Het treitergedrag van "vrienden"
mijn dochter is 19 jaar en heeft al heel lang een vriendengroep. 1 van de jongens is al maanden vervelend aan het doen als ze bij elkaar zijn, altijd dat dochter dom is. "Je hebt weinig hersencellen, we laten jou dat niet doen, want ben je te dom voor". Af en toe zijn er zelfs vrienden die mee doen, zelfs haar vriendin heeft weleens meegelachen (ik denk allemaal om maar niet zelf aan de beurt te zijn) maar meestal is het die ene jongen. Ze wilt graag bij de vriendengroep blijven, maar is er ontzettend onzeker van geworden. Ik heb al vanalles met haar besproken wat ze zou kunnen zeggen, maar het houdt niet op. Ik weet niet meer wat ik aan moet raden, het enige is om maar bij de vriendengroep weg te gaan wat ik ook onzin vind om je door zo iemand weg te laten jagen. Ik snap het ook niet, dat je je als 19 jarige zo gedraagd.Maar hij trekt zch nergens wat van aan, dus je kunt zeggen wat je wilt, negeren is ook geen optie. Dochter is juist net altijd heel aardig tegen iedereen.
Jullie moeten echt grenzen aan gaan geven. Als je dochter iets niet fijn vindt, kan ze dat aangeven bij haar vrienden. Echte vrienden luisteren daar dan naar en doen er wat mee. Doen ze dat niet en lachen ze haar uit, dan zijn het geen echte vrienden.
Slechte jeugd kan allemaal wezen, maar ze gaat over de grenzen van fatsoen en maakt gebruik van jullie. Daar mag je echt grenzen aan stellen. Het is vreemd om bij iemand te blijven slapen waarmee je niet op stap gaat. Slaap dan bij iemand die ook mee was.
En als ze iets wil bij jullie kan ze dat ook met je dochter overleggen.
Je bent dat meisje niets verplicht. Natuurlijk is het lief om een ander te helpen maar niet tegen elke prijs en over je eigen grenzen en die van je dochter heen.
Dat meisje is toch ook volwassen? Ze kan heus dingen leren.
Labyrinth schreef op 14-09-2025 om 11:02:
Zolang dochter conflictmijdend blijft, bang is om vrienden te verliezen, niet voor zichzelf opkomt en denkt dat het aan zichzelf ligt zullen deze lastige situaties zich voordoen.
Ik zou dochter iets minder de hemel in prijzen en ook jezelf. Het zelfbeeld van jou en je dochter is dat jullie heel aardig zijn en de 'goede' partij. Misschien kan je de keerzijde daarvan toelaten: die aardigheid is ingegeven vanuit angst om er niet bij te horen. Dochter en jij zitten daarom in een spagaat: loyaal zijn t.o.v. mensen die je kwetsen, je niet goed behandeld voelen maar wel die mensen verdedigen (en in huis halen).
Verder zou ik zeggen: lees het hele draadje weer eens door, want daar is alles al in gezegd.
Nou, ik denk dat iedereen het ermee eens is dat afspreken en vervolgens niks zeggen ene met andere gaan niet normaal is. Hoezo zeg ik hierbij dat wij geweldig zijn? Ook zeg ik nergens dat ik geweldig ben om haar in huis te hebben genomen. Dus snap je reactie niet helemaal dat ik mezelf hemel in prijs. Dit doe je gewoon niet. Ook het uitgaan en daarbij genegeert worden.
ze ligt nog te slapen en ze komt zo beneden, wat kan ik dan doen? Dochter gaat niks zeggen en zal boos zijn als ik iets zeg.
Heel naar om te zeggen maar je maakt een onvolwassen indruk. Ik weet niet of jij zelf op de wachtlijst staat voor hulp of dat dat op je dochter sloeg. Ik denk dat als jij wat steviger wordt en met jezelf aan de slag gaat dat dit ook een goede weerslag op je dochter zal hebben
Kleinduimpje schreef op 14-09-2025 om 11:16:
ze ligt nog te slapen en ze komt zo beneden, wat kan ik dan doen? Dochter gaat niks zeggen en zal boos zijn als ik iets zeg.
Niks zeggen dus .
ze komt net uit bed . Laat haar
weten jullie allemaal zo goed wanneer je wat moet zeggen dan, zijn jullie allemaal zo zeker dan dat je meteen ergens antwoord op hebt? Als ik op mijn werk zie zijn er zelden mensen die hun mond open trekken dat ze ergens iets van vinden. Ook bij mijn vrienden en familie zie ik dit niet terug.
Roos57 schreef op 14-09-2025 om 11:24:
[..]
Niks zeggen dus .
Nee, dit bedoel ik. Jullie zeggen dat ik niet voor mezelf op kom, maar nu moet ik weer niks zeggen. De ene zegt laat haar bij jullie slapen en de ander zegt dat doe je toch niet en zeg er iets van.
En eerlijk, om dadelijk leuk te gaan doen is ook niet fijn, terwijl ze dochter zo laat zitten.
ik ben zelf tijd terug in gesprek gegaan met psycholoog waar ik werk en die zij me juist het omgekeerde van wat de meeste hier zeggen, dus ik weet het dan ook echt allemaal niet meer.
Kleinduimpje schreef op 14-09-2025 om 11:16:
ze ligt nog te slapen en ze komt zo beneden, wat kan ik dan doen? Dochter gaat niks zeggen en zal boos zijn als ik iets zeg.
Niks namens dochter sowieso. Dus niks; dochter vindt, dochter wil, dochter had, dochter was.
je zegt niet meer laten slapen, maar dan moet ik haar toch zeggen waarom ze hier niet meer zou mogen slapen, de reden is toch dat ze niet doet wat ze afspreekt met dochter.
ik zou heel graag iemand willen hebben waarbij ik dit soort dingen kan bespreken. Die ik makkelijk.kan berichten van joh, ik zit hier en hier mee. En dan bedoel ik geen psycholoog, maar gewoon net als jullie zeg maar, maar dan is 1 op 1 beter voor me.
Kleinduimpje schreef op 14-09-2025 om 11:36:
ik zou heel graag iemand willen hebben waarbij ik dit soort dingen kan bespreken. Die ik makkelijk.kan berichten van joh, ik zit hier en hier mee. En dan bedoel ik geen psycholoog, maar gewoon net als jullie zeg maar, maar dan is 1 op 1 beter voor me.
De poh van de huisarts
Kleinduimpje schreef op 14-09-2025 om 11:33:
je zegt niet meer laten slapen, maar dan moet ik haar toch zeggen waarom ze hier niet meer zou mogen slapen, de reden is toch dat ze niet doet wat ze afspreekt met dochter.
Het is nu zo gelopen. Jammer maar helaas. Ik zou nu niet iets zeggen.
Maar als ze een volgende keer bij je komt wel. Dan ook bij jezelf houden: ik vind, ik wil, ik kan, ik denk.
Bijv: nee, het komt mij niet uit. Of Nee, ik vind het prima als je hier crasht als je met dochter bent gaan stappen. Maar los daarvan vind ik het niet nodig dat je hier slaapt.
Kleinduimpje schreef op 14-09-2025 om 11:33:
je zegt niet meer laten slapen, maar dan moet ik haar toch zeggen waarom ze hier niet meer zou mogen slapen, de reden is toch dat ze niet doet wat ze afspreekt met dochter.
Je hoeft het niet uitgebreid uit te leggen waarom vriendin niet meer welkom is .
Als ze zich niet aan afspraken houdt van samen uitgaan naar alleen bij jullie komt slapen. Is ze niet welkom. Die nare jeugd is jammer maar daar zijn jouw dochter en jij niet verantwoordelijk voor.
Je wordt gebruikt door de "vrienden" van je dochter en je verdedigt dat ook nog. Stop daarmee.