Gamende nachtbraker
Onze dochter van 19 zit op het HBO
Ze werkt drie avonden in de week twee a drie uur
Als puber ging het niet goed met haar. De laatste twee jaar ging het beter. Ze was sociaal, kwam ‘s avonds bij ons een kopje thee drinken op de bank en begin af te spreken met vrienden. Ze is dit jaar enthousiast begonnen aan haar studie. Ik zag haar ook keihard studeren, iets wat we nooit eerder zagen.
Echter sinds een aantal weken is het helemaal omgekeerd. Ze doet niets in huis. Zelfs de bak van haar katten verschoond ze alleen als ik het 3x vraag. Ze is alleen maar aan het gamen. Ze is al een paar keer thuis gebleven van college omdat ze zich niet zo goed voelde. Afgelopen nacht werd ik steeds wakker omdat ze op een luidruchtige manier naar de wc ging. Ik merkte daardoor dat ze om drie uur ‘s nachts aan het gamen was. Ik hoorde haar toetsenbord toen ik zelf zo vaak was wakker geworden dat ik er maar even uit ging. Ik baal ervan. Wij betalen haar collegegeld maar zij brengt jaar dagen door met gamen ipv studeren. En ik lag van een volwassene in huis toch wel iets van hulp verwachten of dat ze iig haar katten eten geeft en uit zichzelf verschoond. Iemand ervaring met jong volwassenen in huis? Hoe gaan jullie hier mee om?
als je echt denkt dat het niet goed gaat zou ik dat aankaarten. Vindt ze de studie niet leuk? Te moeilijk? De schaamte is groot bij jongeren. Ze voelen heus dat ze doormoeten en dat dat verwacht wordt maar lukt niet. Ik zou dat willen weten ipv te duwen op klusjes. Vraag door. Lukt het? Heb je aansluiting? Vind je het leuk? Als dat allemaal goed lijkt te zitten stap je door naar: wat kunnen we van elkaar verwachten in dit huis? Zijn dat wederzijdse afspraken of door jou opgelegd? Zoals gezegd zou ik eerst naadje van kous willen weten hoe het met haar gaat. Hier een 1e jaars die in oktober vorig jaar stopte. Paniek, onzekerheid, maar zagen wij eerst ook niet goed. Dus wij zeiden bij alles: komt goed, gewoon wennen. Lang verhaal kort. Je hebt soms niet meteen door hoe het gaat omdat ze veel voor zich houden. Succes
Ik zou gewoon rigoureus zijn. Als zij niet snel verbetert in haar gedrag en studie en niet gewoon gaat slapen, dan gewoon snachts het internet eraf halen.
Als dit zo plotseling is veranderd, zou ik een goed gesprek gaan voeren zodat jullie maar ook zij zelf helder krijgen wat er niet goed gaat en kunnen jullie samen kijken naar wat er nodig is om haar weer op de rit te krijgen.
Als jullie er last van hebben dat bijvoorbeeld de kattenbakken vies zijn en het gamen veel geluid maakt, dan zou ik daar zeker wel wat van zeggen in de trant van verwachtingen. Die mag je van een volwassene best hebben.
ze is 19
Praat met haar! Uit je zorgen en je ergernissen.
Wat hier hielp, was een gesprek over het afmaken van gedachten. Iedereen heeft tijd en rust nodig om dingen (onderbewust) op een rijtje te zetten/te verwerken. Ze weet zelf vast welke dingen dat voor haar zijn. Hoeft ze niet eens met jou te bespreken als ze dat (nog) niet wil. Af en toe afleiding, hebben we allemaal nodig. Maar voortdurend afleiding zoeken, zorgt ervoor dat je geen stap verder komt.
Praten. Hoe gaat het? Lukt het met je studie? Heb je er nog zin in? Loop je tegen dingen aan?
Er is iets, en ze vlucht nu in t gamen. Dat is afleiding, hoef je niet aan andere dingen te denken.
WiFi eraf doe ik. Hier gaat het niet om gamen maar om eindeloos filmpjes kijken over hobby en Netflix. School gaat echter wel ok (niet denderend).
Toevallig gisteren een podcast (De Podcast Psycholoog) geluisterd met een psycholoog die zelf ook gameverslaving heeft gehad. Die gaf ook aan dat het een vlucht was. Tijdens het gamen kan je je eigen wereld creëren.
https://www.bol.com/nl/nl/p/gameboy/9200000094063977/?bltgh=nKYceX53MhX1crpl-BhITw.2_6.7.ProductImage
Zo enthousiast is ze nu ook weer niet met haar studie begonnen in een maand tijd is ze namelijk alweer "afgedwaald". Het lijkt erop dat haar studiekeuze dus de verkeerde is geweest. Ga ik gesprek met wat je ziet en wat je vermoed en stel voor dat ze nu met de studie stopt, gaat werken en ondertussen bedenkt of en zo ja wat ze volgend jaar voor studie wil beginnen.
Praten, en als het niet lukt om open met je dochter te praten: zorgen dat zij met iemand gaat praten want ik denk niet dat dit onwil is.