Wet op privacy
Jong volwassen stiefzoon maakt er een potje van op school, van Havo 1 naar mbo4 en daarna naar mbo3. Technische richting. Dit jaar eindexamen. Gaat hij niet halen en maakt zich druk hoe nu verder. Want nog een jaar stagelopen en niets betaald krijgen weigert hij. Dus mijn man regelde een gesprek met de mentor om zo meer duidelijkheid te krijgen en hem te ondersteunen naar de zoektocht hoe nu verder. Mentor was zeer meewerkend en zei ook dat het aan mentaliteit en inzet wel erg schortte. Gisteren zou het gesprek plaats vinden, belt vlak voor gesprek de mentor, met de mededeling dat stiefzoon niet wil dat zijn vader er bij is en zich beroept op de privacy wet. Mentor vond het erg vervelend, maar kon niets anders dan hier aan gehoor geven. Dan sta je dus gewoon buiten spel. Het gaat wel om de toekomst van zijn kind.
Het gesprek was niet zozeer vanwege zijn funktioneren op school, maar meer hoe nu verder. Want hij gaat niet slagen, herkansingen wil hij niet. Moet hij dan het volledige jaar over doen met stage en al of alleen die vakken waarvoor hij gezakt is en dan zonder stage, omdat hij wel het volledige aantal uren stage heeft door gelopen. Dat wist hij zelf ook niet en dat gaf hem zoveel onrust ook. [ hij heeft autisme ] Dus vandaar dat vader samen met hem en zijn mentor hem daarmee wilde helpen.
Kataravrouw schreef op 21-06-2022 om 07:29:
[..]
Zou dat nog kunnen het laatste jaar BBL doen en dan afstuderen?
Op iedere mbo is het misschien anders. Waar mijn zoon op zit kun je makkelijk switchen tussen bol en bbl zeker in de techniek omdat ze staan te springen om mensen. Maar laat het hem zelf bespreken op zijn mbo wat zijn mogelijkheden zijn.
Praten met hem en kijken of je hem kan begeleiden met het maken van een plan hoe nu verder. Daarnaast mag je natuurlijk grenzen stellen, maar aangezien hij kennelijk bij zijn moeder woont zal het eerder aan moeder zijn om die grenzen te stellen. Is er coördinatie mogelijk met moeder?
Waarom fixeren jullie zo op dat diploma? Hij heeft er duidelijk he-le-maal geen zin meer in. Hij kan gewoon gaan werken, want hij is nu meerderjarig dus leerplichtig is hij niet meer. Er is toch werk zat, en als het hem op een gegeven moment tegenstaat dat hij geen diploma heeft dan kan hij het alsnog gaan halen, met een beetje mazzel ook nog op kosten van de baas. Ik zou de strijd gewoon staken, dat lijkt me voor iedereen een stuk rustiger.
En ja, dan bestaat de kans dat hij geen diploma haalt. Zo vreselijk hoeft dat niet te zijn. Hij kan, als hij werk heeft en een beetje oplet, ook intern wel doorgroeien en doorgaan naar ander werk kan dan op basis van zijn ervaring, niet op basis van zijn diploma.
Tja, als hij niet meer wil leren, dan moet hij maar gaan werken.
Kataravrouw schreef op 21-06-2022 om 07:17: tuurlijk praten we hierover, maar ik heb het idee dat we niet alles geheel volgens waarheid horen.Het voelt gewoon wat wrang als je eigen kind niet wil dat je bij een gesprek aanwezig bent.
Het zou wel eens kunnen dat hij bang is dat bij dat gesprek ook duidelijk wordt dat hij thuis en op school niet helemaal hetzelfde verhaal vertelt.
Maar verder eens met Temet. Waarom zou hij niet nu kunnen gaan werken?
Hij is meerderjarig en daarom is de school verplicht toestemming van hem te vragen bij gesprekken met ouders. Als zoon die niet geeft, dan sta je met lege handen.
Dat hij thuis en op school een ander verhaal vertelt, dat zou kunnen.
Gaan werken is een optie, maar bij mbo 3 en 4 moet hij dan wel de studiefinanciering terugbetalen als hij niet binnen tien jaar een diploma haalt. Dat is wel iets om rekening mee te houden.
Ik lees vooral van alles dat hij niet wil. Het jaar niet overdoen, niet onbetaald stage lopen, geen bbl doen. Wat wil hij dan wel? Je schrijft dat hij autisme heeft. Het zou kunnen dat hij het allemaal niet meer overziet en daardoor vast gaat houden aan het beeld dat hij in zijn hoofd heeft gezet. Zet voor hem even alle realistische opties op een rijtje en dan kan hij daar uit kiezen.
MamaE schreef op 21-06-2022 om 09:58:
Hij is meerderjarig en daarom is de school verplicht toestemming van hem te vragen bij gesprekken met ouders. Als zoon die niet geeft, dan sta je met lege handen.
Dat hij thuis en op school een ander verhaal vertelt, dat zou kunnen.
Gaan werken is een optie, maar bij mbo 3 en 4 moet hij dan wel de studiefinanciering terugbetalen als hij niet binnen tien jaar een diploma haalt. Dat is wel iets om rekening mee te houden.
Ik lees vooral van alles dat hij niet wil. Het jaar niet overdoen, niet onbetaald stage lopen, geen bbl doen. Wat wil hij dan wel? Je schrijft dat hij autisme heeft. Het zou kunnen dat hij het allemaal niet meer overziet en daardoor vast gaat houden aan het beeld dat hij in zijn hoofd heeft gezet. Zet voor hem even alle realistische opties op een rijtje en dan kan hij daar uit kiezen.
Dat was ook juist het doel van dit gesprek, alle opties met hem door nemen. Wij zijn ook niet precies op de hoogte van alle mogelijkheden. Juist om hem meer duidelijkheid en houvast te geven. En idd mocht hij geen dilploma halen dan zal hij zijn studiefinaciering moeten terug betalen. Hij is momenteel anti alles. Hopelijk herpakt hij zich weer.
Kataravrouw schreef op 21-06-2022 om 10:03:
[..]
Dat was ook juist het doel van dit gesprek, alle opties met hem door nemen. Wij zijn ook niet precies op de hoogte van alle mogelijkheden. Juist om hem meer duidelijkheid en houvast te geven. En idd mocht hij geen dilploma halen dan zal hij zijn studiefinaciering moeten terug betalen. Hij is momenteel anti alles. Hopelijk herpakt hij zich weer.
Dat hoeft pas als hij het binnen 10 jaar niet haalt. Opties hespreken kan ook zonder stiefvader. Ga voor BBL
Kataravrouw schreef op 21-06-2022 om 10:03:
[..]
Dat was ook juist het doel van dit gesprek, alle opties met hem door nemen. Wij zijn ook niet precies op de hoogte van alle mogelijkheden. Juist om hem meer duidelijkheid en houvast te geven. En idd mocht hij geen dilploma halen dan zal hij zijn studiefinaciering moeten terug betalen. Hij is momenteel anti alles. Hopelijk herpakt hij zich weer.
In de anti-alles-modus kun je niet echt beslissingen nemen. Waarschijnlijk baalt hij er zelf ook van dat hij gaat zakken en is teleurgesteld in en/of boos op zichzelf.
Geef hem een paar dagen om zichzelf bij elkaar te rapen en de schouders er weer onder te zetten.
Aiden schreef op 21-06-2022 om 10:11:
[..]
Dat hoeft pas als hij het binnen 10 jaar niet haalt. Opties hespreken kan ook zonder stiefvader. Ga voor BBL
Volgens mij is het de stiefzoon van TO maar de zoon van haar partner.
Waar is de moeder in dit verhaal?? Leeft zij nog? is zij ook betrokken bij zoon? Wat vindt zij hiervan? Lijkt mij lastig als vader en moeder ook niet op 1 lijn staan.
Natuurlijk is het pijnlijk als zoon niet wil dat zijn vader een gesprek heeft met de mentor. Maar ja hij is 20( autisme of niet)
Ik zou hem wel vragen hoe hij de toekomst ziet. Hij heeft geen studiefinanciering meer als hij stopt met zijn MBO dus ja dat wordt werken want hoe gaat hij anders aan geld komen?
Hij is twintig, natuurlijk wil je dat je kinderen goed terecht komen maar als hij geen hulp wil: laten gaan. Hij krijgt toch geen uitkering dus zal wel moeten werken. Uiteindelijk komt ie vast wel op zijn pootjes terecht. Mijn zoon kon ook niet veel met de mbo-opleidingen en werkt nu bij KPN waar ie intern opleidingen volgt en kan doorstromen.
Leene schreef op 21-06-2022 om 10:20:
[..]
Volgens mij is het de stiefzoon van TO maar de zoon van haar partner.
Waar is de moeder in dit verhaal?? Leeft zij nog? is zij ook betrokken bij zoon? Wat vindt zij hiervan? Lijkt mij lastig als vader en moeder ook niet op 1 lijn staan.
Natuurlijk is het pijnlijk als zoon niet wil dat zijn vader een gesprek heeft met de mentor. Maar ja hij is 20( autisme of niet)Ik zou hem wel vragen hoe hij de toekomst ziet. Hij heeft geen studiefinanciering meer als hij stopt met zijn MBO dus ja dat wordt werken want hoe gaat hij anders aan geld komen?
Oh ja sorry, al dat gestief heeft mij iets laten missen.
Ja hij is 20, waar is de moeder in het verhaal en snapt hij dat hij een weloverwogen beslissing moet nemen en dat je daarvoor vaak iemand anders meeneemt zodat je samen meer hoort en kunt overleggen. Die iemand anders kan ook een oom zijn, een buurman, een vriend.
Aiden schreef op 21-06-2022 om 11:23: snapt hij dat hij een weloverwogen beslissing moet nemen en dat je daarvoor vaak iemand anders meeneemt zodat je samen meer hoort en kunt overleggen.
Er zijn nogal wat jongeren die zo'n gesprek ervaren als een preek, of een confrontatie met hun eigen falen, of het moment dat ze met de billen bloot moeten, of het moment dat blijkt dat ze niet altijd open en eerlijk zijn geweest tegenover ouders of school.
Zo'n gesprek stel je liever uit, of je schermt het af, je hebt er zo min mogelijk pottenkijkers bij en je antwoordt zo kort mogelijk en met ja of nee.
Dat zo'n gesprek bedoeld is als hulp en steun en misschien ook wel nódig is om een weloverwogen beslissing te nemen, en dat je er optimaal van profiteert als je transparant en realistisch en open bent, dat is een volwassen standpunt. Dat lukt niet elke jongere, om die sprong te maken. Zeker niet als ze op school wat overdreven hebben over de k*tsituatie thuis, of thuis wat hebben overdreven over die kl*eschool.
De mentor constateert dat het wel aan inzet en werkmentaliteit schort, dat kan heel terecht zijn, maar bij sommige jongeren gaan dan de luiken dicht. Die willen het gesprek niet meer aangaan, of die gaan sociaal wenselijke en totaal onrealistische antwoorden geven.
Daar kun je eindeloos coachingstechnieken en gesprekken op loslaten maar soms is het veel makkelijker dan maar gewoon aan het werk te gaan en later via andere wegen op te klimmen.
Ginevra schreef op 21-06-2022 om 11:58:
[..]
Er zijn nogal wat jongeren die zo'n gesprek ervaren als een preek, of een confrontatie met hun eigen falen, of het moment dat ze met de billen bloot moeten, of het moment dat blijkt dat ze niet altijd open en eerlijk zijn geweest tegenover ouders of school.
Zo'n gesprek stel je liever uit, of je schermt het af, je hebt er zo min mogelijk pottenkijkers bij en je antwoordt zo kort mogelijk en met ja of nee.
Dat zo'n gesprek bedoeld is als hulp en steun en misschien ook wel nódig is om een weloverwogen beslissing te nemen, en dat je er optimaal van profiteert als je transparant en realistisch en open bent, dat is een volwassen standpunt. Dat lukt niet elke jongere, om die sprong te maken. Zeker niet als ze op school wat overdreven hebben over de k*tsituatie thuis, of thuis wat hebben overdreven over die kl*eschool.
De mentor constateert dat het wel aan inzet en werkmentaliteit schort, dat kan heel terecht zijn, maar bij sommige jongeren gaan dan de luiken dicht. Die willen het gesprek niet meer aangaan, of die gaan sociaal wenselijke en totaal onrealistische antwoorden geven.
Daar kun je eindeloos coachingstechnieken en gesprekken op loslaten maar soms is het veel makkelijker dan maar gewoon aan het werk te gaan en later via andere wegen op te klimmen.
Dat probeer ik toch juist uit te leggen dat je hem dat moet uitleggen?