Zoon administratief schrappen
Mijn zoon van 21 heeft in januari bekend dat hij een cocaïne-verlaving had.
Hij is ondertussen 4x in opvang geweest om van zijn verslaving af te geraken.
3 weken in mei op een PAAZ-afdeling, waar hij zichhzelf ontslagen heeft, terug thuis is komen wonen, en een week later hervallen is nadat hij zijn auto in de prak reed.
3 weken in juni, zelfde PAAZ, waar hij naar huis gekomen is omdat hij week later naar Boechout kon: meer gespecialiseerd in zijn problematiek, en geen 'hotel' zoals in het ziekenhuis (geen verwijt naar PAAZ toe). het leek goed met hem te gaan, ons leek het alsof hij zich herpakt had en terug goeie moed had. Ondertussen verkeerde hij in een depressie.
De dag dat mijn man en ik op reis vertrokken is hij daar 'weggelopen', naar huis.
Hij had na enkele dagen stevig drinken wel het besef van naar zijn oma te gaan, en heeft daar de rest van onze vakantie gelogeerd (wij zijn - gelukkig - hiervan niet op de hoogte gesteld tijdens onze reis.
Hij is even later opnieuw beginnen werken, (hij werkt op een bedrijf van vrienden), maar algauw merkten de werkgever en wijzelf dat hij het niet aankon.
Hij is opnieuw thuis gebleven. In oktober war er opnieuw plaats in de PAAZ en is hij daar opnieuw opgenomen. Telkens hij naar huis mocht, gebeurde er wel iets (ongevallen, dronken, gsm's verliezen, paspoort/bankkaart/rijbewijs verliezen, etc... Ook is hij op 1 nacht tijd 3x geflitst op 10min tijd, en trajectcontrole-boete, alles bij elkaar voor bijna 1000€ (terwijl hij eigenlijk niet mocht autorijden omdat hij in behandeling was).
Hij heeft een intake-gesprek gedaan voor Genk (gesloten strenge inrichting), waar hij vrijwillig naar eigen keuze naartoe gaat. Hij gaat ook veel naar AA en CA bijeenkomsten.
Allemaal positief, en hij werkt er aan.
Nu belt hij net dat hij in afwachting van Genk naar huis mag/moet ... Genk kan nog maanden duren eer hij daar terecht kan.
Ikzelf zit ondertussen ook al maanden thuis met een zware depressie.
Ik kan dit allemaal zelf niet meer aan, en moet ook aan mijn gezondheid denken.
Ik zie mijn zoon doodgraag, maar door al zijn 'fratsen' en opnames is zijn geld er door gejaagd en betalen wij nu de rekeningen (ter info: hij had een heel goed betaald job en heeft er op 14 maanden tijd ca 30à 35.000€ 'doorgesnoven. zijn tussenschot van zijn neus is volledig weg, en hij is nog een schim van de vlotte jongen die hij vroeger was).
Nu hij naar huis komt, wil ik ons gezin indekken. Op de PAAZ raden ze me aan om hem 'administratief te schrappen' thuis (terwijl hij hier wel mag zijn - terwijl ikzelf met mijn toestand volledig niet zie zitten.)
Kan iemand me vertellen wat administratief schrappen voor hem en ons inhoudt?
Ik beheer ondertussen zijn rekening, en hij krijgt maar net zoveel op zijn kaart van mij dan wat hij nodig heeft - uit angst dat hij opnieuw coke zou gaan kopen. Nu hij naar huis komt, is niets meer veilig. Wij zorgen ervoor dat hij niet aan cash geld kan, nemen alle autosleutels constant mee, en jongste zoon (16j), doet zelfs zijn deur op slot.
Wij zijn erg ongerust (bij mij echte angst), dat hij opnieuw iets gaat uitspoken (al dan niet bewust) en er opnieuw hoge rekeningen gaan volgen.
De opnames kosten ook handenvol geld en de hospitalisatieverzekering komt er niet in tussen omdat het om 'verslaving' gaat.
Omdat we bang zijn dat hij iets ergs gaat voorhebben, willen wij ons huis en gezin veilig stellen.
Kunnen we hem administratief schrappen zodat wij niet mee opdraaien voor de kosten (boetes, ongevallen, etc...). Kan/mag hij ondertussen wel hier thuis wonen? En belangrijk: zijn post, komt die dan nog bij ons aan?
Ik beheer alles voor hem: mutualiteit, betalingen, etc ... (hij trekt daar zich niets van aan, en dat zou serieuze gevolgen kunnen hebben.
Excuses dat de tekst zo lang is geworden, maar het vloeide er allemaal ineens uit.
Dank bij voorbaat aan diegenen die de moeite doen om alles te lezen en me kunnen helpen.
Jo
Sterkte!
Sorry, ik weet niet hoe een en ander werkt, maar wil je wel veel sterkte wensen!
Belgie?
Je hebt het over Genk dus ik neem aan dat je in Belgie woont.
“ Kunnen we hem administratief schrappen ”
Hier in Nederland kan dat: als hij niet bij jullie woont kun je de inschrijving bij de gemeente op jullie adres laten schrappen.
Maar als hij wel bij jullie woont kan dat niet.
Waarom laat je hem eigenlijk thuis komen als je zo bang bent voor hem?
Belgie
Klinkt alsof het in Belgie is? In Nederland kun je iemand niet uitschrijven uit de basisadministratie tenzij die dan wel ingeschreven kan worden op een ander adres, anders niet.
Bovendien heb je een probleem als men er achter komt dat je zoon toch bij jou woont en zal men dan alsnog proberen rekeningen op jou te verhalen, een heel gedoe.
Eigenlijk kun je niet samenwonen met iemand die verslaafd is. Ik zou dan ook aansturen op opname en dan op kamertraining of begeleiding.
Blijkbaar wordt 'verslaving' in Belgie niet als ziekte gezien? Dat is ook anders in Nederland.
https://www.drughulp.be/hulpverlening-drugproblemen
Misschien zit hier iets voor je bij? Ik zou me in elk geval goed informeren wat er in Belgie wel mogelijk is aan hulpverlening.
CAW
Ik zou me hierover informeren bij een CAW (Centrum voor Algemeen Welzijn) of een JAC (Jongerenadviescentrum), voor zover je dat nog niet gedaan hebt.
Ik denk dat je de PAAZ nu onmiddellijk moet laten weten dat het gezin de last van zijn verslaving niet meer kan dragen. Vertel maar eerlijk dat jij in een depressie zit en dat niemand hem meer vertrouwt, dat ze hem daar maar moeten houden totdat ze (samen met hem) ander onderdak voor hem gevonden hebben.
Wees sterk, zeg ronduit: Bij ons wonen is geen optie meer. Dan gaan er nog drie anderen mee ten onder, dat kan niet de bedoeling zijn.
Nee zeggen
Het meest onaardige tegen uw zoon is het enige wat je gezin kan helpen. En dat is nee zeggen. Nee, hij kan hier niet heen. Nee, je mag hier niet slapen. Nee, je woont hier niet meer want je bent onbetrouwbaar.
Ben eerlijk tegen zijn hulpverleners; jij bent depressief, het gezin gaat er onder door als hij terugkomt, dat is niet te doen. Een safe house, tijdelijke opname elders, ik heb geen idee wat de mogelijkheden in België zijn, maar laat De mensen van waar hij nu zit daar maar over nadenken. Als administratief schrappen daar de eerste stap voor is, omdat je hem dan op papier thuisloos maakt en er daardoor andere mensen weer gaan nadenken; prima. Als dat alleen is om facturen en boetes te voorkomen; nee, niet goed genoeg.
Want wat ik nl wel weet is dat het begint met dat jij ‘de luiken open doet’ en aan zijn begeleiders vertelt dat het niet kan. Hij kan niet meer naar huis uit bescherming van jezelf en je andere kinderen. En dat mag je je zoon ook vertellen. Vanaf nu moet je gaan staan voor je gezin en jezelf.
Dank
Vroeger dan verwacht is onze zoon gisteren 'ontslagen' uit de PAAZ, en is hij thuis.
Ik (we) zijn niet bang voor onze zoon. Alleen bang om wat het volgende gaat zijn, hij mag hier verblijven in afwachting van zijn (lange) opname in Genk. We hebben met hem rond te tafel gezeten en afspraken gemaakt.
We hebben geprobeerd van hem op de PAAZ-afdeling te laten blijven tot hij in Genk terecht kon. Maar dit ging NIET (hij is er al te lang). Alle argumenten aangehaald (mijn depressie, gezin dat lijdt, etc...
Niets hielp. Als hij thuis niet terecht kon, stond hij op straat (en dat wil je als moeder ook niet). In België zijn er voor alles en nog wat wachtlijsten (opnames, noodwoon, etc...).
Hopelijk houdt hij zich deze keer aan de regels. Hij is nu al maanden 'clean' van de cocaïne. Hij gaat hier thuis regelmatig getest worden op drugs (vrij verkrijgbaar in de apotheker). En hij mag geen alcohol drinken (wat hier in de polder moeilijk is, hier vragen ze zelfs niet wat je wil drinken, je krijgt meteen een pint in de handen gestopt).
@Ysieux: dankjewel
@M Lavell, de Nederlandse wetgeving is denkelijk anders dan in België.
@AnneJ, het is echt een schande dat in België de hospitalisatieverzekering niet tussenkomt! Er zijn heel veel mensen die kampen met een verslaving en als je geen hulp hebt van thuis/vrienden/... heb je gewoon het geld niet om van je verslaving af te geraken (verslaafden hebben over het algemeen geen spaargeld).
De mutualiteit (ik denk dat dit de ziekteverzekering in NL is) komt wel tussen, gelukkig maar, maar de opleg van zo'n opname kost makkelijk 1500€/maand!
@Belgje,
@Biebel, alle mogelijke argumenten gebruikt om hem daar te houden, niets hielp. Er zijn ellenlange wachtlijsten om er binnen te geraken, zelfs als je een acuut geval bent. Van zodra je een beetje 'goed' bent, sturen ze je naar huis met medicatie! De regelingen voor onze zoon zijn getroffen (staat op wachtlijst voor Genk, maar kan nog ettelijke maanden duren), dus PAAZ hun 'werk' zit erop.
Grote kans dus dat velen hervallen alvorens ze in verdere opvang gaan ... Onze zoon is nu al maanden clean, maar zit ook met een depressie die zelfs gaat tot zelfmoordneigingen (we leven nu in constante angst als hij even alleen weg is op een moment dat hij diep zit!). Hij gaat vrijwillig naar CA bijeenkomsten (meestal in Nederland omdat hij ze daar beter vindt, en we net op de grens wonen, dus zelfs gerichter is).
Zelf ben ik in het begin van zijn opbiechten van verslaving (begin 2019) ook op gesprekken geweest. Om te begrijpen wat een verslaving inhoudt, en wat we als gezin kunnen doen om te helpen, en wat we zeker niet mogen doen ...
Je begrijpt dat 'nee zeggen' als moeder niet mogelijk is. Maar hij heeft strikte voorwaarden. We hebben ondertussen alternatieven gevonden moest het thuis niet uit te houden zijn (bij mijn zus - zorgkundige - die veel invloed heeft op zoon; een goede vriend van ons waar hij goed met kan praten; mijn vader die heel zijn carrière les heeft gegeven aan gehandicapten, karaktergestoord, leerachterstand, dus wel 'ervaring' heeft; bij mijn moeder - zelf 20j geleden afgekickt is van drank en sindsdien geen druppel heeft gedronken - waar hij vaak met praat, omdat zij weet wat het is opgenomen te worden.
Dus ondertussen hebben we wel back-up (wat voor mij heel belangrijk is, geeft me toch een beetje innerlijke rust, wil niet nog dieper zakken in depressie, want dan vrees ik zelf op de wachtlijst te komen voor opname in PAAZ).
We zijn altijd eerlijk en open geweest naar hulpverleners, hebben gezamelijke gesprekken gehad met psychologen en psychiaters.
We hadden de indruk dat hij in de PAAZ zich anders gedroeg dan thuis, en hebben dat ook steeds eerlijk verteld.
Biebel, hem administratief schrappen is niet om de facturen/boetes niet te hoeven betalen, want dat doen we wel voor hem. Ik ben gewoon bang dat het verkeerd loopt als hij diep zit, een ongeval veroorzaakt onder invloed, hierbij andere mensen verwond of zelfs erger... de verzekering komt daar niet tussen, en wij kunnen ons huis kwijt spelen. (mijn man vindt dat ik veel te ver ga in mijn 'wat als...' maar dat is misschien eigen aan de depressie waar ik nu in zit, mijn hoofd ontploft bijna, kan moeilijk helder denken, vergeet bijna alles, en vooral; panische angsten voor vanalles en nog wat - die ik vroeger niet had!)
Allen bedankt voor jullie raad en medeleven.
Het geeft me moed om door te zetten.
Ik zoek verder hoe ik hem administratief kan schrappen zodat we niet aansprakelijk zijn (tot zijn 25j, als zijn domicilie bij ons staat, zijn wij aansprakelijk voor hem).
Ik hoop van harte dat 2020 een beter jaar wordt dan 2019!
Prettige feestdagen aan allen
Groeten, Jo
Ik hoop ook echt voor je dat 2020 een beter jaar wordt. Je doet in elk geval alles wat je kunt, en zelfs nog meer dan dat, met alle hulptroepen erbij. Mocht het zijn dat je zoon toch de verkeerde kant op gaat, dan is het niet zo dat jullie falen of hem laten vallen, maar dat hij zichzelf laat vallen. Ik hoop dat het niet zover komt.
Tsjor
@tsjor
Bedankt voor de bemoedigende woorden.
Ik zal er zeker aan denken! (maar hopelijk komt het inderdaad niet meer zo ver ...)
Narcotic Anonymus
Allereerst, wat vreselijk voor jullie gezin om dit te moeten meemaken. Wel goed dat je zoon nu clean is en nog een intensievere behandeling gaat krijgen.
Ik wil je nog wijzen op de Narcotics Anonymus http://na-belgium.org/nl/
Zelfhulpgroepen als deze kunnen een goede ondersteuning bieden in afwachting van intensieve behandeling. Allereerst door het lotgenotencontact, maar ook door het volgen van het programma waarin veel belang wordt gehecht aan het herstel van relaties. Misschien zijn er ook meetings in jullie buurt? (Op de site staat een lijst).
Heel veel sterkte gewenst.