Ask.fm, mag jullie kind daarop?

Tien

is wel jong, te jong om zo los te laten op het internet. Eerst toch wel een praatje over hoe mensen zich voor kunnen doen en hoe mensen door kunnen vragen om er achter te komen waar je woont, naar school gaat, hoe oud je bent, eens een foto op het internet, voor altijd op het internet. etc. En dan nog een flinke tijd monitoren.
Kortom, nee want te jong nog.

Als je dat wil, kan een kind best een fb account aanmaken. Heel ver hoef je niet te denken....

nou

"Facebook aanmaken zal geen zin hebben, accounts van kinderen jonger dan 13 worden verwijderd"

Niet als je de geboortedatum een beetje aanpast. Ik ken echt heel veel nog geen 13 jarigen op facebook (waaronder mijn 11 jarige zoon, bijvoorbeeld)

Verder kun je foto's er ook gewoon weer afhalen.

je leest niet goed

Natuurlijk kun je een fb account aanmaken, dat doet iedereen door het geboortejaar te veranderen en dat zei ik ook al.

Verder: ja jij moet het ww van je kinderen hebben, straks ook van hun eigen computer en van hun smartphone want ze moeten het allemaal nog leren. Je moet meekijken om ze dat te leren. Facebook is niet anoniem, dat ask wel en ik begrijp niet zo goed waarom je dat wil doordrijven.

Verder staan de foto's op jouw fb en niet zomaar op internet tenzij je vrienden hebt die ze op internet zetten en je kunt de foto's ook weer verwijderen. Ik vind serieus dat je hierin overdrijft of heb je 400 onbekenden als vriend?

Izabella

Izabella, jij stelt hier op het forum ook anoniem een vraag. Ik ken de door jou genoemde website niet, maar wat is het verschil? Waarom vertrouw je Ouders Online blijkbaar wel en andere websites niet?

Ik begrijp nog steeds niet waarom je zo wantrouwig bent naar facebook en zoiets vaags als ask wel zou willen toestaan. Ik zou zeggen; doe maar kind maar ik ben in de buurt en lees mee. Dat jij niet eens het ww van je kind wil hebben vind ik vele malen vreemder.

doel?

Wat is nu eigenlijk het doel van je vraag? Je blijft in feite hetzelfde zeggen als in je beginpost. Blijkbaar heb je een zorg en je hebt zelf al een oplossing bedacht, waar je niet van af wil wijken. Maar waar is de input van hier dan voor nodig?

Izabella

'ik haar niet wil dwingen om er afstand van te doen maar het haar op een andere manier duidelijk te maken.'

Waarom niet? Ze is pas 10!

privacy instelllingen

Verdiep je nou eerst es goed in die media voordat je allerlei dingen erover zegt en denkt. Facebook kun je volledig afschermen. Hoezo zien anderen dan jouw fotoś? dat is gewoon niet waar, zoals door anderen ook werd gezegd. Instagram idem. Je kunt je account op prive zetten en dan moeten mensen aanvragen als ze jou willen volgen. Onze kinderen vinden insta hartstikke leuk en ze worden gevolgd door 10 klasgenootjes en een nichtje ofzoiets. Echt niet de hele wereld en er staan gewoon lieve fotoś op van onze poes geplaatst door onze 10 jarige. Niks aandacht of rare dingen. Zij volgen zelf ook een en ander en dat controleer ik af en toe. Dat is wel belangrijk vind ik dat je daarin meekijkt. Maar dat zijn vloggers als enzo knol enzo. Sja daar vind ik vanalles van maar het is van deze generatie.
Mijn kinderen moeten hun wachtwoorden aan ons geven en zelfs de code van hun telefoon. Ik wil er gewoon bij kunnen. Ik zal hun vertrouwen niet beschamen. Zij weten dat we meekijken op de achtergrond.
Dat ask.fm ken ik niet. Ik vraag me dan af wat een kind van 10 in hemelsnaam zou willen vragen aan een vreemde? wat zijn de onderwerpen dan?
Daarbij begrijp ik dat het in nederland nog niet zo populair is maar jullie zijn engelstalig van origine of? want dan communiceer je dus met anderstaligen. Dat kan nog best een leuke oefening zijn.

Maar misschien was dit sluikreclame voor ask ?

Aan de ene kant doe je net of je je enorme zorgen maakt en of je vanalles uitzoekt, maar aan de andere kant doe je helemaal niets.

Het klopt niet voor mij.

Informatie

Limi, nou, niet niets. Ze informeert. Dat is de eerste stap toch?

Mijn kinderen zijn van dezelfde leeftijd en kwamen ook thuis met de vraag of ze op Facebook mochten. Nou nee, nog niet. Als je wat ouder bent. Daar vinden wij ze nog niet klaar voor. Ondertussen wel eens gesprekjes en discussies gehad over overeenkomsten en verschil tussen de echte wereld en de digitale wereld. Je kind zomaar loslaten op internet, dat is gewoon niet verstandig. En dan is er nog een verschil tussen kijken (websites of youtube voor kinderen) en interactie (chat).

Steek je licht eens op bij sites als https://veiliginternetten.nl/themes/kinderen-online/ voor je ze laat chatten. Je moet wachtwoorden bijhouden (en kennen) en hun bewegingen in de gaten houden (bijvoorbeeld door je kind in de woonkamer te laten internetten en af en toe meekijken). En op de hoogte zijn van de gevaren van internet en hoe je je daarin beweegt. Dat hoort ook bij de opvoeding.

Achterliggende reden

Kinderen staan nog volledig open naar de wereld en zijn dus niet klaar om de minderen kanten daarvan tegen te komen. Ik vind zelf dat 13 ook nog te jong is, gezien de verhalen over pesten en grooming die de ronde doen icm de puberteit. Maar goed, vanaf die leeftijd mag het dus wel en moet je -ook- monitoren.

Je zegt dat je dochter open is en dat wil je zo houden. Dan moet je haar niet zomaar op internet laten. Als er iemand op zit met minder goede bedoelingen, is ze naïef en trapt ze er in en jij controleert dus niet. Bovendien kan je dat ook niet, zonder de wachtwoorden te kennen en geef je alle macht uit handen: jij moet haar vragen om het wachtwoord.

Wat nu als ze op een leeftijd komt dat ze die niet meer zomaar wil geven? Of wat als ze blote foto's heeft gestuurd terwijl ze wel weet wat jij daarvan vindt en daarom het wachtwoord niet wil geven? Op dat moment moet je constateren dat van jullie twee, jij ondertussen diegene bent geworden die van niets weet van het internet en van haar bewegingen daarop. Dat gebeurt ongemerkt (voor jou). Ouders hebben moeite om die achterstand in te halen en natuurlijk overwicht op hun kind te blijven houden.

Ook bij een alternatief als kinderinstagram moet je controleren want bepaalde types zitten natuurlijk vooral daar waar veel kinderen zitten en pikken die waarvan de ouders niet zo opletten, er al snel uit. Die sites zelf controleren vaak niet (er is vaak wel een meldfunctie waarna ze mogelijk actie ondernemen). Heel veel ontgaat een instagram ook (en wordt pas achteraf geconstateerd) terwijl jij als ouder beter weet en beter kan controleren of het vriendje op ballet ook wel echt op instagram zit, onder die accountnaam.

Kort gezegd

ik vind dat jij niet verstandig om gaat met de digitale opvoeding van je kind maar ga lekker verder die weg op.

Als je er nog eens over na wil denken: http://mijnkindonline.nl/

Dat doet jouw kind toch precies zo (Pietje, Jantje en Klaasje) en wat heb jij een vertrouwen in je opvoeding als je praat over het verwijderen van berichtjes. Mijn kinderen doen zoiets niet, die weten drommels goed hoe vervelend het is om gepest te worden. Ik heb altijd hun ww gehad en ik keek mee om ze te beschermen tegen anderen! Op facebook kom je geen onbekende volwassenen tegen.

jammer

Een discussie hierover moet toch ook mogelijk zijn als er verschillende opvoedidealen op de achtergrond spelen?
Jammer dat een gesprek gelijk een beetje verzuurt. We zijn als ouders niet allemaal hetzelfde. Maar we willen wel allemaal veilig internetgebruik van onze kinderen, toch?

Er is niet maar één manier om dat doel te bereiken.
Idealiter pas je manieren ook aan aan je kind en tsja, kinderen verschillen.

Zelf ben ik niet zo heel bang voor de grote boze internetwereld. Maar dat komt vast ook omdat ik erg voorzichtige kinderen heb.
Ik zie het zelf als iets volkomen onontkoombaar. Het IS het sociale gedrag van tegenwoordig. Het bestond nog niet toen wij jong waren. Anders hadden wij het ook gebruikt, zo simpel is het.

De vraag is niet of, maar wanneer, en hoe.

Hier heb ik ook de insteek vooral op vertrouwen in te steken. Dat werkt bij mijn kinderen gewoon het beste. Denk ik. Hoop ik. Weten zal ik het misschien ooit. Maar waarschijnlijk niet, want als het misgaat weet ik nog niet hoe het zou zijn gelopen als ik het anders had gedaan. Idem natuurlijk voor als het goed gaat.

Ik probeer vooral mijn 12-jarige dicht bij me te houden. Het contact goed te houden, ook al pubert ze een eind weg momenteel.
Ze hecht enorm aan haar autonomie. Neem ik haar die af, dan loop ik een grotere kans op stiekem gedrag bij haar. Gewoon omdat ze die autonomie wil, krijgt ze die niet, dan zal ze die gaan zoeken.

Natuurlijk ben ik ook bezorgd.
Maar dat ben ik ook als ik in de stad achter haar loop, en er een dusdanige afstand even tussen ons is dat het lijkt of ze alleen loopt, ze loopt snel!) en ik zie 'akelige mannen' naar haar kijken. Dan gaat er in een flits door me heen 'kom maar op hoor, durf maar eens!' en meteen er achteraan ' shit, ik ben er niet altijd meer bij!!...'

En wat betreft pesten..ach. Ja, kan me er heel wat bij voorstellen. Maar in die harde jonge meisjes wereld kan één opgetrokken wenkbrauw óók heel veel schade toebrengen. Het gaat vaak zo enorm subtiel en stiekem.

Liever probeer ik in te steken op weerbaarheid, zelfvertrouwen, zorg voor elkaar.
Volgens mij kun je niet echt veel meer dan dat.

Toch... wel doen!

Ik snap wat je zegt maar ik denk wel dat wij als ouders meer kunnen dan dat. Als jij vindt dat je niet meer kan dan dat, dan lees ik daarin dat je zelf ook niet goed weet hoe je dat moet doen. Dat er geen internet was toen we opgroeiden, maakt dat onszelf eea moeten aanleren om het door te kunnen geven. Handvatten daarvoor zijn op het internet te vinden (denk aan omgaan en jezelf beschermen tegen cyberpesten, kinderporno, loverboys).

Ik krijg het idee dat we moeten kiezen voor vertrouwen in ons kind of iets anders. Dat klinkt zo leuk, vertrouwen in je kind maar daarmee help je je kind niet veilig internetten. Er zitten mensen op met heel andere intenties, die zich anders voor kunnen doen en dat ook doen, als dat nodig is. Er staan ook foto's, filmpjes en teksten op met heel andere intenties. Verscholen achter anonimiteit. Daar heb je geen greep op maar je hebt wel de gereedschappen die je je kind meegeeft, in de hand. Dat gaat in etappes, net als leren fietsen. Als je je kind niets over de valkuilen van het internet leert, zal het denken dat het allemaal we goed is. Voor je het weet gaat je kind zoeken op 'lieve poesjes' op google. Of stel dat er een iemand een praatje wil maken via de chat, waarin ze na een paar keer chatten, vertelt hoe haar school heet of dat het een RK/Dalton/... school is in een wijk van haar stad/dorp. Stel je voor dat zo'n persoon daar opeens staat. Je weet dus niet dat er iemand zal staan, wie die persoon is (jongen, meisje, man, vrouw) en welke intenties die persoon heeft. Heeft zij misschien zin in een ijsje? Nouja, ze kent die persoon eigenlijk al wel van het chatten en dat was altijd heel gezellig. Spannend zoiets, natuurlijk. Richting puberteit, vertellen kinderen hun ouders niet meer alles. Misschien hoor je pas achteraf dat ze iemand heeft ontmoet.

Je kan niet alles vantevoren bedenken, daarom moet je er een oog op houden en wachtwoorden beheren. Beter dat zij jou vraagt in te loggen dan dat jij haar het wachtwoord moet vragen. Beter dat jij automatisch een kopie krijgt van elke mail die zij ontvangt en stuurt, dan dat jij die moet achterhalen. Beter dat jij vertelt dat bepaalde woorden een dubbele betekenis kunnen hebben dan dat ze er zelf achterkomt. Beter regels afspreken dan achteraf regels bedenken.

Kinderen op social media liever niet

Ik ben hier gekomen via zoekresultaat "ask fm toezicht" op Google.
Nog voor de zomervakantie kwam ik erachter, door op mijn naam te googelen, dat er op een Ask.fm website rare teksten over mij als persoon staan. Ik zat toen in een periode waarin ik bezig was met een baantje te vinden voor in de vakantie. Met zulke rare zoekresultaten op het internet vind je natuurlijk geen baantje. Ik twijfelde geen moment en heb direct actie ondernomen en begin juli aangifte gedaan bij de politie en een klacht ingediend bij de Officier van Justitie.
Behalve dat er rare teksten op Ask.fm over mij hebben gestaan, stonden op dezelfde pagina waar ik de teksten aantrof ook vele racistische leuzen. (Leuzen die passen bij aanhangers van de Islamitische Staat)
Nadat ik de aangifte had gedaan en de politie in bezit was van kopieën van de smadelijke uitspraken op Ask.fm, heb ik de schandalige berichten een voor een allemaal gemeld via de reportknop bij elk bericht. Ask.fm had al heel snel de pagina offline gehaald, er staat nu dat het account verwijderd is wegens het herhaaldelijk schenden van de gebruikersvoorwaarden.
Ik voelde mij serieus genomen door de politie, maar heb ruim een week geleden een brief gehad van de politie over dat mijn aangifte is geseponeerd. Ik heb hier een informatienummer van de politie over gebeld, en het blijkt dat vanwege het enkele feit dat de pagina van Ask.fm offline is de politie heeft besloten de zaak te laten rusten en er nooit onderzoek naar is gedaan? Dit terwijl toen ik de politie belde voor het maken van een afspraak, de medewerker die ik aan de lijn had duidelijk heel graag wilde dat ik aangifte kwam doen en ook de agent waar ik de aangifte bij heb gedaan op het bureau zoveel mogelijk informatie wilde hebben?
Ik vind het schandalig wat er is gebeurd en ik heb nog de mogelijkheid om een verzoek in te dienen tot heropening van de zaak, wat ik zeker ga doen. (Ook al is de politie nu moeilijk bereikbaar vanwege de kerstvakantie)
Ik heb zelf ook een aantal artikelen gevonden met klachten over Ask.fm en ik vind het zeer kwalijk dat deze site nog bestaat. De artikelen zijn allen van 2013? De pagina waar ik aangifte tegen heb gedaan, bevat een voornaam in de gebruikersnaam en een aantal uitspraken die aan één persoon dat ik ken te koppelen zijn. Daarnaast zijn alle berichten in 2015 geplaatst over een langere periode van enkele maanden. Ik weet zelf niet hoe dit persoon ineens op het idee kwam om zich te registeren op Ask.fm, en al helemaal niet waarom die berichten over mij zijn geplaatst terwijl we elkaar al twee jaar niet gezien hebben. (en volgens mij heb ik zelfs nog nooit een gesprek met diegene gehad)
Van de persoon waar de berichten aan te koppelen zijn, kan ik vertellen dat ik eerder al problemen met diegene heb gehad. Ik was in een bepaalde tijd al lang niet meer actief op Twitter, maar diegene was toen al bezig met zeer grove berichten over mij te plaatsen en werd op Twitter gevolgd door haar eigen moeder die alles las en erop reageerde? (Maar niet corrigeerde) Degene over wie ik het nu heb is nu in 2015 net 20 geworden en was ten tijde van het gebeuren op Twitter 15 of 16. Behalve over mij staan er over nog 6 andere jongeren, allemaal hier uit de omgeving, schandelige berichten op hetzelfde Twitteraccount.
Toentertijd had ik geen aangifte gedaan, maar het Twittergebeuren is wel vermeld in mijn aangifte tegen de pagina op Ask.fm.
Ik zelf kende Ask.fm helemaal niet, totdat ik een keer zoekresultaten van Google aantrof met mijn naam die leiden naar Ask.fm. Van wat ik begrijp van de mediaberichten is dit geen site waar volwassenen op zitten, maar zijn het tieners van 13 tot 16 jaar. Ik vind het zelf geen verantwoorde website voor kinderen. Kinderen zijn al zo impulsief in het plaatsen van berichten op internet, het is dan al helemaal gevaarlijk als alle berichten op Google komen te staan en er anoniem vragen gesteld kunnen worden.
(Wist je trouwens dat je je op Ask.fm kan registreren zonder het mailadres te bevestigen? De functie om anoniem berichten te ontvangen kan je dan wel uitzetten, maar menig kind kan bedenken dat een nieuw account maken onder een andere naam de oplossing is om anoniem verder te kunnen gaan met pesten. Ik heb zelf toen ik de aangifte deed bij de politie dit doorgenomen met mijn mobiele telefoon bij de hand, en was later al helemaal verbaasd dat als je eenmaal een profiel hebt op Ask.fm je die alleen kan verwijderen door het account te deactiveren. Dan is die niet eens weg en alleen onzichtbaar want als je perongeluk weer inlogt is alles terug.)

Ik geloof er trouwens helemaal niets van dat ouders hun kinderen zo goed in de gaten houden op internet.
In groep 6 werd ik gepest omdat ik als enigste in de klas nog geen msn had. Onder andere daarom ging ik naar een andere school en deed ik daar groep 6 overnieuw. Op die vorige school stond wel een keer in een nieuwsbrief dat ouders beter moeten gaan letten op het gedrag van hun kind op het internet omdat er meermaals klachten van ouders zijn gekomen over kinderen die elkaar na schooltijd pesten via msn. Het was toen 2003 of 2004 en op de school waar ik zat moest je wegens ruimtegebrek voor groep 7 en 8 naar een ander gebouw toe. Dat gebouw had een eigen nieuwsbrief. De mededeling van mijn school over kinderen in de gaten houden was dus gericht tot ouders van kinderen van maximaal 11 jaar. Maar ik weet dat zelfs in groep 4 en 5 veel kinderen al op msn zaten en misschien waren daar wel ruzies waar de school bij betrokken werd, dat weet ik niet. Mijn ouders vroegen aan mij wat msn is, toen ze de nieuwsbrief lazen. Daar kon ik eigenlijk geen antwoord op geven, want msn kende ik niet. Een keer, ik weet niet of het voor of na het verschijnen van de nieuwsbrief was, kwam een vriendinnetje langs om msn voor mij te installeren en me daar aan te melden met toestemming van mijn ouders, maar op de een of andere manier wilde dat aanmelden niet lukken. Die vriendin belde later mijn ouders ook weleens op om te vragen of ik online kan komen op msn omdat ze zich verveelt (ik kon niet eens op msn gaan, want ik had daar geen account) mijn ouders zeiden toen dat ik geen msn mag hebben want dat willen zij niet. Ik ben ze daar nog steeds tot op de dag van vandaag dankbaar voor. Ik wilde toentertijd eigenlijk ook geen msn aanvragen, ik ben vast wel eens nieuwschierig geweest naar hoe het eruit zag, maar de layout van msn vond ik zelf ook te volwassen (ik heb het weleens gezien bij dat vriendinnetje thuis) en ik denk dat in combinatie met het versturen van berichten ik het niet eens interessant vond en daarom geen msn wilde? Dit was pas nadat die vriendin een keer msn bij mij thuis probeerde te installeren. Als ik die vriendin die wilde dat ik nu op msn zou komen zelf aan de telefoon sprak, zei ik 'nee want dat kan niet' ook al werd er doorgezeurd, maar dat hield ik gewoon vol totdat ze boos ophing, en ongeveer twee jaar later is de vriendschap afgelopen zonder ooit samen op msn te hebben gechat. We hebben daarna ook nooit meer contact gehad, het is verwaterd toen ze van de basisschool af ging en ik op de nieuwe school net in groep 8 zat.
Op die nieuwe school had ik een vriendinnengroepje (eigenlijk een groepje meisjes waar ik mee om ging, het waren helemaal geen leuke meiden) die meermaals op de gang moest gaan praten over hun gedrag op msn. Er was een ruzie gaande waar ik niks van mee had gekregen, het ging allemaal buiten school om. Ik had toen nog steeds geen msn, ik zat toen misschien maar een keer per maand achter de computer en deed er spelletjes op. De meisjes waren allemaal 9 of 10 jaar oud toen. Ik weet nog steeds niet waar de ruzies over gingen, dat weet denk ik bijna niemand behalve die meisjes en de lerares, maar ik weet wel dat een keer een meisje huilend terug de klas in kwam en het leek alsof zij zelf iemand op msn heeft gepest en daar mee geconfronteerd werd.
In groep 8 kreeg de school allemaal computers op de gangen. Eigenlijk waren die alleen bedoeld voor schoolwerk. Maar ieder kind wist dat er toch niet goed gecontroleerd werd. Ik heb daardoor een keer tijdens schooltijd me geregistreerd voor een profielensite omdat ik zag dat een "populair" meisje uit mijn klas erop zat en andere kinderen zich ook aan gingen melden, mijn ouders weten daar nog steeds niks van en ik kan goed begrijpen dat ouders niet willen dat hun kinderen daarop zitten. De profielensite is gelukkig al jaren offline. (Geen Hyves, maar meer een soort Partypeeps2000 website voor jongeren uit dezelfde stad)
Ik heb nog een jonger broertje, die is in groep 7 of 8 op Hyves gegaan. Volgens mij heeft hij het nooit interessant gevonden en maakte hij een account aan omdat iemand vertelde over dat iedereen op die site zou zitten. Hij heeft wel een keer op school geklaagd over een groepshyves in groep 8 met een stembus van wie de stomste jongens van de klas zijn. Daar had de school wel goed op gereageerd door de beheerder op het smartboard, zodat iedereen het kan zien, de jongen die achter de stembus zat uit de groep te halen. Op een dag was mijn broertjes Hyves gehackt en hij zegt zelf dat hij op andere social media nooit actief is geweest. Ik kan hem niet eens vinden op Facebook en heb hem daar ook nooit kunnen vinden. Mijn broertje is verder ook nooit betrokken geweest bij gerotzooi onder kinderen/tieners op internet.
Veel later op de middelbare school had ik dat eerder genoemde rare incident op Twitter van dat een moeder haar dochter volgt en zelfs met haar communiceert maar die dochter niet corrigeert. Wat heb je dan aan toezicht? Nu jaren later is die pagina met alle berichten nog steeds online, met het verschil dat de berichten van Twitter niet vindbaar zijn via Google als ik op mijn naam Google. Twitter zelf wil die berichten niet verwijderen, ondanks dat ik meerdere malen de pagina heb gereport en contact heb opgenomen met de helpdesk. Het voelt zo machteloos, die moeder zou gewoon haar dochter moeten dwingen om de berichten weg te halen en direct in te grijpen toen ze zag wat er gepost werd. (Die moeder ging zelfs op een gegeven moment meedoen en plaatste beledigingen die naar mij verwijzen, haar pagina is wel, vermoedelijk door haarzelf, verwijderd)
Maar ik heb nog zoveel andere rotzooi meegemaakt. Ik ga niet alles noemen, maar een ervaring wil ik niet onthouden. In 2007 ging ik naar de brugklas en werd Hyves net populair. Ik had toen net een eigen computer en had een account daar gemaakt, waarschijnlijk vlak voor de zomervakantie. Veel deed ik er niet mee, ik vond het meer eventjes interessant om ernaar te kijken omdat er een keer in een journaal voor kinderen dat we op school keken werd gepraat over dat Hyves steeds populairder wordt. In het najaar van 2007, ik denk in oktober en november, werd ik daar wel echt actief, omdat andere kinderen uit de klas daar ook op zaten. Een meisje uit mijn klas registreerde zich daar ook, en heeft naar heel mijn vriendenlijst (en zelfs willekeurige mensen waarvan ze zag dat die bij mij op de basisschool zaten) berichten gestuurd als "Heey ik zie dat jij Chandani kent, waar ken jij haar van?" en begon zo met allemaal mensen die zij zelf niet kent kwadelijk over mij te roddelen via openbare krabbels. (term voor berichten op Hyves) Dat kind zelf was 12, meeste berichten waren 's avonds en dus buiten schooltijd en toentertijd had je nog geen mobieltjes met internet maar zat iedereen nog de hele dag achter de computer. Ik ben nog steeds echt boos hierom, de school wist er ook van maar deed niks! Ik wou dat ik gewoon nooit op al die onzin als Hyves zat, tuurlijk zou die rotmeid dan nog steeds mensen hebben benaderd van de basisschool, maar ik heb ook zo vaak racistische leuzen gekregen van andere kinderen en al mijn activiteiten werden in de gaten gehouden (zoals: een keer heeft iemand alle krabbels over het Junior Songfestival die ik naar een ander meisje had verzonden gekopieerd en in een krabbel geplaatst op mijn eigen Hyves, gewoon om mij te pesten), ik ben daar nog steeds boos om! En ook dat geroddel in de krabbels op Hyves (echt bijna alle kinderen op de middelbare school roddelden over andere kinderen, en iedereen kan dat lezen, niemand zei er wat van, docenten besteeden geen aandacht eraan en ouders hebben niks door gehad) is zo irritant! In 3vwo besloot ik dat het genoeg is en heb ik in een van de eerste maanden van het schooljaar mijn hyves verwijderd. Een dappere zet, ik kreeg veel vragen over waarom ik dat heb gedaan en heb me weten te weerhouden van de verleiding om me toch weer te registreren op Hyves. Alleen via msn had ik toen contact met andere jongeren. Ik heb daarna nog kort (misschien twee maanden) op Twitter gezeten maar ben daar al snel weer van af gegaan omdat ik me niet veilig voelde, het was allemaal te openbaar voor me.

Ik snap niet zo goed dat ouders hier hun te jonge kinderen op Facebook toelaten. Samen met Whatsapp en e-mail is dat de enige social media die ik heb, en Facebook is wel momenteel echt een van de ergste social media die er is. Verplicht je achternaam invullen, al die berichten zoals "like dit als je voor vrede in Palestina bent" met een vreselijk (niet voor kinderen geschikt) plaatje erbij, mensen die zonder na te denken informatie plaatsen onder een foto waarbij je denkt "jongens, zulke dingen bespreek je privé" etcetera. (Met de opmerking erbij dat ik zelf op 12-jarige leeftijd had achterhaald hoe ik buiten het zicht van mijn ouders op een bepaalde profielensite kon zitten. Als er eerder computers kwamen op school kwam ik er misschien zelfs eerder achter, mijn ouders konden niet voorkomen en niet weten dat ik zelf buiten hun zicht op een bepaalde website me had geregistreerd.)
Het ergste van Facebook vind ik nog wel dat er veel ouders zijn die elk detail uit hun leven van hun kind (dat zich niet eens kan verweren) op Facebook plaatsen. Ik hoef geen foto's te zien van kinderen die op een potje zitten en een cadeautje krijgen omdat ze net zindelijk zijn geworden, en details als dat iemands kind ziek is etc. hoeven ook echt niet op internet geplaatst te worden, bespreek dat gewoon lekker privé met vrienden en familie. ikzelf zou het als kind ook niet leuk vinden als mijn ouders van alles over mij op internet zouden zetten en ik op een gegeven moment oud genoeg ben om te realiseren wat "op Facebook plaatsen" inhoudt en dat allemaal mensen die ik zelf misschien niet eens ken ook oude informatie en foto's die nog online staan kunnen zien.
De enige reden waarom ik Facebook heb, is omdat mijn baas van mijn werk alle informatie over roosters e.d. in een geheime Facebookgroep plaatst en niet het rooster in de kantine wil ophangen of naar iedereen via de mail wilt sturen...
Instagram is trouwens ook een mooie, als je daar zoekt naar bepaalde populaire hashtags zie je gegarandeerd per zoekopdracht wel meerdere pornografische afbeeldingen.

Als die kinderen zo graag met elkaar willen chatten kan dat ook via Whatsapp. (Toen ik in groep 7 of 8 zat was er een meisje dat geen msn had en net naar een andere school was gegaan maar nog veel vriendinnen op de vorige school had, zij stuurde dus naar iedereen e-mails, dat kan ook maar dat is nu zeker heel ouderwets)
Op de eerste basisschool waar ik zat begonnen kinderen al op de leeftijd van 7 jaar (of zelfs jonger misschien?) met social media. (Hierbij moet ik wel opmerken dat het een basisschool was in een slechte buurt. Ik werd ook gepest omdat ik als enige meisje geen hakkenschoenen had en kreeg zelfs regelmatig opmerkingen van het enige vriendinnetje dat ik had "dat ik echt hakkenschoenen moet gaan kopen." Ik vind het nog steeds lastig om me voor te stellen dat verstandige ouders hun kinderen van 10 jaar en jonger op hakkenschoenen naar school sturen in plaats van op bijvoorbeeld comfortabele gympen, kinderen horen lekker te kunnen rennen op het schoolplein en gemakkelijk zelf met gym hun schoenen te kunnen verwisselen? Veel kinderen van die school horen nu tot een groepering die menig Nederlander "laagopgeleid", "tokkie" of "pvv'er" zou noemen.)

Gelukkig merk ik nu op de universiteit in een andere stad dat mensen hier heel anders met sociaal media omgaan dan kinderen. Hier zijn genoeg mensen die geen Facebook hebben en daar niet op willen en enkel actief zijn op Whatsapp, en de mensen die wel actief zijn op Facebook plaatsen er misschien een of twee foto's op maar zijn niet zoals kinderen/tieners heel de dag bezig met foto's en berichten plaatsen voor aandacht en openbaar over elkaar aan het roddelen. (Want dat is waarom kinderen erop willen, niet persé omdat ze contact met elkaar willen maar voor de aandacht en om informatie over elkaar op te kunnen pikken)

Ik weet dat het gerotzooi wat ik heb meegemaakt (en al het gerotzooi op de basisschool waar ik niet eens bij betrokken was) niet uniek is. Ik snap niet waarom het lijkt alsof er niet wordt geleerd van het verleden. Al toen ik op de basisschool zat moet internetpesten bekend zijn geweest? Internet bestaat langer dan sinds Hyves net populair werd en ik in 2007 het ontdekte door een journaal voor kinderen dat we op vrijdagmiddag op school bekeken.
En waarom moeten al die kinderen al op jonge leeftijd op social media? Wat is er mis met ouderwets bij elkaar thuis spelen en afspraken maken via de telefoon? Het is bekend dat tieners, maar zeker jonge kinderen, er niet goed mee om kunnen gaan.
(Tegelijk vind ik dat niet alle schuld naar de ouders geschoven kan worden. Scholen zouden beter toezicht moeten houden op het mediagebruik op de computers want al op de basisschool in 2007 was dat een probleem. Nu de meeste kinderen telefoons hebben met wifi is het natuurlijk helemaal drama en je kan ook bij vriendjes en vriendinnetjes thuis op sites gaan zitten waar je thuis niet op mag.)

Mijn excuses voor het lange verhaal, ik ben gewoon heel boos over wat mij is overkomen en wat ik heb meegemaakt, en ik ben ook boos over het bericht van de politie van dat ze een waarschijnlijk vrij eenvoudige zaak over een account op Ask.fm met verboden inhoud niet willen behandelen.
Ik hoop dat er ouders zijn die mijn verhaal helemaal hebben willen doorlezen en er misschien iets mee kunnen.

Gepest op Ask

Ik zit in een vierde klas havo in Rotterdam op school en wij kregen vandaag tijdens het mentoruur een les over digitaal pesten omdat voor de vakantie onder andere ik heb geklaagd over pesterijen op Ask. Wij hebben veel erover gepraat en het blijkt dat de meeste klasgenoten al 2 of 3 jaar veel op Ask zitten. Degene die de les kwam geven zei dat de laatste jaren zij met name in onderbouwklassen vaak op scholen langskomt na gebeurtenissen op ask en vroeger was dat vooral Hyves en twitter. Ik zat op ask sinds ongeveer een jaar geleden, overal op Instagram verschenen ineens plaatjes met ask namen en dat mensen willen dat je ze gaat onderspammen en toen maakte ik ook een account aan om met andere mensen te praten.
Ik had zelf met een paar vriendinnen geklaagd een paar weken geleden over dat we vieze vragen en zinnen krijgen op ask en we uitgescholden worden steeds met verwijzingen naar dingen die dezelfde dag op school zijn gezegd. Blokkeren van anonieme ask gebruikers helpt niet want ze maken steeds een nieuw account aan. Ik heb anonieme vragen uitgezet maar niet-anonieme vragen worden ook gesteld onder rare nepnamen. De school kon ook niet achterhalen wie de rare vragen en zinnen instuurde dus kregen we vandaag les over internetpesten. Zelf heb ik mijn account al verwijderd want ik werd dood ziek van het pesten.
We kregen ook meerdere fora te zien van de docent die langskwam waar ouders met de handen in het haar zitten omdat hun kind op internet pest of gepest wordt en niemand weet wat ertegen te doen. Dit forum waar ik nu op reageer kregen wij te zien waarna we gingen praten over wanneer wij op internet gingen wat we op internet doen en vooral over ask. Ook gingen we praten over of onze ouders weten van wat wij op internet doen en de meeste klasgenoten hebben hun ouders wel als vriend op Facebook maar ask weten de ouders niets van.
Wat iedereen eigenlijk het meest verbaasde is een artikel van K3 deelneemster Jindra die vertelt over dat ze op internet door kinderen van 11 en 12 met de dood wordt bedreigd. Ook kregen we te zien dat bij Youtubefilms van vloggers als Enzo Knol jonge kinderen ruzie met elkaar maken en de blogger beledigen en bedreigen.
Ik zat zelf vroeger met mijn zus tijdens het oppassen bij een kennis op de computer op sites te kijken waar we niet mochten komen zoals sekswoordenboek en hyves en we wisten daarna de browsergeschiedenis van het afgelopen uur maar dit internetpesten wat kinderen doen naar Jindra hebben wij nooit gedaan en vinden wij echt heel erg om te zien. Ik zat wel vroeger dan stiekem tijdens het oppassen op Hyves maar verder was ik op de basisschool niet zo bezig met internet als kinderen nu. Het bleek ook wel dat de meeste mensen in de klas het niet leuk vinden als jongere kinderen op internet gaan maar dat is meer omdat mensen in de klas willen dat internet een community is voor hun leeftijd en niet voor jongere kinderen.

Mijn kinderen mogen er niet op

Tot ik vanmiddag een mail las van de mentor van mijn zoon kende ik Ask.fm niet.
De mentor mailt ons in het weekend omdat leerlingen van de school van mijn zoon in mails naar zijn mentor hebben geklaagd over wat mijn zoon op internet plaatst.
De mentor mailde mij een link naar het account van mijn zoon. Tot mijn verbazing zag ik veel gebruik van kanker en een aantal doodsbedreigingen.
Ik heb mijn zoon hier hard voor op zijn donder gegeven en zijn mobiel in beslag genomen. Dat hij op Facebook en instagram zit wist ik wel, maar ik kwam tot mijn verbazing toen ik zijn mobiel bekeek erachter dat hij een tweede instagram account heeft met 4000 volgers. Ik heb zelf ook instagram om de kinderen in de gaten te houden, maar als ik mijn adressenboek bekijk zie ik een ander account aan het mailadres van mijn zoon gekoppeld staan dan het account met 4000 volgers.
Op ask.fm waren er 1200 berichten geplaatst.

Ik heb mijn zoon om opheldering gevraagd en hij vertelde dat hij ruzie had met mensen op instagram die hem toen ook op ask.fm lastig zijn gaan vallen. De ruzie zou begonnen zijn met een groep leerlingen op school die vrienden van buiten school erbij hebben betrokken waardoor de ruzie op instagram en ask.fm verder is gegaan.
Gezien de grote hoeveelheid volgers op instagram vrees ik dat mijn zoon ruzie aan het voeren was over internet met mensen die niet eens in de buurt wonen maar ergens anders in Nederland.

Allereerst baal ik ervan hoe mijn zoon zich gedraagt op het internet. Echter baal ik er ook van dat op ask.fm de afzenders niet te traceren zijn van vulgaire vragen. Er staan vragen tussen over seks en vragen waarin haat wordt geuit naar joden. Ik had graag willen weten of leerlingen die klagen over het gedrag van mijn zoon ook dezelfde leerlingen zijn die het gedrag uitlokken door mijn zoon diverse vragen te sturen maar dat kan dus niet!
Ik heb mijn zoon verteld dat toen hij werd lastiggevallen dat gewoon tegen mij had moeten zeggen en niet zelf had moeten gaan pesten want nu kunnen we niks meer. We kunnen niet naar de politie en de school kan ook niks doen als de afzenders van ask.fm onbekend zijn.
Ik heb mijn zoon ook verteld dat hij de accounts moet verwijderen omdat we anders de politie hier op de stoep krijgen als hij zo door gaat.

Ik heb mijn zoon zowel het instagram account met 4000 volgers als het ask.fm account laten verwijderen. Op zijn telefoon staan bij Whatsapp geen gesprekken die wijzen op dat hij ook daar contact heeft met mensen die hij alleen van internet kent, maar ik vrees toch dat hij binnenkort weer deze personen gaat opzoeken omdat hij kennelijk ruzie heeft met mensen die hij nog nooit gezien heeft. Ook zijn contactenlijst op de telefoon bevat alleen namen die ik zelf ook ken.
Ik verbied hem om langer op ask.fm te zitten en om te instagrammen met mensen die hij niet kent. Ik baal er ook van dat mijn zoon foto's van zichzelf op internet heeft gezet wat helaas nagenoeg elke jongere doet, ik plaats nooit foto's op internet van mezelf, dat lijkt me ook helemaal niet nodig. Als mensen willen weten hoe het met mij of de kinderen gaat komen ze maar langs, ik vind het maar overdreven hoe heel Nederland bezig is met social media.
Van wat ik begrijp van mijn zoon komt het vaker voor dat jongeren veel volgers hebben op instagram en de website ook gebruikt wordt om contact te leggen met onbekenden. Van mij mag het niet en daar bestaat geen discussie over.

Van Facebook is hier op de computer het wachtwoord opgeslagen waardoor ik zonder het wachtwoord in te tikken op zijn account kan inloggen, dat mijn zoon ook op Facebook meerdere accounts heeft kan ik niet uitsluiten
Ik kijk wel regelmatig bij zijn privéberichten en naar de pagina's die hij leuk vindt maar volledige controle is onmogelijk gezien ik niet kan zien wat mijn zoon in het verleden voor berichten heeft geliked en geplaatst.
Denken dat je door het wachtwoord van je kind te kennen alles kan monitoren is erg naïef.
Mijn zoon is 16 en dan gaat het ook tegen de privacy in om elke dag zijn telefoon te controleren. Daarnaast kwam ik er vandaag pas achter dat je met instagram makkelijk in en uit kan loggen en op die manier het bestaan van een tweede account kan verzwijgen voor je ouders.

Overigens lijkt het me geen goede manier van opvoeden om een kind van 10 een Facebookaccount te laten maken met een valse geboortedatum.

Ik heb volgende week een gesprek op school met de mentor over het gedrag van mijn zoon op internet maar ik vind dat de school ook wel wat had mogen doen in jongeren leren omgaan met internet. Dat jongeren (volgens mijn zoon op school) massaal hun accounts open zetten, voor/achternamen openbaar op instagram zetten, als profielfoto een foto gebruiken waar hun gezicht op te zien is voor iedereen en contact hebben met onbekenden om zo veel volgers te verzamelen vind ik belachelijk.

Imane

Ik heb geen ervaring met Ask.fm, maar pet af voor jou.
Wel zou ik mijn achternaam snel laten verwijderen dokr forumbeheer, jij en daarmee je zoon worden nu erg herkenbaar.