Kind mist altijd iemand
Hoi,
Mijn dochter 8 jaar heeft er last van dat ze altijd iemand moet missen. Als ze bij papa is mist ze mama en is ze bij mij dan mist ze papa.
Ze mag altijd de andere ouder bellen. Ook schrijft ze in haar dagboek.
Hoe kan ik haar nog meer ondersteunen als ze dat weer heeft? Overigens komt dit alleen naar boven als ze van mij naar haar vader gaat. Verder hoor ik haar weinig over het missen van papa en wilt ze hem ook nooit bellen als ik het vraag aan haar, ook niet als ze een rustig moment heeft.
Het is ook een paar keer gebeurd dat vader mij belt om haar op te halen. Hij laat overigens mijn dochter zelf bellen.
Iemand tips voor het geruststellen van mijn dochter? Haar een manier en handvaten te geven om om te gaan met het gemis.
Denise.
mijn dochter heeft ook een periode gehad dat ze haar vader erg miste als ze bij mij was. Mij eigenlijk nooit. Uiteindelijk bleek dat ze bang was dat haar vader zielig alleen thuis zat (wat overigens niet zo was) en dat ze van mij dacht dat ik me wel vermaakte als zij bij haar vader was (wat ook klopte). Kortom: ze vond hem zielig en voelde zich schuldig ten opzichte van hem.
Wij hebben toen ze kleiner was dan ook afgesproken in principe geen contact te hebben met ons kind als de bij de andere ouder is. Dat maakte het missen alleen maar erger.
Missen kan, hoort er een beetje bij. In haar dagboek schrijven is dan een hele adequate oplossing van haar!
Bij ons hielp het om het missen te erkennen zonder het op te willen lossen. Bespreken dat je het begrijpt, dat ze liever allebei had gezien. En dat missen een teken van liefde is, dat mama en papa ook aan haar denken als ze bij de andere ouder is. Het luchtig maar positief over de andere ouder hebben "wat zou die aan het doen zijn? Lekker lang in bad liggen nu die een rustig avondje heeft?". Bij ons kwam het meestal 's avonds, eventueel boden we aan om de dag erop iets leuks voor de andere ouder te knutselen. Maar dat kwam na een gesprekje als hierboven op de volgende dag eigenlijk nooit voor.
Niet handig om haar dan inderdaad meteen op te halen. Juist als je zo meegaat in het gevoel van missen, geef je de boodschap dat iemand missen iets onoverkomelijks is, wat opgelost moet worden.
Wat ik zou doen: probeer het positieve ervan te zien. Reageer bijv. als ze zegt iemand te missen: óh, ja, maar ...is ook zo lief he! Praat er dan even over hoe fijn ze het heeft. En sluit af met hoe heerlijk het zal zijn als ze diegene straks/morgen/volgende week weer ziet. Of geef haar de tip om een knuffel te geven met ogen dicht en dan te bedenken dat het die ander is. Kan echt even opladen.
Niet te bang zijn ; oh jee, daarmee rakel je het juist op'. Nee. Geef ruimte.
