ik ben voor jongens
beste
mijn zoon wil niet meer naar zijn vader of toch tegen zijn zin.hij is 11jaar.
al een tijdje zet ik hem met een somber gezicht op de bus naar zijn pa.maar wist eerst niet waarom.
eindelijk toen we even een momentje alleen waren kwam het er uit.
ik ben ook voor de jongens mama net als mijn broer.
maar die heeft hij verstoten en uitgelachen en hem een ziekte genoemd.
ik wil niet gepest worden voor meisje door papa en mijn andere broers.
eindelijk heeft hij het ook tegen zijn oudere broer kunnen zeggen die inmiddels voltijds bij mij woont en 18 jaar is en wat was de opluchting op zijn gezichtje te zien.
zo hartverscheurend en kan niks doen
radeloos
beste hoe of wat kan ik doen en hoe moet ik er mee om
Wat bedoel je?
Je verhaal is wat warrig.
Bedoel je dat je zoon van 11 op jongens valt net als je zoon van 18? En dat zijn vader dat niet accepteer?
elledoris
Knap dat je dat eruit gehaald hebt!
