Kans van slagen samengesteld gezin?
Hallo allemaal. Ik ben nieuw hier. Ik zit met de volgende situatie. Sinds vier jaar gescheiden met twee kinderen in de leeftijd van 12-13 jaar. Sinds twee jaar een vrouw leren kennen die 150 km verderop woont. Ze wil graag samenwonen maar dat kan alleen als ik daar heen ga. Ik heb nu co-ouderschap maar ik zou kunnen verhuizen en een weekendregeling kunnen treffen (contact met ex is erg goed). Ik ga dan wel mijn kinderen minder zien. Mijn nieuwe vriendin zit in een complexe situatie. Zeer lastige omgang met de vader van de kinderen en haar beide kinderen hebben gedragsproblemen. Verder ben ik er recent achtergekomen dat ze veel drinkt en bestaat bij mij het vermoeden dat ze psychische klachten heeft. Ik hou veel van haar maar ik ben bang dat ik me in een situatie ga storten waar de liefde niet tegen bestand zal zijn. Een normaal samengesteld gezin is al lastig maar in dit geval zijn er extra veel verstorende factoren. Langer LATTEN is geen optie en zal de relatie verbroken moeten worden.
Bolmieke schreef op 09-12-2022 om 08:46:
[..]
Ik had een collega met psychische problemen en een drankprobleem maar haar levendigheid, temperament en flamboyante uiterlijk trokken mannen aan als vliegen stroop. Ze had een geschiedenis van mislukte relaties. Misschien is de vriendin van to ook zo’n vrouw?
Er is idd een patroon van veel mislukte relaties.
PieterAdelaars schreef op 09-12-2022 om 09:48:
[..]
Er is idd een patroon van veel mislukte relaties.
Blijkbaar ziet zij een relatie als een oplossing voor haar problemen. Meestal is het dat juist niet, eerder een complicerende factor.
Als ze van al die mannen eist dat ze bij haar intrekken, snap ik wel dat het mis gaat.
Dat is dan nog een extra rode vlag. Dan is de kans heel groot dat jullie relatie ook mislukt, nog een extra reden om er niet alles wat je hebt (woning, co-ouderschap en goed contact met je kinderen, misschien werk) voor op te geven en over een half jaar met lege handen te staan.
Manipulatie is een vorm van beïnvloeding waarbij misleidende methoden gebruikt worden om een ander te overtuigen om tot een bepaalde perceptie of handeling te komen.
Ik zie hier geen misleiding. Ze stelt TO voor een keuze: samenwonen of de relatie verbreken. Dat is toch gewoon een reële keuze als voor haar een LAT-relatie niet bevredigend (genoeg) is.
Maar het gaat hier niet zozeer om de nieuwe partner.
Je hebt een ex waarvan verwacht wordt dat die de kinderen voor 90% van de tijd gaat verzorgen. Je hebt kinderen waarvan verwacht wordt dat die de nieuwe tijdsverdeling oké vinden. Je hebt kinderen waarvan verwacht wordt dat ze regelmatig in het weekend naar 150 km verderop reizen, naar een plaats waar ze niemand anders kennen en ze niets hebben [buiten hun vader] anders dan hun 'stiefbrusjes' met gedragsproblemen (weet niet precies waar dat uit bestaat). En zoals gezegd wordt het alleen maar moeizamer omdat zij in de puberteit meer in het weekend in hun eigen peer-omgeving zullen willen zijn (hobby's, vrienden, uitgaan). Ik weet ook niet wat er qua vervoer verwacht wordt van ex in de toekomst?
En dan de eisen die het stelt aan jou, TO, dat jij je kinderen 'opgeeft'. Maar goed, daar ben je zelf bij...
Ze moet wel erg leuk zijn, dan je het überhaupt overweegt (met minderjarige kinderen).
Je stelt de verkeerde vragen. Ik zou de aandacht niet richten op het waarom en hoe van de wensen en beweegredenen van deze vrouw en of samenwonen met haar en haar kinderen zou kunnen werken, maar op jouzelf TO.
Ik zou mij heel hard gaan afvragen wat maakt dat je überhaupt bereid bent om je eigen kinderen (!) in de steek te laten. De goede relatie met je ex vrouw op het spel te zetten, de relatie met je kinderen onder grote spanning te zetten, 150 km verderop uit je eigen bekende omgeving te verhuizen en wellicht je eigen huis op te geven.
Dat zijn belangrijke vragen die je naar mijn mening aan jezelf moet stellen. De antwoorden zullen misschien niet makkelijk te vinden zijn, maar het kan je wel helpen prioriteiten te stellen voor nu en in de toekomst. Het type mens waar je op gevallen bent lijkt me namelijk ongezond voor jou en je kinderen. Herhaling zou ik in jouw plaats in de toekomst willen voorkomen.
Helemaal eens met Zonne.
Zoals ik in mijn eerste reactie ook al schreef, hiermee zou je aan de slag moeten, Pieter.
Zonne2017 schreef op 09-12-2022 om 11:40:
Je stelt de verkeerde vragen. (...)
De antwoorden zullen misschien niet makkelijk te vinden zijn, maar het kan je wel helpen prioriteiten te stellen voor nu en in de toekomst. Het type mens waar je op gevallen bent lijkt me namelijk ongezond voor jou en je kinderen. Herhaling zou ik in jouw plaats in de toekomst willen voorkomen.
Poeh, ik vind dat de vriendin van TO wel in een bepaalde hoek gezet wordt. Het 'type mens waar je op valt dat ongezond is'.... het zal maar over je gezegd worden. Ik vind dat echt heel onaardig en niet nodig. Ieder huis heeft zijn kruis en het ene kruis is wat zwaarder dan het andere, maar ook iedereen heeft recht op liefde. Je kan ook stellen dat de vriendin van TO een stabiele lieve man nodig heeft zonder complicerende factoren. Misschien is TO wel lief en stabiel, maar de complicerende factor is in zijn geval zijn eigen kinderen.
Je kunt ook gewoon bedenken, zonder oordeel over de persoon, of samenwonen een goed idee is met je eigen kinderen op relatief grote afstand. Niks meer of minder. Strikt genomen doet het er niet toe dat die vrouw problemen heeft en het is ook niet zo raar dat iemand na een aantal jaar graag wil samenwonen met de partner.
Er is al veel goed advies gegeven, maar ik wil je toch nog een overdenking meegeven.
Jouw kinderen zijn tieners, over een jaar of 5/6/7 hebben ze veel minder interesse om tijd door te brengen met hun ouders. Ze gaan hun vleugels spreiden, misschien wel het huis uit. Daarnaast denk ik dat jij je eigen kinderen werkelijk te kort doet als je minder tijd met ze zou doorbrengen. Ze hebben je nodig!
Naast alle problemen waar jij je misschien instort met jouw huidige relatie, denk ik als eerste dat jij een verantwoordelijkheid hebt voor je eigen kinderen.
Temet schreef op 08-12-2022 om 16:45:
[..]
Nou ja, manipulatief... je kan natuurlijk op enig moment besluiten dat je geen zin hebt in latten en dat je per se wilt samenwonen. Dat dat een keuze is die je voor jezelf maakt, hoeft niet meteen te betekenen dat je manipulatief bent.
Ik heb nergens gezegd dat ze manipulatief IS. Ik heb gezegd dat die eis dat is. En dat vind ik, je leest namelijk nergens dat ze ook naar andere oplossingen heeft gezocht.
troelahoep schreef op 08-12-2022 om 23:30:
[..]
Nouja, dat kan toch?? Alsof mensen met problemen per definitie onaantrekkelijk of niet leuk genoeg zijn.
Dat zei ik niet. Sommige mensen nemen (onbewust) de rol van redder aan. Die zoeken dus (onbewust) een partner met problemen. Dat zou mee kunnen spelen in deze situatie maar dat wil ik niet voor TO bepalen.
ik snap van haar wel dat ze niet verder wil als je niet gaat samen wonen maar t klinkt me als een situatie waar je niet in wil belanden, veel drinken zou voor mij al een ding zijn, en mentale problemen al helemaal... liefde overwint alles zeggen ze maar ik denk als je zelf al twijfelt dan zit de liefde toch niet helemaal zoals ie moet zitten toch? Uiteindelijk ben je al gescheiden en wil je nu neem ik aan gewoon voorspoed en geluk bij een nieuwe liefde, problemen zijn er natuurlijk altijd wel een keer maar t klinkt me niet heel aantrekkelijk denkend aan je eigen geluk en toekomst.
@Pieteradelaars, ik mag hopen dat je niet onder je eigen naam schrijft.
Wat als je buren hier meelezen met al de info over drinken etc.
Titiv schreef op 10-12-2022 om 22:51:
ik snap van haar wel dat ze niet verder wil als je niet gaat samen wonen maar t klinkt me als een situatie waar je niet in wil belanden, veel drinken zou voor mij al een ding zijn, en mentale problemen al helemaal... liefde overwint alles zeggen ze maar ik denk als je zelf al twijfelt dan zit de liefde toch niet helemaal zoals ie moet zitten toch? Uiteindelijk ben je al gescheiden en wil je nu neem ik aan gewoon voorspoed en geluk bij een nieuwe liefde, problemen zijn er natuurlijk altijd wel een keer maar t klinkt me niet heel aantrekkelijk denkend aan je eigen geluk en toekomst.
Welnee, ik zeg eerder ‘alleen liefde is soms niet genoeg’, dat komt eerder in de buurt 😉
Dit lijkt me kansloos eigenlijk.
Je gaat co-ouderschap opgeven voor een weekendregeling voor een vriendin die 150km verderop woont. Elk weekend of om het weekend mogen je kinderen dus 150 km verderop gaan zitten. Gezellig voor kinderen van 12-13 jaar.
En dan hebben ze in die spaarzame tijd met hun vader, hun vader ook nog maar deels, want daar 150 km verderop zijn nog andere kinderen en allerlei problemen, van een lastige ex tot drankproblemen en psychische problemen.
En als klap op de vuurpijl is er ook nog een soort van chantage van het is of samenwonen of het is over.
Ik vind het een complete no-brainer.