Kinderen wennen aan regels
Goedemorgen,
Graag zou ik horen hoe het bij jullie gaat en of jullie tips hebben?
Ik ben zelf erg van de regelmaat, rust en reinheid , kortom de 3 R’en staan hoog hier in huis. Waardoor mijn zoon van (8) precies weet waar hij aan toe is en zich daar dus ook allang in berust heeft dat discussie voeren over bepaalde dingen geen zin heeft.
Nu heb ik 2 stiefkindjes en die moeten natuurlijk switchen van huis en regels, begrijpelijk dat dat niet altijd voor ze meevalt. Echter is het probleem een beetje als ze langere tijd hier zijn haar het super goed en weten ook zij precies waar ze aantoe zijn en wat de regels zijn. Maar na een weekje doordeweeks bij mama, lijken het 2 totaal oververmoeide en dwarse kindjes.. gewoon door slaapgebrek (te laat slapen rond 21 uur en sochtends alweer vanaf 05:30 wakker en actief) hier gaan de kinderen om 20 uur slapen wn slapen we tot de wekker gaat 08 uur of blijven we sowieso in bed stil tot 08 uur in het weekend , door de weeks tot 07 uur. De kinderen geven ook aan dat zij moeite hebben met deze switch van regels (mama heeft alle teugels los en tja hier is het dus wat gestructureerder qua regels). Hetzelfde geldt voor de oudste hij is een beetje anders en heeft iets meer moeite met aanpassen (vorm van autisme) ook hij geeft aan dat de regelmaat en rust hem goed doet, veel rustiger in zn hoofd en een stuk vrolijker en gezelliger ventje.
Waar moeten we beginnen met het switchen makkelijker te laten worden?!
Mijn man (hun vader) vaart dus is veel aan het werk en ik neem de opvoeding op me, waardoor ik misschien ook meer discipline heb in huis 1 op 3 , is misschien ook anders dan 2 op 2 ?
Soofje
"Waar moeten we beginnen met het switchen makkelijker te laten worden?!"
Wie zijn "we"? Jij en je man (hun vader) toch? Ik denk dat je daar met hem over zou moeten praten, ook als hij niet thuis is. Deelt hij je zorgen? Het kan niet zo zijn dat jij dit in je eentje moet oplossen met zijn kinderen.
Verder herken ik het deels. Ik heb in mijn eentje een kind opgevoed en in de tropenjaren kon ik dat alleen maar volhouden door een ijzeren discipline van de drie R' s. Dat had meer te maken met mijn eigen behoefte aan structuur dan met mijn kind. Het klinkt mooi, maar er was weinig ruimte voor onverwachte dingen of fantasie. Vergis je niet in het opvangen van de kinderen in je eentje die uit een andere structuur komen, dat kan erg moeilijk zijn. Zijn ze niet ook (in jouw ogen) wat onhandelbaar door het switchen van de ene structuur naar de andere? Ik vind het nogal wat om te zeggen dat het bij de moeder maar een rommeltje is, je man hier niet bij te betrekken omdat hij afwezig is en dan hier te vragen wat je moet doen.
Wat is "een vorm van autisme"? Heeft het kind een onderzoek gehad en is daar iets uitgekomen?
Als vader er niet is dan blijven de kinderen bij moeder
Lijkt mij, voor alle partijen beter.
Ik ben heel flexibel en niet van de regelmaat, en dat gaat ook prima. Ik hou niet zo van dat drillen over 'de regels'.
Omdat mensen soms kinderen van 12 nog 'kindjes' noemen heb ik geen idee hoe oud de kinderen zijn waar het om gaat. Bij 'stiefkindjes' denk ik aan een peuter en een kleuter. Komen de kinderen bij jou terwijl hun vader er niet is? Dan kan het natuurlijk ook gewoon zijn dat ze geen zin in jou hebben, niet dat ze verpest zijn door hun structuurloze moeder. Hoe lang zijn ze er eigenlijk en waarom moeten ze heropgevoed worden in die tijd? Kun je dat niet gewoon wat losser laten?
Jouw zoon is niet van je man? Wat zijn de opvoedingsideeën van je man? Die lijken niet helemaal overeen te komen met die van jou, aangezien zijn eigen kinderen heel anders worden opgevoed.
anders
Hun eigen moeder voedt anders op en voelt zich daar blijkbaar prettig bij. Dus ik denk dat je iedere keer last gaat hebben van die switch (of de kinderen eigenlijk) misschien de eerste dagen een beetje half jouw regels, half moeders regels doen, zodat ze weer een beetje 'inkomen'? Naarmate ze wat ouder worden gaan ze het misschien sneller oppakken, net zoals op school ook andere regels geleden dan thuis en bij vriendjes en vriendinnetjes ook.
Je kunt nu eenmaal moeilijk aan moeder zeggen dat ze zich ook aan jouw regels moet houden.
Het enige dat héél misschien kan, (maar dat kan in het verkeerde keelgat schieten) is dat vader een keer vertelt aan zijn ex hoe lekker ze bij jullie slapen en weer opstaan en dat dat misschien voor haar ook wel een tip is (want ik neem aan dat niemand het prettig vindt als de kinderen om 5:30 al klaar wakker zijn, hoe weet je dat eigenlijk, dat dat bij moeder zo is?)
Jeetje
Dus de kinderen worden door een strenge stiefmoeder opgevangen, die vindt dat hun eigen moeder er een zooitje van maakt, terwijl hun vader er helemaal niet is? Waarom is dat, en kan daarheen betere oplossing voor worden gevonden? Andere omgangsregeling, meer bij de moeder, minder switchen?
Heel normaal
Het is heel normaal dat kinderen met twee huishoudens (een tijdje of langer) last hebben van de omschakeling tussen het ene en het andere huis. Je kunt ze helpen de overgang makkelijker te maken, door te laten zien dat beide ouders nog door een deur kunnen. Bijvoorbeeld bij het overdrachtsmoment even de tijd te nemen voor een kop koffie.
Het is niet normaal dat een stiefouder er zo vaak alleen voor staat met de kinderen, terwijl hun echte ouder weg is voor werk. Ziet hij ze überhaupt wel? Waarom laat jij je misbruiken als oppas?
Dat alleenstaand ouderschap van jou is trouwens geen excuus voor de afgedwongen discipline en regels. Ik ben al 100 jaar alleenstaande ouder en heb nagenoeg geen regels (afgezien van de meest voor de hand liggende sociale afspraken dat je niets sloopt, niet scheldt of geweld gebruikt en probeert het een beetje netjes te houden in huis).
Oververmoeidheid
Je zegt dat ze dwars liggen door oververmoeidheid. Hoe weet je dat? Komt het niet doordat ze het schakelen moeilijk vinden? Of doordat ze liever bij hun eigen ouders zijn?
Over het algemeen staan kinderen er om bekend dat ze zo goed zijn in schakelen naar de regels op een andere plek. Misschien zijn er andere dingen die spelen. Met die drie R’en los je namelijk niet alles op (al lijken sommige mensen te denken dat je kinderen daarmee kan programmeren tot rustige, gehoorzame en evenwichtige wezens).
Hoe lang speelt dit overigens, lange tijd of zijn ze pas net aan de switch begonnen?
Hoe oud zijn de stiefkinderen?