afspraken op de helling
Partner en ik zijn sinds oktober uit elkaar. We hebben 2 kinderen van 16 en 18. We wonen nog steeds in hetzelfde huis. We stonden gisteren op het punt de deal te bezegelen dwz overeenkomst over huis en alimentatie voor de kinderen.
Woning koop ik over (ineens komt hij op bedragen terug als zijnde een misverstand). En waar hij sinds oktober geen enkele keer heeft aangegeven de kinderen regelmatig bij hem te willen hebben, wil hij nu ineens 50/50. Hij zou eerst 120 km verder gaan wonen, vervolgens ging hij een jaar reizen... . Ik heb hem toen zelfs gevraagd hoe hij dat zag met zijn kinderen en daar moest ik mij niet mee bemoeien. Mijns inziens wil hij nu 50/50 omdat hij niet wil betalen. Want op deze manier hoeft hij niks te betalen.
Mijn kinderen tonen geen interesse om 50% vd tijd bij hem te zijn. Ik moet dit nieuwe plan nog in detail met hen bespreken maar dochter geeft dit alvast aan, en zoon is sowieso niet geïntereseerd. Bovendien verwacht vader dat ik hen 'stuur' als onderdeel van mijn "moederlijke plicht". Dit gaat niet werken. Reden dat ik in het huis blijf is net om de kinderen te ontlasten, we wonen vlakbij waar ze hun dagelijks leven hebben. Ik weet zo dat ze hun huis niet gaan inruilen om in een veel kleiner appartement en slaapkamer bij hun vader te gaan zitten; toch zeker niet om de week. Vader heeft eigenlijk altijd maar veel uren geklopt en heeft eigenlijk nooit tijd geïnvesteerd in zijn kinderen. Die tijd probeert hij nu in te halen omdat ze nu eigenlijk geen 'onderhoud' in tijd meer vragen. Praktisch gezien wil hij dat ieder een gelijk bedrag stort op een rekening en daar gaat alles af van de kinderen voor de ouder bij wie ze die week zijn. Maar 'eigen eten' mag niet, eigen verwarming etc ook niet.
Ik zie echt niet hoe ik dit kan laten werken. Iemand inzichten of tips?
Nou
Die van 18 valt sowieso niet meer onder een omgangsregeling, die is meerderjarig. Die van 16 heeft strikt genomen nog wel de leeftijd voor een omgangsregeling, maar de meeste 16-jarige laten zich slecht sturen.
regeling
Het gaat ex niet echt om de regeling volgens mij maar om niet-betaling die hij zo wenst te verkrijgen. Dochter wordt over 4 maanden 17.
Maar misschien moet ik dat inderdaad zo regelen: als zoon niet naar vader wil, moet hij dat bedrag sowieso al wel betalen. Maar dan zal ik de slechte moeder zijn die stookt.
België?
Op basis van je woordgebruik gok ik dat je Vlaams bent, klopt dat? Als dit zich in België afspeelt maakt dat voor juridisch getinte adviezen nogal uit.
Groeten,
Temet
Vlaams
ja, inderdaad in woon in België. Maar we zijn er over akkoord dat voor beide kinderen moet betaald worden tot einde van hun studie; dus nog een aantal jaren. Zoon zou inderdaad kunnen kiezen om 100% bij mij te zijn, en dochter bv 80%. Maar dan zie ik nog niet goed hoe dat kan betaald worden.
SVG
' Maar misschien moet ik dat inderdaad zo regelen: als zoon niet naar vader wil, moet hij dat bedrag sowieso al wel betalen.' Dit vraagt om conflicten en legt een zware druk op je zoon. Stel je voor, dat er aan jouw verblijf bij een van de ouders een prijskaartje hangt, waar beide ouders ruzie over hebben.
Wellicht een andere insteek kiezen: niet zozeer ' zorgkosten' maar 'studiekosten', aangevuld met een redelijk bedrag voor levensonderhoud. Beiden maken hun deel over aan het kind en het kind betaalt kostgeld bij wie hij/zij woont. Alhoewel dit natuurlijk een vreselijke afrekening is. Misschien is het voldoende om de kosten van de studie te berekenen en te verdelen.
Tsjor
Studiegeld
Dat zoon zijn deel krijgt zou op zich nog redelijk zijn, maar dan moet er maandelijks weer geld verrekend worden naar de ouder die de kosten draagt van kost en inwoon.
Zoon woont nl. gewoon thuis en krijgt alles wat hij nodig heeft voor zijn levensonderhoud: eten/ kleding/ boeken/ GSM/ kappper/ inschrijvingsgeld aan de uni/ rijbewijs etc .. Hij heeft ASS, volgt een zware studie en ik wil hem echt niet gaan belasten met maandelijks geld terug over te storten naar vader of moeder. Misschien gaat dat over een jaar maar nu moeten wij als ouders eruit komen.
SVG
In de Nederlandse situatie zou dit zo niet werken. De ouder die moet betalen, moet betalen aan het meerderjarige kind. En het is ook het meerderjarige kind dat aanspraak kan maken op die alimentatie, of daar vanaf kan zien. Je kan niet eens als ouders afspraken maken over de alimentatie die aan een meerderjarig kind wordt betaald, tenzij natuurlijk dat kind zich daar uitdrukkelijk (en dat zou ik dan maar ik op schrift vastleggen) meer akkoord verklaart.
Ik weet niet hoe e.e.a. in België geregeld is, maar ik vraag me echt af of het wel kan gaan zoals jij voorstelt.
Groeten,
Temet
Overeenstemming
Tja, ook ik weet niet hoe het Belgische recht werkt. Maar als je er met vader niet uitkomt zou ik zelf een rechterlijke uitspraak zoeken.
En daarbij ga je uit van de realistische situatie. Vader kan afspraken maken met de kinderen maar ze blijven niet per definitie een week of een weekend bij hem. Ze gaan hun eigen gang op deze leeftijd. Dus je gaat uit van 100% verblijf bij moeder. Een voortzetting van de situatie. Ze blijven ook in hetzelfde huis.
Zeker als je aanstaande ex geen genoegen meer neemt met de afgesproken overnamesom zou ik dat inbrengen. Tenminste als dat een realistisch bedrag is.
Je probeert er samen uit te komen en als dat niet lukt dan vraag je een uitspraak aan de rechter.
Je zou je eens bij een advocaat kunnen informeren.
En misschien is het dan wel voldoende als je een informatiegesprek hebt gehad en de kosten voor vader, huis en alimentatie voor de kinderen hebt vastgesteld.
Misschien wil vader toch ook niet naar de rechter want dat zou hem zelf ook geld kosten.