Missen van je kind
Ik ben sinds 2 jaar gescheiden en heb sindsdien 50/50 co ouderschap over mijn zoon van inmiddels 4 jaar. Mijn zoon is een halve week bij mij en een halve week bij zijn moeder . Nu mis ik hem enorm als hij niet bij mij is, de wisseldag vind ik het zwaarst . Ik maak gebruik van mijn tijd zonder hem, heb oude hobby’s opgepakt , sport regelmatig en spreek af met vrienden en familie. Zijn er mensen die hetzelfde ervaren/ hebben meegemaakt en hebben jullie tips hoe hier beter mee om te gaan.
Wat afschuwelijk. In de tropenjaren gescheiden.. is er geen opening om de relatie weer op te pakken met ex met behulp van therapie nu kind schoolgaande is/wordt en er iets meer rust en regelmaat komt zonder gebroken nachten etc. Het lijkt mij nooit minder worden dat gemis. Ik ken jullie situatie niet maar ik hoop het voor je.
Wat ontzettend triestig, maar ook goed dat je niet bij de pakken blijft zitten. Mijn kinderen gingen kort na de scheiding wel eens naar hun vader en hoewel het me geweldig leek even tijd voor mezelf te hebben, was de waarheid dat ik de uren telde tot ze terug waren. Tot ik mezelf bij elkaar raapte, de fiets op kroop en tot de avond rond reed, omdat het eens kon. Blijf bewust al die dinges doen, ook als je geen zin hebt, ga gewoon buiten, ook als je de moed niet vindt. En vooral, erken dat gevoel, laat het toe, de angst en pijn, haal dan diep adem en door. Het komt goed, je klinkt als een erg liefdevolle papa.
het nare stuk: het went.
Maar neem ook tijd voor jezelf in het deel van de week dat je kind wel bij je is ga er dan niet als een havik boven op zitten en de wereld alleen om je kind laten draaien. Zou in een ander gezin ook niet zo zijn. Je hoeft niet te compenseren voor de andere helft van de week.
To uiteindelijk wen je hier ook aan. En voordelen zijn er ook (hoe gek dat ook klinkt). Er is opeens ruimte om een aantal dagen volledig je eigen gang te gaan en een eigen (volwassen) leven te hebben. Eten wat en wanneer jij wilt. Sporten of hobby's wanneer het jou uitkomt en bijvoorbeeld naar een feestje of festival gaan en de volgende dag uitslapen. Ik ken genoeg ouders die niet gescheiden zijn maar enorme behoefte hebben aan tijd voor zichzelf. Zie het als een moment om op te laden. Als jou kind er weer is moet je er alleen staan. Dat kost meer tijd en energie dan met een partner.
Heel erg triest, persoonlijk zou ik die dagen dat hij er niet is gebruiken om zoveel mogelijk te werken. Die uren ben je dan bezig met je werk en niet je kind en zodoende kun je na schooltijd en in de weekenden zoveel mogelijk vrij zijn en echt je tijd aan hem besteden.
Dank voor jullie reacties. Ik hoop dat het uiteindelijk zal wennen / het een plaats kan geven.
Het went.
Heb co-ouderschap met de oudste twee kinderen sinds een jaar of vijf. De regeling loopt. Dus bij de wissel weet ik ook weer wanneer ze er weer zijn.
De jongste is een topic over. Dat is moeilijker. Hij is kleiner en weet bij een wissel eigenlijk nooit 100% zeker wanneer ik hem weer zie.
Heb mijn leven altijd zo ingedeeld dat ik doe wat ik moet doen als er geen kinderen zijn. Als er kinderen zijn, heb ik alle tijd voor ze.
Als ze er niet zijn, dan is er genoeg te doen qua werk, in huis, eigen dingen.
Papa101 schreef op 20-05-2024 om 19:29:
Dank voor jullie reacties. Ik hoop dat het uiteindelijk zal wennen / het een plaats kan geven.
Geef het de tijd. En probeer te genieten van je volwassen tijd waarin je alle vrijheid hebt. Ga dingen doen die met kind niet kunnen of lastiger zijn.
Dit is ook erg verdrietig en dat blijft het ook. Maar op den duur zal je er meer aan wennen. Als dat niet lukt, zou individuele therapie ook kunnen helpen.