Ex blijft boos
Ik ben anderhalf jaar geleden uit elkaar gegaan met mijn ex, op mijn initiatief. Ik heb gezoend met iemand anders, dus niet netjes van mij. Maar het bleek daarna dat de koek echt op was tussen ons. Onze relatie was al jaren ronduit slecht te noemen.
Ik snap heel goed dat hij boos op me is, maar nu, anderhalf jaar later, had ik wel iets van verbetering willen zien. Hij zegt me nog steeds geen gedag, bij de overdracht van onze kinderen, en ook niet na wekelijkse telefoongesprekken over onze kinderen. Hij negeert me, rolt met z'n ogen als hij me ziet,
Probeert de kinderen dicht bij zich te houden tijdens bijvoorbeeld oudergesprekken op school en zo creëert hij een hele vreemde situatie als we bij elkaar zijn. Mn jongste lijkt er nu ook last van te hebben. Maar hij weigert tot nu toe enigszins normaal te doen.
Ik zou graag gezamenlijk de partijtjes voor de verjaardagen van de kinderen willen doen, maar zoals hij nu is wil ik m eigenlijk helemaal niet in mn huis.
Wat vinden jullie? Moet ik volhouden en proberen zo normaal mogelijk te doen? Of toch opgeven dat we een goede co-ouderschap kunnen opbouwen? Tot nu toe beweegt hij namelijk totaal niet. Hij is woest en irrationeel....
De wens om dingen samen te doen zou ik
temperen, zeker als je ziet dat het voor de kinderen niet goed uit pakt.
Als je gescheiden bent heb je ieder je eigen verantwoordelijkheid. Dan
kan het best zijn dat het feestje samen gegeven wordt, omdat dat zo
uitkomt of omdat het de beste oplossing lijkt, maar dat is iets anders
als de wens om dingen samen te doen, want dan ligt er een wens onder die
niet zoveel zegt over het kind als wel over de volwassenen.
Tsjor
