Hoe tonen dat ik goede ouder ben

Tahini schreef op 09-03-2025 om 11:25:

Hi Karen, ik vind ook dat je het goed doet! Vooral de eerlijkheid naar de huisarts en therapeut is super belangrijk en daar heb je enorme stappen in gezet! Eens met Jonagold voor de verjaardag van je zoon. En de gezellige avondjes met je vriendin, kan je haar niet eerlijk vertellen dat je probeert wat minder te drinken? Misschien doet ze wel met je mee met iets non-alcoholisch.

Heel veel succces, je kan het!

Dank je. Ik had het wel gezegd aan die vriendin, dat ik minder wil drinken en ze vond dat prima en ze zou ook minder doen dan zei ze. Maar dat is mis gelopen, zeker de tweede avond. Beter non-alcoholisch inderdaad. Maar dat voelt ook raar omdat we elkaar zo niet echt kennen, ik weet niet of ze daar zin in heeft. Ik heb haar leren kennen bij het uitgaan. De kinderen hebben elkaar ook zo leren kennen, vaak gingen ze daar logeren en dan konden wij samen uitgaan.

IMI-x2 schreef op 09-03-2025 om 11:36:

Ik wilde net schrijven wat Jonagold schreef. Ik neem mijn pet af en buig diep voor je wilskracht en uithoudingsvermogen! Een uitglijder maken en dan nog vastberadener doorgaan, dat is ongelooflijk sterk!

Zou je kunnen overwegen om naar de AA te gaan? Daar krijg je een buddy die je mag bellen op moeilijke momenten. Zou dat niet fijn zijn als je het 's avonds zwaar hebt?

Ja, ik ken sertraline. Het is een medicijn dat je moet opbouwen en dat pas na 6 a 8 weken echt effect heeft. Zolang je het nog opbouwt, kun je dus niet zeggen of het werkt, want je zit nog niet 6 tot 8 weken op de hogere dosis. Gewoon volhouden. Als je echt het idee hebt dat het niet doet wat het moet doet, namelijk de put merkbaar minder diep maken, overleg dan eens met je huisarts of je niet 1x naar de psychiater kunt gaan, zodat die kan kijken of er betere medicatie speciaal voor jou is.

Wat betreft dat feestje kun je inderdaad zeggen dat je medicijnen neemt waar je niet bij mag drinken. Dat is ook zo bij sertraline! Heeft je arts dat niet gezegd? Je hoeft niet te zeggen welke medicijnen je neemt, dat is privé. Je kunt het gewoon rustig, duidelijk melden. Niet in discussie gaan, je niet laten overhalen (Nee, anders lig ik hier straks schuimbekkend op de vloer en dat kan ik mijn jongens niet aandoen. Einde discussie.).

Goed bezig Karen, ga door!

Bedankt. 

De AA voelt dubbel. Ik ben echt geen alcoholist. Maar ik moet wel mijn drinken beter onder controle leren houden en voorlopig even niks meer drinken totdat ik dat beter in de hand kan houden. Een buddy die ik kan bellen om daarbij te helpen klinkt ergens heel goed. Maar ook weer eng ofzo. Ik wil zeker niet iemand die me zegt dat ik een alcoholist ben en me nog slechter laat voelen. Dat kan ik er n iet bij hebben.

De sertraline is vorige week nog verhoogd dus ik moet nog een tijd volhouden. De huisarts heeft inderdaad ook gezegd dat alcohol niet goed is, ook dat we het anders niet goed kunnen evalueren. We hebben afgesproken dat ik in elk geval nu 6 weken niks meer probeer te drinken zodat we echt goed kunnen kijken wat de medicatie doet. Ik ben akkoord gegaan toen we dat bespraken omdat ik ook wel weet dat ze gewoon gelijk heeft dat dat het beste is.

Maar ja verjaardag oudste komt daar dus tussen, en gewoon veel stress om de hele dag vol te houden met werken en voor de jongens zorgen en niet teveel proberen voelen voor de rest. Ook best veel afspraken tussendoor met huisarts, therapie, school voor de jongste. Veel stress en veel drang om te verdoven. Maar ik ga het volhouden.

Jonagold schreef op 09-03-2025 om 21:52:

Het is logisch dat je wil verstoppen en verdoven. Dit is een heel pittig traject, en dan ben je nog niet eens echt begonnen aan het verwerken van je trauma’s. Ik vind de tip van AA een hele goede. Ik denk dat jij behoefte hebt aan iemand die je kunt bellen als het moeilijk is/wordt. Die je even uit een dal kan trekken of je gewoon aanhoren. En die begrijpt hoe jij je voelt.

Ook de tip om je vriendin te vragen je te helpen met stoppen/niet drinken vind ik een goede. Ik denk dat het voor jou ook fijn is om iemand hierover in vertrouwen te nemen. Zodat je daar ook steun kunt krijgen. En ik denk dat het inderdaad verstandig is om voorlopig helemaal te stoppen met alcohol. Zeker als dat niet samen gaat met de sertraline. Mocht je toch af en toe een glaasje mogen/willen, dan kun je natuurlijk een klein flesje kopen. Dan kun je niet meer drinken dan dat. En wat leuk dat jullie kinderen het zo goed kunnen vinden. Fijn als je zo af en toe ook wat tijd voor jezelf hebt.

Ik vind het echt heel knap dat je je de therapeut en je huisarts in vertrouwen neemt. En ja, ze controleren je natuurlijk wel een beetje. Dat komt omdat ze verantwoordelijkheid voor jou dragen, nu je bij hen onder behandeling bent. En ik denk dat ze oprecht voor jou willen zorgen. Dus controleren, maar vanuit een positieve insteek. Voelt het al beter als je er zo naar kunt kijken?

Wat fijn dat je buurvrouw meegaat naar het gesprek op school! En wat goed dat je dat aan haar hebt gevraagd! Wat betreft de stress: soms helpt het om te bedenken wat het ergste is dat er zou kunnen gebeuren. En dan te bedenken hoe groot de kans is dat dat ook echt gebeurt. Waar ben je precies bang voor? De juf heeft aangegeven dat je zoon druk kan zijn in de klas. Ik denk dat de kans het grootste is dat ze gewoon met jou wil kijken hoe ze je zoon kan bieden wat hij nodig heeft. Misschien stuurt ze aan op testen. Daar hoef je niet direct ja of nee op te zeggen. Je gaat daar gewoon over nadenken. Sowieso is dat een reactie die je altijd kunt geven. Je gaat erover nadenken en je komt erop terug. Probeer in ieder geval voor ogen te houden dat de juf haar belang is dat je zoon het goed doet in de klas. Niet om Veilig Thuis op je af te sturen. Probeer je wantrouwen te parkeren en blijf rustig. Neem gerust ook pen en papier mee om aantekeningen te maken. En als je vragen hebt die jij wil stellen: schrijf ze op, zodat je ze niet vergeet.

Kortom: echt waanzinnig goed bezig! Wees niet te streng voor jezelf, maar wees lief voor jezelf. Af en toe een daldagje is geen probleem, zolang je maar over het geheel vooruit gaat. En dat ga je zeker! Je mag trots zijn op jezelf!

Ja je hebt wel gelijk, het is controleren met een positieve insteek. Ik weet dat ze het doen om te helpen. Ik weet ook dat ik dat nodig heb. Want dat het echt goed uit de hand is beginnen lopen toen ik gestopt ben met therapie en eerlijk zijn tegen huisarts enzo. Maar het voelt ook raar dat zij nu voor mij zorgen. Dat dat iets is wat ik niet verdien ofzo.

Gesprek op school is donderdag. Ik denk dat ik het meest bang ben dat ze mij of mijn zoon gaat aanvallen, dat we ruzie gaan krijgen. Dat wil ik gewoon echt niet. Dat ze mij een slechte moeder noemt of hem een moeilijk kind ofzo. Want dat is hij niet hij is alleen soms druk. Ik zit n u ook veel terug te denken aan de vorige school en de ruzies die ik toen had met de juf van de oudste. Maar ik weet dat het nu anders is. Toen is het uit de hand gelopen maar dat was ook omdat ik zelf niet rustig kon blijven toen en geen goede hulp had. De buurvrouw is heel lief en rustig en ik ben beter voorbereid nu. Ik heb ook ademhalingsoefeningen van de therapie die ik kan gebruiken voor het gesprek om rustig te worden.