Help zoon wordt vader...hysterische a.s. moeder
Gisteren vertelde mijn 20+ zoon met veel moeite dat hij vader wordt, direct er achteraan zei hij; "maar ik wil dit niet".
Terwijl ik even in shock was, heb ik hem even laten vertellen.
Hij heeft 1x met dit meisje (20) sex gehad, condoom scheurde maar zij verzekerde hem dat ze aan de prikpil is, verder was ze onvruchtbaar ( hij zelf weet dat hij stom is geweest) Ze is 8 weken zwanger.
Via social media heeft ze hem verteld zwanger te zijn van hem. Hij is daarop direct naar haar toegegaan om met haar te praten hoe verder.
Mijn zoon vroeg of ze het wilde weg laten halen of wilde houden.
Zij was al totaal op de roze wolk, wil het kindje houden.
Mijn zoon heeft argumenten aangegeven waarom hij vindt dat zij beiden hier niet klaar voor zijn.
* ze hebben geen relatie
* ze zijn beide opgegroeid waarbij 1 of beiden ouders niet in beeld waren en dat ze weten hoe dit voelt en wat voor invloed dit op zijn / haar leven heeft gehad.
* ze staan beiden niet stabiel in het leven.
Zij wil het kindje houden, aangezien mijn zoon haar tot niets kan dwingen heeft hij aangegeven dat hij dit allemaal even moet verwerken.
Zij zit echter totaal op de roze wolk, heeft het al aan iedereen verteld, koopt babykleertjes, etc etc. Mijn zoon maakt ze helemaal gek door steeds te appen / bellen, dat hij het kindje moet erkennen voor de geboorte, dat ze bekkeninstabiliteit heeft etc etc. Ze wordt boos als ze mijn zoon vraagt naar haar "buik" te komen kijken en hij aangeeft wel te willen komen praten maar niet om naar haar buik te kijken, aangezien er nog niks te zien valt. Dat hij aangeeft even rust te willen om het allemaal te verwerken en goed te willen bedenken wat dit voor hem en zijn eventuele kindje in de toekomst gaat betekenen.
Hij geeft aan het zelf niet te willen, weet nog niet of hij het kindje wil erkennen, maar vindt het ook een raar idee dat als het kindje geboren wordt hij weet dat deze op de wereld rondloopt en hij niet weet hoe het met hem/ haar vergaat en of de a.s. moeder hem dan toch blijft betrekken.
Ik heb hem het advies gegeven even goed en rustig na te denken, als ze hem steeds lastig blijft vallen met allerlei zaken die niet van belang zijn, hij moet aangeven dat als zij wil dat hij het kindje erkent, zij respect zal moeten hebben om hem even de tijd te geven.
Ik heb hem in elk geval niet veroordeeld want hij weet zelf hoe stom hij is geweest. Maar ook dat zij beiden stom zijn geweest. Ik heb een hekel aan de uitspraak, hij was er toch zelf bij... dus... is altijd de a.s. vader alleen verantwoordelijk voor een ongewenste / ongeplande zwangerschap?
Natuurlijk zit hij vol met vragen; mam hoe kan iemand die aan de prikpil is en onvruchtbaar na 1x toch zwanger zijn? Hoe zit dat met bekkeninstabiliteit, wat heeft dat voor gevolgen voor haar en het ongeboren kindje? Moet ik het kindje erkennen terwijl ik nog niet weet wat ik wil? En hoe moet ik nu ik zo hard aan mijn toekomst en aan mezelf aan het werken ben een kindje gaan opvoeden?
Ik heb hem verteld dat hij de rust moet nemen, ik voor hem geen beslissingen kan en mag nemen en hem steun in welke beslissingen hij ook gaat nemen.
Heb hem voorgesteld dat hij op elk moment mij mag bellen als hij vragen heeft, dat hij ook zeker moet weten dat het kindje van hem is en zo ja we samen een plan zullen moeten maken hoe dit voor hem in de toekomst eruit gaat zien, nog niet wetende of hij het gaat erkennen en betrokken gaat worden bij de opvoeding.
Verder heb ik een voorstel gedaan om een x met z'n drietjes om de tafel te gaan zitten. Niet om haar een abortus aan te praten, maar wel heel goed te bespreken wat dit betekent voor hun beiden qua gevoel en verstand.
Ik heb er vannacht natuurlijk van wakker gelegen. Ik kan er met niemand over praten want heb mijn zoon beloofd het tegen niemand te vertellen.
Dus mijn vraag aan jullie, heeft iemand van jullie iets soortgelijks meegemaakt? Heb ik juist gehandeld? Wat voor adviezen en tips hebben jullie?
Goed gesprek
Maar jemig wat een rotsituatie. Tsjor
Ik zou er ballorig van worden
Stel dat er inderdaad sprake van was dat het meisje te horen had gekregen dat ze onvruchtbaar was, en dat ze haar familie daarin meegenomen had, dan kan ik me voorstellen dat de familie van het meisje helemaal blij is dat ze nu toch zwanger zou zijn.
Aangezien de communicatie over alles tegenwoordig via social media gaat zou ik even een slechte gedachte door mijn hoofd laten gaan: een tegenoffensief. Berichtjes als: als blijkt dat dit kindje van mij is, dan word ik vader; moest er even over nadenken maar vind het nu wel heel bijzonder, heb al een mooie babykamer op het oog, (foto) babyflesjes (foto), welk merk babymelk, kruikje etc.
Tsjor
Bekoelen.
Dat lijkt me idd het verstandigste. Emotie's een plek geven, de eerste schrik verwerken, daar is nog niet eens tijd voor geweest.
Goed gesprek
Wat goed van je zoon dat hij dat gesprek heeft geregeld! Zelfs al verandert het nu niets aan de situatie, alles even op een rijtje zetten en bedenken wat je opties zijn, kan al heel erg opluchten.
Het is dus nog helemaal niet duidelijk of hij de vader wel is, er is nog een andere potentiële vader. Het meisje is blijkbaar inderdaad labiel, gezien haar blokkeeracties. Ik zou het mooi even zo laten. Even laten bezinken en afwachten wat er gebeurt. Komt zij nog terug, wil hij zelf over een tijdje misschien heel graag weten of hij inderdaad de vader is? Komt tijd, komt raad. Nu even niets, rust.
Tsjor, wil en Niki
Dat is inderdaad wat we allemaal tegen mijn zoon zeggen, neem nu de rust, kom tot verwerking en bedenk rustig wat je wilt. Met name ze je nu heeft geblokt komt dat goed uit, ondanks dat het een klotestreek is.
Hij wordt nu niet elk moment van de dag belaagd met appjes, dus heeft hij de tijd om even adem te halen en door haar gestress in frustratie te schieten of beslissingen te nemen die je helemaal niet wilt.
Tsjor;
Berichtjes als: als blijkt dat dit kindje van mij is, dan word ik vader; moest er even over nadenken maar vind het nu wel heel bijzonder, heb al een mooie babykamer op het oog, (foto) babyflesjes (foto), welk merk babymelk, kruikje etc.
Dit wil mijn zoon dus niet, hij wil niet al samen met haar op een roze wolk gaan zitten, zonder te weten of haar verhalen kloppen en of hij idd de vader is.
We hopen nu dat mocht er weer contact komen en hij mag niet mee naar de verloskundige, ze hem een foto appt van de echo, waarop we de termijn zien van hoeveel weken ze zwanger is.
Opmerkelijk lijkt me dat als je idd een baarmoederverzakking hebt met bekkeninstabiliteit, je dan naar een verloskundige gaat, lijkt mij meer iets voor een gynaecoloog. Maar goed we zullen af moeten wachten.
Ik heb in elk geval mijn zon verteld dat ik trots op hem ben, dat hij het gesprek goed heeft gedaan en daarin open en eerlijk zijn gedachten en gevoelens op tafel heetf gelegd.
Kreeg gisteravond laat een appje;
Dankjewel lieve mama xxxxxx
tis ff lastig alemaal maar hoop dat het allemaal goed opgelost kan worden.
Love you too forever en dank je dat je altijd mijn keuze zal respecteren xxx
nou daar schoot ik even van vol..
band
Wat moeilijk voor hem maar ook voor jullie, als ouders. Mocht het zijn kind zijn dan valt het nog te bezien of je een normale band met je kleinkind kan opbouwen, met zo'n instabiele moeder, die binnen de kortste keren weer de deuren dichtgooit.
Trouwens, haar kwaaltjes van baarmoederverzakking en bekkeninstabiliteit, ik zou dit wel willen weten van een medisch onderlegd persoon of dit wel kan op 20 jarige leeftijd. Of het is gewoon verzonnen.
pas op
Zo 'n foto van een echo kan je ook overal googlen. Maar ik ga ervanuit dat haar naam erop staat en de datum.
Sterkte
en dan nog
kun je met een beetje bewerken erg veel.
Juist niet samen
'Dit wil mijn zoon dus niet, hij wil niet al samen met haar op een roze wolk gaan zitten, zonder te weten of haar verhalen kloppen en of hij idd de vader is.'
Ik snap dat hij graag zeker wil weten of hij de vader is. Maar ik bedoelde juist niet samen op een roze wolk, maar duidelijk maken dat hij op een andere, gescheiden wolk zit: zonder haar, maar als het zo is, wel met zijn kind. Een blauwe wolk dus. Zij op de roze, hij op de blauwe.
Tsjor
Mijntje
Trouwens, haar kwaaltjes van baarmoederverzakking en bekkeninstabiliteit, ik zou dit wel willen weten van een medisch onderlegd persoon of dit wel kan op 20 jarige leeftijd.
Nou gebeld met een verloskundige en met een gynaecoloog van een ziekenhuis.
Verteld dat mijn zoon onbedoeld / ongepland vader wordt en aangegeven dat het meisje deze medische klachten heeft. Waar zal ze onder controle moeten verloskundige of gynaecoloog?
En dan je loop al meteen vast want zij geven beiden direct aan;
Dat weet ik niet, dat zul je met de huisarts moeten bespreken....
en bedankt voor de info...
Dit schiet dus niet op.
Maar Romi
dat is toch logisch? Het gaat om een jou onbekende volwassen vrouw, daar gaat geen enkele medicus tegen jou wat over zeggen. Het zou toch ook wat zijn zeg, als ze dat zouden doen! Ik snap best dat jij een algemene vraag graag beantwoord zou krijgen, maar zo werkt het niet natuurlijk. En ik snap echt wel dat het voor jou en vooral je zoon heel frustrerend is, maar je kunt er weinig mee, je bent afhankelijk van dat meisje en wat ze jullie vertelt/wil vertellen.
Ik zei al eerder, laat het toch zoveel mogelijk los. Je zoon kan wel nadenken over verschillende scenario's, maar ik zou toch pas echt in actie komen als zeker is dat hij de vader is. Door echt actief betrokken te zijn geef je anders dat meisje het gevoel dat ze hem (jullie) kan bespelen, krijgt hij zelf waarschijnlijk gevoelens en emoties die misschien helemaal niet nodig zijn.
Het risico dat hij dan loopt is dat hij niet betrokken is bij de zwangerschap, en dat is natuurlijk heel jammer als hij toch de vader blijkt. Maar dat is dus allemaal op te lossen door al voor de geboorte een vaderschapstest te doen. Ik zou je zoon daar zeker (nog een keer) op aan laten dringen bij het meisje. Als ze weer contact opneemt dan.
En hebben jullie al geprobeerd contact te zoeken met haar familie? Ben heel benieuwd wat die ervan vinden, en welk verhaal ze daar opgehangen heeft...
privacy
Het is idd onmogelijk een willekeurige gynaecoloog op te bellen om dit te vragen. Maar je zou dit wel met je eigen huisarts kunnen bespreken. Gewoon een consult aanvragen om oa hierover te praten.
Alleen, dan schiet je nog niks op. Want als deze kwaaltjes 'gejokt' zijn (al dan niet 'expres' want ze lijkt aardig in de war) kan ze alsnog zwanger zijn van je zoon.
Kwaaltje?
Ik zou daar niet zo eufemistisch over schrijven. Een baarmoederverzakking kan wel degelijk tot onvruchtbaar leiden en - niet geheel irrelevant binnen deze context - tot complicaties bij de zwangerschap. Als dit een betrouwbare bron is:
https://www.minime.nl/artikelen/314/zwanger-worden-met-verzakte-baarmoeder.
"Ook krijgt een zwangerschap in dit stadium veel complicaties als het eitje gaat groeien."
De vrouw in kwestie wil kennelijk wel heel graag moeder worden.
Rode krullenbol
rode krullenbol
Je hebt gelijk. Het is ernstig, maar ik denk dat ik het 'kwaaltje' noem omdat ik denk dat het niet kan of zeer weinig voorkomt als je nog geen kinderen hebt gebaard.
Maar in feite doet het er niet toe of het waar is of niet. Het werd als 'excuus' gebruikt dat ze niet vruchtbaar was.
Ik zou zeggen ...
Niet zo snel oordelen in dit soort gevallen - en in alle overige ook! Het zou zo immers maar zo kunnen zijn dat de twintigjarige vrouw reeds eerder zwanger is geweest, een kind heeft gebaard en dat het haar is afgenomen?
Tegenover het beeld van een 'casual lover' die na een 'one night stand' met de kosten van een babyuitzet en kinderalimentatie dreigt te worden opgezadeld, kun je met evenveel gemak het beeld oproepen van een 'predator' die seksueel misbruik heeft gemaakt van een kwetsbaar meisje.
Ik zou vanzelfsprekend ook niet willen dat een zoon van me in een dergelijke situatie terecht zou komen, maar me toch eerst even grondig proberen te informeren vooraleer de conclusie te trekken, dat er sprake is van boze opzet; van welke kant dan ook.
Rode krullenbol
opzet
Ik geloof ook niet in boze opzet, wel dat dit meisje labiel is. De zoon van TS heeft een harde les geleerd, achteraf gezien is hij misschien te snel in bed gedoken met iemand die hij verkeerd inschatte. Maar als man/vader is dat niet eenvoudig, hij lijkt me verstandig en zoekt gelukkig steun en advies.
Update de echo
Inmiddels is het contact tussen het meisje en mijn zoon weer hersteld.
Gisteren heeft ze haar 1e echo gehad en heeft ze de foto's ervan naar mijn zoon gestuurd. En... totaal geen info op de echo te vinden.
Ze zegt dat ze 25 december is uitgerekend. het kindje is gezond, alles zit er op en eraan en het hartje klopt. Het is volgens haar nu 6,7 cm.....
Dit kan gewoon niet kloppen, dan is ze inmiddels 12 weken of ben ik gek? Dat zou betekenen dat mijn zoon de vader niet is.
Vanmiddag heb ik een gesprek met mijn zoon want gisteren waren er familieleden bij die nog niets weten. Ik heb hem gevraagd of hij aan haar wil vragen of ze een x wil afspreken omdat ik haar graag wil leren kennen. Dat heeft hij gedaan en zij wil mij ook graag ontmoeten zei ze.
Ik ben benieuwd hoe het allemaal loopt, ik hoop de originele echofoto te mogen zien, zodat we er iets wijzer van worden.
Conceptiedatum
Als de uitgerekende datum 25-12 is dan kan je terugrekenen naar de conceptiedatum. Ligt die totaal niet in de buurt van de dag dat zij seks hadden, dan weet je zoon genoeg.
Hij zou mee moeten gaan naar de verloskundige.
Klopt niet
Als ze op 25 december is uitgerekend, dan is de conceptie rond 25 maart geweest, maar dan is ze nu dus 8 weken. En als ze nu 12 weken is, dan komt de baby dus een maand eerder.
Dat er niks te zien is op de echo zou kunnen, die dingen zijn verdomd lastig te 'lezen', zeker als het vruchtje nog maar 6 of 7 cm is. Maar zoals ik al in het begin zei, het verhaal klopt gewoon niet.
Vreselijk triest, voor iedereen. Het meisje is duidelijk ernstig in de war, je zoon zijn leven staat op zijn kop, en jij slaapt er denk ik ook niet van. Als het lukt zou ik inderdaad zo snel mogelijk zelf met haar kennis willen maken. Ik denk dat je dan misschien wel wat op kunt lossen.
Sterkte, en hou je hoofd koel. Dat het nu nog steeds niet lijkt te kloppen maakt wel dat ik me minder zorgen zou maken over een eventueel vaderschap van je zoon!
grootte van de foetes
als de foetus idd 6,7 cm is dan kan ze niet 8 weken zwanger zijn. dat is te groot voor 8 weken.
25 december
Als de uitgerekende datum 25 december is, was de laatste menstruatie rond 20 maart en de bevruchting zo rond 3 april. De vrucht is ca. 1,5 centimeter.
TO schreef op 8 mei dat het meisje 8 weken zwanger was. Op basis van de uitgerekende datum is ze dat nu pas.
Verder blijft het onwaarschijnlijk dat zij snel het idee kreeg dat ze zwanger zou zijn. Ten eerste beweert ze onvruchtbaar te zijn, ten tweede zei ze aan de prikpil te zijn. Dnan menstrueer je niet of nauwelijks, mis je dus ook geen menstruatie waardoor je een test gaat doen.
Erg onwaarschijnlijk allemaal.
skik
Termijnecho
Een termijnecho krijg je met 10 tot 12 weken. Dan is de uitgerekende datum ergens tussen 25 november en 10 december.
Enne
6,9 cm is de lengte bij (ongeveer) 13 weken.
Ze zijn weer in kontakt met elkaar
Dat is het goede nieuws. Er zijn een paar mogelijkheden: wachten tot de volgende echo en dan meegaan; nu al vaderschapstest (kan dat?) op basis van alle berekeningen; zoon belt de instantie die de echo heeft gemaakt: het gaat ten slotte ook om zijn kind, dus hij heeft daar wat vragen over. Misschien zullen ze dan eisen dat hij het kind eerst erkend, want anders is het medische informatie doorgeven aan een derde, en dat kan niet.
Tsjor
maar dat moet hij juist niet doen, tsjor
hij kan de verloskundige niet bellen, want hij is (nog) geen familie van het kind. En hij moet het kind ook zeker niet gaan erkennen, voordat er een vaderschapstest heeft plaatsgevonden. En dat is dus meer dan zeggen wanneer de conceptie was, want het meisje kan in een dag ook met twee jongens seks hebben gehad.
ik vraag me wel af of de verloskundige aan elke aanstaande vader die belt of hij wel getrouwd is met de aanstaande moeder of dat hij het kind al erkend heeft. En bellen vaders weleens naar de verloskundige?
Goede vraag
'En bellen vaders weleens naar de verloskundige?' Tsjor
Erkennen is onherroepelijk
Ook als je niet de biologische vader bent is erkennen onherroepelijk. Dus nu even erkennen om daarmee het recht af te dwingen mee te mogen naar de verloskundige is geen slimme zet.
skik
Moeder
Ik vond indertijd dat het feit dat mijn pleegdochter zei dat xxxx de vader was voldoende reden om alles rondom de vader in gang te zetten. Dus zorgen dat hij het wist, bijvoorbeeld. Dat viel nog niet mee. Privacy. Mijn argument was, dat er toch ook iets van hem was. Uiteindelijk is hij ook op de hoogte gebracht en is er contact geweest met hem en zijn familie.
Toch wel ingewikkeld: moeder noemt hem als vader, maar verder mag hij nog niets, hij kan wel erkennen, maar krijgt geen bevestiging door bloedproef, en straks is hij wel weer de vader, maar dan iemand die te weinig doet voor het kind etc.
Nou ja, je zou maar vader worden.
Overigens is erkenning niet onherroepelijk. Als je later, na de geboorte, alsnog een bloedtest doet kun je wel degelijk van erkenning af zien. Dar zit wel een tijdslimiet op, ik geloof 1 jaar.
Tsjor
Info op echo
Gisteren heeft ze haar 1e echo gehad en heeft ze de foto's ervan naar mijn zoon gestuurd. En... totaal geen info op de echo te vinden.
Bedoel je daarmee dat bijvoorbeeld haar naam en de echodatum er niet op staan? Voor zover ik me herinner stond ook mijn naam boven echofoto's.
Iris
Alleen de foetus was zichtbaar verder idd geen letter of cijfer te zien. Dus geen naam, geen datum, helemaal niks