Het drama wat december heet

Hier

Bij mijn partner zijn ze 1 dag bij de ene ouder en de andere dag bij de andere ouder. Met oud en nieuw om het jaar bij de een of de ander. Dus waar was je zoon vorig jaar bijvoorbeeld? Dan kan je het nu omwisselen. Op nieuwjaarsdag gaan de kinderen rond 13.00 uur wisselen (ongeveer)
Maar de oudsten bepalen het met oud en nieuw ook al wat meer zelf, ze zijn liever met hun vrienden op pad, gelukkig woont mijn partner dicht bij zijn ex, dus kunnen ze gewoon even komen aanwaaien (3 straten van elkaar af)

Geen gezeur

Wij laten de verblijfsregeling (50-50) gewoon doorlopen in december. Het valt zoals het valt, niet zeuren, geen gedoe. Alleen als het echt nodig is, schuiven we wel eens een dagje. Je weet zo jaren van tevoren al wanneer de kinderen er zijn met kerst en wanneer met nieuwjaar.

Thnx

voor de reacties. Ik zei het al: geen tradities. Ieder jaar weer opnieuw het wiel uitvinden. Laatste 3 jaar betekende dat oud en nieuw met vrienden (met kinderen), waarbij pa ook kwam (en eigen voor mij bekende vrienden mee nam). En tweede kerstdag bij pa eten, samen met diens vriendin en haar dochter en (weer andere) vrienden.
Onze verhoudingen zijn meestal ok, dit beviel mij goed, maar heb het idee dat pa dat dit jaar niet ziet zitten.
Vandaar mijn voorstel om inderdaad de omgangsregeling (hier ook 50/50) door te laten lopen waardoor zoon dus met kerst bij mij en met oud en nieuw bij zn vader zou zijn. Wat pa dus ook niet ziet zitten....

kerstdagen

Het aardige van de kerstdagen is dat het er twee zijn. Bij ons zijn de kinderen altijd een dag bij de ene en een dag bij de andere ouder. Oudjaar is afhankelijk van hoe het valt, ze zijn overigens al paar jaar (vanaf jaar of 15,16) bij vrienden met oudjaar.
Ik zou het ook ongezellig vinden om de kinderen geen van beide kerstdagen te zien omdat het toevallig in dagen van hun vader valt.
Maar ja, wij zijn redelijk flexibel en wonen 5 minuten fietsen bij elkaar vandaan, dus dan kan dat ook.

Drama?

Mijn ex kwam in september al met de vraag over hoe we Kerst zouden doen. Dwangmatig en gestoord vind ik dat Hier zijn dus ook altijd de kerstdagen verdeeld, maar het is wel eens voorgekomen dat ik mijn oudste en jongste niet tegelijk had. Dan wordt het dus kerstavond, of de 27e.
Oud en nieuw wisselt een beetje, maar de wens van het kind is in principe leidend.

Nou

Nou phryne dat vind ik niet dwangmatig. Als mijn man en ik zouden scheiden zouden we het een jaar van te voren al afgestemd hebben. Simpelweg omdat mijn man met de kerstvakantie altijd 2 weken weg wil.

Dees

Phryne gebruikt een smiley overigens ben ik het wel met haar eens. Ik ben blij dat hier de afspraken niet een jaar van de te voren vastliggen. Maar wij (ik, ex en kinderen) gedijen ook het beste bij de nodige flexibiliteit.

Hoe alles reg kwam

Uiteindelijk doen we het weer als voorgaande jaren. Want zo heeft zoon het het liefst en vader is daarin meegegaan....

net als Dees

Ik ben dan wel gescheiden maar ik kan nu al zeggen dat dochter in 2021 met kerst bij haar vader is en met oud en nieuw bij mij, en ik vermoed dat 2022 het zelfde is net als 2019 zal zijn, en 2017, 2018 en eerder zijn geweest.
Hoe verder van te voren vast gelegd, hoe handiger met plannen. En als het anders wordt, dan zien we dat wel weer, flexibel kan altijd.

Dwangmatig en gestoord

Is mijn schoonmoeder dan ook, die vraagt dat ook altijd in september en dan zijn wij niet ineens gescheiden...

Maar goed, is verder volledig OT

Gelukkig is zoon leidend Aleid, dat ook weer opgelost

kerstdagen

Ik zou eerste en tweede kerstdag netjes verdelen en verder de keuze aan je zoon laten waar hij wilt zijn met oud & nieuw.

Belang van kinderen

Mijn kinderen waren al volwassenen en uit huis toen ik ging scheiden. Ex en ik hielden allebei niet van kerstverplichtingen dus zijn 'm bijna 30 jaar gesmeerd met kerst, de laatste 20 jaar op wintersport met vrienden (van zijn studietijd). En dan zit je als gescheiden moeder met kerst dus ineens alleen. Want de wintersport met van oorsprong zijn vrienden blijkt zonder overleg gewoon door te gaan (met nwe vriendin en haar kinderen). En omdat wij dus eigenlijk wel altijd met kerst als gezin bij elkaar zijn geweest, valt me dit heel erg zwaar. Ik wil de kinderen niet in een keuze positie brengen, dus vraag ze helemaal niet met kerst. Maar ex pakt dat anders aan, die doet gewoon wat ie al jaren deed, geen overleg en wat hij wil. Dit jaar gaan ze dan weliswaar niet op wintersport, maar wel naar schoonouders én naar pa met aanhang. Ik vind dit wel een dilemma hoor. Huwelijk is mede stuk gelopen omdat ik me altijd maar aangepast heb en niemand iets op heb willen dringen, en eigenlijk doe ik dat nu weer door vooral maar niet mijn eigen behoefte kenbaar te maken zodat de kinderen niet hoeven te kiezen. Als ouder zou je het goede voorbeeld moeten geven, maar ik vraag me welk voorbeeld beter is. Voor de lieve vrede jezelf (weer) op tweede plan zetten of duidelijk aangeven waar je behoefte aan heb (dat ik het dus fijn zou vinden om hen ook op een kerstdag bij elkaar te hebben).

Elledoris

Je kinderen zijn volwassen mensen, vraag ze gewoon of ze zin hebben om met kerst langs te komen. Zorg wel dat je een programmaatje voor jezelf hebt bijv. soep delen bij leger des heils of ander vrijwilligerswerk, naar de bioscoop of voorstelling, en een avond met een fles goede wijn, snacks en leuke tv series.

Je schrijft dat jij en je ex niet van kerstverplichtingen houden dus maak het dan ook geen verplichting. Komen je kinderen langs dan is dat leuk, komen ze niet dan amuseer je je ook. Het is maar kerst, een dag als alle anderen behalve dat er een hoop plastic meuk met glitters en veel te veel eten voorhanden is. Kerst is een dag vol vals romantisch ideaalplaatjes van 'warme' gezinnen, het is allemaal nep.

Ideaalplaatje

Daar heb je wel gelijk in ja. Het wordt zo uitvergroot in van alles dat kerst iets is dat je samen met je gezin 'moet' doen, dat triggert het gevoel van alleen zijn toch onbewust steeds weer. En ik zat inderdaad net aan vrijwilligers werk te denken op die dagen.

Februari

Voor mij zijn kerstdagen overigens gelijk aan andere dagen. Je kunt op andere dagen ook feestelijk eten. Wij hebben met de familie ook lange tijd in februari kerstdiner gehouden incl presentjes en heel veel gezelligheid.

Tijdens de kerst was iedereen lekker op vakantie en de weken ervoor en erna zat bomvol verjaardagen en andere zaken.

Kerstgedachte

De kerstgedachte is voor mij hoofdzakelijk ook iets doen voor een ander die het niet zo goed heeft. Vrijwilligerswerk voor daklozen, ouderen, asielzoekers...Zo denk ik er aan om met kerst een asiel gezin met kinderen uit te nodigen aan tafel. Iemand ooit zoiets gedaan? Of heb ik een te romantisch plaatje voor ogen?

En Elledoris; nodig je kinderen uit voor iets waar je ze blij mee maakt; kerstborrel na middag skihal of een kerstontbijt. Het hoeft niet n hele dag te zijn! Maak n leuke uitnodiging waarvan je weet dat t aansluit bij de plannen die ze nu al hebben. En kijk waar jij de andere kerstdag bent. Naar de sauna?

Zware druk

Slachtoffergedrag van ouders legt een grote druk op de kinderen. Dat mag ik, twintig jaar na de scheiding van mijn ouders, helaas nog ieder jaar ervaren. En ik ben zo’n sufferd die zich ook nog eens in bochten wringt om daaraan tegemoet te komen, met als gevolg dat ik in dank daarvoor verwijten krijg van mijn kinderen omdat ik opa’s grillen belangrijker vind dan hun wensen.
Daarom stoort zo’n verzoek van mijn ex (in september) me ook zo. Dan heb ik dus ineens kaders waarbinnen de grillen van andere familieleden moeten vallen, met als gevolg dat ik in december altijd half overspannen ben. Met de familie heb ik nog niet eens een dag geprikt, er is er ook nog maar één over.
Ik zie dat dit ook nog wel een slachtofferig stukje van mezelf is, maar als ik het voor het kiezen had zou ik Kerst doorbrengen met de kinderen, films en simpel eten. In plaats daarvan zal het waarschijnlijk weer gaan zoals ieder jaar, dat ik twee dagen vanaf 07.30 uur in de keuken sta om het tijdens het kerstdiner een paar uurtjes gezellig te houden met de familie.

Tensy

Mooi initiatief lijkt me! Maar zomaar een tip: waarom doe je dit niet in januari? Ik heb soms het idee dat mensen die 11 maanden "vergeten" worden in de decembermaand ineens uit 10 sociale en/of gastvrije activiteiten kunnen kiezen.

Niet als kritiek naar jou hoor, maar het valt me gewoon zo op. En dan zou het fijn zijn als dit soort initiatieven wat meer door het jaar verdeeld zouden plaatsvinden.

En toch

Ik mis gewoon mijn kinderen. Er zijn niet zoveel gelegenheden dat ze allemaal tegelijk bij elkaar kunnen komen. Kerstdagen zijn van die weinige dagen dat ze daar gelegenheid voor hebben, maar ze zijn nu dus voor het derde jaar op rij bij hun vader. Dat doet wel pijn hoor.

Elledoris

Weten jouw kinderen dat je je zo alleen voelt met kerst? Misschien denken ze wel dat jij het prima vindt omdat je nooit om kerst hebt gegeven?

Is het een optie om de kinderen overdag uit te nodigen? Voor een brunch of koffie? Dan zit je in elk geval niet de hele tijd alleen.

Werken

Hier hebben we al jaren een kerstdiner thuis op kerstavond. Kinderen nemen een of 2 vrienden met aanhang mee en we vragen iedereen om ook wat mee te brengen of te koken. Ieder jaar weer een wat andere samenstelling maar sommigen komen al jaren en zijn echte vrienden geworden. Soms is een van beide kinderen elders, je hebt tegenwoordig zoveel rond de kerstdagen. En ik heb me al voorgenomen om meer eigen vriendinnen of buurtgenoten uit te nodigen als de kinderen niemand meer meenemen of niet meer (kunnen) komen. Grappig is dat ze ook de ouders van vrienden uitnodigen. Dit jaar zie ik voor het eerst de ouders (moeder en stiefvader) van een vriend van mijn dochter waar ze het afgelopen jaar een relatie mee is begonnen. Vaak ook alleenstaande ouders, dat schept ook een band.
Dochter begon al over een vriendin van mij die er afgelopen week was, maar ja, we hebben al een hok vol mensen, nog even niet.
De jongeren gaan vaak wii-en of we gaan spelletjes doen, net wie er zin heeft.
Het voordeel, ja of nadeel net hoe je het bekijkt, is ook dat we dan voor de Kerst nog even een grote schoonmaak houden die dus dit weekend begint.

Nee

Nee, de kinderen weten niet dat ik ze mis met kerst. Ik wil ze niet in een loyaliteitsconflict of schuldgevoel brengen. Maar ik zie elke dag meer op tegen die dagen. Het vliegt me steeds meer aan. Ze hebben allemaal drukke agenda’s (onregelmatig werk) dus het is echt lastig om ze met z’n allen bij elkaar te krijgen. En dan zitten ze dus straks bij ex met z’n truus. Ik voel echt zwaar kl..te.

Met zijn allen

Misschien helpt het om los te laten dat je met kerst met zijn allen moet zijn. Het is toch ook gezellig als er 1 kind langs komt? Of jij bij een kind langs gaat? En ook makkelijker te organiseren. Ik zou toch gewoon vertellen hoe je je hierbij voelt. Volwassen kinderen kunnen dat vast wel handelen. En blijkbaar moeten ze een beetje op het spoor gezet worden, als ze zelf niet bedenken dat dit zo een eenzame kerst voor jou wordt.

Elledoris

Je kinderen zijn volwassen, dus hup: gewoon zeggen! Heel simpel in de familie groepsapp: jongens ik vind het gezellig jullie te zien met kerst, kunnen we nog wat regelen? Ik weet dat ik een beetje laat ben, maar hoop dat het toch lukt.

Klaar!