Ene kind neemt geen geld aan, andere kind wel
Ik heb er al in een ander topic over geschreven maar ik vroeg mij wat af. Mijn zoon (25) is erg onafhankelijk. Hij wil niks van ons aannemen. Geen geld, geen gunsten, helemaal niks, ook niet toen die 18 was. Hij vindt dat hij als man alles zelf hoort te regelen. En dat is hem ook gelukt.
Mijn dochter (19) daarin tegen neemt alles van harte aan. Zeker nu het vakantietijd is, wil ze een extra zakcentje. Ik wil mijn dochter graag financieel een handje helpen, maar ben daar erg terughoudend in omdat zoon financiële hulp weigert. Hij zet naar mijn mening een oneerlijke standaard tegenover zijn zus. De relatie tussen die twee is op z´n zachts gezegd al op een dieptepunt en zoon begint nu ook over dit te klagen. Hij zegt dat wij dochter te veel helpen en dat zij net als hem niet geholpen hoort te worden. Terwijl in werkelijkheid zoon alle hulp weigert. Hoe kan ik dit in goede banen leiden? Nu voelt het net of ik mijn dochter niks kan toestoppen omdat zoon het voor zichzelf ook niet wilt.
Roos57 schreef op 18-07-2025 om 09:20:
[..]
Nou nou
Misschien draait alles ook wel om zusje ????
Het is niet aan zoon om zijn ouders te vertellen hoe ze haar op moeten voeden. Die jongen moet zich lekker op zichzelf gaan focussen, ook al draait alles om zusje.
In je vorige topic was je al op de hand van je dochter en ik zie dat nu weer hier gebeuren. Je vult (weer) vanalles in voor je zoon, terwijl je het nooit gevraagd hebt, en bent negatief over hem. Maar je dochter houd je weer de hand boven het hoofd. Mss eens naar je eigen gedrag hierin bekijken. Volgens mij zit er een probleem in je omgang met hen.
MarvelousM schreef op 18-07-2025 om 09:24:
Je zoon klinkt als een self-righteous narcissist.
"A self-righteous narcissist combines the traits of narcissism with an inflated sense of moral superiority, believing they are morally better than others and entitled to judge them. They often use this perceived moral high ground to validate their own actions and criticize others for perceived shortcomings."
En het is misschien al te laat, maar wel heel belangrijk om zijn gedrag de kop in te drukken. Hij hoeft niet te bepalen wat en hoeveel jullie aan zijn zus geven, zeker niet als hij datzelfde ook aangeboden heeft gekregen.
Dit gedrag wordt alleen maar erger. Ik spreek uit ervaring met zo'n broer.
Ik vind het altijd zo raar als mensen op basis van drie berichten ineens een ander persoon (en niet eens degene die zelf post, maar een omschrijving van iemand die je niet kent, door iemand die je niet kent) gaan diagnosticeren. En dan nog met zo'n heftige diagnose ook nog.
Zoon wordt hier behoorlijk afgezeken terwijl juist hij het hartstikke goed doet en complimenten verdient. Dochter wordt alsmaar wat toegestopt en de hand boven het hoofd gehouden. Zoon vindt daar wat van maar dat mag hier niet blijkbaar.
Als ouder zijnde moet je je beide kinderen serieus nemen, luisteren naar wat ze te zeggen hebben en geen kant kiezen. En waarom moet een 19-jarige naar geld vragen voor de vakantie terwijl ze zelf ook kan gaan werken en dat geld verdienen?
Friezinnetje schreef op 18-07-2025 om 09:39:
In je vorige topic was je al op de hand van je dochter en ik zie dat nu weer hier gebeuren. Je vult (weer) vanalles in voor je zoon, terwijl je het nooit gevraagd hebt, en bent negatief over hem. Maar je dochter houd je weer de hand boven het hoofd. Mss eens naar je eigen gedrag hierin bekijken. Volgens mij zit er een probleem in je omgang met hen.
Amen!!!
Het lijkt wel of zoon opgekropte teleurstellingen en frustaties zit. Kan het zijn dat hij in zijn jeugd het gevoel heeft gekregen dat zijn grenzen niet werden gerespecteerd? Is het mogelijk om met hem hierover los van een issue met hem over te spreken. Open en niet in de verdediging gaan. Wat vindt hij wat volwassenheid inhoud?
Lijkt ook dat hij zijn identiteit heeft gekoppeld aan onafhankelijkheid.
Ik denk dat ook dat de kritiek op zijn zus kan voortkomen dat zijn harde werken niet voldoende wordt erkend. Ook daar zou je met hem over kunnen spreken, dat je het heel knap vindt van hem, dat hij kwaliteiten heeft gekweekt, doorzettingsvermogen, hard werken. En, niet maar. En dat het daarnaast ook goed is dat je in het leven gaat leren dat je waardevol bent als je niets produceert, dat rust en niets doen belangrijk is. Dat naast onafhankelijkheid het ook goed is dat je leert om je kwetsbaarheid te tonen, te ontvangen om zo diepe relaties aan te gaan. Dat hij gaat leren dat niets alles maakbaar.
Zijn zus kan misschien veel van hem leren, hij ook van haar.
Kortom: zou zelf mijn waarden in het leven duidelijker benoemen.
Schoondochter schreef op 18-07-2025 om 10:55:
[..]
Ik vind het altijd zo raar als mensen op basis van drie berichten ineens een ander persoon (en niet eens degene die zelf post, maar een omschrijving van iemand die je niet kent, door iemand die je niet kent) gaan diagnosticeren. En dan nog met zo'n heftige diagnose ook nog.
Pcies
Mijn visie: Kinderen krijgen zakgeld zolang ze dat nodig hebben. Daarnaast gaan ze aan het werk om zelf (!) wat te verdienen en zich in te zetten. Alles naar redelijkheid. En of ze zonen of dochters zijn, dat maakt geen verschil.
Extra donaties zijn er bij een verjaardag en/of Kerst o.i.d. Verder niet.
Als ouders streef je ernaar ieder op gang te helpen, passend bij iemands mogelijkheden. Hoeveel geld daarin gaat zitten, is niet met een goudschaaltje uit te wegen. Zo hielpen we de een met een noodzakelijke maar dure extra taalcursus in het buitenland en een ander met een deel van de rijlessen. Opgroeiende jeugd teveel pamperen is niet verstandig. Ze moeten leren zelfstandig te zijn en waar nodig de tering naar de nering te zetten. Daar hebben ze wat aan in het volwassen leven.
Wilgenkatje- schreef op 18-07-2025 om 13:18:
Mijn visie: Kinderen krijgen zakgeld zolang ze dat nodig hebben. Daarnaast gaan ze aan het werk om zelf (!) wat te verdienen en zich in te zetten. Alles naar redelijkheid. En of ze zonen of dochters zijn, dat maakt geen verschil.
Extra donaties zijn er bij een verjaardag en/of Kerst o.i.d. Verder niet.
Als ouders streef je ernaar ieder op gang te helpen, passend bij iemands mogelijkheden. Hoeveel geld daarin gaat zitten, is niet met een goudschaaltje uit te wegen. Zo hielpen we de een met een noodzakelijke maar dure extra taalcursus in het buitenland en een ander met een deel van de rijlessen. Opgroeiende jeugd teveel pamperen is niet verstandig. Ze moeten leren zelfstandig te zijn en waar nodig de tering naar de nering te zetten. Daar hebben ze wat aan in het volwassen leven.
Extra donaties bij een verjaardag of kerst, verder niet. Nu ben ik wel benieuwd wat je als ouder dan moet doen met je geld. Zelf opmaken? Erop zitten tot je doodgaat? Ik denk dat er heel veel kinderen héél blij zijn met de tienduizenden euro's schenking waardoor ze tóch een huis konden kopen.
Teveel pamperen is allemaal subjectief. Natuurlijk moet een kind geld leren verdienen, leren budgetteren en het af en toe krap hebben. Maar een extra zakcentje in de zomer (of niet) hoeft het verschil niet te maken. Als TO haar kinderen leuk geld toe wil stoppen, is dat haar goed recht. En daarnaast kunnen de 'kinderen' leren om de tering naar de nering te zetten.
Schoondochter schreef op 18-07-2025 om 10:55:
[..]
Ik vind het altijd zo raar als mensen op basis van drie berichten ineens een ander persoon (en niet eens degene die zelf post, maar een omschrijving van iemand die je niet kent, door iemand die je niet kent) gaan diagnosticeren. En dan nog met zo'n heftige diagnose ook nog.
Tja, het klinkt mij gewoon heel bekend in de oren allemaal. En er lopen er echt genoeg van rond, hè. En op welke manier klopt de beschrijving niet bij de zoon van TO?
MarvelousM schreef op 18-07-2025 om 15:49:
[..]
Tja, het klinkt mij gewoon heel bekend in de oren allemaal. En er lopen er echt genoeg van rond, hè. En op welke manier klopt de beschrijving niet bij de zoon van TO?
Alle raven zijn zwart maar niet alle zwarte vogels zijn raven...
Of heeft je zoon wat opgepikt uit de manosfeer-omgeving? Je bent pas een echte man als je werkt voor je geld. Hoewel ik me niet voor kan stellen dat hij tijd heeft om zich daarin te verdiepen als hij veel werkt en studeert tegelijkertijd.
En gewoon overmaken met als onderwerp: cadeautje? Is dat een optie? Ik zou het sowieso apart voor hem houden, desnoods in een apart spaarpotje op je eigen rekening. Zodat als hij zich later bedenkt (of de echte reden van het weigeren boven water komt) je het hem alsnog kunt geven. Ik zou hem ook vertellen dat jij het nu voor hem zal bewaren.
Diezijnvanmij schreef op 18-07-2025 om 13:37:
[..]
Extra donaties bij een verjaardag of kerst, verder niet. Nu ben ik wel benieuwd wat je als ouder dan moet doen met je geld. Zelf opmaken? Erop zitten tot je doodgaat? Ik denk dat er heel veel kinderen héél blij zijn met de tienduizenden euro's schenking waardoor ze tóch een huis konden kopen.
Teveel pamperen is allemaal subjectief. Natuurlijk moet een kind geld leren verdienen, leren budgetteren en het af en toe krap hebben. Maar een extra zakcentje in de zomer (of niet) hoeft het verschil niet te maken. Als TO haar kinderen leuk geld toe wil stoppen, is dat haar goed recht. En daarnaast kunnen de 'kinderen' leren om de tering naar de nering te zetten.
Ha, Diezijnvanmij😉 ik snap je bezwaren hoor. Onze familie is sinds wij (zestigers) samen startten, royaal gegroeid. Als alle verjaardagen en feestdagen een prijskaartje zouden krijgen, rolt daar een fraai bedrag uit. Daarnaast hebben we ook andere goede doelen die we steunen, naast onze alledaagse uitgaven en uitjes. No worries.
Frisdrank1972 schreef op 17-07-2025 om 20:24:
Ik vind dit gedrag van zoon zwaar irritant omdat hij dan op een hele passiefagressieve manier wilt laten merken dat hij het beter voor elkaar heeft dan zijn zus en daardoor een beter kind is en onze favoriet. Wat totaal niet waar is.
Raar.
Hij zit ook in een totaal andere levensfase, waarin hij al zijn eigen geld verdient.
Zusje is net van de middelbare school af.
Vind het vooral kinderachtig van broer, want dit is geen gelijke "wedstrijd" die hij er van wil maken.
Zou anders zijn als ze 28 en 26 waren.