Relaties Stiefvaders en kinderen, moederliefde
wat is wijsheid,
Ik ben inmiddels al bijna 10 jaar getrouwd met mijn huidige man. Ik heb twee kinderen uit een vorig huwelijk. Hij heeft zelf geen kinderen. Mijn ex man (de biologische vader ) heeft zich weinig aangetrokken van zn kinderen. Ze zien hem nu wel nog maar t is redelijk oppervlakkig. Mijn man de stiefvader zit zeker vol goede bedoelingen en heeft t beste voor maar hij kan vreselijk gedrag vertonen. Als mn kinderen vroeger streken uithaalden... ( Als 8 jarige bv op de muren tekenen, gewoon de gebruikelijke kinderstreken) dan kan hij hopeloos dramatisch doen. Nu mijn kinderen jong volwassen zijn is het niet anders. Mn jongste van 20 woont sinds kort op zn eigen maar heeft absoluut mijn hulp nog nodig om zn zaakjes te regelen. Zeker om met geld om te gaan etc. Soms bouwt hij er echt een puinhoop van. Of zet de vuilnis niet buiten... Liggen er opeens 20 zakken vuilnis buiten... Maar hij werkten verdient zn eigen geld. En dat doet hij goed. Hij is ook echt n lieverd verder. Heel sociaal en helpt n ander als hij kan. Nu botst het steeds vaker met mn zoon en mn man. Hij heeft weer eens geen geld en ik geef hem weer wat. Het is nu zo ver dat mn man hem totaal negeert en eigenlijk niets meer met hem te maken wil hebben. Hij heeft natuurlijk gelijk in die dingen dat mn zoon dingen doet die niet door de beugel kunnen, maar t is mn zoon. Moederliefde is onvoorwaardelijk... Ik zal hem nooit en werkelijk nooit in de steek laten. Maar wat moet ik dan nu? Kiezen voor mn man en dan maar dealen in de situatie en zelf ongelukkig zijn.. of kiezen voor mn zoon en weten dat dit ook de oplossing niet is... Hij zal echt dingen moeten veranderen, ik kan niet altijd alles voor hem oplossen. Ook dan zal de situatie mij niet gelukkig maken... Kon ik maar toveren 😥
Ik zou je zoon z’n eigen gedoe leren oplossen. Hier leert hij niks van
als 8 jarige op de muur tekenen als kinderstreek zien? Dat is meer iets voor peuters, hooguit jonge kleuters imo. als 8jarige hoor je dat toch wel te begrijpen. ik denk dat door jouw 'moederliefde' de bril zo roze is dat je er bijna niet doorheen kan kijken.
Ik zie meerdere problemen:
1. Jij ontneemt je zoon de kans om echt volwassen te worden door hem te pamperen
2. Je huidige man is volgens jouw maatstaven al minimaal 10 jaar regelmatig een eikel tegen je kinderen en je overweegt kennelijk nu je zoon volwassen zou moeten zijn daar consequenties aan te verbinden. En dat noem je kiezen voor je zoon?!
En ik houd hier op, want dit lijkt me genoeg.
Waarom is dit nu ineens een probleem en kunnen jullie kennelijk niet als volwassenen een oplossing bespreken? En waarom denk je dat van je zoon houden/er voor hem zijn bestaat uit zijn problemen/onvolwassen gedrag in stand houden?
'kiezen voor mn zoon en weten dat dit ook de oplossing niet is... Hij zal
echt dingen moeten veranderen, ik kan niet altijd alles voor hem
oplossen. Ook dan zal de situatie mij niet gelukkig maken... '
Hierin moet je je eigen oplossing gaan zoeken. Dus niet 'kiezen voor mijn man', want zijn oplossing stat jou niet aan. Ook niet 'kiezen voor mijn zoon', want je beschrijft zelf dat dat geen oplossing is. Je zult dus nog even beter moeten nadenken wat je als moeder het beste kunt doen. Je laat nu de oplossingen in handen van je man en zoon. Maar dat is niet goed, ook niet als je er een sausje 'moederliefde' overheen gooit.
Tsjor
Uw zoon woont niet meer thuis, dus uw man hoeft zich niet met hem te bemoeien.
Maar als u uitgaven doet (zoals geld geven aan zoon) waardoor jullie minder samen kunnen doen (weekeinde weg, nieuwe bank kopen, auto repareren, energierekening betalen...) mag uw man daar wel wat van vinden.
Dit staat even los van de vraag of verstandig is om uw zoon geld te geven.
Iemand die 20 vuilniszakken opspaart, is nog niet echt volwassen.
Ik vrees dat hij gewoon niet goed met geld omgaat.
Help hem door zijn bankafschriften door te nemen, abonnementen op te zeggen, enz.
(en zorg dat zoon eerst de huur en zorgverzekering betaalt, en daarna de leuke dingen).
Wat dacht je van niet kiezen?
Het probleem dat je man met jouw zoon heeft, hoef je niet jouw probleem te maken. Laat ze dat zelf uitzoeken. Als jij al een probleem hebt op te lossen, is dat hoe jij voelt bij de huidige gang van zaken tussen jou en je kind en tussen jou en je man. Zo te lezen, twijfel je of het verstandig is om je zoon te blijven onderhouden. Daar moet je wat mee. Bedenk wat je anders wil en bespreek dat met je zoon. Want dat is iets tussen jou en hem. Hou je man daar buiten.
haarklover schreef op 06-11-2022 om 11:02:
Iemand die 20 vuilniszakken opspaart, is nog niet echt volwassen.
Ik snap ook niet hoe hij aan 20 komt als hij pas net op zichzelf woont. Wij hebben er zo'n 5-6 per maand met 4 personen.
Als hij er 20 weet te vullen 'sinds kort' dan gaat er flink wat mis met zijn aankoopgedrag en afvalscheiding. Vooral dat eerste. Daar zou ik het eerst naar kijken voordat ik hem geld gaf om lekker weer 20 zakken vol te sparen.
wat voor dingen doet zoon die niet door de beugel kunnen?
Ik lees ook nergens dat jouw man jou opgedragen heeft je zoon te negeren zoals hij doet.
Als man zijn handen aftrekt van zoon, dan is dat zijn eigen keuze. En misschien wel even de beste om escalatie te voorkomen.
20 is nog jong, dus hij moet nu leren op eigen benen staan. Kennelijk heeft hij eerder nooit voor zichzelf hoeven zorgen. Stop hem geen geld toe, maar ga met hem zitten en leer hem zijn financiën beheren.
Dit hadden jullie hem eigen al jaren eerder moeten bijbrengen.
Roos55 schreef op 06-11-2022 om 11:47:
wat voor dingen doet zoon die niet door de beugel kunnen?
Dat vraag ik me ook af.
Hoe je je zoon opvoedt en hoe je man met je zoon omgaat zijn twee verschillende dingen. Negeren vind ik echt onvolwassen gedrag en ik vind het echt niet ok dat je vriend je zoon negeert. Dus daar zou ik wel met hem over in gesprek gaan. Je hoeft ook niet te kiezen, maar als je man jouw relatie met je zoon frustreert is er wel een probleem. Misschien is relatie- of systeem therapie hier een oplossing voor.
Het gedrag van je zoon is ook voor verbetering vatbaar, daar kun je hier vast ook allerlei tips voor krijgen als je wat meer details prijsgeeft.
Madamecannibale schreef op 06-11-2022 om 11:49:
[..]
Dat vraag ik me ook af.
Door ons werk zijn we genoodzaakt vaker in het buitenland te verblijven, sinds hij het laatste jaar zn werk heeft en het laatste jaar dus vaak alleen thuis was, er een zootje van maken...opeens het glas in de deur gebroken... Voetballen in de tuin en de vijver lek trappen. Komen we n keer thuis en brand alle licht.. verwarming vol open.. dan is opeens t rolluik kapot.. en dat zijn dan allemaal ongelukjes.. hij kon er niets aan doen... Ja dan heeft mn man eigenlijk wel gelijk... Ik denk dat ik inderdaad mn roze bril moet afzetten.. hier help ik m niet mee
Nieuwe TO, 2 reacties.
Klinkt als.
Maar als het echt is, ik zou ook uit mijn plaat gaan als iemand tekent op muren.
Zoon woont dus nog thuis? Waarom zou jij je anders druk moeten maken over de verwarming of schade aan huis? Als ie op zichzelf woont dan zijn dat toch zijn problemen? Ik begrijp zowel jou als je man. Zoon dupeert (als ie nog thuis woont) jullie met zijn onverantwoordelijke gedrag dus ja, hij zal toch eens volwassenen moeten worden en dat wordt ie niet als jij hem telkens uit de brand helpt en hem de gevolgen niet laat voelen. Natuurlijk hou je van hem en dat mag hij voelen en weten, maar de manier waarop jij je liefde en betrokkenheid uit zou m.i. moeten veranderen. De stijl van je man is duidelijker voor hem. Confronterend, maar simpel en duidelijk, de mannenmanier noem ik dat. En daar is in bepaalde gevallen helemaal niks mis mee.
P.S. op muren tekenen vind ik op geen enkele leeftijd acceptabel