Help zoon wordt vader...hysterische a.s. moeder
Gisteren vertelde mijn 20+ zoon met veel moeite dat hij vader wordt, direct er achteraan zei hij; "maar ik wil dit niet".
Terwijl ik even in shock was, heb ik hem even laten vertellen.
Hij heeft 1x met dit meisje (20) sex gehad, condoom scheurde maar zij verzekerde hem dat ze aan de prikpil is, verder was ze onvruchtbaar ( hij zelf weet dat hij stom is geweest) Ze is 8 weken zwanger.
Via social media heeft ze hem verteld zwanger te zijn van hem. Hij is daarop direct naar haar toegegaan om met haar te praten hoe verder.
Mijn zoon vroeg of ze het wilde weg laten halen of wilde houden.
Zij was al totaal op de roze wolk, wil het kindje houden.
Mijn zoon heeft argumenten aangegeven waarom hij vindt dat zij beiden hier niet klaar voor zijn.
* ze hebben geen relatie
* ze zijn beide opgegroeid waarbij 1 of beiden ouders niet in beeld waren en dat ze weten hoe dit voelt en wat voor invloed dit op zijn / haar leven heeft gehad.
* ze staan beiden niet stabiel in het leven.
Zij wil het kindje houden, aangezien mijn zoon haar tot niets kan dwingen heeft hij aangegeven dat hij dit allemaal even moet verwerken.
Zij zit echter totaal op de roze wolk, heeft het al aan iedereen verteld, koopt babykleertjes, etc etc. Mijn zoon maakt ze helemaal gek door steeds te appen / bellen, dat hij het kindje moet erkennen voor de geboorte, dat ze bekkeninstabiliteit heeft etc etc. Ze wordt boos als ze mijn zoon vraagt naar haar "buik" te komen kijken en hij aangeeft wel te willen komen praten maar niet om naar haar buik te kijken, aangezien er nog niks te zien valt. Dat hij aangeeft even rust te willen om het allemaal te verwerken en goed te willen bedenken wat dit voor hem en zijn eventuele kindje in de toekomst gaat betekenen.
Hij geeft aan het zelf niet te willen, weet nog niet of hij het kindje wil erkennen, maar vindt het ook een raar idee dat als het kindje geboren wordt hij weet dat deze op de wereld rondloopt en hij niet weet hoe het met hem/ haar vergaat en of de a.s. moeder hem dan toch blijft betrekken.
Ik heb hem het advies gegeven even goed en rustig na te denken, als ze hem steeds lastig blijft vallen met allerlei zaken die niet van belang zijn, hij moet aangeven dat als zij wil dat hij het kindje erkent, zij respect zal moeten hebben om hem even de tijd te geven.
Ik heb hem in elk geval niet veroordeeld want hij weet zelf hoe stom hij is geweest. Maar ook dat zij beiden stom zijn geweest. Ik heb een hekel aan de uitspraak, hij was er toch zelf bij... dus... is altijd de a.s. vader alleen verantwoordelijk voor een ongewenste / ongeplande zwangerschap?
Natuurlijk zit hij vol met vragen; mam hoe kan iemand die aan de prikpil is en onvruchtbaar na 1x toch zwanger zijn? Hoe zit dat met bekkeninstabiliteit, wat heeft dat voor gevolgen voor haar en het ongeboren kindje? Moet ik het kindje erkennen terwijl ik nog niet weet wat ik wil? En hoe moet ik nu ik zo hard aan mijn toekomst en aan mezelf aan het werken ben een kindje gaan opvoeden?
Ik heb hem verteld dat hij de rust moet nemen, ik voor hem geen beslissingen kan en mag nemen en hem steun in welke beslissingen hij ook gaat nemen.
Heb hem voorgesteld dat hij op elk moment mij mag bellen als hij vragen heeft, dat hij ook zeker moet weten dat het kindje van hem is en zo ja we samen een plan zullen moeten maken hoe dit voor hem in de toekomst eruit gaat zien, nog niet wetende of hij het gaat erkennen en betrokken gaat worden bij de opvoeding.
Verder heb ik een voorstel gedaan om een x met z'n drietjes om de tafel te gaan zitten. Niet om haar een abortus aan te praten, maar wel heel goed te bespreken wat dit betekent voor hun beiden qua gevoel en verstand.
Ik heb er vannacht natuurlijk van wakker gelegen. Ik kan er met niemand over praten want heb mijn zoon beloofd het tegen niemand te vertellen.
Dus mijn vraag aan jullie, heeft iemand van jullie iets soortgelijks meegemaakt? Heb ik juist gehandeld? Wat voor adviezen en tips hebben jullie?
Geregisseerde seks?
Dat noemen we hier in huis porno. En on topic: meisje lijkt me een fantaste, die zwangerschap bestaat hooguit in haar eigen fantasie. Hoe dan ook een vervelende situatie,sterkte.
zwangerschap
zoals het er nu naar uitziet is de zwangerschap echt, maar we wachten rustig af wat er staat te gebeuren, meer kunnen we op dit moment niet doen. Hoe lastig de hele situatie ook is, we zullen moeten wachten tot we of van haar iets horen of via via misschien meer te weten komen. dank je wel voor jullie lieve reacties allemaal
Complimenten voor je zoon
En ook voor jou natuurlijk. Jullie hebben in een moeilijke situatie alles gedaan wat je menselijk gezien mag verwachten van een mogelijke vader. Jullie hebben de situatie overwogen en genomen voor wat die was, jullie hebben de kop niet in het zand gestoken, informatie en hulp ingewonnen en zijn voorbereid op alles wat mogelijk is in de toekomst.
Geef de complimenten door aan je zoon, hij verdient ze.
Misschien kan hij zijn eigen verhaal eens opschrijven in een boekje en dat bewaren. Voor later wellicht. Als er plotseling een jonge vrouw of jonge man voor hem staat die zegt: volgens mij bent u mijn vader. Zodat hij dan kan laten lezen wat hem bewogen heeft bij de komst van dat nieuwe leven.
Het is niet zijn keuze om een verstoten (vergeef me het woord) vader te zijn. Maar het was ook verwarrend en gecompliceerd om zo vader te worden.
Tsjor
Wat een grote woorden weer
Welja, verstoten vader nog wel. Laten we een praatgroep voor hem zoeken.
Ten eerste is er nog helemaal geen kind en ten tweede is helemaal niet zeker dat hij de vader is. Dus om hem nu al verstoten vader te noemen is wel weer hoogdravend.
Ander woord?
Erika, heb je een suggestie voor een ander woord? ' Ontkende vader' heb ik ook overwogen.
Als het meisje hem toe zou laten bij de echo's, een vaderschapstest zou doen of in elk geval mogelijk zou maken na de bevalling, dan was er een heel andere situatie. Dan wist hij of er een kind kwam en dan wist hij ook hoe hij zekerheid zou krijgen over zijn vaderschap. En dan kon hij zich daarop voorbereiden.
Dat alles kan nu niet en dat is niet omdat de eventuele vader het niet wil, maar omdat de moeder het niet wil.
Dus toch maar: verstoten vader. Heftige term, jazeker. Maar het lijkt me ook heftig.
Tsjor
Vermoedelijk Tsjor
Verstoten mogelijke vader.
moeilijk
het valt me de laatste dagen steeds moeilijker om te kunnen begrijpen wat er in een mensenleven ineens kan veranderen..
Je krijgt kinderen voedt ze op en de meesten hopen ooit oma en- of opa te worden. Dan krijg je onverwachts een bericht dat je mogelijk oma wordt. Waarvan je de moeder van het mogelijke a.s. kindje niet kent. De dromen die je hebt over de toekomst van je eigen kinderen lopen anders dan verwacht. De dromen van eventuele kleinkinderen lopen totaal anders dan verwacht.
Eindelijk heeft het meisje een signaal afgegeven, alleen om te laten weten dat ze wederom een echo heeft gehad en mijn zoon weet gewoon niet wat te zeggen of te doen.
Van een Hoera ik wordt vader en een Hoera ik wordt oma is hier geen sprake, alleen maar twijfel en onzekerheid
romi
Ik heb helaas geen wijsheid voor je. Ik heb alleen met jou en je zoon te doen. Al die onzekerheid. Dit is emotionele chantage: ze heeft weer een echo laten maken maar hij mag niets zien. Blijf sterk voor je zoon. Jullie doen het goed. Ik hoop dat het gewoon niet waar is.
Spelletje.
Je zoon wordt nergens bij betrokken, moet afstand houden maar ze wil toch laten weten dat er weer een echo gemaakt is. Eens met Moemie, ze speelt een spelletje emotionele chantage.
Het geeft haar macht, zij is zwanger en beslist, ze maakt daar misbruik van. Zeker geen hoera stemming en laat het inderdaad maar niet waar zijn en een roep om aandacht.
Ze zet vele levens op de kop met haar gedrag, jammer en eigenlijk totaal onnodig.
heel vervelend
allemaal voor je zoon en je gezin. Je kunt weinig met de informatie dat ze weer een echo heeft gehad, weet ook niet of dit daadwerkelijk zo is als je zoon niet mee mag. Veel sterkte in deze onzekere tijd.
Pijnlijk
|Het meisje maakt er inderdaad een pijnlijke geschiedenis van, zorgelijk, dat ze nu al zo met haar kindje omgaat.
Ik zou proberen om zo dicht mogelijk bij mijn gevoel te blijven: fijn dat ze de echo heeft laten maken, hopelijk is alles goed met het kindje. Ik vind het erg, dat ik niet weet of ik de vader ben of je ex-vriendje en dat ik de ontwikkeling van mijn kindje (als het mijn kindje is) nu niet mag zien. Ik hoop dat ik er in de toekomst blij mee kan zijn. (als mogelijk reactie van je zoon, ik neem aan dat jij niet met haar appt).
Ik hoop dat je zoon nog kontakten heeft met mensen waarmee hij over dit soort dilemma's en problemen kan praten, want het is niet niks.
Tsjor
Echo
Hoe vaak krijg je tegenwoordig trouwens een echo? Tsjor
Hangt ervan af (echo's)
https://www.oudersvannu.nl/zwanger/prenataal/echos-tijdens-zwangerschap/
In ieder geval een termijnecho en een 20-wekenecho. Kan ook nog bij 13 weken.
Tsjor
Best wel veel. De vroege echo (rond 6-7 weken), de termijnecho (tussen 10-12 weken), de 20-weken echo, de groei echo (rond de 30 weken) en de liggingsecho (rond de 36 weken zwangerschap).
Gelet op de uitgerekende datum zou dit de 20 weken echo kunnen zijn.
Romi
Zou dit dan de 20-wekenecho geweest zijn, en klopt dat dan met wat zij zegt over conceptiedatum?
Niet vaak
Met 8 tot 10 weken een termijnecho en met 20 weken de 20 weken echo en dan soms nog als daar aanleiding voor is met 30 weken of later nog een keer.
Deze dame heeft wel heel snel 2 echo's te pakken. Voordat ze 20 weken is al 2 keer........Heel bijzonder....... Ik twijfel erg aan de waarheid van dit verhaal. Echo's maken als het niet nodig is wordt volgens mij niet zomaar gedaan. En pret echo's moet je zelf betalen toch?
Ik was als zwangere een "bijzonder geval" had heel veel extra controles met bloed prikken, meting van dit en van dat maar heb in 2 zwangerschappen maar in totaal 3 echo's gehad. Van nummer 2 heb ik geen termijn echo gehad, omdat ik exact wist wanneer ik zwanger moest zijn geworden.
Iedere controle
Zelf kreeg ik bij iedere controle een echo. Liep niet bij een verloskundige maar in het ziekenhuis en daar keken ze gewoon iedere keer even met een echo. Kan dus wel. Sterkte!
ElenaH
Dat zijn veel echo's! Ik neem aan dat het voor een normale zwangerschap was, dus zonder complicaties (ik heb helaas alleen zwangerschappen met complicaties gehad, maar dan nog niet zoveel echo's, wel al lang geleden).
Worden al deze echo's vergoed uit de basisverzekering?
Tsjor
Anoniem
Maar als je in het ziekenhuis loopt, dan zijn er toch vermoedens van complicaties?
Tsjor
Echo's in de vroedvrouwenpraktijk
https://www.verloskundige.com/prenatales-creening
"Bij de eerste prenatale controle om vast te stellen hoe lang je zwanger bent
Rond de 12 weken om te bepalen wanneer je uitgerekend bent
Rond de 20 weken de 20-weken echo (SEO) – alleen als je hiervoor hebt gekozen
Rond de 34 weken een groei-echo, om te kunnen beoordelen hoe de groei van de baby verloopt"
Dus 4 echo's is al normaal in een vroedvrouwenpraktijk. Zonder complicaties dus.
De voorzichtigheid en het vermijden van risico is hier ook toegenomen. En blijkbaar zijn echo's gewenst bij veel zwangeren.
Hangkous
Ga jij het nú vergelijken met 15 jaar geleden?
Vroeger
Inderdaad, het is niet meer te vergelijken met vroeger. Ik ben nog zo'n reliek die 0 echo's gehad heeft. En ook geen behoefte aan gehad noch een verzoek van de vroedvrouwen.
Leuk
Echo's zijn zeker leuk, als alles goed gaat. Maar dan is de zwangerschap zo ook via de berichtjes over echo's te volgen. Het zijn bijzondere tijden.
Tsjor
Geen complicaties
@Tsjor: dat ik in het ziekenhuis liep had eigenlijk niet echt met complicaties te maken. Ik heb ooit een keer een insulten gehad en normaal zou dat geen reden zijn om naar het ziekenhuis te moeten gaan. Verloskundigen hier in de stad zaten echter erg vol en schoven zo veel mogelijk zwangeren meteen al door naar het ziekenhuis. Daar gewoon de reguliere controles gehad, maar dus wel steeds met echo, gewoon omdat het leuk was.
Is het niet zo dat veel verloskundigen tegenwoordig ook standaard zo’n apparaat hebben staan?
Is het niet strafbaar?
Dat vraag ik me af. Emotionele chantage is dat niet strafbaar. Als het niet waar blijkt te zijn zijn jullie voor niets door een hel gegaan. Als het mogelijk is zou ik dan aangifte doen. En eerlijk gezegd zou ik haar daar nu al op wijzen.....je weet het nooit of dan de aap uit de mouw komt. Een kat in het nauw maakt rare sprongen. Ik weet dat jullie het netjes doen, en nogmaals chapeau hoe jullie hiermee omgaan maar van deze situatie in complete onwetendheid is slopend voor je zoon en jou.
Dromen
Romi, je schrijven over de dromen die je hebt over de toekomst van je kinderen raakt me diep. Los van de concrete situatie en de acute spanningen van deze zwangerschap raakt dit thema aan iets veelomvattenders: het leven waarvan we min of meer dachten dat het voor ons in het verschiet zou liggen. En wat op zo'n ongelooflijke wijze doorkruist wordt. Ik denk dat velen van ons wel een "vaag" idee hebben over onze toekomst, waarin het grootouderschap iets abstracts maar waarschijnlijk toch iets aantrekkelijks is. En dan overkomt je dit...
Ik wens je heel veel sterkte toe.
contact
Dank je wel Rutiel, je beschrijft het perfect.
Inmiddels weer terug van een paar daagjes weg, dus even alles gelezen.
Afgelopen week was ik bij vrienden en mijn zoon was ook even mee en hij wist dat hun de enige waren met wie ik dit gedeeld heb. Toevallig kreeg hij toen een berichtje van haar en begon te vertellen. Hij zei; nou zoals je weet wordt ik vader ( wij als het van jou is wel ja) hij zei ja inderdaad, maar vanuit gaande dat ik de vader ben. Hij zei dat ze sinds kort regelmatig appt en vertelde het volgende;
De echo blijkt ze bij een echocentrum te hebben laten maken op eigen kosten, dus zo'n pret echo. Inmiddels een echo gezien met haar naam erboven, dus tot dusver klopt het allemaal.
Ze is zwanger, ze is nu rond de 20 weken en weet het geslacht van de kleine. Er is ook weer contact tussen haar en mijn zoon. en het is gewoon normaal contact, geen verwijten over en weer, maar gewoon over hoe het gaat, wat er staat te gebeuren etc etc. Mijn zoon heeft aangegeven het prettig te vinden dat ze hem op de hoogte houdt.
Ze heeft aangegeven dat ze waarschijnlijk naar een centrum van moeder en kind zal gaan omdat ze haar huidige woning uit moet. ( vraag me niet waarom dat weet ik niet) Mijn zoon heeft me laten weten dat hij haar in elk geval niet gaat opvangen ondanks dat ze waarschijnlijk zijn kindje draagt.
We hebben aangegeven dat we dit een verstandige beslissing is. Ten eerste omdat de afgelopen periode nou niet echt prettig waren en hij verder niets met haar wil, ten tweede woont hij veel te klein in een 2 persoons appartementje en ten derde hebben we hem wederom op het hart gedrukt een dna test te laten uitvoeren om 100 % zeker te zijn dat het zijn kindje is.
Hij is het volledig met ons eens en heeft zelf ook aangegeven dat hij bang is dat hij zich gaat hechten aan de kleine en dan straks blijkt dat het niet van hem is.
Voor nu hopen we dat het contact rustig blijft, zodat de communicatie normaal verloopt en hij op de hoogte blijft. Verder wachten we nu af waar ze gaat wonen, zou mooi zijn als ze bij familie terecht kan dan heeft ze daar ondersteuning. Maar goed we wachten af
Nog even een juridisch puntje
Fijn dat de verhoudingen lijken te normaliseren, laten we hopen dat het kalm blijft.
Ik wil nog een klein juridisch puntje toevoegen ivm erkenning, ook omdat er in de rubriek echtscheiding een draadje over erkenning loopt. In die draad komt de mogelijkheid aan de orde om een erkenning terug te draaien als de erkenner niet de verwekker is. De man die een kind heeft erkend, denkend dat hij het verwekt heeft, kan onder omstandigheden die erkenning via de rechter laten vernietigen als hij er later achter komt dat hij mogelijk toch niet de verwekker is.
Ik betwijfel of dezelfde mogelijkheid bestaat voor de man die, hoewel hij reden heeft om te twijfelen of hij de biologische vader is, toch weloverwogen een kind erkent. Ik zou die gok niet nemen.
Als jouw zoon inderdaad alleen het kind wil erkennen als hij ook de verwekker is, moet hij zich dus niet laten afbrengen van zijn standpunt dat er eerst een DNA test moet plaatsvinden. Want terugdraaien kan niet
Als er een prenatale test plaatsvindt, kan de erkenning al voor de geboorte gebeuren.
Zoon en as moeder zouden het ook nog even over de keuze van de achternaam moeten hebben. Als ze willen kiezen voor de achternaam van de vader moet dat bij de erkenning gebeuren. Wordt er niet gekozen, dan krijgt het kind de achternaam van de moeder
Groeten,
Temet
Romi
Fijn dat het contact wat hersteld is. Lijkt me voor je zoon ook prettiger, mocht blijken dat hij toch de vader is.
En Temet, wat fijn dat je zulke duidelijke adviezen geeft! Constructief en niet veroordelend, top van je!
Woning
Fijn dat er redelijk normaal contact is.
Moeder heeft blijkbaar al de keuze gemaakt voor een verblijf in een moeder-en-kind huis. Gezien haar situatie lijkt dat verstandig, dan krijgt ze begeleiding bij veel dingen en kan ze haar eigen leven op orde krijgen. Het zou mooi zijn als je zoon daar ook contact mee kan onderhouden, zodat hij ook zijn rol in kan gaan vullen, mocht hij de vader zijn etc.
'Mijn zoon heeft me laten weten dat hij haar in elk geval niet gaat opvangen ondanks dat ze waarschijnlijk zijn kindje draagt.' Heeft hij dat ook aan haar laten weten?
Tsjor