echtscheiding en PTSS
Hallo,
ik ben nieuw hier. Toen ik instortte met een post traumatische stress stoornis vroeg mijn ex de scheiding aan. Ik ben mishandeld, psychisch en fysiek.
Dir vond plaats voor mijn huwelijk. Ondanks dat ik voor hulp gezocht heb, besloot de psycholoog mijn trauma's niet te behandelen en liep ik medicatievergifitiging op.
Mijn ex is onverbiddelijk en wilde toch scheiden.
Door mijn PTSS krijg ik veel niet geregeld. Ik ben altijd een goede moeder geweest voor mijn kinderen en nu word ik buitenspel gezet
veel gebrul met advocaten. Ruzie om DigiD van mijn zoon. Ik weet niet meer wat ik moet doen.
Ik slaap al 3 jaar maar 1 tot 3 uur per nacht door nachtmerries.
Iemand tips? ik betaal alimentatie van een WIA uitkering.
Goede advocaat
Zoek een goede advocaat, je kunt niet altijd alles zelf.
Tsjor
Ik heb een advocaat
maar van hem word ik niet altijd wijzer.
Iemand meenemen?
Kun je iemand meenemen als je naar de advocaat gaat? Twee horen meer dan een, je kunt samen bespreken wat je begrepen hebt en dan ontdek je ook wat je niet begrijpt en wat je nog wil navragen.
Als het gaat om de kinderen, in hoeverre heeft je PTSS en alle perikelen daarna invloed (gehad?) op je functioneren als moeder? Chronisch slaaptekort kan nogal van invloed zijn op wat je aankunt (bijvoorbeeld).
Tsjor
Buiten spel gezet
Dat schrijf je. Je bedoelt dat je een weekend-om-de-week of zo regeling hebt en de kinderen het grootste deel van de tijd bij hun vader (neem ik aan) blijven? Omdat je alimentatie betaalt? Mijn persoonlijke ervaring is dat een rechtbank graag de situatie aanhoudt zoals die al bestaat. Dus als de kinderen al gewend zijn aan wonen bij hun vader en zo af en toe bij jou, dan bestaat de kans dat die regeling bij een scheiding voor de rechtbank zo blijft.
Dat is overigens iets anders dan 'buiten spel staan'. Voel je dat zo omdat de kinderen meer bij hun vader zijn dan bij jou? Jullie hebben beiden rechten (en plichten!) als ouder en beide beslissingsbevoegdheid volgens de ouderlijke macht. Dus de vader moet jou gewoon betrekken bij belangrijke beslissingen. Ook over DigiD's, school en paspoorten of doktersbezoek. Bijvoorbeeld.
Je verteld maar een klein stukje van waarschijnlijk een lang verhaal vol persoonlijke ellende. Het klinkt alsof je nog wel even de tijd nodig hebt voor verwerking en weer 'boven Jan' komen. Ik zou dan ook adviseren daar de tijd voor te nemen. Het kan ook voordelen hebben dat je even niet -alleen- de dagelijkse zorg voor de kinderen hebt. Werk aan jezelf zodat je daarna een leuke moeder kunt zijn. Kinderen zijn loyaal, die ben je echt niet kwijt!
Sterkte!
Ben je er nog?
Het is moeilijk om ons een beeld te vormen van wat precies jouw situatie is en wat je nodig zou kunnen hebben. Maar als ik lees "Ik slaap al 3 jaar maar 1 tot 3 uur per nacht," in combinatie met onbehandelde PTSS denk ik dat jij het zwaar hebt en kan ik me niet voorstellen dat het echt goed met jou gaat. Heb je daar iets van hulp bij? Wat is jouw beeld van jouw belastbaarheid, van wat je zou willen en kunnen in de zorg voor je kinderen? Hoe is de zorgverdeling nu? Ik stel me zo voor dat je juridisch sterker staat om meer voor je kinderen te kunnen zorgen als je kunt laten zien dat je ermee bezig bent om gezonder en mentaal sterker te worden. Als je nu geen hulp daarbij hebt, zou ik als eerste naar de huisarts gaan.
Als je van je advocaat niet wijzer wordt, is het misschien zinvol om een advocaat te zoeken die ervaring heeft met psychische problematiek icm familierecht. Ik weet niet zo gauw een ingang daarvoor. Je zou Labyrint in Perspectief eens kunnen bellen. Dat is een organisatie voor naasten van mensen met psychische problematiek. Maar als jij uitlegt wat jouw situatie is, kunnen zij jou misschien ook wel een tip geven voor een belangenorganisatie met ook juridische expertise in het netwerk?
Sterkte!