Moeizame communicatie.
Hallo allemaal,
Ik zie zoveel topics. Ze lijken veelal op mijn verhaal maar toch net allemaal even wat anders. En ik dacht... ik open maar een nieuwe topic. Ik zal proberen mijn verhaal zo kort en bondig te vertellen. Wat misschien wat moeilijk gaat aangezien het verhaal inmiddels groter is dan de bijbel. Ik vind het fijn als mensen met reacties komen, maar zit niet te wachten op afbrandingen of als opmerkingen met laat het los. Die opmerking komt te vaak voorbij en als ik het zou loslaten zou er alleen maar verslechtering optreden.
Anyway. Ik ben nu ruim 4 jaar moeder. Waarvan sinds een jaar of 2 geen alleenstaande moeder meer. Ik ben na een heel diep dal gegaan ( door mijn ex ) en weer opnieuw gelukkig in de liefde, waarvan ik 4 jaar terug niet had gedacht dat dit nog mogelijk zou zijn. 4 jaar geleden beviel ik van een prachtige dochter. Vaders was bij de bevalling enkelt lichamelijk aanwezig. Geestelijk was hij ergens anders. En eigenlijk is het daar allemaal al begonnen. Eerlijk gezegd al vanaf het begin van onze relatie maar dat wist ik natuurlijk lekker niet. Mijn ex had een dubbelleven met zijn ex. Heeft mij 2 jaar voorgelogen en ook zijn ex. Speelde gezinnetje met mij maar speelde ook gezinnetje met zijn ex. In december 2017 werd onze roze wolk geboren. Een zware tijd. Een vader die lichamelijk aanwezig is en alleen maar aan de playstation zit gekluisterd en dus 0,0 initiatief toont. Op wat enkele momenten na zodat het niet zo opvalt. Dan staat in maart zijn ex voor de deur, met de mededeling dat hij dus ook een relatie heeft met haar. Zij heeft dit moment natuurlijk in allerlei kleuren zitten afwachten want zij wist wel al 2 jaar van mij af. Hij was op uitzending voor 4,5 maand en heeft dus de confrontatie met alle liefde overgelaten aan iemand anders. Want dat is iets waar ik inmiddels na 6 jaar wel achter ben. Confrontatie ( in negatieve zin ) is niet aan hem besteed en vlucht dan dus liever. Zaken bespreken is niet mogelijk. Uiteindelijk na veel gelieg en verdraaiingen en zijn terugkomst van uitzending is de scheiding in werking gezet ( we waren net 2 weken geregistreerd partners voor hij wegging ). We zetten een OSP op. Meneer wilde alleen maar tekenen en snel wegwezen want had eigenlijk nergens zin in en zag alles als een moetje. ( ik toen 24 met 0 ervaring zat daar bij de mediator ). met de bagage die ik nu heb, had ik daar toen liever met deze kennis willen zitten ). Na het OSP tekenen is mijn ex zo'n 3 jaar niet in het leven ( of eigenlijk amper ) in het leven van onze dochter geweest. Hij had geen huis/woning om haar fatsoenlijk te kunnen ontvangen. Dus werd er bezoekrecht opgestart. In principe om de week op vrijdag bij mij thuis. Wat al een hele grote stap is en geen fijn gevoel is kan ik je vertellen na wat er gebeurt is. Maargoed alles in het belang van het kind zodat zij toch haar vader kan zien. Dat ik me opgelaten voel zet ik maar opzij. Regelmatig kon hij niet. Altijd smoesjes, last minute afzeggen, moest altijd met hem meedenken want hij was zo zielig want hij moest op oefening. Gaf al deze afspraken tevens ook veel te laat door. Soms pas een dag ervoor waardoor ik weer met problemen zat. Uiteindelijk heb ik door noodzaak onze dochter nog een dag op het kinderdagverblijf moeten laten verblijven omdat ik door hem in de problemen kwam. Hier was hij het niet mee eens want ( je kent het wel. Grootse woorden maar geen daden ). Rook regelmatig naar alcohol als hij er was, was ook zichtbaar aan zijn ogen, rood doorlopen. Nadien heeft hij eindelijk een appartement gevonden. en heeft mij daar ook pas achteraf van op de hoogte gesteld dat dit maarliefst 109km verderop was. 1,5 uur rijden zonder file. Waarop bepaalde afspraken van het OSP al niet meer kunnen gewaarborgd worden. Omdat het probleem toen niet al te groot was hebben we dit verder even zo gelaten. ( in mijn naiviteit, helaas is dat allemaal achteraf ). Sinds 2020 gaat onze dochter om de week op zaterdag naar haar vader. Zoals ook hij niet alle weekenden ( de even/oneven ) weekenden kan waarborgen en ook ik niet door werk ging dit over het algemeen in goed overleg. Totdat hij een nieuwe vriendin kreeg. Zij was nog maar heel kort in beeld en begon zich al heel vlot met van alles te bemoeien. Onze communicatie was al niet zo best omdat hij mij gewoon heel erg belazerd heeft. Ik heb geprobeerd om daarom een communicatie schrift in te zetten zodat wij misschien wat minder fysiek in gesprek zouden hoeven. De keren dat hij zelf schreef ging dit ook nog goed en was dit een korte overdracht en tekst met uitleg hoe de dag was gegaan. En de bijzonderheden mbt dochter in de aanloop naar school etc. Na korte tijd begon zij dat schrift te schrijven ( zichtbaar aan handschrift maar ook het verkeerd schrijven van namen en het niet weten hoe verhalen in elkaar steken ). Zo begon zij zich ook te mengen en bemoeien in het ouderschapsplan. En eigenlijk is toen de bom gebarsten. Dit heeft onze toch al minimale communicatie nog moeizamer gemaakt. Sinds januari 2022 slaap dochter om het weekend 1 nacht bij hem. Meneer stond hierop want dit stond immers in het inmiddels al 4 jaar oude ouderschapsplan. Helemaal ermee eens ben ik het niet. Maargoed ook voor ons is het wel gemakkelijk als ze in het weekend daar is als wij moeten werken en haar dus niet weer overal naar toe hoeven brengen. En een bijkomstigheid, zij bouwt een band op met haar vader. Vooraf is hij wel al voor de 2e keer 4,5 maand naar het buitenland geweest en is zij dus een hele periode niet geweest hierdoor. Rond maart hebben wij vernomen dat zijn vriendinnetje alweer de deur uit is. Nikki zegt altijd als zij terug komt dat zij er weer niet was. En ze waren bij een andere vrouw ( zijn ex waarmee hij mij bedrogen heeft en zo ook zijn dochter ). Nog niet zo erg dat dat meisje de deur weer uit is, maar hij liegt al ruim 2 maanden tegen zijn dochter. Maar is ook niet eerlijk naar ons toe dat het over is. Ik vind dit wel zo netjes om dit soort zaken aan elkaar te melden. Of het er nou toe doet of niet. Want de afspraak geld een half jaar nadat het uit is mag er pas weer iemand geintroduceerd worden. Eigenlijk heb ik dit liever op een jaar. Omdat het toch wel merkbaar is dat onze dochter hier erg mee zit. Zo gaf zij ook aan dat papa en zijn vriendin erge ruzie hadden. Wat het verhaal voor mij nog belastender maakt. Zo wordt er ook steeds meer door hem geeist uit zijn oogpunt uit wat hij wil en niet vanuit het oogpunt wat goed is voor onze dochter. Ik heb toen der tijd al eens aangegeven dat het haar heel veel energie kost om om de week bij hem te zijn en maandag weer naar school te moeten. Ze is KAPOT. Maandag ochtend al heel veel moeite met opstaan en tussen de middag zakt zij zowat in elkaar. Uit ervaring weet ik dat zij daar dus te laat op bed gaat. In combinatie met alleen maar drek als eten. ( en ja ik ken de meeste reacties nou wel met laat het los wat daar gebeurt moet je lekker laten ). Alleen het punt is dus dat ze thuis niet meer wil eten, behalve snoep. En hierdoor dus afvalt. Ze keert zich ontzettend af tegen ons terwijl dit hiervoor dus niet was. Ze is boos op mij, boos op mijn nieuwe vriend en vreselijk opstandig. Het lijkt wel alsof alle normen en waarden verdwenen zijn en er ineens geen regels meer zijn. Er valt geen land mee te bezeilen. Ze komt ook nooit vrolijk terug. Is altijd in tranen en daarbij dan ook nog doodmoe.
Gezien het feit dat hij verhuisd is, hij deels ander werk heeft wil ik het OSP graag aanpassen. Hij wil dit ook wel. Alleen op 1 voorwaarde en dat is zijn manier. Bij een onafhankelijke door hem uitgezochte mediator. En dat terwijl we er eentje hebben waar ook voor getekend is dat als er problemen zijn we ons tot haar wenden. Zijn dreigement is als ik niet naar een onafhankelijke door hem uitgezochte mediator wil blijven de afspraken van 4 jaar geleden zo staan zoals ze staan. ( afspraken waar van beide kanten niet meer aan gehouden kan worden ). Er valt met deze jongen niet te communiceren. Het gaat alleen maar goed als het goed in zijn straatje past en hij zijn zin krijgt. Zijn houding maakt communicatie onmogelijk. Alles is kritiek in zijn ogen. En kan niet bedenken dat er misschien zaken zijn die spelen waar wat mee gedaan moet worden. Of dit nou leuke onderwerpen zijn of niet. Er zullen vast nog wel grotere zaken gaan spelen wanneer zij een oudere leeftijd bereikt. Inmiddels heb ik een (kinder)psycholoog gemaild en de hele vraagstelling uitgezet. Wat wij hiermee moeten doen. Het eerste gesprek is voor mezelf ook om te kijken of het klikt. Mocht zij vinden dat onze dochter hier toch wel baat bij gaat hebben moet hij toestemming geven. En je raad het al, dit gaat hij niet geven.
Helaas heb ik me dus weer moeten wenden aan de advocaat om bij haar de vraagstelling neer te leggen of ik via haar het OSP kan aanpassen omdat hij niet mee wil naar de mediator die het heeft opgesteld. Ik zie geen noodzaak om redenloos naar een andere mediator te gaan. Terwijl de huidige het verhaal kent en het plan ook heeft opgesteld.
* ik zal wel niet het hele verhaal getypt hebben. Het is teveel om het allemaal te typen. En zal soms misschien wat omslachtig staan beschreven. Mocht er onduidelijkheid zijn kan ik bij vragen wel toelichting geven.
Ja zo kun je daar op reageren. Maar in het verleden was hij op dit vlak onbetrouwbaar maak ik op uit de berichten en nu dus wel. Dus blijkbaar is hij in staat tot enige groei....
Ik vind het beste advies dat je als enige ouder uit de strijd probeert te stappen. En dat is een opgaaf! Ik zou me nog verder distantiëren van wat hij maakt of breekt. Als hij zo nodig alles wil draaien zoals het hem uitkomt dan komt het vanzelf niet goed. Je zou dit gewoon voor een rechtbank moeten laten komen. En de uitspraak zou bindend moeten zijn. Daar hou je je aan. Je hebt een vriend en surrogaat-vader voor je kind. Geniet van hoe jullie het thuis wel naar best en geweten voor haar doen. Ik snap verder je verhaal prima en heb ook bij tijden met dit geneuzel en gevolg voor kind te maken. Pas na ruim 8 jaar kan ik nu alles over me heen laten gaan tijdens een zitting want voor de rest luister en zie ik het probleem zelf praktisch niet. En jij ziet en hoort hem wel maar probeer het zoveel mogelijk van je af te laten glijden. Dat is echt het beste. Je dochter komt vanzelf op een punt dat ze ermee leert dealen en haar vader is haar vader. Blijft het zo negatief voor haar dan zal het eens ophouden.
Je kunt een persoon zoals jij je ex omschrijft niet veranderen, en volgens mij geen enkele scharrel die hij opduikelt zal hem zeggen hoe het wel moet want dan zijn ze allang weg.
Ga naar de rechtbank met je voorstel en kijk wat daar uit komt. Daarna het uitvoeren en zoek eventueel zelf hulp om voor jou de weg te weten met hem te handelen. Misschien is het goed structureel te luchten bij een professional. Ja dat is klote omdat het niet aan jou ligt maar als dat je kan helpen, is dat goed voor jou.
Jippox schreef op 03-05-2022 om 12:03:
Ja zo kun je daar op reageren. Maar in het verleden was hij op dit vlak onbetrouwbaar maak ik op uit de berichten en nu dus wel. Dus blijkbaar is hij in staat tot enige groei....
Nu zal het hem op de een of andere manier goed uitkomen. Meneer is narcist.
A12345 schreef op 03-05-2022 om 13:02:
[..]
Nu zal het hem op de een of andere manier goed uitkomen. Meneer is narcist.
Is er een diagnose dan? Dat heb ik even gemist
Jippox schreef op 03-05-2022 om 10:57:
Als ze zo moe is na 1 nachtje per week te laat naar bed, dan valt ze ongetwijfeld tijdens de lange rit naar huiswel in slaap en haalt dan al een deel in.
Mag ze het van jou eigenlijk ook leuk hebben bij haar vader? Misschien voelt ze dat daar geen ruimte voor is. Dat doet ook veel met een kind. En dan is er ook nog eenhalfbroertje op komst èn is ze het begonnen op school.
Ik zou proberen wat breder te kijken in plaats van alleen maar naar de verderfelijke rol van je ex. Die toch maar steeds keurig op tijd zijn dochter haalt èn brengt.
Een tip: breng je dochter eens daar heen. Kun je meteen eens zien hoe het er daar bijstaat, en je geeft het superbelangrijke signaal aan je kind dat je het oké vindt dat ze daarheen gaat.
Ja ze is doodmoe. En ja ze valt in slaap. Zoals je misschien zou weten is slaap “inhalen” niet mogelijk. Dus het probleem wordt er mee verschoven. Zij heeft die 12 uur per nacht gewoon nodig en zeker voor school. En als ze slaapt in de auto gaat ze dus savonds niet slapen. Dat is alleen maar probleem verschuiven en geen oplossing voor het probleem.
Er staat nergens dat ze het niet leuk mag hebben hoor. Ik weet niet waar je dat op uit maakt?
ze komt terug met verhalen dat ze het niet leuk heeft, dat papa alleen maar boos is en verzin het allemaal maar.
Hij staat idd keurig optijd stipt 0900 voor de deur maar is wel regelmatig te laat ivm zogenaamde file. Alleen is er geen file maar is meneer te laat weggegaan of komt hij ergens anders vandaan.
Hij mag zeker een leuk weekend hebben. Heb ik ook nergens gezegd volgens mij?
alleen waarom zou hij niet open en eerlijk communiceren over wat ze gaan doen of als ze ergens geweest zijn? Dit bouwt toch alleen maar vertrouwen op als hij dit zou doen.
ik hoor achteraf van dochter of/wat ze hebben gedaan. En soms vond ze het leuk en soms heeft ze een pest weekend gehad. En daar is ze dan ook heel duidelijk in.
kleinejongen schreef op 03-05-2022 om 12:55:
Ik vind het beste advies dat je als enige ouder uit de strijd probeert te stappen. En dat is een opgaaf! Ik zou me nog verder distantiëren van wat hij maakt of breekt. Als hij zo nodig alles wil draaien zoals het hem uitkomt dan komt het vanzelf niet goed. Je zou dit gewoon voor een rechtbank moeten laten komen. En de uitspraak zou bindend moeten zijn. Daar hou je je aan. Je hebt een vriend en surrogaat-vader voor je kind. Geniet van hoe jullie het thuis wel naar best en geweten voor haar doen. Ik snap verder je verhaal prima en heb ook bij tijden met dit geneuzel en gevolg voor kind te maken. Pas na ruim 8 jaar kan ik nu alles over me heen laten gaan tijdens een zitting want voor de rest luister en zie ik het probleem zelf praktisch niet. En jij ziet en hoort hem wel maar probeer het zoveel mogelijk van je af te laten glijden. Dat is echt het beste. Je dochter komt vanzelf op een punt dat ze ermee leert dealen en haar vader is haar vader. Blijft het zo negatief voor haar dan zal het eens ophouden.
Je kunt een persoon zoals jij je ex omschrijft niet veranderen, en volgens mij geen enkele scharrel die hij opduikelt zal hem zeggen hoe het wel moet want dan zijn ze allang weg.
Ga naar de rechtbank met je voorstel en kijk wat daar uit komt. Daarna het uitvoeren en zoek eventueel zelf hulp om voor jou de weg te weten met hem te handelen. Misschien is het goed structureel te luchten bij een professional. Ja dat is klote omdat het niet aan jou ligt maar als dat je kan helpen, is dat goed voor jou.
Precies.
ik ben al aardig uit die “strijd” aan her stappen hoor. Alleen dat wil niet zeggen dat ik alles maar klakkeloos hoef te accepteren wat er gezegd wordt of wat hij te eisen heeft. Er zijn voor mij ook gewoon grenzen die niet gepasseerd hoeven te worden. Ook ik heb mijn waarde.
voor de rest ben ik heel strikt. Wat we afgesproken hebben is de afspraak niet meer niet minder. Ze gaat heen op de dagen/weekenden dat afgesproken is. Ik wil dat ook zeker verder niet tegen houden. Het is alleen jammer dat hij niet zelf verder kijkt dan zn neus lang is en interesse toont in hoe het dan verder gaat. Stelt nooit een vraag en doet alleen maar Annamens die vervolgens mijn schuld zijn. ( en ze zijn nog niet eens waar ook ).
En nee je kan hem niet veranderen nee. Was het maar zo makkelijk.
en voor zn scharrels. Die bespeeld hij. Door het verhaal te verdraaien en te vertellen hoe zielig hij wel niet is dat hij zijn dochter wel niet ziet. Wat overigens ook niet waar is want die ziet hij gewoon.
en hij zorgt dat zij zijn zaakjes regelen. Ik ben er ook keihard ingetrapt. Totdat je op een moment beland en gaat inzien dat bepaalde dingen niet goed zijn/voelen.
helaas zijn dat soort periodes voor ons als “stabiel” gezin heel vervelend en energie rovend. Dat er weer iemand is die zich met van alles bemoeid. En degene die het zou moeten regelen het niet doet.
Jippox schreef op 03-05-2022 om 14:01:
[..]
Is er een diagnose dan? Dat heb ik even gemist
Nee. Meneer heeft geen hulp nodig. Je weet toch hoe dat gaat…
wel heb ik bij ons op werk door een psycholoog/psychiater alle apps en mails laten lezen. En diegene zou als hij langs zou komen hem ermee bestempelen.
Jippox schreef op 03-05-2022 om 12:03:
Ja zo kun je daar op reageren. Maar in het verleden was hij op dit vlak onbetrouwbaar maak ik op uit de berichten en nu dus wel. Dus blijkbaar is hij in staat tot enige groei....
Hij is nog steeds niet betrouwbaar.
en er is beslist geen groei.
Kersje schreef op 01-05-2022 om 16:50:
Wat mij het meest opvalt in dit topic, maar waar maar weinig op wordt ingegaan, is het feit dat dochter regelmatig last heeft van schimmelinfecties. Voor een kind van 4 is dit echt niet normaal en komt dat ook écht niet van 2 dagen niet wassen (áls dat al het geval is nl). Iemand anders opperde het al icm het vele afvallen, is je dochter al eens goed onderzocht op onderliggende tekorten oid?
Ik zal eraan toevoegen.
als zij thuis komt zit de hele onderbroek vol met “poep”vegen/ remsporen. De kont is niet goed geveegd of überhaupt schoon gemaakt.
naar alle waarschijnlijkheid zal zij zeggen dat ze zelf haar gat kan afvegen. Maar bijna iedereen weer dat een 4 jarig armpje niet op een degelijke manier bij de kont kan komen. En checken is altijd even beter.
dus wie weet hoe lang ze dan wel niet een vieze onderbroek aanheeft.
Met het vervolg als ze thuiskomt dat de vieze poep nog in de billen gebrand zit. Die zijn dus ook helemaal rood.
dus dat daar een schimmeltje vandaan komt is zo gek nog niet.
Pinokkio schreef op 03-05-2022 om 10:17:
[..]
Maar waarom ga je niet terug een relatie met hem aan? Je zit nu ook midden in een relatie met hem.
Als hij een nps heeft dan is het al helemaal belangrijk je echt niet bezig te houden met zaken waar je toch niets mee kunt en die niet levensbedreigend zijn.
Hoe hij omgaat met vriendinnen ed is niet aan jou en jouw bemoeienis zal nooit tot effect hebben dat hij dat anders gaat doen maar het voedt wel jullie strijd.
Idem wat betreft het eten.
(bovendien, doe het maar eens met een kind dat je niet goed kent en dat heel lastig eet.)
Als hij echt een nps is dan is je houding erg belangrijk en zul je je zo weinig mogelijk met hem moeten inlaten.
Insteken op positieve zaken is dan ook nog belangrijker. Hij komt haar bijv steeds op tijd halen, dat is positief.
Steek liever in op het weerbaar maken van je dochtertje, ze kan langzamerhand steeds meer zelf. Zoals geen zuivel gebruiken. Dat moet ze ook leren voor bij vriendjes.
Terug een relatie aangaan met hem?? 😂😂 van me leven niet.
scheve vergelijking maak je. Je zal altijd met iemand waar je kinderen mee hebt een “relatie” vorm hebben. Omdat dit schijnbaar noodzakelijk is. Echter geld dit wel van 2 kanten of dit werkt of niet.
er is in ieder geval al gebleken dat dit vanuit zijn kant niet werkbaar is.
En wat je zegt over vriendinnen nee kan niet nee. Maar ik wil wel mijn dochter behoeden voor giftig gedrag.
hij heeft mij ooit eens verteld dat zijn moeder ook zo was. Dus als ik zie hoe hij er onder vandaan is gekomen wil ik liever nu al die dingen tackelen bij mijn dochter: ipv dat dit allemaal mosterd na de maaltijd werk wordt.
en voor hem geld als hij het lastig vind omgaan met een lastige eter. Stel vragen!!! Vraaag!!! Erom hoe hij ermee om moet gaan aan iemand die al 4!!! Jaar 24/7 voor haar zorgt. In plaats van maar wat te gaan doen. En al het advies wat wel gegeven wordt opzij te schuiven en af te doen als dat het niet uitmaakt en schouders optrekken. Hij heeft al geen vertrouwen en dit soort zaken maken dat niet beter.
En tegenwoordig doe ik het anders.
ik steek in op de feiten en afspraken. Niks meer op positief of negatief. Positief heb ik al geprobeerd hier wordt zijn ego alleen maar mee gesmeerd en gaat ie dus manipuleren dat hij het o zo goed heeft gedaan en maakt er dan een hele andere wending van. Dit is ook niet werkbaar.
Anoniempje12 schreef op 03-05-2022 om 14:51:
[..]
Terug een relatie aangaan met hem?? 😂😂 van me leven niet.
scheve vergelijking maak je. Je zal altijd met iemand waar je kinderen mee hebt een “relatie” vorm hebben. Omdat dit schijnbaar noodzakelijk is. Echter geld dit wel van 2 kanten of dit werkt of niet.
er is in ieder geval al gebleken dat dit vanuit zijn kant niet werkbaar is.
En wat je zegt over vriendinnen nee kan niet nee. Maar ik wil wel mijn dochter behoeden voor giftig gedrag.
hij heeft mij ooit eens verteld dat zijn moeder ook zo was. Dus als ik zie hoe hij er onder vandaan is gekomen wil ik liever nu al die dingen tackelen bij mijn dochter: ipv dat dit allemaal mosterd na de maaltijd werk wordt.
en voor hem geld als hij het lastig vind omgaan met een lastige eter. Stel vragen!!! Vraaag!!! Erom hoe hij ermee om moet gaan aan iemand die al 4!!! Jaar 24/7 voor haar zorgt. In plaats van maar wat te gaan doen. En al het advies wat wel gegeven wordt opzij te schuiven en af te doen als dat het niet uitmaakt en schouders optrekken. Hij heeft al geen vertrouwen en dit soort zaken maken dat niet beter.
En tegenwoordig doe ik het anders.
ik steek in op de feiten en afspraken. Niks meer op positief of negatief. Positief heb ik al geprobeerd hier wordt zijn ego alleen maar mee gesmeerd en gaat ie dus manipuleren dat hij het o zo goed heeft gedaan en maakt er dan een hele andere wending van. Dit is ook niet werkbaar.
Ik vond ook dat mijn 4-jarige zich niet goed af kon vegen na poepen. Dat vond mijn 4-jarige zelf ook. (En dus vertikte hij dat) Maar de leerkracht vond toch echt dat hij dat zelf moest doen.
En ja, als een kindje dan in ochtend op school poept zal het ook weleens uren duren voordat het schoon wordt.
Overigens vond mijn zoontje dat zo vreselijk dat hij niet meer poepte op school. Ook niet gezond maarja…Ik was niet blij met de juf maar zo gaan die dingen nu eenmaal vaak.
Verder hoor ik toch vooral een hoop strijd uit je verhaal.
Natuurlijk wil je je kind behoeden voor giftig gedrag. Echter, als je ex echt narcistisch is dan kun je dat simpelweg niet.
Het enige dat je kunt doen is verdunnen. Zijn invloed kleiner maken door zelf voor extra veiligheid en stabiliteit te zorgen. Dat maakt haar ook weerbaar tegen slechte invloed. Buiten dat ziet en voelt ze natuurlijk dat zijn (al dan niet gestoorde) gedrag grote impact heeft op jou. Dat is haar voorbeeld, wil je dat?
Verder lees ik vooral gekwetstheid van jou, je voelt je niet gezien door ex. Dat doet pijn, maar je bent van hem af, laat het gaan! Hij wil de dingen op zijn eigen manier doen en voelt zich vast ook niet gezien door jou. Hij vindt misschien dat hij jouw vertrouwen om vader te zijn voor haar niet eerst hoeft te verdienen.
Ik snap je zorgen hoor maar een stuk gelijkwaardigheid is ook belangrijk in de samenwerking.
Misschien overheen gelezen maar heb je hier hulp bij? Als je ex echt narcistisch is dan is het vast erg moeilijk goed los te komen.
Zoals ik het lees, probeert ze dat ook om het langs zich heen te laten gaan. Lijkt me verder een prima aanpak, eventueel in combinatie met nagaan of er nog iets aan dat programma gedaan kan worden. Misschien toch iets andere uren. Op termijn zal dat sowieso wel moeten, anders is om de week haar hele weekend naar de knoppen. Of het moet zijn dat ze echt heel graag naar d'r vader wil.
Ik stoor me hier wel een beetje aan geforceerd positief gedoe over deze vader. Hij komt z'n kind om de week stipt op tijd halen en ook weer terug brengen. Alsof dat een hele prestatie is...
De lat lijkt echt heel erg laag te liggen.
Ik zou eerder inzetten op het zelfstandig maken van je kind dan op hem veranderen.
Uiteindelijk zal ze het toch zelf moeten doen en de kans dat de energie die je daar in steekt zijn vruchten zal afwerpen lijkt me groter dan de kans dat vader gaat veranderen.
Mag je kind daar niet op tijd naar bed of wordt ze niet gestuurd? Je zou ook aan haar uit kunnen leggen dat ze op maandag vaak moe is als ze bij papa te laat naar bed gaat en dat het daarom handig is om daar op dezelfde tijd naar bed te gaan als bij mama.
Verder kun je wel bij vader aangeven als er klachten komen vanuit school dat kind te moe is om fatsoenlijk mee te doen.
Natuurlijk is er heel veel aan te merken op deze persoon, maar het is een blijft de vader van het kind, met een omgangsregeling waar hij recht op heeft een niet vanaf wil.
Een inktzwarte mening over elk aspect van deze man gaat dat meisje echt niet helpen. Proberen om ook wat positiefs te zien wèl.
Dat doe je niet voor hem maar voor je kind.
MamaE schreef op 04-05-2022 om 10:13:
Ik zou eerder inzetten op het zelfstandig maken van je kind dan op hem veranderen.
Uiteindelijk zal ze het toch zelf moeten doen en de kans dat de energie die je daar in steekt zijn vruchten zal afwerpen lijkt me groter dan de kans dat vader gaat veranderen.
Mag je kind daar niet op tijd naar bed of wordt ze niet gestuurd? Je zou ook aan haar uit kunnen leggen dat ze op maandag vaak moe is als ze bij papa te laat naar bed gaat en dat het daarom handig is om daar op dezelfde tijd naar bed te gaan als bij mama.
Verder kun je wel bij vader aangeven als er klachten komen vanuit school dat kind te moe is om fatsoenlijk mee te doen.
Eens met je, maar dan wel op wat latere leeftijd. Een kind van 4 dat snoep weigert, frisdrank weigert, uit zichzelf naar bed gaat, etc. Dat zie je maar weinig.