Algemeen Ouderschap Algemeen Ouderschap

Algemeen Ouderschap

Lees ook op

Communicatie bonus dochter


Zoals anderen al zeiden, die term bonusdochter is misplaatst.  Mijn vader hertrouwde toen ik 23 was. Ik kan het nog steeds prima vinden met zijn (inmiddels) weduwe. Maar er is geen sprake van een moeder-dochtergevoel. De term bonus is sowieso misplaatst. Een nieuwe vlam van je ouder is geen leuk extraatje.  Het is het  gevolg van een scheiding of - zoals in mijn geval -   de vroege dood  van een ouder. 

ZIj heeft geen zin in een bonusvader, en laat dat op een wat kinderachtige manier overduidelijk merken. Het klinkt als verlaat puberaal gedrag. Betrek het niet op jezelf,  negeer het, wees zelf vriendelijk maar dring je vooral niet op. Laat het aan haar moeder over, wat ze ermee doet .Hoe minder jij er een punt van maakt, hoe  groter de kans dat zij wel bijtrekt. En ook wel zo relaxed voor haar moeder, dan hoeft die ook niet tussen 2 vuren te zitten.

felija schreef op 25-11-2024 om 10:29:

[..]

Ze heeft niet om jou gevraagd, hè? Je bent slechts de vriend van haar moeder. Zij kan er niks aan doen dat haar ouders gescheiden zijn en haar moeder weer een nieuwe relatie aan gaat.


Dan kan je je nog steeds gewoon normaal beleefd gedragen als volwassene. 

kenfan schreef op 25-11-2024 om 12:04:

De term bonus is sowieso misplaatst. Een nieuwe vlam van je ouder is geen leuk extraatje.


Het is een beetje offtopic, maar dat heb ik ook altijd gevonden. Wat een rare uitdrukking.

Ik ontmoette tijdens een cursus een jonge meid, begin 20, die bij het introductierondje over zichzelf vertelde dat ze "bonusmama" was van twee kinderen. Ik vond dat zo misplaatst klinken, alsof die kinderen maar blij mogen zijn dat pa na de scheiding met een piepjonge nieuwe vlam was gaan samenwonen.

Ik snap dat mensen 'stief' misschien associeren met negativiteit, maar waarom dan 'bonus'? Ik vind het iets opdringerigs hebben, opgelegde positiviteit voor kinderen die niet gevraagd hebben om een nieuw gezin.

Chantal2022 schreef op 25-11-2024 om 12:18:

[..]

Dan kan je je nog steeds gewoon normaal beleefd gedragen als volwassene.

Ze heeft duidelijk aangegeven naar hem dat ze niet in hem kan/wil investeren, maar dat pikt hij niet. Hij is diegene die zich in zijn positie tegenover haar, bescheiden moet opstellen. 

Ginevra schreef op 25-11-2024 om 12:19:

[..]


Het is een beetje offtopic, maar dat heb ik ook altijd gevonden. Wat een rare uitdrukking.

Ik ontmoette tijdens een cursus een jonge meid, begin 20, die bij het introductierondje over zichzelf vertelde dat ze "bonusmama" was van twee kinderen. Ik vond dat zo misplaatst klinken, alsof die kinderen maar blij mogen zijn dat pa na de scheiding met een piepjonge nieuwe vlam was gaan samenwonen.

Ik snap dat mensen 'stief' misschien associeren met negativiteit, maar waarom dan 'bonus'? Ik vind het iets opdringerigs hebben, opgelegde positiviteit voor kinderen die niet gevraagd hebben om een nieuw gezin.

Inderdaad. 

ik zou haar wens tot distantie accepteren en niet bij je partner zijn als zij op bezoek is. Je kunt dit ook aangeven bij haar dat je dit zult doen en dat jullie elkaar alleen op verjaardagen en feestdagen doe jullie gezamenlijk vieren zullen zien. Dat je dan wel verwacht dat zij je niet negeert maar dat jullie niet heel nep gezellig hoeven doen alleen wel respectvol. Aan jou is het dan om de oudste volwassenen te zijn en het goede voorbeeld te geven. Niet de verongelijkte bonusvader uit te hangen want bonus vader bij een vrouw van 24 klinkt wat absurd. Succes met de situatie. 

felija schreef op 25-11-2024 om 12:20:

[..]

Ze heeft duidelijk aangegeven naar hem dat ze niet in hem kan/wil investeren, maar dat pikt hij niet. Hij is diegene die zich in zijn positie tegenover haar, bescheiden moet opstellen.

Nog steeds kan je als volwassene je gewoon volwassen gedragen en iemand begroeten en antwoord geven

Ginevra schreef op 25-11-2024 om 12:19:

[..]


Het is een beetje offtopic, maar dat heb ik ook altijd gevonden. Wat een rare uitdrukking.

Ik ontmoette tijdens een cursus een jonge meid, begin 20, die bij het introductierondje over zichzelf vertelde dat ze "bonusmama" was van twee kinderen. Ik vond dat zo misplaatst klinken, alsof die kinderen maar blij mogen zijn dat pa na de scheiding met een piepjonge nieuwe vlam was gaan samenwonen.

Ik snap dat mensen 'stief' misschien associeren met negativiteit, maar waarom dan 'bonus'? Ik vind het iets opdringerigs hebben, opgelegde positiviteit voor kinderen die niet gevraagd hebben om een nieuw gezin.

de stiefmoeder van mijn zoon noemde mijn zoon altijd haar kado kind, ze zei dan 'ik ben stiefmoeder van 1 kado kind.' en dan geef je zonder het stief-deel uit de weg te gaan toch een positieve draai aan het geheel. 

Ysenda schreef op 25-11-2024 om 12:34:

[..]

de stiefmoeder van mijn zoon noemde mijn zoon altijd haar kado kind, ze zei dan 'ik ben stiefmoeder van 1 kado kind.' en dan geef je zonder het stief-deel uit de weg te gaan toch een positieve draai aan het geheel.

Als jullie willen discussiëren over de term bonuskind, open daar dan even een eigen draadje over.

IMI-x2 schreef op 25-11-2024 om 12:45:

[..]

Als jullie willen discussiëren over de term bonuskind, open daar dan even een eigen draadje over.

Hm. Ik vind het, hoewel idd deels off topic, toch ook wel relevant. Ook voor TO. Omdat de term bonusdochter wel een bepaalde implicatie heeft. het suggereert een relatie/band en betrokkenheid bij elkaars leven die er in dit geval waarschijnlijk niet is. Als TO haar ziet als zijn bonusdochter dan verwacht hij waarschijnlijk meer, dan wanneer hij haar ziet als de volwassen dochter van zijn LAT-relatie. Het kan TO ook helpen in wat hij verwacht en hoe hij eea ervaart. 

Mijn dochter van 27 heeft ook niet zo'n behoefte aan mijn nieuwe vriend.( ze hebben nooit een ruzie of wat ook gehad hoor, maar het is haar type niet zegt ze)
Wij latten ook, dus hij ziet haar eigenlijk bijna nooit. Soms doe ik een uitje maar dat is dan alleen met mijn kinderen (vriend van mijn dochter gaat dan ook niet mee) dat vinden mijn kinderen leuker, echt alleen met zijn drietjes. Mijn vriend vindt dat soms wel jammer maar heeft zich er verder bij neergelegd. Andersom zijn de kinderen van mijn vriend naar mij toe een stuk hartelijker maar zij wonen nog thuis, dus ik zie ze om de week. 
Natuurlijk zou ik het leuk vinden als mijn dochter mijn vriend helemaal gezellig en leuk zou vinden, maar dat kan je inderdaad niet afdwingen. Ik hou ze dus maar bewust gescheiden van elkaar, dat is een stuk relaxter voor iedereen.

Jansens schreef op 25-11-2024 om 10:14:

Het gaat erom dat ze mij totaal negeert , geen begroeting niks , wordt buiten gesloten .
Ze eist volledige aandacht van de moeder ,en moeder voelt zich schuldig ivm scheiding. Dus zij zegt er niks van omdat ze bang is haar dochter kwijt te raken. Het is allemaal niet zo eenvoudig als jullie denken. Als dat het was , was er niks aan de hand geweest

Dat is niet heel netjes, maar nog steeds jouw zaak niet. Je hebt er mee om te gaan. De sleutel ligt echt bij jou. Je kunt haar niet dwingen, je kunt haar moeder niet dwingen. 

Als de relatie tussen moeder en dochter wat gespannen is door de scheiding is dat extra reden voor jou om je niet verder op te dringen. Zij trekt een grens. Dat doet ze misschien lomp en ongepast, maar jij kunt hier gewoon niets anders mee dan respecteren.


En je hebt nog heus wel kans dat ze ooit ontdooit als jij je wat bescheidener opstelt.

Is de scheiding nog maar kort geleden? Of was die kort voor/na jullie een relatie kregen?

Chantal2022 schreef op 25-11-2024 om 12:18:

[..]

Dan kan je je nog steeds gewoon normaal beleefd gedragen als volwassene.

Niemand spreekt dat ook tegen. Iets begrijpen wil niet zeggen dat het je het goedkeurt. De makke is dat je weinig invloed hebt op het gedrag van een ander, alleen hoe jij er zelf mee omgaat.


Ginevra schreef op 25-11-2024 om 12:19:

[..]


Het is een beetje offtopic, maar dat heb ik ook altijd gevonden. Wat een rare uitdrukking.

Ik ontmoette tijdens een cursus een jonge meid, begin 20, die bij het introductierondje over zichzelf vertelde dat ze "bonusmama" was van twee kinderen. Ik vond dat zo misplaatst klinken, alsof die kinderen maar blij mogen zijn dat pa na de scheiding met een piepjonge nieuwe vlam was gaan samenwonen.

Ik snap dat mensen 'stief' misschien associeren met negativiteit, maar waarom dan 'bonus'? Ik vind het iets opdringerigs hebben, opgelegde positiviteit voor kinderen die niet gevraagd hebben om een nieuw gezin.

Ik vind het niet off topic. Met die term kweek je bepaalde verwachtingen. Dat voorbeeld dat jij noemt vind ik absurd.

Het tegenstrijdige is ook dat bij 95% van de draadjes na de term bonuskind/bonus kind zo'n waslijst van klachten volgt, dat je nou niet bepaald het  idee krijgt de TO het bonuskind eerder als een sta-in-de-weg van het hervonden geluk ziet dan een leuk  extraatje.

Waar ik best trouwens  van kan inkomen.  Het lijkt me niet gemakkelijk. Ik weet niet of de puberteit  zou hebben getrokken als ik ze niet zelf als baby in de armen had gehad. 

Marie noem ik bij haar voornaam, tegenover buitenstaanders spreek ik om de  band aan te geven van mijn stiefmoeder, voor mijn kinderen is ze al ruim 25 jaar gewoon oma. 

Ik vind negeren dus absoluut geen normaal en volwassen gedrag. Ook als je iemand niet mag of er niks mee wil/hoeft, kun je wel gewoon gedag zeggen en beleefd zijn als je toevallig elkaar tegenkomt met een visite of zo. 
Als de partner van TS jarig is, dan is het meer dan logisch dat ze zowel haar dochter als haar partner uitnodigt. Dan hoef je echt geen uitgebreide en diepgaande gesprekken te gaan voeren, maar gewoon elkaar begroeten en beleefd zijn vind ik echt wel het absolute minimum. Ik zou het van mijn kind in ieder geval niet accepteren als ze dit gedrag zou vertonen tegen wie dan ook. Nu al niet, laat staan als ze volwassen is.

Reageer op dit bericht

Je moet je bericht bevestigen voor publicatie, je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.