Hbo zo druk

Betsy

'Dan ga je toch als ouder niet meer lopen miepen dat ze het zo druk hebben?'

Hoezo niet? Als ouder heb je minstens 17 jaar meer levenservaring. Dan weet je ook hoe frustrerend een chaotische en ongecoordineerde (werk)omgeving kan zijn. Dus steun je je kind of jongvolwassene als die zich afvraagt of dit normaal is. En check je het bij mede-ouders.
Dat is toch niet anders dan je voor een goede vriendin of familielid zou doen?

Ouders

Er is een verschil tussen ouderbetrokkenheid en ouderbemoeienis. Het is fijn als ouders meedenken met hun kind. Daar worden kinderen groot en sterk van. Ze leren zo voor zichzelf op te komen bij opleidingen die dingen doen die niet iedereen snapt.

Duidelijkheid

Ik kan me voorstellen dat er onzinnige en tijdrovende opdrachten zijn. Ik denk dat docenten soms niet eens inschatten hóeveel werk iets is. En als dat dan het enige zou zijn, maar er is nog heel veel meer te doen. En als er dan ook nog krappe deadlines aan hangen in een toch al extra drukke periode, kan ik me Manjas reactie wel voorstellen. Zou ik ook irritant vinden.

@Mascha, dankjewel. Fijn dat je zoon nu op zijn plek zit. Moest hij ook op kamers of niet? Zowel Utrecht als Amsterdam zijn voor hier te ver, dus wij gaan elders kijken. Zoon wil liever niet op kamers geloof ik (en past op dit moment ook helemaal niet bij hem).

Eva

Hoi Eva,

Nee, hij moest niet op kamers, zou ook niets voor mijn zoon zijn geweest, is nog veel te veel 'kind' daarvoor. (Dochter zou het geweldig vinden daarentegen) maar iedereen is anders uiteraard. Hopelijk is er bij jullie in de buurt een leuke HBO, gewoon eens kijken bij de open dagen dan maar, alhoewel beide scholen (Utrecht en Amsterdam) leuk leken op die dagen, ze zetten dan toch hun beste beentje voor.

Het ligt aan de school, niet aan HET Hbo

Ik denk dat de conclusie kan zijn dat het niet aan HET Hbo ligt maar aan de chaos van DIT Hbo. Ik lees hier dezelfde vehalen over het Mbo en mijn dochter klaagde toendertijd ook nogal erns over de chaos van de universiteit.

chaotisch

Dat chaotische is ook wat ik hoor. Ook met afstuderen, ik ken een bedrijf dat standaard geen studenten meer aannam van een bepaalde opleiding voor de afstudeerstage. Elk voorgesteld onderwerp, dat het bedrijf goed vond (is een autoriteit op dat gebied, veel medewerkers zijn gastdocent bij de universiteit over hetzelfde onderwerp en trouwens ook op die opleiding) werd door de opleiding afgekeurd. Meestal drie keer voordat het eindelijk goed was. Medewerkers van dat bedrijf hebben daar helemaal geen tijd voor. Die hebben gezegd tegen de school: bekijk het maar, zoek maar een andere gek. Dat heeft wel geholpen overigens, school is komen praten.
Vriend van mijn dochter probeert nu ook scriptie-voorstel goedgekeurd te krijgen. Alles wat begeleider aan gaf als kritiekpunten heeft hij letterlijk verwerkt, komt hij weer terug, krijgt hij te horen dat juist die punten niet goed zijn. Tja wat moet je dan nog?

Hier ook

Een tentamen om 19:00 is een onaangename planning voor de studenten van een dagopleiding. Nu kan dit ook zo gepland zijn zodat de leerlingen van de avondopleiding tegelijk mee kunnen doen. Voor de opleiding en de docent twee vliegen in één klap.
Op vo werkt dat net zo; tentamens op een tijdstip zodat alle studenten uit diverse studierichtingen dat ene tentamen kunnen bijwonen. Dus ook voor de derde- of vierde jaars die het tentamen nog moeten herkansen. Er is zelfs een keer uitgeweken naar een sporthal aan de rand van de stad, 5 kilometer verderop.

Ander kind (mbo) moppert wel eens op de planning en voorbereiding van een docent. Over anderen docenten puur lof.

En zo loopt iedere student tegen zaken aan, die anders kunnen maar uit praktische overwegingen zo geregeld worden.

Scriptie en verslagen

Dat herken ik wel van zoon, alle kritiekpunten verwerkt en dan nog afgekeurd krijgen. Ik dacht dat t aan mijn zoon zijn manier van schrijven lag,maar mijn vriendin doet nu een andere HBO opleiding op de zelfde school en geeft precies het zelfde aan.
Ook zij kan niets vinden op het blackboard en moet overal achteraan.
Werkstukken worden afgekeurd terwijl de praktijk aangeeft dat dit het moet zijn etc.

Welke opleidingen ?

Ik zou het wel leuk vinden als jullie willen vermelden wélke opleiding je kind doet aan het HBO.
Als jullie de richting aangeven, geeft dat een beetje indruk van hoe zwaar de studie ervaren wordt (blijft persoonlijk, dat begrijp ik).
En hopelijk komen we daarmee nog op wat nieuwe ideetjes, want het is zo moeilijk om een opleiding te vinden die bij je past.
@Hout-Kachel: welke opleiding doet jouw kind bijvoorbeeld met maar 3 dagen school? Is de rest zelfstudie thuis of juist de praktijk in?

We zijn bij een ICT-opleiding wezen kijken maar dat is het ook niet. Leek kind toch maar saai. En eerlijk gezegd waren wij ouders ook niet enthousiast, wij haakten ook af bij het niet-inspirerende voorlichtingspraatje.
Nu dus verder zoeken. Tips voor praktijkgerichte opleidingen met welkom, want kind is (denken wij) meer doener dan veel in de studieboeken moeten leren (en zeker niet teveel nadruk op wiskunde).

Zoon

Zoon doet HBO Bestuurskunde. Meer maatschappelijk dan alleen Recht. Hij deed eerst HBO Rechten maar dat vond hij de veel met de neus in de rechthoeken. Terwijl hij dat eerst echt leuk dacht te vinden.
Veel naar college hoeft hij niet, vaak 1 a 2 dagen in de week vrij. De dagen die hij gaat is vaak maar 3 a 5 uur. Wel veel zelfstudie en projecten.

Zoon

Mijn zoon studeert technische natuurkunde. In het eerste jaar hebben ze eens geteld. Geen van de studenten kwam onder de 45 uur per week, waarvan ruim 30 uur verplichte aanwezigheid.

Studie zoon

Ik houd het een beetje vaag, vanwege privacy zoon, maar het is iets in de gezondheidszorg. De studie heeft 20 contacturen en 20 uur zelfstudie. Daarnaast praktijkvakken. De dagen dat hij naar school gaat wisselen erg. Soms heeft hij afspraken met klasgenoten voor groepsopdrachten. Deze week heeft hij ook toetsen , waarbij hij grote delen van een boek van 800 bladz. moet leren. Maar ik hoor hem tot nu toe nog niet klagen, hij vindt het interessant .

HBO verademing

Jongste zit nu op 3hbo en ze vindt het veel relaxter dan de havo. Heeft nu WEL (wat) vrije tijd, maar blijft een kwestie van goed plannen en niet vooruitschuiven zoals ze eerder bij medeleerlingen opmerkte.

Oudste doet master op uni en ook daar zit veel tijd in, volgens haar alleen goed te doen als je alles goed bij houdt, plant en oplet.

Beide vinden het echt prettiger dan middelbare school omdat de overbodige ballast is weggevallen, nu alleen nog datgene waar je voor hebt gekozen (dus geen stomme talen meer)

Dus nee, totaal geen herkenning in het geplaatste stukje. Wel drukkere en rustigere periiden maar dat was hiervoor ook al het geval.

hier

iets waar veel scheikunde aan te pas komt. Theorie maar zeker ook praktijk, was de eerste jaren meestal 1 dag per week.

Nou hehe

Tentamenperiode zit erop. Opgeluchte dochter. Alles is goed gegaan. Van 1 tentamen al uitslag, gelukkig gehaald. 65 procent van de kandidaten gezakt. Dus ze is heel blij, 4 punten binnen.
De gezakten moeten dan tijdens de volgende periode de herkansing maken, naast de nieuwe tentamens. En deze tweede kans is dan ook direct de laatste kans. De logica hiervan ontgaat mij

Hier ook

Tentamen periode zit er hier ook op en gelukkig ook alles gehaald. Dochter ook blij en ook blij dat ze een vervelende film opdracht met een groepje hebben gehaald

Op naar een nieuwe periode, met weer een groepsopdracht....

Fijn voor je dochter Manja, sterkte voor haar volgende periode!

Manja, is de tweede keer echt de laatste kans?

Hoe het bij mijn zoon op school gaat:

Ieder studiejaar heeft 60 punten. Je mag daar door naar de tweede als je een bepaald aantal punten gehaald hebt. Je krijgt nl aan het eind van het eerste jaar een bindend studieadvies en niet genoeg punten is niet verder met de opleiding. Ik geloof dat er opleidingen zijn waar je wel in het eerste jaar alle 60 punten moet halen, maar ook waar je er maar 48 hoeft te halen.

Krijg je een positief bindend studieadvies, omdat je voldoende studiepunten hebt binnengesleept in dat eerste jaar, dan mag je het jaar daarna de niet gehaalde vakken weer herkansen. Kan het zijn dat het bij jouw dochter de laatste kans van dit jaar is, maar dat er volgend jaar weer nieuwe kansen komen, mits er een positief bindend studieadvies gegeven wordt? Of het is een opleiding waar je in het eerste jaar 60 punten moet halen.

Aan het eind van de studie van mijn zoon moeten natuurlijk wel alle punten gehaald zijn en er is ook een stagedrempel. Niet voldoende punten gehaald, dan eerst punten scoren en later stagelopen.

Qua chaos weet ik het bij mijn zoon niet. Soms wordt er wel gemopperd, als hij voor niets op school komt, of als dingen vaag zijn, maar ik geloof dat er over het algemeen wel op zijn mailtjes, belletjes en afspraakverzoeken gereageerd wordt. Hij heeft tot nu toe ook wel steeds een hele fijne studiebegeleider getroffen. Dat scheelt misschien ook.

Zeetakje

Ik bedoel idd de laatste kans dit studiejaar

Ok, dan snap ik het

Dat is bij mijn zoon net zo en ik denk vrij standaard op het hbo. Ze mogen volgend jaar weer meedoen met de nieuwe lichting eerstejaars die dit tentamen maakt.

Het is wel balen natuurlijk, omdat je maar een beperkt aantal punten per jaar mag missen om een positief studieadvies te krijgen. Gelukkig heeft je dochter het gehaald.

Ik vind het trouwens wel erg vreemd dat de ene hogeschool 60 punten eist en de andere 48. Beiden uitersten trouwens. Ik geloof dat mijn zoon er 54 moest hebben.

Hier

Hier is de eis om 50 van de 60 punten te halen in het eerste jaar, maar daar wordt door de school flink van afgeweken. Zo is er zelfs iemand met maar 28 punten doorgegaan naar jaar 2. Wel met de verplichting dat de P in jaar twee wordt behaald en minstens 50 van de 60 punten van jaar twee anders mag er in jaar drie geen stage worden gelopen. Er zijn er inmiddels een hoop verdwenen die al zagen dat ze dat dit jaar nooit meer gaan halen.

Gek

Ik ken twee hbo’ers die net zijn afgestudeerd, pabo Leiden en HVA. Vooral die laatste is geen hoogvlieger maar hij heeft het gewoon in vier jaar gehaald, en dan had hij zijn P niet het eerste jaar. Kennelijk gaat het dus ook wel op scholen goed.

Artikel

Voor de geïnteresseerden: we hebben net een artikel geplaatst over stress tijdens de studie.
https://www.ouders.nl/artikelen/van-gestreste-scholier-naar-veerkrachtige-student

Nou ja artikel

Meer een langdradige advertorial over begeleiding bij studiekeuze.

Jeee wat staat mijn kinderen te wachten!

Ik zit dit hier te lezen. Mijn oudste twee zonen doen eindexamen en gaan beiden naar HBO. Ik ben natuurlijk heel benieuwd hoe dat zal gaan, daarom lees ik dit draadje. Beiden gaan overigens naar een andere HBO (Avans en Fontys)
In mijn tijd was het overigens ook niet geweldig. Sommige docenten zijn wat chaotischer en nakijken duurt langer enz. Er zitten onzinnige vakken bij, met dito inhoud. En onzinnige opdrachten. En vergeet het eindeloos evalueren van opdrachten niet! Maar daar moet je doorheen.
Op tijd met alles beginnen was belangrijk. En dan rol je er zo doorheen.
Één ding weet ik wel: ik plak een stuk tape op mijn mond. Ik ga me er niet mee bemoeien! 🤣

Hulp

Zoon had hier veel moeite mee: 'En vergeet het eindeloos evalueren van opdrachten niet! Maar daar moet je doorheen.' Dan moet je een eindeloos arsenaal aan uitdrukkingen beschikbaar hebben om lucht te verplaatsen: dit is nog een leerpunt voor mij; ik wil me daar nog verder in bekwamen; bij een volgende evaluatie hoop ik meer te kunnen laten zien etc. etc. etc.
Mijn observatie is dat met name jongens dit niet goed afgaat. mijn dochter knalt ze er in een mum van tijd uit. Dus als je zonen op dit punt vast gaan lopen, help ze dan. Het gaat inhoudelijk nergens over. Het zijn alleen maar woorden die op papier moeten komen.
Mijn zoon had een ingewikkelde situatie op zijn stageplek. Hij wilde daarover een brief schrijven. Maar de brief was niet zo goed leesbaar, vond ik. Inhoudelijk stond er wel in wat hij wilde zeggen, maar de zinnen liepen niet zo goed en waren niet to the point. Omdat het voor hem nogal belangrijk was heb ik samen met hem die brief herschreven: dit bedoel je te zeggen. Die brief is goed ontvangen, het probleem werd (eindelijk) goed begrepen, met als opmerking: als je zo je stukken schrijft is er geen probleem. Nee, alleen: zo schrijft hij zijn stukken niet. Nu kan ik daar jammerend aan gaan toevoegen: ja, maar hij heeft ook een lichte vorm van dyslexie. Maar dat is niet de kern van het probleem. De kern is: moet dit het criterium zijn waarop de opleiding is gebaseerd? Bekwaamheid in het schrijven van lucht.
heb ik al verteld hoe andere cursisten daarmee omgingen? Iemand kreeg een stuk terug met opmerkingen, haalde de opmerkingen weg, leverde hetzelfde stuk nogmaals in. Kwam weer terug met andere opmerkingen. Opmerkingen weggehaald, zelfde stuk ingeleverd. en toen was het goed. Een ander schreef in zijn stuk: wie dit nog leest krijgt een krat bier van mij. Hij heeft nooit hoeven te leveren.
Als ze ergens op vastlopen op het HBO, dan is het wel dit gedoe. En daar zou ik je zoon juist wel bij helpen. Precies omdat het nergens over gaat.

Tsjor

Tsjor

Zeer herkenbaar. Ik doe zelf een hbo studie en die evaluaties en reflecties kosten heel veel tijd. Bij mijn assessment was mijn les helemaal goed en mijn evaluatie ook. Ook reflecteerde ik goed op alle punten. Maar jammer, niet de reflectiecirkel van Riphagen genoemd. Dus hup, in plaats van goed een ruime voldoende gekregen. Maar op den duur weet je wat ze willen horen, dus noem je die naam de volgende keer wel. Maar wat een onzin.

Jongens

Hoi Tsjor,
ik zie hier thuis ook wel dat de meisjes makkelijker de sociaal wenselijke onzin opschrijven voor school dan de jongens. Misschien zijn die gewoon beter in aangepast gedrag vertonen en hun schouders erover ophalen.

Anderzijds, het zijn net zo vaak mannelijke docenten die dit toch echt willen zien. En in mijn werk, de ambtenarij, kunnen de mannen ook eindeloos rondneuzelen over de formulering terwijl ik liever gewoon even de aandachtspunten op een rijtje zet en klaar.

Het heeft misschien meer te maken met het type mensen dat in het onderwijs terecht komt, zeker bij deze opleidingen, en dat ze graag iets willen verbeteren aan stukken die ze te lezen krijgen, ook als dat eigenlijk helemaal niet nodig is.

Ik heb zelf de neiging om stukken van anderen gewoon goed te keuren, want als alles er ongeveer instaat dan kan ik wel gaan zeuren over spelling of andere volgorde maar zo iemand denkt daar toch ook goed over na en spelling interesseert verder toch niemand iets en bovendien is het vaak pas de 0.3 versie.
Maar dan ontstaat het beeld dat ik te lui ben om die stukken een beetje aandachtig door te lezen dus nu geef ik gericht complimenten over wat ik er goed aan vind.
Dan hoeven ze het niet te herschrijven als ik dat niet nodig vind en weten ze wel dat ik het echt gereviewd heb. En vlak voor de 1.0 haal ik die spelfouten er dan nog wel even voor ze uit...

Wendelmoed

'ik zie hier thuis ook wel dat de meisjes makkelijker de sociaal wenselijke onzin opschrijven voor school dan de jongens.'
Ik denk dat er een verschil is in taalvaardigheid. Niet algemeen en niet voor iedereen, zeg ik maar op voorhand, voordat iemand roept: ja, maar mijn dochter/zoon. Mijn dochter zet de televisie aan, legt de mobiele telefoon ernaast voor de social media, pakt de laptop op haar schoot en ramt er in de kortste tijd een verhaal uit, dat ook nog leesbaar is.
Mijn zoon zat kotsmisselijk boen zijn toetsenbord, omdat hij de zinnen er gewoon niet uitgewrongen kreeg.
Toen mijn zoon d eoverstap naar d euniversiteit maakte kwam op de eerste dag 's middags een oud-studiegenoot van het HBO de collegezaal binnen: hij was die dag begonnen op het HBO, maar nadat de eerste docent begon over reflectieverslagen rende hij het lokaal uit, stak de straat over en kwam de collegezaal in: toch maar universiteit. De aversie tegen deze manier van 'toetsen' is echt groot. Bovendien leidt het tot een vage structuur, waarin de vraag: 'als je hier een voldoende voor hebt gehaald, heb je het dan gehaald?' niet beantwoord kan worden. Nou nee, dit is een onderdeel van dat en als dat, dan komt dat bij dat en als dat afgetekend is dan telt dat op bij.... en dan zijn ze de tel kwijt en weet niemand meer of ik nu wel of niet iets gehaald heb (realiteit bij mijn zoon, toen hij terug ging naar het HBO).
Het gaat niet over spelling en zinsstructuren. Maar om het produceren van woordenbrij.
Ik ben er echt op tegen dat ouders de schoolopleiding van hun kinderen gaan doen. Dit is het enige punt, waarop ik ouders zou adviseren om kinderen wel te helpen: vraag wat ze willen zeggen en maak daar fatsoenlijke zinnen van; of reik een lijstje met onnozele zinnetjes aan. Het gaat niet om inhoud, dus je hoeft nergens verstand van te hebben.

Tsjor

Manja, hoe gaat het nu met je dochter? 

ik vroeg me af, op welke hogeschool ze deel neemt?