zoon (12) geschrokken onthoofdingsvideo

ik zou

het niet zo groot maken als je nu aan het doen bent. Hij heeft vast al vaker en zal ook nog vaker dingen zien en meemaken die hij eng vindt of waar hij verdrietig van wordt, maar als vervolgens zijn moeder in een soort paniek raakt is dat voor hem nog heel veel erger (jij bent immers zijn houvast). Maar je hoeft niet te ontkennen dat het vreselijk is. Ik zou in principe wachten op vragen of opmerkingen van zijn kant en daar eerlijk op antwoorden. Ook hoe jij je daarover voelt. Bijvoorbeeld: ik weet dat dit gebeurt en ik vind het verschrikkelijk. Gelukkig woon ik hier en kan ik beslissen dat ik niet kijk naar dit soort filmpjes. Ik kan het niet aanzien. Of je kunt hem meer uitleggen over het conflict wat gaande is (hij kijkt ook naar het journaal neem ik aan). Als jij denkt dat hij er niet meer over durft te beginnen of je kunt het zelf niet loslaten, dan zou je erover kunnen beginnen. Je kunt hem vragen wat hij heeft gezien, of hij het ook aan jou wil laten zien, of je kunt hem vragen of hij er nog aan moet denken. Of je kunt vertellen dat jij ook wel eens iets ziet op internet of op het journaal wat eigenlijk niet om aan te zien is. Ik zou niet per se concluderen dat in bed starten naar het plafond zorgelijk is. Ga je elke dag kijken hoe hij er 's avonds bij ligt? Misschien doet hij dit wel om in slaap te komen? Onze jongste is snel bezorgd, bijvoorbeeld over de kans op aanslagen in de stad waar wij wonen. Soms begin ik daar zelf over. Niet over zijn angst maar wel over de kans op aanslagen en hoe ik me daarbij voel. Zo help ik hem te relativeren (hoop ik). Voorbeeld: ik reken hem voor hoe groot de kans is op een aanslag in onze stad vergeleken met de kans op het neerstorten van een vliegtuig waar wij inzitten of vergeleken met de kans op een auto ongeluk. Of ik leg hem uit dat ik vind dat angst een slecht argument is om dingen wel of juist niet te doen.

Liesje

"Ik weet ook niet op welke website het was, hij zei dat hij de website van een vriendje had gekregen, het was een Nederlandse website en meer wist hij niet."

Ik begrijp je bezorgdheid, maar dat je zoon zegt dat hij de site niet weet, begrijp ik niet. Hij heeft de site van een vriendje gekregen. Dan weet hij dus welke het is. Hij heeft de site tenslotte gevonden. En anders is het een kwestie van in de geschiedenis kijken.

Saddam

In 2006 heb ik bij toeval de executie van Saddam Hoessein op tv gezien. Het moment zelf was niet eens in beeld, maar het was schokkend, gruwelijk en barbaars. Ik ben me rotgeschrokken en ik had het liever niet willen zien. Het zijn beelden die me altijd bij zullen blijven. De wereld kan wreed en ingewikkeld zijn en dat manifesteerde zich allemaal tegelijk in deze beelden. Ik ben dan wel een volwassen vrouw en geen kind van 12, maar ik heb er veel over gepraat met vrienden en familie. Je kunt je zoon helpen door te luisteren en als het ter sprake is dóór te vragen over wat hij voelt of denkt. Het onder woorden brengen van gedachten en gevoelens geeft structuur en afstand bij het verwerken. Maar dan alleen op het moment dat hij er zelf mee komt, en laat het gevoel bij hem, ga er niet zelf invulling aan geven. Ook als dit soort dingen in het nieuws zijn en je zit samen voor de tv: laat hem vanuit zichzelf al of niet reageren.
Ik zou niet proberen te achterhalen wie er schuldig aan is dat hij dit gezien heeft. Hij wordt zelf wijzer in deze dingen: zal zich voortaan misschien wel 10x bedenken voordat hij weer een dergelijk filmpje aanklikt. Ook dat is iets om over te praten als het aan de orde is.

Bedankt

voor al jullie reacties.

Vanmorgen kwam hij naar ons toe. Hij begon zelf het gesprek aan de ontbijttafel. "Mama, ik heb eng gedroomd over de video, als ik niet luister doen ze dat dan ook met mij? Want Lennard (vriendje van school) zegt dat ze dat doen met kinderen die niet goed luisteren". Ik heb natuurlijk gezegd dat ze dat niet doen met kinderen die niet luisteren en dat het alleen gebeurd in verre landen. Ik heb gevraagd hoe Lennard wist dat die video op internet staat. Mijn zoontje zei dat hij vaak 'enge' films kijkt op de website. Ik weet inmiddels de website en staan meerdere akelige video's en foto's op, maar ook dingen speciaal voor kinderen.

Zeetakje, hij heeft mij vanmorgen de site laten zien. Het oogt een ongevaarlijke site, maar er staan onderwerpen op die nogal variëren van elkaar. Hij wist de site gisteren eventjes niet meer zei hij.

Mieke, ik ga het vanavond als mijn man thuis is er met hem over hebben om 's avonds na het eten even samen op het internet te kijken hoe je internet het beste kan gebruiken en wat je wel en niet moet doen.

Is het verstandig om hem duidelijk te maken dat wij alles kunnen zien in de geschiedenis en als dit soort websites er vaker in staan dat hij een internet verbod krijgt. Of lokken we daarmee zijn interesse?

Geschiedenis

Browsergeschiedenis kun je makkelijk wissen van een computer. Als hij dat doorkrijgt heb je het nakijken met een internetverbod.
Ik zou met hem in gesprek blijven zoals je net beschreef. Hij vertrouwt je en daar zou ik erg zuinig op zijn. Een kind van 12 kan goed leren met internet om te gaan. Als hij nou 8 was ofzo.......Vraag er eens naar op school. Het gaat ook over privacy en social media. Niet zonder meer verbieden. Als hij het thuis niet mag gebeurt het wel op school, of bij dat vriendje, of in de bibliotheek of waar dan ook.
Straks heeft hij een eigen telefoon en dan weet je nog minder goed wat hij doet. Tenzij je zo'n Norton family abonnement neemt waarmee je je kinderen bespioneert, maar daar ben ik persoonlijk pertinent tegen (als dat al werkt).

12 jaar?

"Mama, ik heb eng gedroomd over de video, als ik niet luister doen ze dat dan ook met mij"

Ik kan het me niet voorstellen dat een 12 jarige zo naïef kan zijn. Misschien wordt het ook tijd om hem wat wereldwijzer te maken? Leest hij wel eens kranten, kijkt hij naar het (jeugd)journaal?

angstig gedrag

"Ik kan het me niet voorstellen dat een 12 jarige zo naïef kan zijn. Misschien wordt het ook tijd om hem wat wereldwijzer te maken? Leest hij wel eens kranten, kijkt hij naar het (jeugd)journaal?"

Hij kijkt wel eens naar het jeugdjournaal en daarin is hij ook redelijk geïnteresseerd. Als onze zoon angstig is, of in paniek dan zien we dit gedrag opkomen. Onzekerheid, vragen, het naïeve gedrag wat u zegt. Wat dat nou is of waar het vandaan komt weten we niet. We hebben dat voor het eerst opgemerkt toen hij 7 jaar was. Toen had hij een buikgriepje.

Het begon 's avonds, op tijd naar bed gebracht. Midden in de nacht, stond hij voor ons bed en wekte ons. Huilend vertelde hij ons dat hij stiekem snoepjes had gepakt en vroeg of dat dit zijn straf was. Ik heb hem ooit gezegd (omdat ik hem eens snoepjes zag pikken uit de kast) dat als je te vaak stiekem snoepjes pakt, dat je dan buikpijn krijgt (heel onschuldig, dacht ik) Maar hij pakt het dus letterlijk op, en als hij dus pijn heeft of angstig is, dan denkt hij dat het ergens vandaan komt. In dit geval dacht hij dus, dat het kwam omdat hij snoepjes had gepikt.

-----
Hij wilde vandaag de hele dag niet aan de computer. Het was ook mooi weer en hij heeft buiten gespeeld met zijn vriendjes. Ook na het eten heeft hij niet aan de computer gezeten. Dat kan komen door het lekkere weer, maar misschien is hij ook wel bang om gebruik te maken van de computer. Ik hou het in de gaten.

Liesje

Ook vraag ik mij af of een kind zomaar op een website kan en mag komen waar zulke beelden op te zien zijn? ===

Ik begrijp dat jij internet eigenlijk ook nog best ingewikkeld vindt. Komt het daardoor dat je niet snapt hoe een kind onbelemmerd op bepaalde websites kan komen? Ik kom uit het stenentijdperk. Wij kregen een computer toen de oudste 7 en de jongste 5 was en pas later internet wat nog via zo'n piep-knor kpn verbinding héél traag de kamer in kwam. Je moest op de kosten letten, dus mocht niemand lang op de computer. In de huiskamer. Pas toen ze zelf geld gingen verdienen konden ze uit de huiskamer voor internet. Er kwam een eigen laptop en 16-17 jaar vind ik een leeftijd om het los te laten. Dat ze zolang in de huiskamer moesten, kwam mij heel goed uit. Zo bleven ze tot hun 16de in óns zicht computeren. Als ik jou was zou ik beginnen om zijn computer of laptop in de huiskamer te zetten. Als hij de kans pakt om op websites te kijken waar hij te jong voor is, dan kan hij blijkbaar niet zonder toezicht. Het is heel begrijpelijk dat hij nieuwsgierig is, dat is ook gezond, maar een kind van 12 hoeft nog niet (zonder begeleiding) de meest gruwelijke beelden te zien.

Ik heb natuurlijk gezegd dat ze dat niet doen met kinderen die niet luisteren en dat het alleen gebeurd in verre landen. ===

Wat het onderwerp zelf betreft, vind ik Lennard niet zo'n leuke vriend om eerlijk te zijn. Waarom vindt hij het leuk om je zoon bang te maken? Komt hij ook wel eens bij jullie thuis? Als dat het geval is, zou ik echt een keer de gelegenheid pakken om met vriend en zoon over IS te praten. Ook zou ik nadenken over hoe júllie over IS praten. Zijn jij en je man daar paniekerig over? Zo ja, bedenk dan wel dat jullie angst voor je zoon de bevestiging kan zijn voor wat hij inmiddels is gaan vermoeden: dat het hier ook vreselijk wordt. En daar is geen aanwijzing voor (voorlopig).

Wat ik mij ook afvraag

door hoe je over je zoon praat, is of je zoon misschien jonger in gedrag is dan zijn leeftijdsgenoten, of op een andere manier een zorgenkind?

Zoontje heeft nog steeds nachtmerries

We zijn nu een week verder. Onze zoon slaapt slecht en heeft sinds maandag nachtmerries. Hij heeft toegegeven meer gruwelijkheden op die website bekeken te hebben samen met Lennard. Dinsdag contact opgenomen met de ouders van Lennard en de hele situatie besproken. Ouders waren niet gecharmeerd over het feit dat ik ze lastig viel met mijn problemen. Ze zeiden dat Lennard zulke beelden niet bekijkt en dat hij niet goed met een computer of tablet kan omgaan.

Ook weten we nog steeds de website niet. We hebben woensdag iemand erbij gehaald die zegt veel kennis te hebben van computers. Maar het is hem niet gelukt te achterhalen op welke website de beelden staan.

Reactie kaaskopje

Kaaskopje
Ik begrijp dat jij internet eigenlijk ook nog best ingewikkeld vindt. Komt het daardoor dat je niet snapt hoe een kind onbelemmerd op bepaalde websites kan komen?
--

Ik kan redelijk goed overweg met de computer. Maar Ik ben zelf nooit op een website gekomen waar gruweldaden als onthoofdingen opstaan. Ik dacht dat die pas te vinden waren als je door een bepaalde aanmeldprocedure komt en dat je daar een E-mail adres voor moet hebben. Mijn zoon heeft alleen een E-mail adres van school en op school controleren ze die E-mails of er porno of andere ongewenste onderwerpen in staan of verzonden zijn.

Reactie kaaskopje (2)

Kaaskopje
door hoe je over je zoon praat, is of je zoon misschien jonger in gedrag is dan zijn leeftijdsgenoten, of op een andere manier een zorgenkind?
--

Mijn zoon is begin mei gediagnosticeerd met PDD-NOS een vorm van autisme. Dit is voor ons nog vrij nieuw en kwam als een verrassing. Ik weer niet of dit bekend gedrag is onder kinderen met PDD-NOS.

Geen standaardverhaal dus

Ik zou hier hulp bij halen. De reactie van je zoon is niet standaard, maar het is ook geen standaardkind zo te lezen. Verder zou hij moeten leren om beter voor zichzelf op te komen. Hij is 12, en als 'Lennard' hem keer op keer dwingt om naar films te kijken die hij als niet prettig ervaart, en hij daar zo sterk op reageert, is het handig als hij vaardigheden leert om zich daar aan te onttrekken.

Ik zou dus een afspraak met de huisarts maken en een doorverwijzing naar een kinderpsycholoog vragen.

Eens met Ginny.

Wat de geschiedenis in de computer betreft, snap ik niet dat een handige computeraar, die je erbij hebt gehaald, de geschiedenis niet weet te vinden. Tenzij je zoon nóg slimmer is en een privévenster (incognito) heeft gebruikt waar geen geschiedenis wordt opgeslagen.

Ik werk met Google Chrome, dus daar weet ik waar je de geschiedenis kunt vinden. In de adresbalk, dus waar je de website in zet, staan aan de rechterkant icoontjes. Helemaal aan de rechterkant staat het icoontje van een menu wat je uit kunt rollen. In dat menu staat 'geschiedenis'. In andere browsers staat dat misschien weer ergens anders. In de geschiedenis kun je tot een flinke tijd terug achterhalen welke websites bezocht zijn. Nogmaals tenzij hij dat uitgeschakeld heeft.

Oh, ik heb ook even bij Internet Explorer gekeken, die browser heb ik ook, maar gebruik ik nooit. Ook daar is aan de rechterkant het menu te vinden met daarin de mogelijkheid om de geschiedenis te openen.