Verhuizen (samenwonen) en volwassen kinderen in oude huis laten wonen
Hallo, na 3 jaar lat-ten willen mijn vriend en ik gaan samenwonen. Ik heb 2 volwassen dochters van 20 en 23 en het lijkt voor ons een optie dat ik bij mijn vriend intrek en mijn dochters in mijn (koop)huis blijven wonen (op 15km afstand).
Maar ergens gaat het tegen mijn gevoel in: ik verlaat het huis (en hen..) terwijl het natuurlijker zou zijn als zij uit huis zouden gaan om een toekomst op te bouwen. Echter, ik wil hen zo lang als ze willen thuis laten wonen, zeker in deze tijd van crisis op de woningmarkt. Heeft iemand ervaringen met hoe dit in de praktijk gaat? Wat zijn valkuilen? Zie ik dingen over het hoofd?
Ik vind het wel een goede optie. Ik was 20 toen mijn moeder en haar vriend gingen samenwonen. Mijn broer 24 en 22 en ik verhuisden mee. Ik heb me nooit volledig thuisgevoeld daar ondanks dat mijn stiefvader echt een topper is, al weet ik niet of mijn broers en ik samen een huishouden hadden kunnen runnen.
Dat lijkt me een slecht plan, om geen huur te vragen. Wonen IS niet gratis en dat snappen ze heus wel. Je kunt een lagere huur dan de marktprijsvragen, maar geen huur zou wel heel onverstandig zijn. Jij hebt dan dubbele kosten (ik neem aan dat je gaat meedelen in de woonlasten van je vriend) en zij geen, dat is toch niet houdbaar? Of was je van plan de rest van je leven voor het onderdak van je (werkende!) dochters te blijven betalen?
Vergeet ook niet dat je huis verzekerd moet worden en dat onderhoud nodig blijft. Spaar desnoods de huur die ze betalen zodat je een potje hebt voor een grote schilderbeurt, een isolatieproject, zonnepanelen of een warmtepomp. Binnenkort wordt steeds meer daarvan verplicht en/of gewoon lucratief.
Ik zou ze wel kostgeld laten betalen vanaf het moment dat ze een echte baan hebben, dat staat los van het feit dat jij ergens anders gaat wonen. Ze moeten leren dat ze niet al hun inkomsten aan kleding en leuke dingen kunnen besteden. Eventueel kan je dat geld apart zetten en aan ze geven op het moment dat ze zelf een huis gaan kopen of huren.
Ook zou ik nadenken over hoe lang je hiermee doorgaat. Wat als ze over 5 of 10 jaar nog geen aanstalten maken om zelf iets te zoeken?
Merise schreef op 18-05-2022 om 13:38:
Bedankt voor jullie reacties! Lekker praktisch ook
Uiteraard is het goed een woning achter de hand te houden voor wanneer het mis
gaat maar in dit geval gaat het meer om het 'achterlaten' van mijn meiden. Ik ben benieuwd of er mensen zijn die dit ook hebben gedaan en hun ervaring kunnen delen.
Ik ben niet van plan huur te vragen; het is niet hun keuze dat ik vertrek en als ik thuis was gebleven hadden ze ook niet hoeven bij te dragen aan de hypotheek. Wellicht wel voor g/w/l en boodschappen. Ook dit is iets waar ik graag advies/meningen over wil. De oudste heeft al enkele jaren een baan, de jongste start in september met werken.
Ik zou ze wel gwl, hun eigen boodschappen en dingen als internet zelf laten betalen. Ze werken (straks) allebei. En als ze geen huur hoeven te betalen, wonen ze alsnog goedkoop.
Geen huur laten betalen want dan krijg je ze er nooit meer uit. Ja klinkt hard maar zo werkt dat. Vraag kostgeld ja zodat jij er niet op achteruit gaat en maak afspraken voor als ze een partner krijgen, of als ze een derde (vriendin) ook mee willen laten delen als huisgenoot etc. Of bespreek dat je bij elke verandering eerst toestemming moet geven.
En hoezo ben je hier zo onzeker over? Mijn kinderen, even oud, zouden dolgelukkig zijn met deze oplossing want er is helemaal niks anders mogelijk maar ze willen er dan wellicht nog een derde bij die ook een kamer krijgt.
Lijkt me een prima oplossing en eerste stap naar zelfstandig wonen voor je dochters.
Wel moet je hier goed over nadenken en met elkaar afspraken over maken.
Ik mag mijn huis niet verhuren zonder toestemming van mijn hypotheekverstrekker. Maar de kans dat ze daar achter komen is zo lang ik gewoon netjes elke maand betaal nihil.
Wel is het de vraag of je je in kunt schrijven op het adres van je partner als de hypotheek op jouw naam staat. Ik moet van mijn hypotheekverstrekker er ook verplicht zelf wonen.
Als je kinderen huur betalen hebben ze bepaalde rechten. Dat zou niet per se hoeven. Maar dat ze de overige vaste lasten (gwl, verzekeringen, internet en tv) betalen en hun eigen boodschappen lijkt me echter wel logisch.
Verder zou ik ook afspraken maken over wat als er partners van de kinderen in het spel komen. Of eventuele kinderen. Of ze willen helemaal op zichzelf.
Ze krijgen nu beide een bepaalde 'gift' (onderdak) van jou in gelijke mate. Als een van de twee wil samenwonen, kinderen, etc. op een eigen plekje dan kost dat geld, terwijl de ander nog steeds onderdak van jou ontvangt en dan ook een eigen plek heeft en dat misschien wel prima vindt. Dat kan voor een gevoel van oneerlijkheid zorgen en hoe pais en vree alles nu kan lijken, veel familieruzies gaan over geld.
Bespreek dit soort dingen met elkaar en maak daar afspraken over. Denk niet zomaar dat het allemaal wel los zal lopen.
is t sowieso niet voordeliger om in je eigen huis ingeschreven te blijven staan?
ik zou advies vragen bij een financieel adviseur en dingen checken bij belastingdienst en eventueel hypotheekverstrekker. Er zouden allerlei addertjes onder het gras kunnen zitten die later voor problemen kunnen zorgen.
hoe gaat het met inschrijven, eventuele schulden die door iemand gemaakt worden, hoe zit het met huurdersrechten, belastingen, toeslagen etc. Voor zowel jezelf als je kinderen.
dit soort zaken zijn vaak te ingewikkeld om aan onbekenden op een forum over te laten; de consequenties kunnen nogal flink zijn.
redbulletje schreef op 18-05-2022 om 14:51:
is t sowieso niet voordeliger om in je eigen huis ingeschreven te blijven staan?
Dat bedoelde ik ook met dingen zoals belasting uitzoeken. Die dingen kunnen aardig verkeerd lopen als je je niet indekt. En dat zou heel verdrietig zijn
Hier een verhaal wat beetje gelijk is. Ik was/ben in dit geval het kind. Toen mijn vader ging samenwonen ben ik in het ouderlijk huis blijven wonen met sibling, ik wilde niet mee verhuizen (en t werd anders ook beetje krap). En sibling idem. Heb geen huur betaald en GLW ook niet, alleen boodschappen. Mijn partner heeft nog tijdje bij ons ingewoond, wij zijn op den duur naar een eigen stek vertrokken. Toen heeft sibling er samengewoond. Uiteraard hangt het succes af van hoe goed je dochters samen over weg kunnen en welke afspraken ze maken (wie doet de was, wie boodschappen, kookt ieder voor zich, wie doet wat in het huishouden, hoe zit het met uitnodigen van vrienden/feestjes). Wij hadden bijvoorbeeld de afspraak dat ik zorgde voor gevulde voorraadschuren en eten, sibling betaalde een maandelijkse bijdrage aan mij. Sibling deed de was en wat daarbij komt kijken. Hoe het zat met schoonmaken weet ik eigenlijk niet meer. geloof dat we er één keer bonje om gehad hebben: ik had gekookt en sibling kwam niet opdagen zonder bericht en heb één dag geen schone kleding gehad om aan te doen. Maar verder een top tijd gehad.
Vader heeft t huis nog steeds, inmiddels wonen we er geen van allen meer, maar als je kans hebt zou ik vastgoed niet weg doen. Nu voor je kinderen, later evt voor particuliere huur.
niet voorleggen bij je hypotheekverstrekker. Het mag niet namelijk. Je krijgt er geen toestemming voor. Ze komen er overigens niet achter als je elke maand netjes blijft betalen.
Je moet wel de verzekeringen checken. Ik betwijfel ten zeerste of er nog dekking is als jij vertrekt als verzekeringnemer. Zowel voor de inboedel als opstalverzekering.
En verder natuurlijk de belastingen. De rente van de hypotheek is niet meer aftrekbaar zodra je vertrekt. De woning verplaatst naar box 3. Je zal dit heel goed moet laten uitzoeken want voor je weet kost je dit veel geld (belastingen en verzekeringen).
Zilver_gray schreef op 18-05-2022 om 12:45:
[..]
Hahaha RB heerlijk nuchter als altijd.
Niet voor de kinderen, maar voor TO zelf.
Je gaat er voor het gemak maar vanuit dat de relatie toch wel zal stranden.
Gezien de vele scheidingen vind ik dat helemaal geen “slecht “ idee van RB. Juist naïef om te denken dat een relatie voor altijd is en al je schepen te verbranden. Tegenwoordig zijn mensen nog niet eens 10 jaar getrouwd en gaan dan alweer scheiden.
Ik ken wel een voorbeeld waar de moeder van de kinderen overleed toen het jonge tieners waren. Vader had al redelijk snel een nieuwe partner maar die woonde 60 km verderop en is omwille van de stabiliteit voor de kinderen toen niet verhuisd. Nu de kinderen volwassen zijn is hij daar wel gaan wonen en heeft het huis aan een van de kinderen en haar partner verkocht. Het andere kind woont met partner ergens anders. Kind kon huis overkopen voor een redelijke prijs zonder overbieden met twintig gegadigden. Zo was het ook eerlijk voor het andere kind. Als ze straks van vader erven, plukken ze er beide evenveel vruchten van.