Het treitergedrag van "vrienden"

Kleinduimpje schreef op 14-09-2025 om 22:01:

maar ik neem aan dat iedereen deze norm en waarde heeft: morgen ga ik met je naar de disco marietje. Dan is het maandag en laat ik niks meer aan marietje weten en ben ik met annie naar de disco. Iedereen weet toch dat dit niet normaal is.

Ja klopt. En wat ga je nu met die wetenschap doen? Ga je vriendin daarop aanspreken en haar niet meer bij jou laten logeren?

Iets zegt me dat dochter zo van deze 'vriendin' af is als moeder aangeeft dat ze niet meer mag blijven slapen. 

 

Ja, voor de meeste mensen zijn die normen en waarden normaal. Blijkbaar voor de 'vrienden' van je dochter niet. Dat leren ze niet zo lang hun gedrag gefaciliteerd wordt door jou en je dochter. 

Je hoeft niet altijd ja te zeggen voor de lieve vrede. Je dochter ook niet. 
Jullie overdrijven niet als je het hebt over normale omgangsvormen. Genoeg mensen die dezelfde normen en waarden erop nahouden. De reden dat mensen telkens over jullie grenzen gaan is omdat jullie dat toelaten. Dat klinkt hard, maar het is wel zo.

Als ik met jou afspreek dat we woensdag om 10 uur koffie gaan drinken bij mij thuis en vervolgens kom jij niet terwijl ik net gebakjes gehaald heb en de koffie klaar staat dan stuur ik echt wel een appje waar je blijft of ik bel je. Ben je dan blijkbaar toch koffiedrinken met iemand anders, dan vind ik dat niet netjes en erg vervelend, want ik heb tijd voor je vrij gemaakt en moeite gedaan. Dat zal ik dan ook zeggen.
Jij zegt er dan niks van. En de volgende keer zeg je weer ja en doe je dezelfde moeite. Voor niks. Daardoor wordt voor een ander niet zichtbaar wat diens gedrag met jou doet. 
Daar gaan die ik-boodschappen ook over; wij hadden een afspraak en nu ga je opeens zonder bericht met iemand anders afspreken. Dat vind ik vervelend en niet netjes en ik voel me dan in de steek gelaten. Dat is geen aanval, maar je houdt het bij jezelf.
En dat kun je je dochter ook leren. 

Dat lijkt me inderdaad een uitstekende  oplossing.
En makkelijk, moeder hoeft alleen maar aan te geven dat ze niet meer mag blijven slapen. (En mee-eten, mocht dat nu ook aan de orde zijn) 

Mocht die vriendin echt vrienden met dochter willen zijn kunnen ze alsnog afspreken. Ik voorzie alleen dat de interesse in dochter snel afneemt als er geen gratis hotel meer aan gekoppeld is.

Kleinduimpje schreef op 14-09-2025 om 22:01:

maar ik neem aan dat iedereen deze norm en waarde heeft: morgen ga ik met je naar de disco marietje. Dan is het maandag en laat ik niks meer aan marietje weten en ben ik met annie naar de disco. Iedereen weet toch dat dit niet normaal is.

Blijkbaar niet dus. Ik zie het zo, we hebben wetten, dat is waar iedereen zich aan moet houden. Maar normen en waarden zijn voor iedereen verschillend. Daarom hamert het cda bijvoorbeeld daar ook op. Wat jij of ik doodnormaal vinden, vinden anderen dat niet. Dus moet het uitgesproken worden. Door he dochter. En als zij dat niet wil, vindt ze het blijkbaar niet zo vreselijk. Dat kun je haar natuurlijk ook uitleggen: als jij nooit iets gaat zeggen of ondernemen zal er nooit wat veranderen.

Maar ik heb besloten volgende keer dat ze het vraagt ze dit met dochter moet bespreken en niet met mij

👏 zo simpel is het 

MamaE schreef op 14-09-2025 om 23:42:

Ja, voor de meeste mensen zijn die normen en waarden normaal. Blijkbaar voor de 'vrienden' van je dochter niet. Dat leren ze niet zo lang hun gedrag gefaciliteerd wordt door jou en je dochter.

Je hoeft niet altijd ja te zeggen voor de lieve vrede. Je dochter ook niet.
Jullie overdrijven niet als je het hebt over normale omgangsvormen. Genoeg mensen die dezelfde normen en waarden erop nahouden. De reden dat mensen telkens over jullie grenzen gaan is omdat jullie dat toelaten. Dat klinkt hard, maar het is wel zo.

Als ik met jou afspreek dat we woensdag om 10 uur koffie gaan drinken bij mij thuis en vervolgens kom jij niet terwijl ik net gebakjes gehaald heb en de koffie klaar staat dan stuur ik echt wel een appje waar je blijft of ik bel je. Ben je dan blijkbaar toch koffiedrinken met iemand anders, dan vind ik dat niet netjes en erg vervelend, want ik heb tijd voor je vrij gemaakt en moeite gedaan. Dat zal ik dan ook zeggen.
Jij zegt er dan niks van. En de volgende keer zeg je weer ja en doe je dezelfde moeite. Voor niks. Daardoor wordt voor een ander niet zichtbaar wat diens gedrag met jou doet.
Daar gaan die ik-boodschappen ook over; wij hadden een afspraak en nu ga je opeens zonder bericht met iemand anders afspreken. Dat vind ik vervelend en niet netjes en ik voel me dan in de steek gelaten. Dat is geen aanval, maar je houdt het bij jezelf.
En dat kun je je dochter ook leren.

De meeste kinderen/tieners krijgen normale normen en waarden mee vanuit huis, echt waar. 

Helaas pikken tieners door de sociale druk in groepen ook gedrag op dat niet past binnen die normen en waarden. Zeker als niemand dat een halt toeroept blijft dat gedrag bestaan. In een klas zal de mentor misschien wat doen om het te stoppen als het gedrag voor hem zichtbaar is. In een (app)groep met vrienden is dat gedrag veel minder zichtbaar voor ouders en school. Daar moet de tiener zelf actie ondernemen.  Benoemen wat het gedrag met hem of haar doet.  Kleinduimpje je dochter kan bijvoorbeeld zeggen dat ze zich erg in de steek gelaten voelt als de "vriendin" die komt slapen toch ineens tegen de afspraak in net anderen uitgaat en dat dat gevoel lang blijft hangen, omdat ze  door dat blijven slapen langer dan nodig met dat rotgevoel blijft zitten.

Ik weet niet hoe groot jullie wonen maar ik neem aan dat die slapers bij je eigen kinderen op de kamer slapen,  meiden bij je dochter, jongens bij een zoon.

Voor de dochter is het dus niet alleen de avond die niet zo leuk verlopen is, als ze wakker wordt ligt de oorzaak van de niet zo leuke avond op HAAR kamer/ in HAAR huis te slapen. Dat heeft HAAR moeder goed gevonden. Kleinduimpje jij moet ook aan het werk met jouw normen en waarden en leren opkomen voor jezelf EN je dochter. Leuk dat jij de joviale ouder wilt zijn en dat vrienden altijd mogen komen slapen maar dat werkt niet als jullie de situatie van je dochter willen veranderen. Paal en perk stellen en zorgen dat jullie huis weer een veilige omgeving wordt voor je dochter waar ze zichzelf kan zijn zonder dat daar "vrienden met een moeilijke jeugd" mogen komen logeren, omdat haar moeder dat nodig vindt. Het is jouw huis, jouw dochter en dus bepalen jullie regels die goed zijn voor jullie op de eerste plaats. Die vrienden met een moeilijke jeugd kan je best een keer opvangen maar niet ten koste van je eigen kind!

Straks gaat je eigen kind nog klagen dat het allemaal zo moeilijk was thuis, omdat er altijd mensen rondliepen die dat volgens haar moeder nodig hadden. 

Sorry voor mijn harde woorden maar ik hoop dat je het licht gaat zien. 

EDIT:

Dit verhaal is gebaseerd op een paar maanden uit mijn eigen jeugd.  Voor een stage in de geriatrie zat ik intern in een verpleeghuis. In het weekend moest ik naar huis voor sport en bijbaan. In die tijd zat een tante in een moeilijke scheiding.

Als ik dan op vrijdag na een moeilijke week vol verhalen en soms verdrietig over de slechte begeleiding thuis kwam zat mijn tante aan de keukentafel. Was er geen ruimte voor mij om mijn verhaal te doen.  Soms bleef tante ook nog slapen op mijn kamer en kon ik op een matras op de grond bij mijn zus slapen. Dat voelde voor mij heel onveilig. Ik heb dat inmiddels wel verwerkt en er goed met mijn ouders over gepraat het staat niet meer tussen ons in. 

Nou mooi, we zijn het erover eens dat je iemand niet zomaar laat zitten als je een afspraak hebt. 

Maar het ging over dat logeren. 

Jij bent de baas thuis en bepaalt wie er welkom is. Van gasten mag je vragen om zich aan jouw regels te houden. Zoals afspraken nakomen en jouw gezin respectvol behandelen. Maak daar gebruik van! En verbind er consequenties aan. Geen idee waarom je dat niet doet. Dit meisje gaat herhaaldelijk over jouw grenzen omdat ze je dochter niet netjes behandeld. Jij bent de ouder, de gastvrouw, de volwassene die regels stelt en bespreekt. Ik snap echt niet dat je instemming van je dochter vraagt als jij met jouw gast moet bespreken dat ze jouw regels heeft overtreden door je kind te laten stikken! Of hoopte je dat je door die instemming te vragen, een lastig gesprek kon ontlopen?

Als dat meisje echt een moeilijke jeugd heeft gehad kan het best zijn dat ze niet heeft geleerd om het vanuit een ander te bezien.  Als jouw dochter nooit aangeeft dat ze dit vervelend vindt,  kan het best zijn dat het meisje niet eens in gaten heeft dat het haar kwetst als er afspraken  afgezegd worden.  Jouw dochter wil er niks van zeggen dus dan houdt het op.  Je dochter moet leren dat iets aangeven niet hetzelfde is als boos worden. Ze kan ook zeggen: jammer dat je nu niet kan ik had er veel zin in.  
Je kan er zelf niks mee doen.  Als een moeder van een van de vriendinnen of vrienden van mijn zoon ze over zoiets zou aanspreken zouden ze dat echt heeeeeeel raar vinden en ik ook.  Daar blijf je op een bepaalde leeftijd uit.  

Kimdekim schreef op 15-09-2025 om 08:07:

Als dat meisje echt een moeilijke jeugd heeft gehad kan het best zijn dat ze niet heeft geleerd om het vanuit een ander te bezien. Als jouw dochter nooit aangeeft dat ze dit vervelend vindt, kan het best zijn dat het meisje niet eens in gaten heeft dat het haar kwetst als er afspraken afgezegd worden. Jouw dochter wil er niks van zeggen dus dan houdt het op. Je dochter moet leren dat iets aangeven niet hetzelfde is als boos worden. Ze kan ook zeggen: jammer dat je nu niet kan ik had er veel zin in.
Je kan er zelf niks mee doen. Als een moeder van een van de vriendinnen of vrienden van mijn zoon ze over zoiets zou aanspreken zouden ze dat echt heeeeeeel raar vinden en ik ook. Daar blijf je op een bepaalde leeftijd uit.

Daar blijf je op een bepaalde leeftijd uit ja.  Mits het buiten jouw gezichtsveld plaats vindt. In het geval van Kleinduimpje ligt het toch net even anders. Ze vriendin van dochter vraagt aan Kleinduimpje om te mogen logeren.  Het nare gedrag vindt plaats onder de ogen van Kleinduimpje.  Dus wat Yette ook al zegt,  Kleinduimpje kan hier best wat van zeggen. Kleinduimpje is degene die het nare gedrag als het ware faciliteert door toestemming te geven voor die logeerpartij. 

Kleinduimpje een haar dochter worden beiden op een nare manier gebruikt door vrienden die een leuk weekend willen hebben en wellicht een logeeradres zoeken om gedoe met eigen ouders over het tijdstip van thuis komen te voorkomen. 

Daar mag Kleinduimpje best paal en perk aan stellen. 

Kleinduimpje schreef op 14-09-2025 om 22:01:

maar ik neem aan dat iedereen deze norm en waarde heeft: morgen ga ik met je naar de disco marietje. Dan is het maandag en laat ik niks meer aan marietje weten en ben ik met annie naar de disco. Iedereen weet toch dat dit niet normaal is.

Maar heeft deze vriendin ook daadwerkelijk heel duidelijk gezegd dat ze met je dochter iets ging doen?  Was je erbij? Of heeft je dochter dit zelf ingevuld en later naar jou toen zo verteld? 

Het is misschien niet erg pedagogisch verantwoord. Maar ik denk dat ik een keer goed boos zou worden. Op dochter. Ze komt telkens huilend en klagend thuis maar wil niks doen om dingen uit te spreken en op te lossen. Ik vrees dat mijn geduld dan op een gegeven moment wel op zou zijn. Ze houdt het allemaal echt zelf in stand