Een kamer, en dan?

Zijn er

Andere dingen waar we op moeten letten?

Vast dank voor de reacties!

Haha

Leuk voor je zoon Dukje! Dochter heeft ook een paar maanden geleden een kamer gekregen. Natuurlijk ga je eerst even kijken, je betaalt het toch? Niet al te kritisch natuurlijk, maar op het balkon van dochter zat asbest, dat hebben we weg laten halen. Toen ik zelf op kamers ging heeft mijn moeder eerst twee kamers afgekeurd. Zelf was ik heel enthousiast maar achteraf had ze groot gelijk.
We zijn ook met zijn vieren gaan verven (broer ging ook mee). Dochter heeft gewoon even ge-appt of er iemand thuis was om open te doen. Er komen zo vaak ouders in studentenhuizen. Gezellig ook om even kennis te maken met toekomstige huisgenoten.

Eens met mussie

In dat kader hadden wij (lang geleden) een keer een vader van een huisgenoot die het in zn bol haalde om onze koelkast schoon te gaan maken. Samen met andere huisgenoot hebben we hem toen wijsgemaakt dat hij onze opdracht voor biochemie had verkloot hahaha

Mijn ouders hebben trouwens nooit wat af of goed te keuren gehad, ik ging gewoon waar ik besloot te gaan. Tis ook nooit in me opgekomen dat ze daar wat over te zeggen hadden. Maar dat is wel bijna dertig jaar geleden, misschien waren we toen meer vrij ofzo

Minderjarig

Wij moesten mee om het contract te tekenen aangezien onze dochter minderjarig was. Verder zijn we 2 dagen in zomerse hitte bezig geweest met verven en verhuizen.

kamers

"Mijn ouders hebben trouwens nooit wat af of goed te keuren gehad, ik ging gewoon waar ik besloot te gaan. Tis ook nooit in me opgekomen dat ze daar wat over te zeggen hadden."

Bij ons ging het ook zo. Ze kwamen wel op de koffie als ik er éénmaal zat
Ik verbaasde me vroeger over een huisgenote. Ze was zelf op vakantie. Haar ouders hebben de hele kamer geregekd, geschilderd en opgeknapt voor haar. Ze kwam terug en haar bedje was gespreid, ik was geschokt, dat ouders dat doen.

Het is nu wel anders, ik zou denk ik wel meegaan kijken, eventueel helpen verhuizen maar schilderen? no way.

Schilderen

Zoon had een kamer en was dolblij. Dat het in een verschrikkelijk smerig huis was en is, jammer maar afkeuren kwam niet in mijn hoofd op. Als kind het daar gezellig vindt, dan ga ik niet beginnen over schurft (die was er wel op een bepaald moment, iegh!)
Ik heb wel erg te doen met de schoonmaakster, maar die komt er nog steeds omdat ze dit zo'n gezellig huis vindt. Studentenhuisvesting is wat minder enthousiast zeg maar.
Enfin, schilderen heb ik nog nooit gedaan, daarvoor verhuizen ze weer te snel. In dit geval hoop ik nog steeds sterk dat kind gaat verhuizen maar dat is er nog niet van gekomen. Helpen met verhuizen: ja doen. Das heel normaal.

Afkeuren

Dat klonk ook wel heel autoritair.. maar 1 kamer was een souterrain zonder ramen met zwarte schimmel langs de muren, en bij de ander was de douche in de gang, waar je door moest om naar buiten te komen en een medebewoner die dat wel spannend leek te vinden.
Mijn moeder wees mij op deze negatieve kanten van de door mij uitgezochte kamers en achteraf was ik het met haar eens.
En schilderen.. inrichten/decoreren is een hobby van mij, man en dochter dus we vinden dat gewoon ook leuk, maar als dochter heel vaak zou gaan verhuizen zou ik dat niet meer elke keer doen.. waarschijnlijk ; )

ligt er aan

Hoe oud is hij?
Een kamer gaan betalen klinkt als een keus. Dan mag het deels de jouw zijn.
Maar als het kind gaat studeren en je gaat een aanvulling geven op de DUO inkomsten dan betaal je niet de kamer maar dan lever je je bijdrage waarvan kind uitmaakt wat hij/zij ermee doet.

Juf Ank

Ja, kind gaat studeren, en wij betalen onder meer de kamer. Maar het is niet zo dat ons kind onze bijdrage(n) naar believen uit kan geven. Het is een dure kamer in een studentenstad waar het erg moeilijk is een kamer te vinden. Het is niet zo dat kind zelf uitmaakt wat er met dat geld gebeurt.

En waar ik over val, maar dat zal een persoonlijk iets zijn, juf Ank heeft het over de DUO-inkomsten. Het woord inkomsten wordt vaker voor de DUO lening gebruikt. En ja, 'inkomsten' is geld dat binnenkomt, maar ik vind dat bij een (studenten)lening een verkeerd beeld oproepen. Ik hoor van mijn kinderen hoe anderen lenen, en lunchen op terrasjes, en leuk gaan winkelen. Vast niet allemaal hoor, maar het klinkt of er een generatie opgroeit die 'lenen' gewoon vindt, en ziet als inkomsten. Volgens mijn principes is het nauwelijks van jou: je leent het en moet alles terug betalen. Reden om er heel spaarzaam mee om te gaan.

Maar mogelijk ben ik de enige met een lichte allergie voor het woord 'inkomsten'?

Niet keuren

Als je kind een kamer heeft gevonden in een stad waar dat erg moeilijk is, dan zou ik zeker niet gaan 'keuren'. Ik ben benieuwd waar je überhaupt op zou willen keuren. Of het wel schoon genoeg is? Groot genoeg? Of de huisgenoten wel aardig zijn? Als je zoon er blij mee is, en het past binnen het budget dat je in gedachten had, dan zou dat voor mij meer dan voldoende zijn. En bereid je maar voor: veel studentenhuizen zijn behoorlijk uitgeleefd, niet zo schoon als je eigen huis (verre van dat zelfs) en kamers zijn soms veredelde bezemkasten. Als je dat niet wilt in een populaire studentenstad, dan kan je een kamer wel op je buik schrijven.

Schilderen: het is een studentenkamer he, geen appartement of huis. Mijn zoon heeft al meerere kamers gehad en nog nooit geschilderd. De meeste van zijn vrienden ook niet. Het zag er steeds nog best redelijk uit.

Helpen verhuizen: natuurlijk.

Iemand schreef hierboven dat het niet op prijs wordt gesteld als je de keuken gaat schoonmaken. Ik denk dat mijn zoon (en zijn huisgenoten) dat juist bijzonder zouden kunnen waarderen. Ze zouden mij overladen met complimenten en vragen of ik niet wat vaker zou kunnen komen

maar 1 kind op kamers gehad

en daar ging het heel anders. Ze vroeg mij mee om naar de kamer te gaan kijken, of het iets zou zijn. Was in een huis van de hogeschool en er waren er 2 vrij. Werden gemeubileerd verhuurd (bed, kast, bureau, bankje en wat kleinere dingen) en dingen veranderen als schilderen/ spijkers in muren slaan was niet toegestaan. Was wel anders toen ikzelf op kamers ging, daar moest ikzelf vloerbedekking en gordijnen etc. regelen (gordijnrails had ik overgenomen van de vorige) en ik was blij met de hulp van mijn moeder en buurman ivm schilderen en tapijtleggen.

Leuk om mee te (mogen) helpen

Is het een studentenhuis als in: 1 kamer in huis voor je kind en de rest gezamelijke ruimtes if is het een studentenflat? Eerste studentenkamer van ons kind was een kamer in een groot appartementencomplex. Per 3 nog eens een deur in dat complex en met die 3 deelde je een gang en de badkamer en toilet, de rest had kind voor zichzelf.
Hier moest dus wat meer gebeuren toen kind op kamers ging. Gas water licht overschrijven op naam, dit werd per 3 betaald en 1 persoon was van die 3 de hoofdhuurder. Kind was de eerste van de 3 die die zomer kwam wonen dus werd vanzelf hoofdhuurder. Dat heeft nog wat telefoontjes gekost want niet iedere leveraar begreep hoe het zat. Zelf internet regelen met ander 3blok op dezelfde etage. Schilderen vloer leggen inrichten hebben wij ook meegeholpen en vonden we erg leuk om te doen. Ik, moeder, ben nog een keer mee gaan kijken voor andere huurder eruir ging of er iets overgenomen kon worden. Ook toen meteen vloeroppervlak gemeten om te kijken wat er nodig was en in kon. Officiële overschrijving gebeurde door en bij studentenhuisvesting, daarna naar kamer voor uitleg. Ook toen ben ik meegegaan.
Mee spullen gekocht zoals koelkast vriezer gasfornuis magnetron. Bed, lkasten, eettafeltje, tv
2e studentenkamer(zelfstandige woning)hebben we alleen nog maar verhuisd, verder niks.

In 1e kamer sliepen man en ik ook wel eens als kind een paar dagen weg was en wij een avondje in de stad wilden blijven. Voelden we ons ook echt thuis .

Succes!

Niet mee bemoeid

Wij hebben ons niet bemoeid met de kamerkeus van onze oudste dochter. Het kwam ook helemaal niet ter sprake of zo: ze regelde gewoon alles zelf. Eens moeten ze toch volwassen worden? En ja, daar horen foute keuzes bij. Voordeel van kamers is dat je ze zo weer op kunt zeggen. En ja, het is wel eens voorgekomen dat ze maar een paar dagen in een kamer heeft gezeten omdat deze echt verschrikkelijk was. Dat is jammer van de huur (want die liep wel twee maanden door), maar daar heeft ze ook weer van geleerd.

Ook bij zoon zullen we ons zo min mogelijk bemoeien met zijn kamerkeus. Als hij al een kamer vindt vóór aanvang van het studiejaar, want hij "heeft nu vakantie".

Haha Rutiel

Oh, wat heerlijk als je toch zo in het leven kunt staan, wetend dat je ouders altijd je vangnet zijn...!

keuken

Toen we eindelijk een kamer hadden gevonden, heb ik me er verder niet met bemoeid.

Ik heb wel de dag van het uitmeten de afwas gedaan. Die stond al weken op het aanrecht, een gebruiker was verhuisd en een ander met vakantie. Daarvoor heb ik van de aanwezige medebewoner veel complimenten gekregen.

Als Bas hier meeleest: Ik was het die jouw shaker met inhoud helemaal onder in de afvalbak heeft begraven. Je was al twee weken met vakantie, de buitentemperatuur wou maar niet onder de dertig graden zakken, je proteïne drink had een fluorescerende groene kleur aangenomen en al voor het openen van de shaker was de geur van rottend vlees ... adembenemend.

Zelf

Zoon heeft zijn kamer ook zelf gekozen. Nou ja,.. gekozen.. hij was al blij dat hij iets had. Uitkiezen en afwijzen is er echt niet meer bij tegenwoordig. We hadden een planning, waarbij wij op vakantie gingen (zonder hem) als de uni was begonnen, want dan konden we hem in de zomervakantie helpen inrichten. Uiteindelijk kreeg hij pas iets in september.. en heeft daar zeker een week op een luchtbed gelegen omdat wij met vakantie waren.. hij heeft het overleeft.

Nee niet schilderen e.d. De muren waren nog fatsoenlijk genoeg en er hingen gordijnen. We zijn er 1 dag geweest, om zijn eigen spullen te brengen en naar IKEA te gaan om vervolgens de rest in te richten (bed/bureau). Hij staat nu op de wachtlijst voor een eigen studio. Als hij die krijgt wordt het anders, dan wordt het wel schilderen/behangen e.d.

paasei

Precies dat: je mag al blij zijn als je voor de start van het studiejaar iets hebt.
Afwijzen is er nauwelijks meer bij...

Ter info: dochter staat 1 1/2 jaar ingeschreven, heeft ivm afstand recht op voorrang op bepaalde woningen. Resultaat: op woonruimte(kamers/studio's) met voorrang, staat ze nr 10 van de tenminste 150 reacties. Op basis van inschrijving staat ze (afhankelijk van gebouw) ergens tussen nr 50 en 80 in.

Oftewel: iets te kiezen is er nauwelijks, accepteren wat je kan krijgen.

Wel gaat hier (voor haarzelf, gemoedstoestand) de voorkeur uit naar een studio. We hebben ons al voorbereid op e.e.a. aan klus- en verhuiswerk...

Nou Pennestreek

Ik weet niet of wij echt vangnet kunnen blijven hoor. Zoon gaat op ruim twee uur reisafstand studeren, dus dan is een kamer toch echt wel handig. Hij mag natuurlijk gewoon thuis blijven wonen, maar of hij dat wil?
Ik heb hem geadviseerd een goede slaapzak te kopen en zich alvast te oriënteren op geschikte bruggen in zijn nieuwe woonplek. De winter is immers nog ver weg dus hopelijk overbrugt hij de eerste maanden

hier

Dochter had uiteindelijk een kamer bemachtigd in een studentenflat in Amsterdam. Ik ben met haar meegegaan toen ze de sleutel kreeg en dat was maar goed ook. De kamer en de bijbehorende badkamer waren zo ranzig dat ik geen idee had waar ik zou moeten beginnen, laat staan dat dochter dat overzicht had. Ik heb een beleefd maar dringend gesprekje gevoerd met de beheerder en die heeft ervoor gezorgd dat er diezelfde middag nog een schoonmaakploeg kwam om de boel te ontsmetten. Dat werd betaald van de borg van de viezerik die er had gewoond. Daarna zaten er nog vlekken op de muren, alsof iemand er tegenaan had gepiest. Wel schoongemaakt, maar die vlekken gingen niet weg. Met mijn ex heb ik toen wat latex en vloerbedekking-tegels gekocht en in een ochtendje, terwijl dochter college volgde, de boel wat opgeknapt. Het weekend daarna hebben we een bus gehuurd en alle spullen naar Amsterdam gebracht. Vriendje was daar inmiddels gearriveerd vanuit zijn eigen studentenkamer, dus toen we alle spullen boven hadden, zijn ex en ik weer weggegaan en hebben we de tortelduifjes het uitpakken en inrichten laten doen. Tante heeft van een lap van de markt nieuwe gordijnen genaaid, die hingen er niet.
Ik denk dat het zonder wat ouderlijke bemoeienis niet zo goed en zeker niet zo vlot was verlopen. Wel hebben we elke stap met dochter overlegd. We zijn niet in de algemene ruimtes geweest en hebben niet jolig lopen doen met huisgenoten. Dochter was blij met hoe het is gegaan. Een volgende keer kan ze waarschijnlijk veel meer zelf regelen en doen.

Algemeen

Het is niet verboden of ongepast om bij je studerende kind langs te gaan. Niet als hij er net woont en ook later niet. Ook helpen is niet raar, het is maar wat je beiden wilt. Elke situatie is weer anders zoals je hier hoort.
Wel zou ik me inderdaad niet zozeer bemoeien met het geheel, tenzij je denk dat er echt dingen fout gaan. Maar een kijkje nemen in de nieuwe kamer, gewoon om te zien waar je zoon woont of helpen met opknappen of verhuizen is zeker niet raar hoor. Wekelijks langskomen om schoon te maken, dat is wel raar , maar politiek correct zou ik dan 'anders dan gemiddeld' zeggen.

Het valt me op dat je zegt dat jullie de kamer betalen. Alsof je daarmee een soort recht op zijn leven daar krijgt. Ik zou adviseren om hem een bijdrage te geven - of zijn huidige bijdrage te verhogen, waarvan hij de kamer betaald. Dat zorgt gelijk voor wat meer zelfstandigheid en meer zicht op financiën. Maar misschien las ik het verkeerd.

maja

hier precies dezelfde situatie maar mijn dochter is pas 1 jaar ingeschreven en op nr 25. Gaat jouw dochter ook naar Leiden? Mocht het zo zijn: daar komt ergens komende weken een nieuwe studentenflat in de verhuur, net zoals er een paar weken geleden. Ook in deze flat ongeveer 200 studio's. Daar heeft ze geen voorrang, maar ik heb de hoop dat ze dan met relatief weinig inschrijftijd toch al wat kan krijgen. misschien iets om in de gaten te houden op Duwo.

wat kamer betreft: dochter gaat naar een stad waar ze niemand kent, begint aan een nieuwe studie, moet alles opbouwen. Wel zo fijn als ze dan een plekje heeft waar ze zich fijn voelt. Als het nodig is, vind ik verven en vloer leggen geen probleem. Ook langs de ikea/kwantum/... om wat spullen te halen, vind ik ook leuk om te doen.

Om een idee te geven

Mijn zoon staat voor een doorsneekamer met bijna 3 jaar inschrijftijd op plek 275.....

Gruffalo / Kamertje

Gruffalo: dochter gaat naar Delft. Ook daar zou nog een complex opgeleverd moeten worden volgens DUWO, maar we kunnen er niets van terugvinden. afwachten dus op de kamers die vrij komen

Kamertje: maar dat bedoel ik dus. Hoe groot is de kans dat je zoon de kamer afwijst als hij er eenmaal een heeft? Voor afwijzen heb je dus eigenlijk helemaal geen mogelijkheden: het is graag of niet.
De enige afwijzingen (waarbij de kamer dus naar iemand anders gaat) die wij zien:
- iemand heeft al een kamer maar probeert goedkoper of beter te gaan wonen
- gegevens kloppen niet
- de eerste gegadigde reageert te laat...

Gewoon meegaan om te kijken

hoe zijn kamer eruit ziet en meer niet. Ook al vind je het afgrijselijk, stel dat, glimlachen en het geweldig vinden! Misschien even de kleine lettertjes lezen over een opzegtermijn en zo, maar meer niet.

Mijn dochter was volwassen toen ze het huis uit ging en wij betaalden niets, dus dat hele proces is aan ons voorbij gegaan. Ik zit weer met een ander, voor mij rare situatie, dochter vindt zo'n kamer zo 'tijdelijk' dat ze het de moeite niet waard vindt om ons de kamer te laten zien. Ze woont inmiddels op 10 minuten fietsen bij ons vandaan en na vier maanden heb ik het nog steeds niet mogen zien. Nog niet netjes genoeg. Alsof mij dat wat kan schelen! Ik weet hoe druk ze het heeft. Dus ga met je zoon mee, kijk nu het nog mag en geniet vooral van zijn enthousiasme.

Meegaan

Het is heel normaal om als ouder mee te gaan en te kijken naar een kamer, zeker als je het zelf ook nog bekostigt. Ook helpen met verhuizen is daarbij heel normaal, zou ik hem zeker niet alleen laten doen. Inderdaad wat ik hier verder ook lees, zou ik hem verder zelf alles laten bepalen qua inrichting etc.