Jongvolwassen Jongvolwassen

Jongvolwassen

Lees ook op

geld meebetalen voor kat/emotionele chantage?


Ook dit is heel vergelijkbaar. Ook bij mij ging er heel veel zorg en aandacht naar dochters opvoeding en begeleiding. Vooral vanaf de middelbare school, toen ze eenmaal een diagnose had. Ik verwachtte wel een pittige puberteit bij haar, maar dat het zo uit de hand is gelopen vind ik  nogsteeds verbijsterend. 
Ook ik worstel heel sterk met het gevoel gefaald te hebben als moeder. Ik dacht zo'n leuk gezin te hebben en zo'n fijne band met mijn dochter. Nou, daar dacht zij dus anders over.
Dat het met mijn andere kinderen wel goed gaat, helpt wel het in perspectief te zien. Maar ook over hen ben ik onzeker geworden. Als ze weinig bellen of langskomen voel ik me sneller (onterecht) afgewezen.

Net als jij ben ik ook van alles gaan doen voor de afleiding. Andere, bevredigender, baan ; sociale contacten aangehaald; ook op muziekles gegaan (muziek helpt!). Ook hulp gehad van een praktijkondersteunder ggz, naar een ouder-bijeenkomst over verslaving. 
Het helpt allemaal wel, vooral mijn leuke baan. Maar ik ben toch nog te vaak somber, en dochter +de hele situatie is eigenlijk zelden uit mijn gedachten. 
Het duurt nu al 4 jaar en bij jou nog veel langer. 
Ik besef dat dit nief vanzelf meer goedkomt en dat ik zelf wat van mijn leven moet maken. 

Pippeltje

Pippeltje

15-08-2023 om 17:29 Topicstarter

Ja, je moet het los gaan laten want je kunt er toch niets mee. Wat rappig ik heb de andere dingen die jij gedaan hebt ook allemaal gedaan: praktijkondersteuner ggz, ouderbijeenkomst verslaving en een nieuwe andere baan...

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.