Ouders van LGBTQI 🏳️‍⚧️ 🌈 kinderen verzamelen

Jonagold schreef op 16-02-2025 om 20:13:

Ik kom ook even buurten in dit draadje. Sowieso altijd al met belangstelling meegelezen. Maar nu heeft zoon een relatie met een non-binair persoon. Geboren als meisje. En wat hier al vaker besproken is: ik vind het taalgebruik heel ingewikkeld. 'Hen', en 'zij' mv, we hebben hier al hele spraakverwarringen gehad omdat zoon het had over 'ze wonen daar en daar' en 'ze hebben dat en dat gedaan'. Man en ik dachten een tijdlang dat het om een groep mensen ging, maar dat was dus niet zo. Echt behoorlijk ingewikkeld voor ons als ouders. We doen ons best, maar het is gewoon erg schakelen. We gaan ook regelmatig de fout in. En ik zie dat we zoon daarmee teleurstellen. Voor het eerst dat ik echt een generatiekloof ervaar. Iemand een tip om hier sneller aan te wennen?

Het valt wel mee inplaats van hen en zij zeg je toch gewoon de naam van de partner. Daarnaast heb ik liever dat mijn kind met een non-binaire thuiskomt dan dat die meerdere partners heeft. 

FruitMoeder schreef op 17-02-2025 om 07:08:

[..]

Het valt wel mee inplaats van hen en zij zeg je toch gewoon de naam van de partner. Daarnaast heb ik liever dat mijn kind met een non-binaire thuiskomt dan dat die meerdere partners heeft.

Dat zeker.

Wij hebben  op het werk ok een non binaire collega . Ik probeer idd zo veel mogelijk  de naam te gebruiken als ik het over de collega  heb.  Nu had ik dus moeten schrijven  als ik het over dien / hen  heb meen ik maar vind het ook lastig hoor.

Crepe_au_fromage schreef op 19-01-2025 om 09:55:

Ach Lientje, ik lees je bericht nu pas. Wat naar dat het opeens zo in your face qua gevoel eruit komt.
Voor mijn gevoel is er niks mis mee, dat je je kind van vroeger mist. Zeker ook omdat je met je dochter er op geen enkele manier iets mee kan. Voor haar bestaat het niet meer maar voor jou zeker wel.
Wellicht is het hier gevoelsmatig anders omdat wij bij veel gesprekken met psychologen (genderteam en kinderpsycholoog) erbij zijn geweest. Ook wij werden meegenomen in zijn traject in de zin van "hoe voelen jullie je, hoe hoorde je het, hoe was hij als kind?"

En zoon vindt het niet pijnlijk om foto's/FB herinneringen van vroeger te zien. Ik zal ze niet meer herposten maar als ik zo'n foto laat zien van "ah weet je nog, die en die gebeurtenis?" Dan kan dat.
Dat is natuurlijk een heel andere situatie dan bij jou.

Kan natuurlijk ook zo zijn dat ómdat Lientjes dochter zelf nog geen volledige transitie heeft en ze een hekel heeft aan haar mannelijke ‘deel’ ze alles wat daarmee te maken heeft afwijst, omdat het confronterend is met dat ze nog niet ‘heel’ is. Het kan heel goed zijn dat wanneer ze wel het hele proces door is en is wie ze wil zijn ze ook makkelijker kan kijken naar wie ze vroeger was. 

Jonagold schreef op 16-02-2025 om 20:13:

Ik kom ook even buurten in dit draadje. Sowieso altijd al met belangstelling meegelezen. Maar nu heeft zoon een relatie met een non-binair persoon. Geboren als meisje. En wat hier al vaker besproken is: ik vind het taalgebruik heel ingewikkeld. 'Hen', en 'zij' mv, we hebben hier al hele spraakverwarringen gehad omdat zoon het had over 'ze wonen daar en daar' en 'ze hebben dat en dat gedaan'. Man en ik dachten een tijdlang dat het om een groep mensen ging, maar dat was dus niet zo. Echt behoorlijk ingewikkeld voor ons als ouders. We doen ons best, maar het is gewoon erg schakelen. We gaan ook regelmatig de fout in. En ik zie dat we zoon daarmee teleurstellen. Voor het eerst dat ik echt een generatiekloof ervaar. Iemand een tip om hier sneller aan te wennen?

¨Hen¨ is nog wel te doen of ¨die¨, maar als iemand ¨ze" en meervoud gaat gebruiken voor een derde persoon wordt het wel erg ingewikkeld.

In het engels was het allemaal simpel om in te voeren maar nu krijgen wij het in onze complexere talen een beetje voor de voeten geworpen. Hopelijk komt hier iets degelijks voor in de volgende taalherziening, zou ik nuttiger vinden dan dat ge-pannenkoek.

Misschien moeten we gewoon af van geslachten in voornaamwoorden, dan is iedereen hetzelfde (veel talen zijn al zo toch?). Wie weet worden vrouwen dan ook eens voor vol aangezien. Maar die kant lijkt de wereld niet op te gaan.

Jonagold schreef op 16-02-2025 om 20:13:

Ik kom ook even buurten in dit draadje. Sowieso altijd al met belangstelling meegelezen. Maar nu heeft zoon een relatie met een non-binair persoon. Geboren als meisje. En wat hier al vaker besproken is: ik vind het taalgebruik heel ingewikkeld. 'Hen', en 'zij' mv, we hebben hier al hele spraakverwarringen gehad omdat zoon het had over 'ze wonen daar en daar' en 'ze hebben dat en dat gedaan'. Man en ik dachten een tijdlang dat het om een groep mensen ging, maar dat was dus niet zo. Echt behoorlijk ingewikkeld voor ons als ouders. We doen ons best, maar het is gewoon erg schakelen. We gaan ook regelmatig de fout in. En ik zie dat we zoon daarmee teleurstellen. Voor het eerst dat ik echt een generatiekloof ervaar. Iemand een tip om hier sneller aan te wennen?

Meer dan veel oefenen kan je niet doen, en je kind laten zien dat je echt je best doet en dat ook uitleggen. 

lientje69 schreef op 16-02-2025 om 12:39:

Ik heb de laatste tijd steeds een terugkerende droom waarin kind ( transvrouw, definitieve operatie moet nog plaatsvinden ) weer man is en zegt nu gay te zijn.
Waarop ik zeg dat dat niet zo simpel is en dat er veel stuk gegaan is door de hormonen maar nee , alles werkt en doet t perfect.
Geen idee waar deze droom vandaan komt .

Heb kond gevraagd of ze twijfels heeft, maar nee . Is heel gelukkig met de situatie zoals deze nu is . ( op het feit na dat de definitieve operatie nog niet heeft plaatsgevonden)

Ik vraag me echt af wat deze droom betekent .

Ik ben bang dat dromen louter opruimacties van je hersenen zijn en als zodanig niks te betekenen hebben. 

Je kunt ze wel aangrijpen om over dingen na te denken. Maar meer ook niet.

lientje69 schreef op 17-02-2025 om 09:32:

[..]

Ik vraag me nu dus echt af of ik hier iets mee moet. Vermoed dat ik het in mijn onderbewustzijn dus blijkbaar niet heb geaccepteerd. Of ik mis mijn " oude " kind erg. Het hebben van een zoon. Denk er idd erg over na maar kom er nog niet uit.

Het kan ook een manier zijn van je brein om het rouwproces hierin te verwerken. Het kan juist fijn zijn om hier met iemand over te praten. 

SuzyQFive schreef op 17-02-2025 om 09:41:

[..]

Het kan ook een manier zijn van je brein om het rouwproces hierin te verwerken. Het kan juist fijn zijn om hier met iemand over te praten.

Misschien 

Maar weet ff niet met wie

Ggz en poh hebben een mega wachtlijst en verder ben ik helaas geheel door mijn uitlaadkleppen heen. Zal het dus toch met mezelf  moeten uitvechten.  Of hier neerplempen.🤪

@ Lientje, ik vind je droom niet zo raar. Je bent denk ik onderbewust bezig met de onomkeerbaarheid van de transitie van je kind. 

Ik heb dat zelfs met minder heftige, maar wel definitieve beslissingen van mijn kinderen. Van het zetten van een eerste tattoo tot het na 4 jaar van studie veranderen. Dan loop ik met allerlei 'wat als' vragen. Ook als zijzelf helemaal achter hun beslissing staan en ik er verder echt blij mee ben dat zij er zelf blij mee zijn, heb ik daarnaast de gedachte dat ik vooral hoop dat ze er ook altijd gelukkig mee zullen blijven. Ik heb die zorgen beduidend meer en langer als ik zo'n onomkeerbaar besluit (nog) niet helemaal begrijp. Dus ja, dat ken ik ook mbt ons trans-kind. Dus ik kan me zomaar voorstellen dat ik ook wel eens zo'n droom heb of heb gehad (maar ik herinner me zelden een droom). 

yette schreef op 17-02-2025 om 11:45:

@ Lientje, ik vind je droom niet zo raar. Je bent denk ik onderbewust bezig met de onomkeerbaarheid van de transitie van je kind.

Ik heb dat zelfs met minder heftige, maar wel definitieve beslissingen van mijn kinderen. Van het zetten van een eerste tattoo tot het na 4 jaar van studie veranderen. Dan loop ik met allerlei 'wat als' vragen. Ook als zijzelf helemaal achter hun beslissing staan en ik er verder echt blij mee ben dat zij er zelf blij mee zijn, heb ik daarnaast de gedachte dat ik vooral hoop dat ze er ook altijd gelukkig mee zullen blijven. Ik heb die zorgen beduidend meer en langer als ik zo'n onomkeerbaar besluit (nog) niet helemaal begrijp. Dus ja, dat ken ik ook mbt ons trans-kind. Dus ik kan me zomaar voorstellen dat ik ook wel eens zo'n droom heb of heb gehad (maar ik herinner me zelden een droom).

Dank je voor je toelichting  en begrip Yette. Je zou nog wel eens gelijk kunnen  hebben. 

Vandaag is onze dochter jarig. Kennis van ons is ook jarig. Dit was ooit een hele goede vriend. Man feliciteert kennis met zijn verjaardag en krijgt terug : ja jullie ok gefeliciteerd met * naam zoon *
Deze persoon weigert dus te accepteren dat wij een kind in transitie hebben. Het moge duidelijk zijn waarom dit geen goede vriend meer is...

Wat ik altijd opvallend vind is dat Trans mensen erg rigide zijn als het om gender aan komt. Als je een transvrouw bent moet je perse vrouwenkleding dragen en je moet perse een bepaald vrouwelijk kapsel hebben anders ben je niet echt trans. Ik dacht altijd dat juist trans mensen meer vloeilijker over gender zouden denken. Dat non-binaire gedachtegoed trekt mij dan meer. Worden minder mensen in hokjes gestopt. 

Wat ik altijd opvallend vind is dat iemand een mening heeft over "transmensen", alsof het één homogene groep mensen is die zich altijd op vergelijkbare wijze gedraagt/presenteert