die moet hij aan je dochter sturen mocht hij het moeilijk vinden met haar te praten. Daarna komt het gesprek tussen hen misschien beter op gang. Al met al nogmaals een verdrietig verhaal. Ik hoop dat het goed komt tussen je dochter en de jongen en dat hij de hulp krijgt die hij nodig heeft.