Help zoon wordt vader...hysterische a.s. moeder
Gisteren vertelde mijn 20+ zoon met veel moeite dat hij vader wordt, direct er achteraan zei hij; "maar ik wil dit niet".
Terwijl ik even in shock was, heb ik hem even laten vertellen.
Hij heeft 1x met dit meisje (20) sex gehad, condoom scheurde maar zij verzekerde hem dat ze aan de prikpil is, verder was ze onvruchtbaar ( hij zelf weet dat hij stom is geweest) Ze is 8 weken zwanger.
Via social media heeft ze hem verteld zwanger te zijn van hem. Hij is daarop direct naar haar toegegaan om met haar te praten hoe verder.
Mijn zoon vroeg of ze het wilde weg laten halen of wilde houden.
Zij was al totaal op de roze wolk, wil het kindje houden.
Mijn zoon heeft argumenten aangegeven waarom hij vindt dat zij beiden hier niet klaar voor zijn.
* ze hebben geen relatie
* ze zijn beide opgegroeid waarbij 1 of beiden ouders niet in beeld waren en dat ze weten hoe dit voelt en wat voor invloed dit op zijn / haar leven heeft gehad.
* ze staan beiden niet stabiel in het leven.
Zij wil het kindje houden, aangezien mijn zoon haar tot niets kan dwingen heeft hij aangegeven dat hij dit allemaal even moet verwerken.
Zij zit echter totaal op de roze wolk, heeft het al aan iedereen verteld, koopt babykleertjes, etc etc. Mijn zoon maakt ze helemaal gek door steeds te appen / bellen, dat hij het kindje moet erkennen voor de geboorte, dat ze bekkeninstabiliteit heeft etc etc. Ze wordt boos als ze mijn zoon vraagt naar haar "buik" te komen kijken en hij aangeeft wel te willen komen praten maar niet om naar haar buik te kijken, aangezien er nog niks te zien valt. Dat hij aangeeft even rust te willen om het allemaal te verwerken en goed te willen bedenken wat dit voor hem en zijn eventuele kindje in de toekomst gaat betekenen.
Hij geeft aan het zelf niet te willen, weet nog niet of hij het kindje wil erkennen, maar vindt het ook een raar idee dat als het kindje geboren wordt hij weet dat deze op de wereld rondloopt en hij niet weet hoe het met hem/ haar vergaat en of de a.s. moeder hem dan toch blijft betrekken.
Ik heb hem het advies gegeven even goed en rustig na te denken, als ze hem steeds lastig blijft vallen met allerlei zaken die niet van belang zijn, hij moet aangeven dat als zij wil dat hij het kindje erkent, zij respect zal moeten hebben om hem even de tijd te geven.
Ik heb hem in elk geval niet veroordeeld want hij weet zelf hoe stom hij is geweest. Maar ook dat zij beiden stom zijn geweest. Ik heb een hekel aan de uitspraak, hij was er toch zelf bij... dus... is altijd de a.s. vader alleen verantwoordelijk voor een ongewenste / ongeplande zwangerschap?
Natuurlijk zit hij vol met vragen; mam hoe kan iemand die aan de prikpil is en onvruchtbaar na 1x toch zwanger zijn? Hoe zit dat met bekkeninstabiliteit, wat heeft dat voor gevolgen voor haar en het ongeboren kindje? Moet ik het kindje erkennen terwijl ik nog niet weet wat ik wil? En hoe moet ik nu ik zo hard aan mijn toekomst en aan mezelf aan het werken ben een kindje gaan opvoeden?
Ik heb hem verteld dat hij de rust moet nemen, ik voor hem geen beslissingen kan en mag nemen en hem steun in welke beslissingen hij ook gaat nemen.
Heb hem voorgesteld dat hij op elk moment mij mag bellen als hij vragen heeft, dat hij ook zeker moet weten dat het kindje van hem is en zo ja we samen een plan zullen moeten maken hoe dit voor hem in de toekomst eruit gaat zien, nog niet wetende of hij het gaat erkennen en betrokken gaat worden bij de opvoeding.
Verder heb ik een voorstel gedaan om een x met z'n drietjes om de tafel te gaan zitten. Niet om haar een abortus aan te praten, maar wel heel goed te bespreken wat dit betekent voor hun beiden qua gevoel en verstand.
Ik heb er vannacht natuurlijk van wakker gelegen. Ik kan er met niemand over praten want heb mijn zoon beloofd het tegen niemand te vertellen.
Dus mijn vraag aan jullie, heeft iemand van jullie iets soortgelijks meegemaakt? Heb ik juist gehandeld? Wat voor adviezen en tips hebben jullie?
Het is een herhaling, Romy-1997, maar ik herhaal het graag: compliment voor je zoon dat hij er zo in kan staan: ' Hierop heeft hij duidelijk aangegeven hoe hij er momenteel in staat en wat zijn wensen zijn. Hij heeft het heel zakelijk gehouden en zich niet laten meeslepen in haar emoties.' .
Dat is echt bijzonder dapper en volwassen gedrag, je zou het veel mensen toewensen, omdat het leven dan toch iets gemakkelijker wordt. Fijn dat hij een advocaat gevonden heeft die hem ook goed advies kan geven en ondersteunend is.
Tsjor
Advocaat (OT)
Misschien een best aparte vraag aan Temet; hoe merk je dat je de juiste advocaat in arm hebt genomen? Waar moet de zoon van Romy op letten?
Eens heb ik in ontslagzaak een advocaat in de arm moeten nemen, terwijl ik nog geen rechtsbijstandverzekering had. Degene had eerder collega’s geholpen, sommigen gunstig resultaat en anderen niet, maar de advocaat was wel bekend met visie van het bedrijf. Voor mij pakte het uiteindelijk ook ongunstig uit en er viel ook nog een pittige rekening op de mat.
Een vriendin kreeg weer te maken met iets anders namelijk co-ouderschap. Haar advocaat deed weinig en ze was zodoende niet gelukkig met uitkomst. De overstap naar andere advocaat, eentje die veel ervaring had met rechtszaken over die materie, resulteerde in een voor haar gunstige uitspraak.
Dus hoe kan je erachter komen dat een advocaat geen ‘weggegooid’ geld is? In mijn geval gaf ik de advocaat veel informatie; uitleg pittige rekening betrof dan ook het lezen van de door mij aangereikte informatie.
Maar waar moet een cliënt, in dit geval zoon van Romy, op letten? Het liefst wil je je focussen op je probleem, ipv afvragen of je advocaat wel kundig genoeg is.
Temet schreef op 07-04-2021 om 09:53:Hoi Romi, dank voor de update.
Je zoon moet zijn advocaat ook goed op de hoogte houden van voorstellen en mededelingen die de moeder aan hem rechtstreeks doet. Anders kan het gebeuren dat de advocaat iets aan moeder schrijft dat feitelijk alweer enigszins achterhaald is omdat moeder inmiddels al weer iets heel anders tegen je zoon heeft gezegd. Dit soort onhandigheden worden voorkomen als je zoon zijn advocaat goed op de hoogte houdt van alle ontwikkelingen door, als er wat gebeurt, even een kort mailtje te sturen om haar op de hoogte te brengen.
Mijn zoon heeft een korte lijn met zijn advocaat, brengt haar wekelijks op de hoogte en bij bijzonderheden nog eens extra. vanuit daar krijgt hij adviezen wat te doen en wat vooral niet te doen.
Flanagan schreef op 07-04-2021 om 13:50:
Advocaat (OT)
Misschien een best aparte vraag aan Temet; hoe merk je dat je de juiste advocaat in arm hebt genomen? Waar moet de zoon van Romy op letten?
Maar waar moet een cliënt, in dit geval zoon van Romy, op letten? Het liefst wil je je focussen op je probleem, ipv afvragen of je advocaat wel kundig genoeg is.
Wij hebben het zo aangepakt. Ik heb eerst informatie ingewonnen bij een familie lid die familierecht heeft gestudeerd. Daarna heb ik mijn advocaat gebeld het verhaal kort uitgelegd en hem gevraagd welke familierecht advocaat in de regio hij adviseerde. Hij heeft daarbij een advocaat doorgegeven die niet op zijn eigen kantoor werkt.
Het kiezen van een advocaat is een beetje zoals het kiezen van een tandarts of een aannemer: je wint advies in je omgeving in, probeert te achterhalen of betrokkene deskundig is op het gewenste terrein, en uiteindelijk hoop je er maar het beste van. En uiteindelijk blijft het vaak de vraag in hoeverre het resultaat te danken (of te wijten) is aan de advocaat of aan de zaak zelf.
Je moet iemand hebben die vaker met het bewuste bijltje hakt. En in familiezaken is het van belang dat je iemand hebt die een de-escalerende houding heeft. Een advocaat die wordt aanbevolen (of zichzelf aanprijst) als een pitbull die onverschrokken door roeien en ruiten gaat om het maximale voor zijn cliënt te bereiken moet je in familiezaken mijden.
Goed teken uit het verhaal van Romi is dat deze advocaat aan zoon adviseert om de moeder alvast te laten weten dat er een advocatenbrief aankomt. Moeder zal hierdoor minder schrikken. Dat is goed voor moeder, maar ook voor de zaak, want mensen die zich overvallen voelen, worden boos en daardoor minder meewerkend.
Algemene dingen die je van een advocaat mag verwachten is dat hij/zij duidelijk is over de financiële kant van de zaak, netjes de werkzaamheden specificeert als er per uur moet worden betaald (en in dat geval is het ook van groot belang dat er regelmatig wordt gedeclareerd en niet pas aan het einde), je goed en tijdig op de hoogte houdt van ontwikkelingen in de zaak (soms zijn er heel lang geen ontwikkelingen, dan hoor je dus ook heel lang niks) en serieus ingaat op vragen en twijfels die je hebt. Daarbij is het wel van belang dat je vragen en twijfels ook duidelijk uitspreekt, want advocaten kunnen geen gedachten lezen en soms leggen ze dingen niet uit die misschien voor hun wel vanzelfsprekend zijn maar voor de cliënt niet.
Groeten,
Temet
@Romi, fijn te lezen dat je kon terugvallen op je netwerk. Ik vond het een lastige vraag want ik wilde je niet aan het twijfelen brengen. Maar ik vond de vraag ook te belangrijk om hem niet te stellen. Het antwoord van Temet werkt als een bevestiging dat je zoon met een deskundige advocaat aan de slag is gegaan. Sterkte voor de volgende fase.
En @Temet, bedankt voor je antwoord. Ik was niet zeker of je deze vraag op een forum wel zou beantwoorden, mogelijk te dicht bij je beroep in de juridische sector.
Als je, niet in dat wereldje thuis bent, zijn algemene dingen minder vanzelfsprekend. Het is sowieso al heel overrompelend en beladen als je zover moet gaan dat je juridische bijstand nodig hebt om voor je belangen op te moeten komen. Je opmerking over de brief lijkt mij dan ook voor Romi een hele geruststelling.
Jazeker heb ik dit meegemaakt. Mijn zoon was net 18 toen zijn dochter geboren werd. Hij wordt binnenkort 20. Ik kan inmiddels een boek schrijven over wat wij allemaal meemaken.. misschien ga ik dit ook nog wel eens doen.
Moederoma schreef op 09-04-2021 om 14:22:
Jazeker heb ik dit meegemaakt. Mijn zoon was net 18 toen zijn dochter geboren werd. Hij wordt binnenkort 20. Ik kan inmiddels een boek schrijven over wat wij allemaal meemaken.. misschien ga ik dit ook nog wel eens doen.
ik hoop voor je zoon dat hij zijn dochtertje mag zien en een boek schrijven.... daar heb ik ook al over nagedacht en dan zijn we vanaf de zwangerschap nog geen jaar bezig
sterkte voor jou en je zoon
De brief van de advocaat heeft ze inmiddels ontvangen en ze heeft hier wisselend op gereageerd naar mijn zoon. Maar dat hadden we niet anders verwacht, haar stemming is nu eenmaal wisselend.
Mijn zoon zou afgelopen week eindelijk zijn kindje weer zien, maar helaas is dit weer uitgelopen op een discussie uit het niets vanuit haar kant en is de afspraak dus niet doorgegaan. Dus weer een verdrietige zoon.
De woordkeuze die ze heeft, de verwijten, uitspraken die de advocaat al voorspeld had, het eigenbelang en het aanzetten tot zelfdoding heeft er even flink ingehakt.
Maar gelukkig is mijn zoon overeind gebleven en is hij strijdlustig om de erkenning en de omgang met zijn kindje te blijven voortzetten. We hebben samen goed de situatie besproken en ook zijn vriendengroep heeft hem goed opgevangen.
Ze heeft zelf een brief opgesteld en deze naar de advocaat van mijn zoon gestuurd, deze brief is alles behalve de waarheid. Dat weten wij en dat weet de advocaat, dus zullen we snel een gesprek hebben met de advocaat over de inhoud van de brief en wat de volgende stap gaat zijn.
Zoals vele hier al gezegd hebben zou ik inderdaad eerst zeker willen weten of ze echt zwanger is.. maar kan je als vader eisen dat je mee gaat naar de verloskundige? Dat weet ik niet.. ze zal toch moeten bewijzen dat ze zwanger is en dit inderdaad overeen komt met de tijd dat hun seks hebben gehad.
dat terzijde heb ik een heel mooi voorbeeld van een stel die in dezelfde situatie hebben gezeten. Mijn zus was namelijk ook zwanger op haar 20e na 1x seks en vader wilde er absoluut niks van weten. Geloofde zelfs niet dat hij de vader was. Uiteindelijk heeft mijn zus dit kind toch voldragen en kwam er een kleine meid in de wereld. Nog steeds wilde papa het niet, ze hadden ook geen contact maar ondertussen woonde zij wel in hetzelfde dorp en zag hij dat kleine meisje natuurlijk met regelmaat. Lang verhaal kort gemaakt uiteindelijk kregen zij toch contact na 2jaar en heeft vader thuis alles opgebiecht (zijn familie wist namelijk van niks). Nu 15 jaar later zijn ze al 10jaar getrouwd en nog twee kinderen verder. Niemand die dacht dat dit zo ging lopen.
Ik zeg natuurlijk niet dat dit voor jouw zoon ook zo gaat zijn maar zou het wel goed bespreken hoe of wat? Wat als hij dat kleine kindje ook ineens op plekken gaat tegenkomen en kind weet van niks? Ik zou niet willen dat hij later spijt krijgt van (voor mij dan) het mooiste wat er bestaat!
Floor70, ze is inmiddels bevallen en het is niet de vader die het contact afhoudt. Je moet ook even de laatste pakweg 20 posts lezen.
Ik zie inderdaad dat ik een hoop posts gemist heb, wat een toestand zeg! En onbegrijpelijk van de moeder...
Wel vraag ik mij af waarom dit zo lang moet duren. Is dat een normale procedure? Naar mijn weten is het zo dat als je een brief krijgt van een advocaat, je binnen 2 weken moet reageren anders kan word een procedure gestart bij de rechtbank. Ook vraag ik mij af of de kinderbescherming niet ingeschakeld moet worden voor een eventueel versneld traject. Straks ben je zoveel tijd verder en is er misschien kans dat je nauwelijks omgangsregeling krijgt omdat vader een volslagen vreemde is voor het kind.
Mijn complimenten voor jouw zoon trouwens hoe hij hiermee omgaat!
MeikeT schreef op 07-04-2021 om 10:54:
[..]
Het meisje heeft de jongen zelf laten weten dat ze zwanger van hem is. Dus waarom zou ze hem niet in haar leven willen hebben, of op zijn minst in het leven van het kind? Dan had ze haar mond wel gehouden.
Heb je de inderuk dan dat ze dat wil?
Floor70 schreef op 12-04-2021 om 10:16:
Ik zie inderdaad dat ik een hoop posts gemist heb, wat een toestand zeg! En onbegrijpelijk van de moeder...
Wel vraag ik mij af waarom dit zo lang moet duren. Is dat een normale procedure? Naar mijn weten is het zo dat als je een brief krijgt van een advocaat, je binnen 2 weken moet reageren anders kan word een procedure gestart bij de rechtbank. Ook vraag ik mij af of de kinderbescherming niet ingeschakeld moet worden voor een eventueel versneld traject. Straks ben je zoveel tijd verder en is er misschien kans dat je nauwelijks omgangsregeling krijgt omdat vader een volslagen vreemde is voor het kind.
Mijn complimenten voor jouw zoon trouwens hoe hij hiermee omgaat!
ik denk dat het slim is af te wachten wat de advocaat adviseert zij heeft naar mijn mening vaker met dit bijltje gehakt. Wat we vooral willen is zsm duidelijkheid krijgen of moeder wil meewerken aan een omgangsregeling.
voor nu proberen we de rust te bewaren zodat de emoties niet de overhand krijgen
Romi, is het niet verstandiger om zo snel mogelijk zijn vaderschap te laten vast stellen.
Dan pas weet je of je je emotioneel moet binden aan dit kind. Los laten als hij niet de vader blijkt te zijn lijkt me nog moeilijker.
Ysenda schreef op 12-04-2021 om 13:24:
Romi, is het niet verstandiger om zo snel mogelijk zijn vaderschap te laten vast stellen.
Dan pas weet je of je je emotioneel moet binden aan dit kind. Los laten als hij niet de vader blijkt te zijn lijkt me nog moeilijker.
ja maar dan moet de moeder meewerken, dus moeten we alsnog naar de rechter
Ik denk dat je dat niet gaat vermijden de gang naar de rechter. De omgang wil je ook laten vast leggen, net als zijn financiele bijdrage.
'De omgang wil je ook laten vast leggen, net als zijn financiele bijdrage'. Waarom financiële bijdrage? Kan ook 50/50 zorg zijn. Ik vergeet dat altijd: man = geld.
Tsjor
Tjor, dan wil je toch vastleggen dat zijn financiële bijdrage 0 is.
Er zal waarschijnlijk toch enige financiële transactie komen want naar school en kleding is niet gratis. Kleding kopen is ook een financiële bijdrage.
tsjor schreef op 12-04-2021 om 16:32:
'De omgang wil je ook laten vast leggen, net als zijn financiele bijdrage'. Waarom financiële bijdrage? Kan ook 50/50 zorg zijn. Ik vergeet dat altijd: man = geld.
Tsjor
Tsjor, heb je dit draadje wel gelezen? Moeder en vader van het kindje willen beiden geen 50/50.
Die gang naar de rechter zal er wel gaan komen, tenzij moeder het licht ziet en alsnog structurele afspraken over omgang maakt en die ook nakomt. Daar ziet het nu niet naar uit.
Even voor Floor: er is geen enkele regel over hoe of hoe snel je op een advocatenbrief moet reageren. De advocaat bepaalt (in overleg met de cliënt) wanneer de procedure wordt gestart.
En nog even voor al die mensen die zeggen dat eerst moet worden vastgesteld dat Romi's zoon de vader is: moeder werkt niet mee. Je kan haar niet dwingen. Zoon kan wel omgang (en toestemming voor erkenning) bij de rechter claimen omdat hij volgens hem de vader is. Dan zijn er twee mogelijkheden. Ofwel moeder zegt: hij is de vader niet/ik weet niet of hij de vader is. Dan zal de rechter een vaderschapstest bevelen. Wie daaraan niet meewerkt, verliest de zaak. Andere mogelijkheid: moeder geeft toe dat hij wel de vader is. Dan hoeft er geen test meer plaats te vinden. Maar aangezien moeder eigenlijk vader liever kwijt dan rijk is, zal ze heus niet zeggen dat hij de vader is, als hij dat niet is. Dus dan kun je er gerust vanuit gaan dat hij inderdaad de vader is.
Groeten,
Temet
MeikeT schreef op 12-04-2021 om 19:45:
[..]
Tsjor, heb je dit draadje wel gelezen? Moeder en vader van het kindje willen beiden geen 50/50.
MeikeT waar maak jij uit op dat vader geen 50/50 wil? Mijn zoon wil juist wel voor zijn kindje zorgen, hoe meer hoe liever geeft hij zelf aan.
Temet,
Zelfs als ze nu aangeeft dat hij wel de vader is, lijkt het mij voor zoon toch beter om dat alsnog te checken ahv dna-test. Niet dat zijn band met dochter verandert maar voor de duidelijkheid.
Ja, helaas kun je een vaderschapstest dus niet verzoeken of afdwingen als mogelijke vader.
Werkelijk vreemd.
"Wie kunnen verzoek indienen?
Moeder, Meerderjarig Kind, Minderjarig Kind.
Dus niet vader!
Ik zou het 'stelen'. Zelf bij de eerste de beste gelegenheid DNA afnemen. Ik vermoed echter dat de moeder niet voor niets het kind niet afstaat.
AnneJ, de gerechtelijke vaststelling van het vaderschap (dat is waar die link naar verwijst) is het spiegelbeeld van het verzoek dat Romi's zoon gaat doen, het verzoek om vervangende toestemming van de erkenning. Dat laatste verzoek is voor de man die wil erkennen maar niet mag, het eerste voor degene die een erkenning wil maar waarbij vader weigert.
Ook bij een gerechtelijke vaststelling vaderschap zal er geen vaderschapstest plaatsvinden als de man toegeeft het kind te hebben verwekt.
Inderdaad zal Romi's zoon tzt, als hij contact met het kind heeft, wat wangslijmvlies bij het kind kunnen afnemen (wattenstaafje) en dat naar een lab kunnen sturen voor zekerheid. Maar ja, het lijkt erop dat contact zonder toezicht van moeder alleen door tussenkomst van de rechter gaat gebeuren. Dus hij moet zeggen dat hij de vader is voordat hij kan aantonen dat hij de vader is.
Groeten,
Temet
Romi-1997 schreef op 12-04-2021 om 20:35:
[..]
MeikeT waar maak jij uit op dat vader geen 50/50 wil? Mijn zoon wil juist wel voor zijn kindje zorgen, hoe meer hoe liever geeft hij zelf aan.
Excuses Romi, ik dacht gelezen te hebben dat hij alleen op afstand betrokken wilde zijn. Dan neem ik terug wat ik schreef.
pfff wat lijkt elke dag steeds langer te duren...
Nog steeds heeft mijn zoon de kleine niet meer gezien, vragen hoe het gaat heeft geen zin, ze negeert hem of zegt dat als hij iets wil weten dat hij dit via de advocaat moet doen.
Zijn advocaat heeft haar datums gegeven om tot een gesprek te komen, nu weer uitgesteld naar een andere datum. Mijn zoon heeft aangegeven dat dit haar laatste kans is om ook idd de afspraak na te komen en hij geen nieuw uitstel wil en dat dan alles gewoon in gang moet worden gezet. Helaas mag ik bij dit gesprek niet aanwezig zijn, echter ga ik wel mee en zal dan buiten op hem wachten, zodat ik hem kan opvangen en hij zijn ei kwijt kan na het gesprek.
Voor nu is het aftellen naar de dag van de afspraak.
Wat jammer toch dat het allemaal zo moeizaam moet gaan Romi. Dat geeft (denk ik) weinig vertrouwen dat er op korte termijn een goede band met het kindje opgebouwd kan worden. Fijn dat je je zoon zo steunt; het lijkt me voor hem echt superingewikkeld om zo jong al met zulke problemen te maken te hebben.
'Helaas mag ik bij dit gesprek niet aanwezig zijn,...'Je bedoelt bij het gesprek tussen je zoon, het meisje en eventueel de advocaat? Ik denk dat dat goed is. Stel dat het meisje ook een tante of zo mee gaat nemen, dan wordt de sfeer wel heel complex.
Als je hem buiten opwacht, probeer dan te vermijden dat je in contact komt met het meisje.
Voor zover je het nu beschrijft doet je zoon het hartstikke goed. Ik zou alle vertrouwen in hem hebben.
Tsjor
tsjor schreef op 21-04-2021 om 12:51:
'Helaas mag ik bij dit gesprek niet aanwezig zijn,...'Je bedoelt bij het gesprek tussen je zoon, het meisje en eventueel de advocaat? Ik denk dat dat goed is. Stel dat het meisje ook een tante of zo mee gaat nemen, dan wordt de sfeer wel heel complex.
Als je hem buiten opwacht, probeer dan te vermijden dat je in contact komt met het meisje.
Voor zover je het nu beschrijft doet je zoon het hartstikke goed. Ik zou alle vertrouwen in hem hebben.
Tsjor
Geheel mee eens.
Ondersteuning door vrienden/familie/nieuwe partners kan in dit soort zaken maar beter buiten het zicht van de andere partij.
Sterkte ermee verder, want leuk is het allemaal niet.
Groeten,
Temet