Laatste kans.. Gesprek
Al een paar jaar, grote ups en downs in onze relatie. Vooral de laatste jaar steeds meer onacceptabel gedrag vanuit man; kleineren, niet serieus nemen, snel prikkelbaar, om 'niets' ruzie (lijkt soms wel dat hij dit bewust uitlokt)
Op het moment dat ik aangeef wat zijn reactie met mij doet en tegelijkertijd ook mijn grens aangeef (althans probeer..) blijft het bij 'aanhoren' hiervan. Hij kan daarna gerust doen alsof er niks is gebeurd of noemen dat dit in elke relatie voorkomt (ik overdrijf, ik altijd met hetzelfde kom.. etc)
Bepaalde gedragingen zijn te onacceptabel en gaat ten koste van mijn zelfbeeld. "Ik verdien het, "ik vraag erom". Lijkt alsof hij mij iedere keer straft (negeren) en (dagenlang niks zeggen)
2 dagen geleden heb ik een gesprek gehad en aangegeven dat ik een punt achter onze relatie moet zetten.
Ik geef aan er alles aan gedaan te hebben deze relatie te verbeteren, beter gezegd te redden maar van 1 kant dit niet lukt en al helemaal niet op deze manier.
Ik zie ook dat de liefde vanuit zijn kant op is. Hij vindt van niet 'ik zie het verkeerd'
Wat er dan gebeurd is dat hij aangeeft aan de relatie te gaan werken en niet een scheiding wil.
Ik heb hem aangegeven te vrezen dat dit niet helpt, gezien hij dit vaker aangeeft.
Antwoord; laten we er vanavond over hebben.
Vervolgens 2 dagen 'stil', hij gedraagt alsof er niets is. Komt vrolijk binnenlopen na werk, groet, vraagt hoe mijn dag was. Ik heb hier last van. Enerzijds dat ie doet alsof er niks is( vindt hij trouwens ook) en anderzijds krijg ik verwijt dat ik zo kortaf / cool reageer.
Nee, het is ook niet zijn manier om weer contact te zoeken met aansluitend een gesprek ofzo.
Ik heb eerder gedacht dat hij zo een begin wil maken om eea te bespreken. (Als ik vraag wanneer, ook vage antwoorden) druk, moet dit nou enz..
Het gevoel dat ik hem push en moet gaan pushen? Nee, wil dat niet
Hoe maak ik hem in godsnaam duidelijk dat ik eerst vanuit hem wil horen wat en hoe dit gaat aanpakken. Zonder dat ik hierover verwijten krijg. (Ik weer ga trekken)
Of beter gezegd, hoe ik dan met deze verwijten kan omgaan.
Misschien nog verdere tips wat te zeggen en noemen
Hij heeft geen probleem, dus hij gaat niks doen. Jij hebt aangekondigd wat je vindt, en vervolgens gebeurt er niks. Dus wat hem betreft blijft het voorlopig bij het oude.
Als je verandering wilt, zul je zelf voor verandering moeten zorgen. Je kunt hem op de man af vragen wat hij precies wil doen om aan de relatie te werken, je kunt zelf met een plan komen, je kunt zelf relatietherapie starten, of je kunt gewoon opstappen.
Maar gaan zitten wachten tot hij iets doet, gaat niks opleveren. Hij heeft waarschijnlijk geen idee hoe hij het aan moet pakken, wat er nou van hem verwacht wordt, wanneer het dan wel goed is etc. Dus of je vertelt hem dat, of er gebeurt gewoon niks.
Dit viel mij op in je openingspost:
Vooral de laatste jaar steeds meer onacceptabel gedrag vanuit man; kleineren, niet serieus nemen, snel prikkelbaar, om 'niets' ruzie (lijkt soms wel dat hij dit bewust uitlokt)
en
Op het moment dat ik aangeef wat zijn reactie met mij doet en tegelijkertijd ook mijn grens aangeef (althans probeer..) blijft het bij 'aanhoren' hiervan. Hij kan daarna gerust doen alsof er niks is gebeurd of noemen dat dit in elke relatie voorkomt (ik overdrijf, ik altijd met hetzelfde kom.. etc)
Ik denk dat hij een ander heeft. Hij gaat niet in op al je pogingen om de relatie te redden want hij wil geen echte relatie met je. Hij ziet je als een soort moeder, lekker laten mopperen maar wel gebruik maken van de warme hap en de was etc. Ik zou er een punt achter zetten
Ja wat Wendelmoed zegt: jij hoeft hem niet te overtuigen van wat dan ook. Als je het niet meer ziet zitten, kan jij een scheiding in gang zetten. Dat moet je dan ook wel doen en niet er mee dreigen en niets doen. Pas ook op dat hij niet eens omdraait, de fijne echtgenoot uit gaat hangen om na een tijdje weer precies hetzelfde te zijn.
Ja wat Wendelmoed zegt: jij hoeft hem niet te overtuigen van wat dan ook. Als je het niet meer ziet zitten, kan jij een scheiding in gang zetten. Dat moet je dan ook wel doen en niet er mee dreigen en niets doen. Pas ook op dat hij niet eens omdraait, de fijne echtgenoot uit gaat hangen om na een tijdje weer precies hetzelfde te zijn.
Er zijn mensen die luisteren alleen naar daden, niet naar woorden. Die denken 'het duurt mijn tijd wel uit'. Ze komen dan vaak wel in actie maar als het te laat is. Dat is tragische voor beide partijen.
Misschien helpt het als je niet om 'een gesprek' vraagt, maar aangeeft: eerst vertel jij wat je denkt en wil en luister ik; de volgende dag vertel ik wat ik denk en wil en luister jij. En dan een euro voor elke 'ja maar' die iemand toch tussendoor roept. Misschien kunnen jullie daarna een keer samen gaan eten....als de horeca over 10 dagen nog bestaat.
Neutrale vraag formuleren, zoiets als: hoe kijk je tegen onze relatie aan?
Tsjor
oh oh alle alarmbellen gaan af bij het lezen... Ik vrees ook dat er een ander in het spel is (dat was bij mij het geval bleek later).
Ook mijn man vertoonde dat gedrag. Exact dat. Ook dat dagenlang negeren. Of mij schuld geven. Doen of er niks aan de hand was. Ruzie uitlokken....
Wat hierboven staat: jij moet zelf veranderen. Dan denk je nu ja maar ik ga gesprek aan etc. Goed dat je nu grens trok! Maar veranderen zou hier goed zijn in de zin van: wordt nog harder. Niet zeggen jij moet veranderen maar de consequentie vertellen. ik accepteer jouw gedrag niet meer (want ik word er ongelukkig van). Ik accepteer niet meer dat je dit bagatalliseert. En vanaf vandaag accepteer ik niet meer dat jij mij negeert. Ruzie zoekt, doet of er niks aan de hand is Als je dat nog een keer doet dan ga ik (wat weg?). Wel doen wat je zegt.
Probeer veel woorden te vermijden. Mars en Venus snappen elkaar dan niet. Blijf bij jouw mening, gevoel, grenzen (praat vanuit ik).
Het niet stoppen. Het is niet okay om zo met je geliefde om te gaan. (Toen ik dat zei raakte het mijn man zag ik).
Maarre ... Ik zou ook eens graven in zijn mobiel en email. Het kan zijn dat je man foute acties goedpraat als het ware door ruzie op te zoeken. Voelt hij zich minder schuldig over iets. Wat dat is? Is hij vooral zo na uren weg te zijn geweest of juist daarvoor? Hier bleek het ontrouw voor sex. Natuurlijk hoeft het niet maar ik was naïef dacht dat dat het nooit kon zijn. Dus mijn advies: bril af. Er is echt iets aan de hand als je partner ineens dit andere gedrag laat zien!
'Ik zou ook eens graven in zijn mobiel en email.' Zo'n advies zou ik nooit geven.
Stel dat hij een ander heeft, wat maakt het uit, behalve dan dat jij hem kunt gaan aanpakken. Voor de relatie zelf zou het gedrag op zich voldoende argumenten moeten geven om door te gaan of te stoppen.
Tsjor
tsjor schreef op 15-01-2022 om 12:04:
'Ik zou ook eens graven in zijn mobiel en email.' Zo'n advies zou ik nooit geven.
Stel dat hij een ander heeft, wat maakt het uit, behalve dan dat jij hem kunt gaan aanpakken. Voor de relatie zelf zou het gedrag op zich voldoende argumenten moeten geven om door te gaan of te stoppen.
Tsjor
Daarom is het een forum ....
Maar ik weet uit ervaring dat een relatie stoppen niet makkelijk is. Ik vind het ook wat naïef om dat laatste te stellen. Deze man was x tijd geleden niet zo. We gaan door. Omdat je denkt dat het wel opgelost kan worden. Met een derde persoon in het spel valt er niets te repareren. Of heeft het geen zin.
hoe dan ook, het 'foute' gedrag van deze partner moet stopgezet worden. En de oorzaak weten of vinden kan TO Helderheid verschaffen.
Anna Cara schreef op 15-01-2022 om 12:44:
[..]
Daarom is het een forum ....
Maar ik weet uit ervaring dat een relatie stoppen niet makkelijk is. Ik vind het ook wat naïef om dat laatste te stellen. Deze man was x tijd geleden niet zo. We gaan door. Omdat je denkt dat het wel opgelost kan worden. Met een derde persoon in het spel valt er niets te repareren. Of heeft het geen zin.
hoe dan ook, het 'foute' gedrag van deze partner moet stopgezet worden. En de oorzaak weten of vinden kan TO Helderheid verschaffen.
WendelmoedM schreef op 15-01-2022 om 06:27:
Hij heeft geen probleem, dus hij gaat niks doen. Jij hebt aangekondigd wat je vindt, en vervolgens gebeurt er niks. Dus wat hem betreft blijft het voorlopig bij het oude.
Als je verandering wilt, zul je zelf voor verandering moeten zorgen. Je kunt hem op de man af vragen wat hij precies wil doen om aan de relatie te werken, je kunt zelf met een plan komen, je kunt zelf relatietherapie starten, of je kunt gewoon opstappen.
Maar gaan zitten wachten tot hij iets doet, gaat niks opleveren. Hij heeft waarschijnlijk geen idee hoe hij het aan moet pakken, wat er nou van hem verwacht wordt, wanneer het dan wel goed is etc. Dus of je vertelt hem dat, of er gebeurt gewoon niks.
Inderdaad; volgens hem heeft hij / is er geen probleem. Sterker nog; ligt het probleem bij mij (zijn woorden) ik ben nooit tevreden, ik vraag te veel.. etc etc
Als ik de punten opnoem, vaak heel droog mer okay. Ik zal het doen. Zand erover en klaar
Bolmieke schreef op 15-01-2022 om 10:00:
Dit viel mij op in je openingspost:
Vooral de laatste jaar steeds meer onacceptabel gedrag vanuit man; kleineren, niet serieus nemen, snel prikkelbaar, om 'niets' ruzie (lijkt soms wel dat hij dit bewust uitlokt)
en
Op het moment dat ik aangeef wat zijn reactie met mij doet en tegelijkertijd ook mijn grens aangeef (althans probeer..) blijft het bij 'aanhoren' hiervan. Hij kan daarna gerust doen alsof er niks is gebeurd of noemen dat dit in elke relatie voorkomt (ik overdrijf, ik altijd met hetzelfde kom.. etc)
Ik denk dat hij een ander heeft. Hij gaat niet in op al je pogingen om de relatie te redden want hij wil geen echte relatie met je. Hij ziet je als een soort moeder, lekker laten mopperen maar wel gebruik maken van de warme hap en de was etc. Ik zou er een punt achter zetten
Ook dit spookt al een tijd door mijn hoofd. Ja, denk dat hij een ander heeft. Zijn 'werkrelatie' met zijn collega voelt niet goed. Hier ook over gesproken. Ik waa paranoia aan het worden, moesr werken aan mijn vertrouwen.. etc
tsjor schreef op 15-01-2022 om 11:28:
Misschien helpt het als je niet om 'een gesprek' vraagt, maar aangeeft: eerst vertel jij wat je denkt en wil en luister ik; de volgende dag vertel ik wat ik denk en wil en luister jij. En dan een euro voor elke 'ja maar' die iemand toch tussendoor roept. Misschien kunnen jullie daarna een keer samen gaan eten....als de horeca over 10 dagen nog bestaat.
Neutrale vraag formuleren, zoiets als: hoe kijk je tegen onze relatie aan?
Tsjor
Wat een aparte en zeker een luchtige manier! Leuk om te lezen. Ik zou zeggen gaan we doen. Hij zal het niks vinden.
Ik probeer ook inderdaad open vragen te stellen. Het probleem is dat hij dan zelf reageert met " ehmm gewoon, normaal".. Als ik dan iets doorga, een vraag op andere manier stel dan wordt hij vaak boos. Hij vindt dat ik dan doordram.
We komen niet tot een gesprek..
Wel kan ik concreet aangeven waar ik last van heb. Dan komt hij ook mer verwijten.. ook prima; maar niets concreet waar ik iets mee kan
Anna Cara schreef op 15-01-2022 om 11:58:
oh oh alle alarmbellen gaan af bij het lezen... Ik vrees ook dat er een ander in het spel is (dat was bij mij het geval bleek later).
Ook mijn man vertoonde dat gedrag. Exact dat. Ook dat dagenlang negeren. Of mij schuld geven. Doen of er niks aan de hand was. Ruzie uitlokken....
Wat hierboven staat: jij moet zelf veranderen. Dan denk je nu ja maar ik ga gesprek aan etc. Goed dat je nu grens trok! Maar veranderen zou hier goed zijn in de zin van: wordt nog harder. Niet zeggen jij moet veranderen maar de consequentie vertellen. ik accepteer jouw gedrag niet meer (want ik word er ongelukkig van). Ik accepteer niet meer dat je dit bagatalliseert. En vanaf vandaag accepteer ik niet meer dat jij mij negeert. Ruzie zoekt, doet of er niks aan de hand is Als je dat nog een keer doet dan ga ik (wat weg?). Wel doen wat je zegt.
Probeer veel woorden te vermijden. Mars en Venus snappen elkaar dan niet. Blijf bij jouw mening, gevoel, grenzen (praat vanuit ik).
Het niet stoppen. Het is niet okay om zo met je geliefde om te gaan. (Toen ik dat zei raakte het mijn man zag ik).
Maarre ... Ik zou ook eens graven in zijn mobiel en email. Het kan zijn dat je man foute acties goedpraat als het ware door ruzie op te zoeken. Voelt hij zich minder schuldig over iets. Wat dat is? Is hij vooral zo na uren weg te zijn geweest of juist daarvoor? Hier bleek het ontrouw voor sex. Natuurlijk hoeft het niet maar ik was naïef dacht dat dat het nooit kon zijn. Dus mijn advies: bril af. Er is echt iets aan de hand als je partner ineens dit andere gedrag laat zien!
Ook ik mijn twijfels.. Als een ander dit zou meemaken zou ik hetzelfde gedacht / gezegd hebben.
Als je zelf in zo 'n (soortgelijke) relatie zit of hebt gezeten snap je dat met oogkleppen loopt. Zelf snap ik niet waarom iemand dit verzwijgt. Mijn man heb ik gevraagd en aangegeven dat het ok is als er een ander is. Maar nee?, ik moet leren vertrouwen ik moet leren om geen dingen te zien die er niet zijn. Zijn werkrelatie met zijn vrouwelijke collega voelt niet oké. Geen bewijs van vreemdgaan. Heb mijzelf druk beter gezegd gek gemaakt. Inderdaad op zoek naar berichtjes email etc.. maar ik merkte dat dit ten koste ging van mijn gezondheid, mijn persoonlijkheiid.
Heb nu inderdaad de focus op mijzelf. Zeg hem ook dit er niet aan toe doet. Het gaat erom dat zijn gedrag dat onze relatie zoals het nu gaat mij ongelukkig maakt.
Tuurlijk knaagt het mij aan alle kanten en zou zekerheid willen of ik er sprake is van vreemdgaan..
"Het niet stoppen. Het is niet okay om zo met je geliefde om te gaan. (Toen ik dat zei raakte het mijn man zag ik)."
Dat zijn geen leuke gesprekken/ momenten. Wel goed om te lezen dat het hem raakte. Bij ons vanuit zijn kant geen teken van gevoel. Ongelooflijk om dit te zien
Erg bedankt voor je concrete tips. Goed om te lezen dat ik goed op weg ben.
tsjor schreef op 15-01-2022 om 12:04:
'Ik zou ook eens graven in zijn mobiel en email.' Zo'n advies zou ik nooit geven.
Stel dat hij een ander heeft, wat maakt het uit, behalve dan dat jij hem kunt gaan aanpakken. Voor de relatie zelf zou het gedrag op zich voldoende argumenten moeten geven om door te gaan of te stoppen.
Tsjor
Probeer dat inderdaad ook steeds vaker tegen mijzelf te zeggen en te doen
Het is alsof ik mijn eigen relatie lees en helaas ben ik het ook terug gaan doen ipv de stekker eruit getrokken te hebben. Uiteindelijk nog geprobeerd met relatietherapie maar daar was ik achteraf gezien de kwaaie pier en heb ik mijzelf zoveel mogelijk aangepast en teruggetrokken. Het gevolg is dat ik helemaal leeggezogen ben.
Als ik je één tip mag geven als je daadwerkelijk besluit de stekker eruit te trekken, denk goed na of je via een mediator of advocaat ga scheiden. Ik ben zo stom geweest geweest haar te vertrouwen dat we het samen met een mediator op konden lossen maar zij onderneemt geen enkele actie, regelt haar papieren niet enz waardoor ik vrijwel alles moet doen en het een langdurige en alsnog dure actie dreigt te worden.
Ik ben de man in het verhaal en ga er niet vanuit dat er in mijn situatie een ander in het spel is.
Nobody schreef op 15-01-2022 om 19:27:
Het is alsof ik mijn eigen relatie lees en helaas ben ik het ook terug gaan doen ipv de stekker eruit getrokken te hebben. Uiteindelijk nog geprobeerd met relatietherapie maar daar was ik achteraf gezien de kwaaie pier en heb ik mijzelf zoveel mogelijk aangepast en teruggetrokken. Het gevolg is dat ik helemaal leeggezogen ben.
Als ik je één tip mag geven als je daadwerkelijk besluit de stekker eruit te trekken, denk goed na of je via een mediator of advocaat ga scheiden. Ik ben zo stom geweest geweest haar te vertrouwen dat we het samen met een mediator op konden lossen maar zij onderneemt geen enkele actie, regelt haar papieren niet enz waardoor ik vrijwel alles moet doen en het een langdurige en alsnog dure actie dreigt te worden.
Ik ben de man in het verhaal en ga er niet vanuit dat er in mijn situatie een ander in het spel is.
Vorig jaar ook erg aangepast, alles wat hij zegt als 'waar' aangenomen. Voelde dat ik faalde, voelde mij onzeker en gaf mijzelf van alles de schuld.
Toen het steeds verdee achteruitgang en hij verder ging met zijn leven, ben ik eea gaan inzien. Kost tijd..
Nu verl sterker in mijn schoenen en probeer mijzelf niet meer op het punt leegraken te komen..