Feitelijke macht bij scheiding
Mijn advocaat zegt dat mijn toekomstige ex feitelijke macht heeft over mijn kinderen en over het huis en inboedel. Kan iemand mij vertellen wat dit juist inhoud?
Sinds oktober 2019 ben ik in opname gegaan wegens zware depressie. Dat jaar in juli hebben wij besloten om uiteen te gaan. Dit was mijn keuze. Ik sta nog steeds achter deze keuze. Maar na mijn ontslag bij mijn werkgever in de zomer van 2018 ben ik helemaal afgegleden naar een depressie. Ik ben beginnen te drinken en heb me laten prostitueren om toch geld in het laatje te krijgen. Dit heeft welgeteld 4 maanden geduurd. Ik walg nog steeds van mijn gedrag en voel me enorm schuldig dat ik dat heb gedaan.
Van zodra ik in opname ben gegaan heeft mijn 'man' alles van mij afgenomen. Ik mag niet meer in mijn eigen huis en ik mag mijn kinderen ook niet meer zien. Hij heeft de volledige controle over mij. Hij gebruikt de hele situatie om mij klein te krijgen. Ondertussen ben ik nog steeds in opname en het ziet ernaar uit dat ik de komende eerste maanden nog steeds in opname ben. Zolang ik geen zicht heb op werk en woonst (hoewel ik nog steeds een woonst heb) kan ik niet weg. Met de Corona is het alleen maar erger geworden. Nu zegt mijn advocaat dat ik geen poot heb om op te staan omdat ik geen werk heb en geen woonst. Mijn man heeft dus feitelijke macht.
Kan en mag hij dit straffeloos doen? Mijn verstand kan niet geloven dat dit wettelijk toegelaten is om mij alles af te pakken, het dierbaarste bezit mijn kinderen. Wat kan ik doen?
Een wanhopige die vooruit wil in het leven
Vlaanderen?
"Kan iemand mij vertellen wat dit juist inhoud?"
Dat klinkt in mijn Hollandse oren als een Vlaamse zin dus ik vraag me af of je in België woont en daar ook met de scheiding bezig bent. Dat is wel belangrijk om te weten, hier op dit forum zitten vooral veel Nederlanders en de regels rond scheiding en de zorg voor kinderen zijn in beide landen niet hetzelfde.
Als je niet begrijpt wat je advocaat je heeft verteld, is het misschien toch het beste om die advocaat om opheldering te vragen. En aan je advocaat kan je ook vragen wat je het beste kunt doen om verbetering te brengen in je juridische positie. Veel sterkte gewenst.
En laat even weten of dit inderdaad een Belgische situatie is, misschien kunnen de Belgen op dit forum (ze zijn er wel) je nog van nuttige tips voorzien.
Groeten,
Temet
België
Kom je van België? Belgisch recht zal anders zijn dan het Nederlandse.
De Nederlandse rechter zal kijken naar het belang van de kinderen qua veiligheid, welzijn, stabiliteit etc. Dus in die zin zit je in een lastige situatie. Dat je ex nu de touwtjes in handen heeft en dat moet ook. Draai het eens om, zou jij je kinderen achterlaten bij een vader die depressief is, opgenomen is, te veel drinkt etc. Precies, je ex ook niet.
Je bent immers nog opgenomen dus ook je behandelaars vinden nog niet dat je naar huis kan. In de instelling kun je geen kinderen opvangen, dat moet je voor hen ook niet willen. De enige manier om weer een rol te krijgen, is je situatie verbeteren en niet naar je ex wijzen. Jij hebt geen stabiele plek en omgeving om naar terug te gaan. Jij hebt tijdens je ziekte (depressie is een ziekte) dubieuze keuzes gemaakt en geen rechter zal je op je woord geloven dat het niet meer gebeurd.
Ga eerst voor jezelf zorgen en dat je uit die instelling komt, stel begeleid contact voor en wees betrouwbaar in je afspraken. Neem de verantwoordelijkheid voor de puinhoop ipv je ex nu de schuld te geven dat hij de kinderen beschermt. Ik denk dat mocht je in België wonen, dat ook in je voordeel werkt.
De term feitelijke macht kan ik wel duiden
Dat betekend in het Nederlandse recht zoiets als “kunnen beschikken over”.
Het gaat dan niet om de juridische werkelijkheid maar om de daadwerkelijke werkelijkheid. Zeg maar bij wie het goed in kwestie in de kast ligt.
AnnaNiem
ik ben woonachtig in België
Ik ben idd opgenomen en nog steeds. Maar niet omdat ik niet naar huis mag gaan. Mijn behandelaars hebben mij al een tijdje gezegd dat ik naar huis moet gaan. Maar ik mag niet naar mijn eigen huis gaan omdat mijn 'man' het zegt. Waardoor ik zogezegd geen huis heb. Ik heb een eigendom samen met mijn 'man'. Hij permitteert dat allemaal. Sinds november vorig jaar mocht ik elk weekend naar huis gaan. maar mocht niet van mijn 'man'.
Wat er in die 2 jaar gebeurd was, was helemaal verkeerd. Ik ben geen alcoholverslaafde en ik heb totaal geen enkel connectie met die andere praktijken. Door mijn opname is dat allemaal voorkomen kunnen worden dat mijn praktijken verergerde! Ik heb mezelf na jaren teruggevonden en ik sta er veel sterker voor dan vroeger. Dankzij mijn opname en de beslissing dat ik wegga van mijn 'man' heeft ervoor gezorgd dat ik weer weet wat ik belangrijk vind en dat ik weer sta waar ik vroeger stond. Stabiel, onafhankelijk, mijn herwonnen veerkracht, mijn vuur, mijn IK.....
Ik vind het heel hard van je dat je zegt dat ik geen verantwoordelijkheid heb genomen, dat ik geen betrouwbare afspraken kan maken. De puinhoop waar je het over hebt komt ook door mijn 'man'. Moest ik niet voor mezelf zorgen dan zat ik niet in een opname!!! Wees gerust dat ik WEL de schuld op mij neem. Ik heb de daad gepleegd maar niemand staat erbij stil waarom iemand zoiets doet. Dus voor je een oordeel maakt over iemand denk eerst na voor je iemand veroordeelt!!!! Ik vraag me af vanwaar je dat haalt! Hoewel ik die dingen nooit in mijn leven heb gedaan. Als je weet hoe het allemaal komt waarom ik zo diep ben gezakt zou iedereen in een depressie komen. Maar daar gaat het niet om. Ik stel hier geen vraag om veroordeelt te worden! Ik vraag een neutraal antwoord.
Je leven op orde
Als ik het goed begrijp, moet je nu dus eerst je leven op orde krijgen: woonruimte en werk vinden. Dat eerste is in België gelukkig niet zo'n groot probleem. Begin daar eens. Je kunt klein en eenvoudig beginnen, en als je een baan gevonden hebt, kijken of je kunt doorstromen naar grotere/betere woonruimte.
In jullie situatie is het normaal dat een van beide partijen aanvankelijk in de gezamenlijke woonst blijft. Als jullie de scheiding regelen, moet gekeken worden of het huis verkocht moet worden (en de overwaarde verdeeld), of dat een van beiden genoeg verdient om de ander uit te kopen.
Jij krijgt normaal gezien een vergoeding voor de periode dat je geen gebruik hebt kunnen maken van je eigendom (meestal de helft van de huurwaarde van de woning, de notaris berekent dat).
Onafhankelijk worden
Je pakt ‘verantwoordelijkheid nemen’ op als een verwijt maar het is wat feitelijk moet gebeuren. Als je ex niet meewerkt, moet je zo snel mogelijk zelfstandig worden. Je kunt nou eenmaal niet wachten tot je ex bijdraait als hij daar niet toe bereid is. Dus: ga werken aan een stabiele leefsituatie. Een woning, een inkomen en behandeling/begeleiding buiten de instelling als dat nodig is om stabiel blijven. En het ligt dan voor de hand dat je het contact met je kinderen weer geleidelijk opbouwt, zowel voor jouzelf als voor hen. Teveel verantwoordelijkheid ineens doet jouw herstelproces ook geen goed. En voor je kinderen is hun vader nu de stabiele basis. Ik denk dat je over een langere termijn moet denken, kleine stappen zetten naar een nieuw evenwicht voor jou en je kinderen. Zodat jijzelf en de mensen om jou heen weer rust en vertrouwen voelen. Wat de achtergrond van jouw psychische problematiek ook is, herstel van (zelf)vertrouwen is hoe dan ook essentieel om weer zorg voor de kinderen te kunnen dragen. Ga daar dus mee aan de slag en probeer erop te vertrouwen dat er voor jou en je kinderen nieuwe mogelijkheden komen.
Juridisch weet ik niet hoe het zit. Ik weet ook niet zo goed wat je zou willen. Maar als jij stappen zet en de noodzakelijke vooruitgang boekt naar nieuwe stabiliteit, zal een rechter toch niet gauw alle contact tussen een moeder en haar kinderen helemaal afbreken, lijkt mij. Aan jou dus om daadwerkelijk te laten zien dat je het leven aankan en dat je begrijpt dat je jezelf in deze situatie nou eenmaal moet bewijzen, omdat dat nodig is voor het herstel van vertrouwen.
Zie je je kinderen helemaal niet nu? Zou je advocaat eventueel kunnen aansturen op contact met je kinderen waar iemand anders bij is. Eventueel met familie? Jouw ouders bijvoorbeeld? Hoe staan die erin?
ik zou
Mij nu concentreren op 2 dingen namelijk: goed herstellen en contact houden met je kinderen.
Goed herstellen betekent waarschijnlijk ook dat je moet gaan groeien naar een eigen woning en je eigen huishouden. Kun je dat aan? Moet je misschien een herstelperiode overbruggen bij iemand in huis?
Contact met je kinderen is belangrijk. Ga niet de strijd aan met je ex maar zorg dat je je concentreert op het onderhouden van contact. Accepteer dat je een tijd niet voor ze gezorgd hebt, dat je fouten hebt gemaakt en dat je aan het herstellen bent.
Probeer je van de goede kant te laten zien. Als je je kinderen nu niet ziet: stuur dan kaarten of iets of vraag via de hulpverlening om begeleid bezoek.
Probeer ook waardering voor je ex te hebben. Hij heeft al een tijd alleen voor de kinderen gezorgd en dat is best een klus. Ik snap best dat je boos op hem bent door andere zaken maar probeer dat weg te stoppen.
Kortom: ga mee in de flow. Werk niet tegen, want het wordt alleen alsmaar meer strijd. Dat is slecht voor je kinders.
Hard?
Ik neem niets aan, maar ben wel eerlijk naar je. Verantwoordelijkheid is iets anders dan schuld. Ik vind het naar voor je dat het leven zo zwaar voor je is geweest. Maar alleen jij hebt de mogelijkheid je toekomst te verbeteren. Dat moet je echt zelf doen. Dat bedoel ik met verantwoordelijkheid nemen in plaats van naar je ex te wijzen
Jij geeft de man schuld van dat jij nog in de instelling zit. Waarom zou je man je weer terugnemen in jullie huis? Jullie waren toch uit elkaar? Dan moet een van de twee in ieder geval woonruimte zoeken en dat financieel afgewikkeld worden.
Blijkbaar mag je in België gewoon in de instelling blijven, ook als je klaar bent voor terugkeer in de maatschappij? In Nederland zijn daar de wachtlijsten te lang voor en zorgverzekeraars geen filantropische instellingen. Heb je geen familie waar je bij in kan wonen? Of zijn er instanties die je kunnen helpen woonruimte en financiën (uitkering, werk) op orde te krijgen. Misschien dat de instelling waar je nu verblijft, je kan begeleiden hierbij. Dus begin daar eens mee. Kijk of je in aanmerking komt voor sociale voorzieningen, uitkering etc. of wat ze zoal in België hebben. Laat je advocaat werken aan een omgangsregeling en de financiële kant van de scheiding. Dat zou nu je prioriteit moeten zijn: laten zien dat je een stabiele vrouw bent die op eigen benen staat.