Allimentatie of kindrekening
Hallo allemaal,
Ik heb dit forum pas net ontdekt en heb hier al verschillende interessante topics gevonden.
Sinds 2 maanden zitten mijn ex en ik in het scheidingsproces. Daar is wel het eea aan vooraf gegaan.
Mijn ex is een echte workaholic met een eigen zaak en we hebben samen 1 kind met een diagnose en een ontwikkelingsachterstand.
Een lang verhaal kort: hij gaat al jaren met enige regelmaat vreemd en ik heb daarvoor lange tijd mijn kop in het zand gestoken. Ik werk 32-40 uur per week en heb daarnaast buiten schooltijd alle zorg voor onze zoon en het huishouden. Mijn ex doet werkelijk helemaal niets in huis en alles komt al jaren alleen op mij neer.
Misschien had ik al veel eerder aan de bel moeten trekken, maar 2 maanden geleden heb ik bij hem aangegeven dat ik op het randje van een burnout zat en dat ik meer hulp en ondersteuning van hem nodig had. Hij had dat totaal niet zien aankomen en gaf aan dat hij hierover moest nadenken.
In mijn beleving was dat nadenken over hoe hij meer thuis kon helpen, maar dat bleek het niet te zijn. Hij kwam 3 dagen na dat gesprek met de boodschap dat hij geen tijd voor mij, of eigenlijk voor ons, wilde vrijmaken omdat hij geen toekomst meer zag.
Voor mij kwam dit als een complete verrassing, ik was nog wel bereid om voor ons te vechten.
Uiteindelijk zijn we wel een aantal keren bij een relatie therapeut geweest en dat heeft ons beide wel inzichten gegeven, maar na enkele gesprekken ben ik degene geweest die de knoop heeft doorgehakt om te gaan scheiden.
Er kwamen in die gesprekken namelijk nog veel meer zaken boven water waarover mijn ex niet eerlijk is geweest, zowel in onze relatie als financieel heeft hij dingen gedaan waar ik niks van wist en waar ik nu wel voor mede verantwoordelijk ben want getrouwd in gemeenschap van goederen.
Voor mij was de max bereikt en ik ben alle vertrouwen in hem kwijtgeraakt. Hij is totaal niet meer de man met wie ik ooit oud dacht te worden. Hij is ijskoud en wil ook nergens meer over praten of zaken verklaren.
Ik zit nog in de fase waarin ik probeer te bevatten wat er allemaal is gebeurt en hoe ik mezelf zo heb kunnen wegcijferen voor iemand die uiteindelijk gewoon altijd zijn eigen zin is blijven doen.
Ik ben daarin natuurlijk ook niet onschuldig, want ik had veel eerder consequenties moeten verbinden aan zijn gedrag. Maar dat is achteraf makkelijk gezegd.
We wonen nog steeds in 1 huis, mijn ex is wel aktief op zoek naar iets anders maar dat is gewoon lastig.
Intussen doet hij alles waar hij zin in heeft. Gaat op stap, naar vrienden, komt thuis zoals het hem uitkomt en alle zorg voor onze zoon en het complete huishouden komt nog steeds op mij neer. Het feit dat ik het amper trek doet hem niet veel.
Nu zitten we in het traject bij de mediator en op zich kunnen we het over praktische zaken redelijk eens worden. Behalve over 1 ding: mijn ex wil persé een kindrekening waar ik dan de kinderbijslag en een bedrag naar draagkracht moet storten en hij zelf ook een bedrag. In totaal gaat dit om ruim €800 per maand.
Aangezien ik geen grootverdiener ben en wij in een huurhuis zitten van bijna €1100 per maand, heb ik de toeslagen die ik krijg hard nodig om gewoon het hoofd boven water te kunnen houden.
Uiteindelijk wil ik uiteraard graag naar een meer betaalbare sociale huurwoning, maar dat is niet op korte termijn te regelen.
Onze zoon zal 2 nachten per week bij mijn ex zijn (doordeweeks) en de overige 5 bij mij (incl de weekenden)
Ik wil juist liever allimentatie omdat ik de grootste kostenposten heb en ik al jaren alle uitgaven rondom onze zoon regel zonder enige interesse van mijn ex.
Nu we uit elkaar gaan wil hij opeens volledige inzage hebben in mijn uitgaven patroon. Gezien de oneerlijkheid op vele vlakken die de aanleiding zijn voor onze scheiding steekt het mij enorm dat ik nu degene ben die zich overal over zal moeten verantwoorden als hij zijn zin krijgt.
Los daarvan ben ik wel bereid om een bedrag per maand te sparen voor onvoorziene uitgaven zoals studiekosten in de toekomst, een beugel, laptop voor school, nieuwe fiets, dat soort dingen. En daarin wil ik hem ook best inzage geven.
Maar omdat we geen 50/50 co ouderschap zullen hebben, zie ik het verder echt niet zitten om mijn ex zoveel controle te geven over mijn leven.
Het is een lang verhaal geworden, maar in mijn hoofd is het een grote warboel.
Wat zijn jullie ervaringen met allimentatie of juist de kindrekening?
Hebben jullie adviezen, tips of meningen die mij kunnen helpen om een beslissing te nemen?
Alvast ontzettend bedankt voor het lezen en de reacties.
Alimentatie, kindrekening lijkt me in jullie geval helemaal niet praktisch. Krijg jij de huur met jouw inkomen wel op jouw naam? Dat is misschien helemaal niet realistisch?
In mijn ervaring werkt een kindrekening alleen als je samen nog door 1 deur kan. In jullie geval denk ik dat jij gelijk hebt en dat hij jou wil blijven controleren. Ik zou hier niet in meegaan. Hij heeft al bewezen dat hij niet te vertrouwen is.
Ik vind zelf alles regelen via een mediator in jullie geval trouwens erg riskant. Zeker bij scheidingen waarbij er sprake is van een eigen bedrijf EN gemeenschap van goederen is het echt noodzakelijk dat je een financieel expert inschakelt. Er zijn zeker mediators die verstand van zaken hebben, maar een mediators rol is alleen maar ervoor zorgen dat jullie er samen uitkomen. Die is er niet om jouw belangen te behartigen. Ik raad je met klem aan om voor jezelf een expert in de arm te nemen. Dat kan ook een advocaat zijn met kennis en ervaring op financieel vlak. Maar echt, zorg dat er iemand is die JOUW belangen behartigt. Je aanstaande ex deed al niet en dat gaat nu zeker niet meer doen!
Met alle toeslagen en allimentatie kom ik net wel / net niet aan de eis van de verhuurder van 3x het huurbedrag per maand.
Het contract staat nu gelukkig op beide namen en de verhuurder heeft aangegeven mee te willen denken.
Op de lange termijn is deze woning echt te duur, maar voor nu zal ik het er even mee moeten doen. Onze zoon kan slecht omgaan met veranderingen en onzekerheid, dus het is me heel wat waard als onze woonsituatie in eerste instantie in ieder geval vertrouwd blijft.
Meteen 2 nieuwe plekken gaat hij niet trekken, dus ook in die zin heb ik nog even geen keuze.
Als de rust straks wat is weergekeerd en hij gewend is aan de nieuwe situatie, wil ik wel graag naar een meer passende woning.
Wat Engeltje zegt, laat het voorstel van de mediator checken door een eigen advocaat, die verstand heeft van scheiden met een eigen bedrijf!
Engeltje schreef op 30-04-2023 om 20:17:
In mijn ervaring werkt een kindrekening alleen als je samen nog door 1 deur kan. In jullie geval denk ik dat jij gelijk hebt en dat hij jou wil blijven controleren. Ik zou hier niet in meegaan. Hij heeft al bewezen dat hij niet te vertrouwen is.
Ik vind zelf alles regelen via een mediator in jullie geval trouwens erg riskant. Zeker bij scheidingen waarbij er sprake is van een eigen bedrijf EN gemeenschap van goederen is het echt noodzakelijk dat je een financieel expert inschakelt. Er zijn zeker mediators die verstand van zaken hebben, maar een mediators rol is alleen maar ervoor zorgen dat jullie er samen uitkomen. Die is er niet om jouw belangen te behartigen. Ik raad je met klem aan om voor jezelf een expert in de arm te nemen. Dat kan ook een advocaat zijn met kennis en ervaring op financieel vlak. Maar echt, zorg dat er iemand is die JOUW belangen behartigt. Je aanstaande ex deed al niet en dat gaat nu zeker niet meer doen!
We hebben nu een advocaat en een financieel adviseur in de arm genomen die beiden ook als mediator werken. Op zich loopt dat redelijk soepel, maar zowel de adviseur als mijn ex zijn helemaal lyrisch over die kindrekening.
De adviseur is zich ervan bewust dat ik dat absoluut niet zie zitten, dus voor de volgende afspraak werkt hij het allimentatie plaatje uit.
Verder hebben we over boedelverdeling en dat soort praktische zaken geen strijd, maar die kindrekening...
Ze hameren maar steeds op transparantie, maar imo heeft mijn ex op dat gebied al zijn credits allang verspeeld.
Bibarenne schreef op 30-04-2023 om 20:32:
[..]
We hebben nu een advocaat en een financieel adviseur in de arm genomen die beiden ook als mediator werken. Op zich loopt dat redelijk soepel, maar zowel de adviseur als mijn ex zijn helemaal lyrisch over die kindrekening.
De adviseur is zich ervan bewust dat ik dat absoluut niet zie zitten, dus voor de volgende afspraak werkt hij het allimentatie plaatje uit.
Verder hebben we over boedelverdeling en dat soort praktische zaken geen strijd, maar die kindrekening...
Ze hameren maar steeds op transparantie, maar imo heeft mijn ex op dat gebied al zijn credits allang verspeeld.
Je hebt echt een eigen advocaat nodig als er sprake is van een bedrijf. Daar hoeft de rest niks van te weten. Je laat gewoon het voorstel wat er ligt nog eens checken door iemand die er helemaal voor jou is. Het is zo makkelijk frauderen met een eigen bedrijf. Met pensioen, vermogen, inkomen, de hele mikmak.
Precies. Er is vaak (ik zeg niet dat dat bij jullie ook zo is, maar vaak dus wel) veel ‘onzichtbaar’ geld in een bedrijf. Voorraden, bedrijfsmiddelen, vastgoed, pensioen. Dat is echt voor jou niet te achterhalen. Heb je zelf contact met de accountant? Vraag via hem inzage in de cijfers van tenminste de laatste 5 jaar, zodat je ook de historie kan checken. Ik zou ex niet zomaar vertrouwen daarin. En wees creatief in het bedenken van constructies.
Hier in de familie had de man pensioen opgebouwd in zijn bedrijf en er zat veel geld in voorraden. Zij werkte er ook. Dus moest ook nog een andere baan zoeken. Hij kon haar niet de helft uitbetalen, dan was het bedrijf failliet. Zij hebben het zo geregeld dat zij de helft van de aandelen heeft gekregen en hij betaalt haar ieder jaar 10% terug, plus rente. Dus na 10 jaar zijn ze dan pas echt los van elkaar, maar ze heeft wel ook 10 jaar een vast inkomen waarmee ze nu zelf pensioen kan inkopen. Dat is maar een voorbeeld van hoe je het kunt regelen.
Ik zou geen kindrekening openen. Ik zie dat meer als iets voor co-ouderschap met goede verhoudingen. Als het kind bij beide ouders even veel verblijft, de ouders ongeveer evenveel verdienen en elkaar vertrouwen dat ze daarvan dingen kunnen kopen voor het kind, zoals nieuwe kleren of een fiets (die heb je bij co-ouderschap eerder in tweevoud nodig dan bij een weekendregeling) en dat de kosten van bijvoorbeeld een beugel of een bril daarvan betaald kunnen worden.
Als het kind grotendeels bij jou woont en jij alles regelt omtrent de zorg voor het kind, is het logischer dat jij gewoon de kinderbijslag en kindgebonden budget ontvangt plus alimentatie en daarvan alles koopt wat kind nodig heeft. Overigens kosten kinderen ook geld in de vorm van dat ze moeten eten en naar dingen gebracht moeten worden, naar afspraken etc. Mag jij dan ook boodschappen doen en tanken van de kinderrekening?
Dat lijkt me echt voer voor oeverloze ruzies en discussies.
Sparen voor de toekomst kan op een spaarrekening voor het kind. Daarop kunnen jullie bijvoorbeeld beiden elke maand een bedrag zetten.
Dank jullie wel voor alle tips en het meedenken. Heel fijn om te lezen dat ik niet gewoon een dwarsligger ben in dit onderwerp.
Een kleine toelichting op de eigen zaak: deze bestaat pas een kleine 2 jaar en heeft op dit moment alleen nog maar schuld en daarmee geen waarde.
Dat is 1 van de verassingen waarmee ik werd geconfronteerd in dit traject. Er is door mijn ex zelf onderhands flink geleend, veel meer dan waar ik vanaf wist. Daarnaast blijkt hij ook privé uitgaven op de zaak te hebben gedaan naast het salaris dat hij zichzelf heeft uitbetaald.
Ik werk niet in de zaak en heb me er verder ook weinig mee bemoeid. Ik vertrouwde hem 100% hierin. Helaas blijkt nu dat hij dat vertrouwen niet waard was.
Ik heb alle cijfers al laten dubbelchecken bij een bevriende accountant en die komt tot dezelfde conclusies.
Mijn ex neemt alle verantwoording over het bedrijf volledig op zich zegt hij, maar dat moet wel juridisch goed afgetimmerd worden zodat er bij een evt faillissement geen deurwaarders bij mij langs komen.
De advocaat is daar nu mee bezig.
Pensioen bouwt hij momenteel niet op.
De zaak loopt op zich wel goed, maar het gaat nog wel een aantal jaren duren voor het schuldvrij en dus winstgevend is.
MamaE schreef op 30-04-2023 om 23:01:
Sparen voor de toekomst kan op een spaarrekening voor het kind. Daarop kunnen jullie bijvoorbeeld beiden elke maand een bedrag zetten.
Helemaal eens met je vorige bericht (geen kindrekening). Maar ik zou topicstarter aanraden ook geen verplichtingen aan te gaan op het gebied van sparen voor het kind. Dit lijkt mij een zaak van iedere ouder apart. Wat hij of zij kan missen op dat moment in haar/zijn leven. En ook kan iedere ouder dan voor zichzelf bepalen of ze dan een tijdje niet spaart, of wat extra. En of het geven van het bedrag gebeurt bij 18 jaar of later, en met een doel of 'zomaar'.
Waarom zou je dat sparen verplicht stellen. Het alimentatiebedrag is daar niet specifiek voor bedoeld. Maar als het eraf kan, is dat natuurlijk fijn voor het kind later. Ik zou geen toezeggingen hierin doen en dat ook gescheiden houden.
Sterkte Bibarenne! Wat een rotsituatie..
Eens met de vorige schrijvers en idd geen kindrekening. Gezien bij vrienden en dat is hét recept voor constante ruzie. Kindrekening was voor kleding en allerhande noodzakelijke artikelen voor het kind maar de ex van mijn vriendin kocht dan gewoon een schreeuwend duur voetbal outfitje van zijn favoriete club voor het kind, voor 'zomaar'. En als je dan niet geld als water hebt is dit natuurlijk een hele dure niet noodzakelijke uitgave, hoeft echt niet van de kindrekening. (en het controleren van elkaar is gewoon ook al vreselijk) echt niet doen hoor.
Egel. schreef op 01-05-2023 om 09:43:
[..]
Helemaal eens met je vorige bericht (geen kindrekening). Maar ik zou topicstarter aanraden ook geen verplichtingen aan te gaan op het gebied van sparen voor het kind. Dit lijkt mij een zaak van iedere ouder apart. Wat hij of zij kan missen op dat moment in haar/zijn leven. En ook kan iedere ouder dan voor zichzelf bepalen of ze dan een tijdje niet spaart, of wat extra. En of het geven van het bedrag gebeurt bij 18 jaar of later, en met een doel of 'zomaar'.
Waarom zou je dat sparen verplicht stellen. Het alimentatiebedrag is daar niet specifiek voor bedoeld. Maar als het eraf kan, is dat natuurlijk fijn voor het kind later. Ik zou geen toezeggingen hierin doen en dat ook gescheiden houden.
Sterkte Bibarenne! Wat een rotsituatie..
Dat klopt inderdaad. Wij hebben destijds vlak na de geboorte al een spaarrekening geopend voor dochter en sparen daar elke maand een bedrag op. Maar inderdaad, als we uit elkaar zouden gaan is het misschien beter om dat gescheiden te houden om ruzies over hoe veel er wel of niet gespaard wordt door de ander te voorkomen.
Egel. schreef op 01-05-2023 om 09:43:
[..]
Helemaal eens met je vorige bericht (geen kindrekening). Maar ik zou topicstarter aanraden ook geen verplichtingen aan te gaan op het gebied van sparen voor het kind. Dit lijkt mij een zaak van iedere ouder apart. Wat hij of zij kan missen op dat moment in haar/zijn leven. En ook kan iedere ouder dan voor zichzelf bepalen of ze dan een tijdje niet spaart, of wat extra. En of het geven van het bedrag gebeurt bij 18 jaar of later, en met een doel of 'zomaar'.
Waarom zou je dat sparen verplicht stellen. Het alimentatiebedrag is daar niet specifiek voor bedoeld. Maar als het eraf kan, is dat natuurlijk fijn voor het kind later. Ik zou geen toezeggingen hierin doen en dat ook gescheiden houden.
Sterkte Bibarenne! Wat een rotsituatie..
Dank je wel!
Wij zijn ook al sinds de geboorte op een gewone spaarrekening maandelijks aan het sparen. De opa's en oma's doen hier ook aan mee. Dit bedrag is voor onze zoon als hij 18 wordt.
Los daarvan lijkt het me wel handig om beiden te sparen voor onverwachte of grote uitgaven zoals een bril, beugel, nieuwe fiets, studiekosten, etc.
Bibarenne schreef op 01-05-2023 om 11:45:
[..]
Dank je wel!
Wij zijn ook al sinds de geboorte op een gewone spaarrekening maandelijks aan het sparen. De opa's en oma's doen hier ook aan mee. Dit bedrag is voor onze zoon als hij 18 wordt.
Los daarvan lijkt het me wel handig om beiden te sparen voor onverwachte of grote uitgaven zoals een bril, beugel, nieuwe fiets, studiekosten, etc.
Als jij de alimentatie voor het kind krijgt, kun je grote uitgaven ook zelf sparen. Of dat binnen een excel is of op je eigen aparte rekening maakt niet uit. Maar alimentatie is een all-in bedrag en als dat allemaal juist berekend is en jij gaat verder over de kosten, zijn ook die grote uitgaven voor jou.
En nogmaals, ook al doen jullie het sparen nu gezellig met de ouders en grootouders samen, ik zou dit als ik jou was echt scheiden. Dat lijkt me wel ingewikkeld, want wat doe je met het bedrag tot nu toe? Dat heeft al de bestemming 'voor zoon als hij 18 is' en er is ook door grootouders ingelegd. Hier zou ik een oplossing voor verzinnen. (misschien ligt het er ook aan welk grootouderpaar mee deed)