Moeizame communicatie.
Hallo allemaal,
Ik zie zoveel topics. Ze lijken veelal op mijn verhaal maar toch net allemaal even wat anders. En ik dacht... ik open maar een nieuwe topic. Ik zal proberen mijn verhaal zo kort en bondig te vertellen. Wat misschien wat moeilijk gaat aangezien het verhaal inmiddels groter is dan de bijbel. Ik vind het fijn als mensen met reacties komen, maar zit niet te wachten op afbrandingen of als opmerkingen met laat het los. Die opmerking komt te vaak voorbij en als ik het zou loslaten zou er alleen maar verslechtering optreden.
Anyway. Ik ben nu ruim 4 jaar moeder. Waarvan sinds een jaar of 2 geen alleenstaande moeder meer. Ik ben na een heel diep dal gegaan ( door mijn ex ) en weer opnieuw gelukkig in de liefde, waarvan ik 4 jaar terug niet had gedacht dat dit nog mogelijk zou zijn. 4 jaar geleden beviel ik van een prachtige dochter. Vaders was bij de bevalling enkelt lichamelijk aanwezig. Geestelijk was hij ergens anders. En eigenlijk is het daar allemaal al begonnen. Eerlijk gezegd al vanaf het begin van onze relatie maar dat wist ik natuurlijk lekker niet. Mijn ex had een dubbelleven met zijn ex. Heeft mij 2 jaar voorgelogen en ook zijn ex. Speelde gezinnetje met mij maar speelde ook gezinnetje met zijn ex. In december 2017 werd onze roze wolk geboren. Een zware tijd. Een vader die lichamelijk aanwezig is en alleen maar aan de playstation zit gekluisterd en dus 0,0 initiatief toont. Op wat enkele momenten na zodat het niet zo opvalt. Dan staat in maart zijn ex voor de deur, met de mededeling dat hij dus ook een relatie heeft met haar. Zij heeft dit moment natuurlijk in allerlei kleuren zitten afwachten want zij wist wel al 2 jaar van mij af. Hij was op uitzending voor 4,5 maand en heeft dus de confrontatie met alle liefde overgelaten aan iemand anders. Want dat is iets waar ik inmiddels na 6 jaar wel achter ben. Confrontatie ( in negatieve zin ) is niet aan hem besteed en vlucht dan dus liever. Zaken bespreken is niet mogelijk. Uiteindelijk na veel gelieg en verdraaiingen en zijn terugkomst van uitzending is de scheiding in werking gezet ( we waren net 2 weken geregistreerd partners voor hij wegging ). We zetten een OSP op. Meneer wilde alleen maar tekenen en snel wegwezen want had eigenlijk nergens zin in en zag alles als een moetje. ( ik toen 24 met 0 ervaring zat daar bij de mediator ). met de bagage die ik nu heb, had ik daar toen liever met deze kennis willen zitten ). Na het OSP tekenen is mijn ex zo'n 3 jaar niet in het leven ( of eigenlijk amper ) in het leven van onze dochter geweest. Hij had geen huis/woning om haar fatsoenlijk te kunnen ontvangen. Dus werd er bezoekrecht opgestart. In principe om de week op vrijdag bij mij thuis. Wat al een hele grote stap is en geen fijn gevoel is kan ik je vertellen na wat er gebeurt is. Maargoed alles in het belang van het kind zodat zij toch haar vader kan zien. Dat ik me opgelaten voel zet ik maar opzij. Regelmatig kon hij niet. Altijd smoesjes, last minute afzeggen, moest altijd met hem meedenken want hij was zo zielig want hij moest op oefening. Gaf al deze afspraken tevens ook veel te laat door. Soms pas een dag ervoor waardoor ik weer met problemen zat. Uiteindelijk heb ik door noodzaak onze dochter nog een dag op het kinderdagverblijf moeten laten verblijven omdat ik door hem in de problemen kwam. Hier was hij het niet mee eens want ( je kent het wel. Grootse woorden maar geen daden ). Rook regelmatig naar alcohol als hij er was, was ook zichtbaar aan zijn ogen, rood doorlopen. Nadien heeft hij eindelijk een appartement gevonden. en heeft mij daar ook pas achteraf van op de hoogte gesteld dat dit maarliefst 109km verderop was. 1,5 uur rijden zonder file. Waarop bepaalde afspraken van het OSP al niet meer kunnen gewaarborgd worden. Omdat het probleem toen niet al te groot was hebben we dit verder even zo gelaten. ( in mijn naiviteit, helaas is dat allemaal achteraf ). Sinds 2020 gaat onze dochter om de week op zaterdag naar haar vader. Zoals ook hij niet alle weekenden ( de even/oneven ) weekenden kan waarborgen en ook ik niet door werk ging dit over het algemeen in goed overleg. Totdat hij een nieuwe vriendin kreeg. Zij was nog maar heel kort in beeld en begon zich al heel vlot met van alles te bemoeien. Onze communicatie was al niet zo best omdat hij mij gewoon heel erg belazerd heeft. Ik heb geprobeerd om daarom een communicatie schrift in te zetten zodat wij misschien wat minder fysiek in gesprek zouden hoeven. De keren dat hij zelf schreef ging dit ook nog goed en was dit een korte overdracht en tekst met uitleg hoe de dag was gegaan. En de bijzonderheden mbt dochter in de aanloop naar school etc. Na korte tijd begon zij dat schrift te schrijven ( zichtbaar aan handschrift maar ook het verkeerd schrijven van namen en het niet weten hoe verhalen in elkaar steken ). Zo begon zij zich ook te mengen en bemoeien in het ouderschapsplan. En eigenlijk is toen de bom gebarsten. Dit heeft onze toch al minimale communicatie nog moeizamer gemaakt. Sinds januari 2022 slaap dochter om het weekend 1 nacht bij hem. Meneer stond hierop want dit stond immers in het inmiddels al 4 jaar oude ouderschapsplan. Helemaal ermee eens ben ik het niet. Maargoed ook voor ons is het wel gemakkelijk als ze in het weekend daar is als wij moeten werken en haar dus niet weer overal naar toe hoeven brengen. En een bijkomstigheid, zij bouwt een band op met haar vader. Vooraf is hij wel al voor de 2e keer 4,5 maand naar het buitenland geweest en is zij dus een hele periode niet geweest hierdoor. Rond maart hebben wij vernomen dat zijn vriendinnetje alweer de deur uit is. Nikki zegt altijd als zij terug komt dat zij er weer niet was. En ze waren bij een andere vrouw ( zijn ex waarmee hij mij bedrogen heeft en zo ook zijn dochter ). Nog niet zo erg dat dat meisje de deur weer uit is, maar hij liegt al ruim 2 maanden tegen zijn dochter. Maar is ook niet eerlijk naar ons toe dat het over is. Ik vind dit wel zo netjes om dit soort zaken aan elkaar te melden. Of het er nou toe doet of niet. Want de afspraak geld een half jaar nadat het uit is mag er pas weer iemand geintroduceerd worden. Eigenlijk heb ik dit liever op een jaar. Omdat het toch wel merkbaar is dat onze dochter hier erg mee zit. Zo gaf zij ook aan dat papa en zijn vriendin erge ruzie hadden. Wat het verhaal voor mij nog belastender maakt. Zo wordt er ook steeds meer door hem geeist uit zijn oogpunt uit wat hij wil en niet vanuit het oogpunt wat goed is voor onze dochter. Ik heb toen der tijd al eens aangegeven dat het haar heel veel energie kost om om de week bij hem te zijn en maandag weer naar school te moeten. Ze is KAPOT. Maandag ochtend al heel veel moeite met opstaan en tussen de middag zakt zij zowat in elkaar. Uit ervaring weet ik dat zij daar dus te laat op bed gaat. In combinatie met alleen maar drek als eten. ( en ja ik ken de meeste reacties nou wel met laat het los wat daar gebeurt moet je lekker laten ). Alleen het punt is dus dat ze thuis niet meer wil eten, behalve snoep. En hierdoor dus afvalt. Ze keert zich ontzettend af tegen ons terwijl dit hiervoor dus niet was. Ze is boos op mij, boos op mijn nieuwe vriend en vreselijk opstandig. Het lijkt wel alsof alle normen en waarden verdwenen zijn en er ineens geen regels meer zijn. Er valt geen land mee te bezeilen. Ze komt ook nooit vrolijk terug. Is altijd in tranen en daarbij dan ook nog doodmoe.
Gezien het feit dat hij verhuisd is, hij deels ander werk heeft wil ik het OSP graag aanpassen. Hij wil dit ook wel. Alleen op 1 voorwaarde en dat is zijn manier. Bij een onafhankelijke door hem uitgezochte mediator. En dat terwijl we er eentje hebben waar ook voor getekend is dat als er problemen zijn we ons tot haar wenden. Zijn dreigement is als ik niet naar een onafhankelijke door hem uitgezochte mediator wil blijven de afspraken van 4 jaar geleden zo staan zoals ze staan. ( afspraken waar van beide kanten niet meer aan gehouden kan worden ). Er valt met deze jongen niet te communiceren. Het gaat alleen maar goed als het goed in zijn straatje past en hij zijn zin krijgt. Zijn houding maakt communicatie onmogelijk. Alles is kritiek in zijn ogen. En kan niet bedenken dat er misschien zaken zijn die spelen waar wat mee gedaan moet worden. Of dit nou leuke onderwerpen zijn of niet. Er zullen vast nog wel grotere zaken gaan spelen wanneer zij een oudere leeftijd bereikt. Inmiddels heb ik een (kinder)psycholoog gemaild en de hele vraagstelling uitgezet. Wat wij hiermee moeten doen. Het eerste gesprek is voor mezelf ook om te kijken of het klikt. Mocht zij vinden dat onze dochter hier toch wel baat bij gaat hebben moet hij toestemming geven. En je raad het al, dit gaat hij niet geven.
Helaas heb ik me dus weer moeten wenden aan de advocaat om bij haar de vraagstelling neer te leggen of ik via haar het OSP kan aanpassen omdat hij niet mee wil naar de mediator die het heeft opgesteld. Ik zie geen noodzaak om redenloos naar een andere mediator te gaan. Terwijl de huidige het verhaal kent en het plan ook heeft opgesteld.
* ik zal wel niet het hele verhaal getypt hebben. Het is teveel om het allemaal te typen. En zal soms misschien wat omslachtig staan beschreven. Mocht er onduidelijkheid zijn kan ik bij vragen wel toelichting geven.
Huisje schreef op 06-05-2022 om 18:34:
[..]
Dit dus. Uit onderzoek is inmiddels ook gebleken dat het brengen van het kind naar de andere ouder positief werkt.
En A12345: ik denk dat jouw reacties gekleurd worden door jouw eigen ervaringen met de biologische vader van jouw kinderen. Is niet erg, maar houd er wel rekening mee dat je daardoor in zekere zin projecteert, en invult. Ik heb zo het vermoeden dat TO meer gebaat zal zijn bij kritisch doorvragen door de forummers hier, dan bij (kritiekloos) bevestiging krijgen in haar boosheid, zonder enige reflectie.
Die biologische vader is helemaal uit beeld verdwenen. Dan doet deze vader al heel wat meer voor z'n kind dan de biologische vader van mijn kinderen. In vergelijking met de biologische vader van mijn kinderen is hij inderdaad een geweldenaar.
Maar dat zegt denk ik meer over de biologische vader van mijn kinderen dan over de ex-partner van TO.
Battle-Royale schreef op 06-05-2022 om 18:42:
[..]
Zaterdag om 7.00 ophalen zodat ze zondag al om 15.00 terug thuis kan zijn? Dat lijkt mij het probleem alleen te verplaatsen.
Nee, bijvoorbeeld vrijdagavond daar naar toe. Of zondag gewoon iets eerder terug. Over een paar jaar kan ze in elk geval zelf vast wel goed uitleggen wat ze het liefst heeft.
ik vind het bijzonder dat als vader haalt en brengt en moeder daar dus helemaal niet komt, wel exact weet te vertellen hoe de tijd daar verlopen is. Onderwerp je, je dochter dan bij thuiskomst aan een heel kruisverhoor of neem je alles heel letterlijk wat ze zegt. " wat heb je daar gedronken, o fristi" . En er dan vervolgens vanuit gaan dat ze niks anders dan dat krijgt. Tja en donuts en pannenkoeken op 1 dag, wat een drama...schei eens uit zeg. Misschien gingen ze bij familie/ kennissen eten die dat als verassing maakten, zo gaat dat weleens in weekenden. Kinderen kunnen dingen ook kleurrijk vertellen natuurlijk. Mijn zoon heeft ooit eens aan de juf verteld dat wij " altijd" chips eten bij het avondeten; het was slechts een keertje kroepoek bij de nasi, maar jonge kinderen vertalen dat anders. Mijn zoon krijgt bij oma ook altijd fristi...lees; 1 pakje en verder niet, maar daardoor toch "altijd". Kinderen onthouden het lekkerste, en zijn wel vaker moeilijk met eten rond de kleutertijd. En laatst was dochter uit logeren bij oma en mocht ze " heel lang opblijven", het was echter een kwartiertje later maar maakte blijkbaar veel indruk op dochter.
Kijk hoe je ex zijn tijd met haar invult heb je geen invloed op dus, laat het los, en erger je er niet aan. In jouw ogen doet hij " niks" leuks met dochter, terwijl zij er toch graag heen gaat dus wat is je punt? Als hij wel in die weekenden van alles met haar zou ondernemen vind je het dan wel goed of is ex dat weer een vader die populair wil zijn? Je bent zo boos dat redelijkheid ver te zoeken is bij je.
Dat ze erg moe is kan zoveel redenen hebben, misschien wel stress van al jouw gezeur rondom het weekend dat ze met haar vader heeft. Ze komt op zondag om 17 uur thuis, dan kan ze gewoon op tijd naar bed. Daarvoor hoef je echt geen tijden aan te passen.
Vieze onderbroek bij thuiskomst, meer oefenen met billen afvegen, niet meer en niet minder.
Je mag best boos zijn over hoe het verleden gelopen is, maar maak er voor je dochter een prettige situatie van. Pluk je uiteindelijk ook zelf de vruchten van.
A12345 schreef op 06-05-2022 om 13:42:
[..]
Ja, om 17:00 uur is ze weer terug na 'n rit van iets meer dan 100 kilometer. Als je weet dat ze moe is, kun je daar met bedtijden rekening mee houden als ouder. Idem dito met wat ze daar te eten en te drinken krijgt.
Lees hier weinig over leuke dingen doen. Krijg de indruk, maar dat kan een verkeerde zijn omdat we het moeten doen met beperkte informatie, dat ze daar maar 'n beetje de hele dag op de bank ligt te snoepen.
9 uur is de afspraak. Lijkt me normaal dat hij er dan om 9 uur is.
18:00 moet zij gewoon richting bed. Zit ik te laat met haar aan het avondeten dan eet ze gewoon niet meer.
mee dag erna moet ze kwart over 7 opstaan voor school. Is opzich een prima tijd maar best vroeg. Als ze bij vader vandaan komT komt ze minstens 4x uit bed snachts omdat ze bang is. En zegt dan bij papa ben ik ook altijd bang ( schijnbaar verstijfd ze daar dan dus ) want als ik vraag of ze daar dan ook naar papa gaat zegt ze nee dat durf ik niet. Dus dat kind ligt dus snachts bang in bed.
een enkele keer hoor ik dat ze naar een speeltuin en dat ze dat hartstikke leuk vond. ( en dat vind ik ook oprecht leuk voor haar in plaats van op een appartementencomplex te zitten ). Alleen wat ik dan weer jammer vind zijn de verhalen. Als hij zegt dat ze zich daar keurig gedraagt, waarom is papa dan steeds boos? Want dat is wat ze aangeeft. En dat hij steeds op z’n telefoon zit en filmpjes zit te kijken. Ik vind dat jammer en een gemiste kans voor iemand die 3 jaar z’n kind door eigen gedrag niet heeft gezien. Als je een band wil herstellen prima. En als je daar vertrouwen in wil krijgen snap ik dat. Alleen daarvoor moet mijn ex wel open en eerlijk gaan communiceren. En stoppen met manipuleren en dreigen. Meer vraag ik eigenlijk niet. En ik denk wanneer hij open en eerlijk ( en voor zelf zou communiceren ) dat dat voor 60% verbetering zou zorgen
Gingergirl schreef op 07-05-2022 om 14:13:
ik vind het bijzonder dat als vader haalt en brengt en moeder daar dus helemaal niet komt, wel exact weet te vertellen hoe de tijd daar verlopen is. Onderwerp je, je dochter dan bij thuiskomst aan een heel kruisverhoor of neem je alles heel letterlijk wat ze zegt. " wat heb je daar gedronken, o fristi" . En er dan vervolgens vanuit gaan dat ze niks anders dan dat krijgt. Tja en donuts en pannenkoeken op 1 dag, wat een drama...schei eens uit zeg. Misschien gingen ze bij familie/ kennissen eten die dat als verassing maakten, zo gaat dat weleens in weekenden. Kinderen kunnen dingen ook kleurrijk vertellen natuurlijk. Mijn zoon heeft ooit eens aan de juf verteld dat wij " altijd" chips eten bij het avondeten; het was slechts een keertje kroepoek bij de nasi, maar jonge kinderen vertalen dat anders. Mijn zoon krijgt bij oma ook altijd fristi...lees; 1 pakje en verder niet, maar daardoor toch "altijd". Kinderen onthouden het lekkerste, en zijn wel vaker moeilijk met eten rond de kleutertijd. En laatst was dochter uit logeren bij oma en mocht ze " heel lang opblijven", het was echter een kwartiertje later maar maakte blijkbaar veel indruk op dochter.
Kijk hoe je ex zijn tijd met haar invult heb je geen invloed op dus, laat het los, en erger je er niet aan. In jouw ogen doet hij " niks" leuks met dochter, terwijl zij er toch graag heen gaat dus wat is je punt? Als hij wel in die weekenden van alles met haar zou ondernemen vind je het dan wel goed of is ex dat weer een vader die populair wil zijn? Je bent zo boos dat redelijkheid ver te zoeken is bij je.
Dat ze erg moe is kan zoveel redenen hebben, misschien wel stress van al jouw gezeur rondom het weekend dat ze met haar vader heeft. Ze komt op zondag om 17 uur thuis, dan kan ze gewoon op tijd naar bed. Daarvoor hoef je echt geen tijden aan te passen.
Vieze onderbroek bij thuiskomst, meer oefenen met billen afvegen, niet meer en niet minder.
Je mag best boos zijn over hoe het verleden gelopen is, maar maak er voor je dochter een prettige situatie van. Pluk je uiteindelijk ook zelf de vruchten van.
Ik vraag mijn kind niet uit en stel geen kruisverhoor. Heb ik dat ergens gemeld? Heb ik dat ergens beschreven? Ik laat haar rustig thuis komen en hoor het allemaal wel.
9 van de 10x komt zij na een aantal dagen zelf met verhalen onder de douche of tijdens het avondeten.
Ook als zij bij mijn ouders is komt ze daar met verhalen.
Het gaat mij echt niet om die ene donut of die pannenkoek die ze daar eet hoor.
alleen mijn dochter kan heel duidelijk en goed vertellen wat ze eet. En als ik vraag of ze fruit en groente eet is het antwoord nee.
en tja ik ken mijn ex nou eenmaal al een jaar of 6 en weet ook hoe hij ( slecht ) voor zichzelf zorgt.
het is een tijdje beter gegaan toen er een vriendin in beeld was ( toen kreeg ze idd fruit etc ) dan hoor je mij echt niet klagen over dat ijsje of die donut. Maar nu zij weer half uit beeld is is er alleen maar ruimte voor snoep. Tja daar vind ik wel wat van ja.
En om terug te komen over het thuis komen en “ gestress en gezeur “ van mij. De therapie loopt. En het ligt daar ook niet aan. Dus kijk aub even uit met wat je roept.
Jonagold schreef op 06-05-2022 om 17:42:
[..]
Zeker is dat een aanname, maar dat is het van moeder net zo goed, dat het komt door ‘al het ongezonde eten’ bij vader. En deze aanname is gebaseerd op de communicatiestijl van moeder.
Als ze haar kind zou brengen kan ze om te beginnen zien waar haar kind heen gaat, wat voor omgeving. Maar veel belangrijker: als ze haar dochter zelf wegbrengt maakt ze daarmee haar dochter duidelijk dat ze het ermee eens is, dat het niet erg is dat dochter naar haar vader gaat. Ze geeft daarmee impliciet goedkeuring. Dat zou het meisje zomaar van haar buikpijn af kunnen helpen…
Misschien wel van het ongezonde eten misschien niet. Het is mogelijk.
wat ik wel weet en wat dochter zelf ook weet is dat ze buikpijn krijgt van fristi en chocomelk en vervolgens de volle laag aan diarree. Ik heb dit bij hem aangegeven toen ze voor het eerst daarheen ging. Want stel ze had er echt een flinke allergie voor. Dan geef je het toch ook niet? Waarom wordt die informatie dan niet gewoon aangenomen? Ik zeg het niet voor de leuk maar omdat het vaker is voortgekomen is dat ze begon te huilen van de buikpijn door die troep te drinken.
Dan het brengen. Hallo? Hij is 110km verderop gaan wonen. De eerste keer heb ik haar weggebracht om ook eens in zijn situatie te kijken aangezien hij hier wel altijd binnen ons privé stapt.
geloof me ik heb me ontzettend verbaasd over de buurt. Ben ik er blij mee? Nee! Kan ik het veranderen? Nee! Als hij maar in godsnaam goed oplet en haar niet alleen over straat laat lopen.
en misschien heb je kunnen lezen dat we over het algemeen proberen dat de weekenden waarin ik werk zij naar papa gaat. Ten eerste zodat mijn ouders niet steeds voor hem opdraaien ( zoals in de jaren hiervoor ). En ten tweede zodat wij als gezin ook nog 2 leuke weekenden overhouden om iets leuks te doen.
hoe hij het verhaal draait en dit zo ook formuleert: ik mag de stronttaken doordeweeks oplossen zodat hij in het weekend “de leuke papa” kan spelen. Die dus vervolgens aldus dochter alleen maar op zijn telefoon zit of boos is.
( en ik ken papa natuurlijk, papa heeft heel vaak driftbuien en boze buien en kan inderdaad heel boos worden tot het stuk maken van spullen ). Iets wat ze laatst dus vermeldde. Dat papa in de war/boos was en zijn bed heeft stuk gemaakt.
tja ik ken hem en ken zijn streken en deze verhalen verbazen mij dus ook niet.
Battle-Royale schreef op 06-05-2022 om 17:42:
[..]
Om eens gewoon aan de gevoelens van haar kind te denken misschien? Ipv haar eigen gevoelens.
Pff je zou echt zo als m’n ex kunnen klinken. 😂
en nee ik ontvang mijn dochter altijd liefdevol. En geloof mij. Ik heb al vele manieren geprobeerd. Ruimte geven, toenadering, afleiding. Het maakt niet uit ze komt altijd jankend terug.
onze buren hebben ook al meermaals gezien hoe ze terug komt en zijn daar ook best van geschrokken.
Het valt overige mensen ( zoals school ) en voorheen het kinderdagverblijf ook op dat zij een stuk rustiger en vrediger is als ze een periode bij ons is. Ook zij merken verandering in gedrag als ze bij vader is geweest.
en ook wij schrijven feitelijke informatie als gedrag en verhalen die dochter verteld in een boekje. Ook hier valt naar de therapeut weer een patroon uit te halen.
het verhaal valt ook lastig uit te leggen. Omdat het zo’n lang verhaal is wat al 4,5 jaar speelt en omdat je er niet bij bent. Is het inderdaad lastig om het met de weinige Info te doen.
alleen als ik alles zou schrijven denk ik dat ik aan 4 bijbels niet genoeg heb.
Helaas jammer ja dat er aannames gedaan worden, ik snap ze. Alleen zijn ze lang niet altijd terecht.
Anoniempje12 schreef op 22-05-2022 om 18:02:
[..]
Ik vraag mijn kind niet uit en stel geen kruisverhoor. Heb ik dat ergens gemeld? Heb ik dat ergens beschreven? Ik laat haar rustig thuis komen en hoor het allemaal wel.
9 van de 10x komt zij na een aantal dagen zelf met verhalen onder de douche of tijdens het avondeten.
Ook als zij bij mijn ouders is komt ze daar met verhalen.
Het gaat mij echt niet om die ene donut of die pannenkoek die ze daar eet hoor.
alleen mijn dochter kan heel duidelijk en goed vertellen wat ze eet. En als ik vraag of ze fruit en groente eet is het antwoord nee.
en tja ik ken mijn ex nou eenmaal al een jaar of 6 en weet ook hoe hij ( slecht ) voor zichzelf zorgt.
het is een tijdje beter gegaan toen er een vriendin in beeld was ( toen kreeg ze idd fruit etc ) dan hoor je mij echt niet klagen over dat ijsje of die donut. Maar nu zij weer half uit beeld is is er alleen maar ruimte voor snoep. Tja daar vind ik wel wat van ja.
En om terug te komen over het thuis komen en “ gestress en gezeur “ van mij. De therapie loopt. En het ligt daar ook niet aan. Dus kijk aub even uit met wat je roept.
De ervaring is ook dat kleuters zaken anders kunnen vertellen dan ze zijn in werkelijkheid. Het lijkt er op dat jij alles wat dochter zegt heel letterlijk neemt en gelooft, tevens ben je erg dubbel in je uitspraken want je schrijft eerst dat je niks aan haar vraagt en het allemaal wel een keer hoort, vervolgens schrijf je " als ik haar vraag of ze groente en fruit heeft gegeten..." Als je nu zondagavond aan mijn kleuter dochter zou vragen wat ze gegeten heeft dit weekend noemt ze de pannenkoeken van zaterdagavond en het ijsje van zondagmiddag, alle andere gezonde dingen noemen ze meestal niet. Ze is van zaterdag 9.00 uur tot zondag 17.00 bij vader toch, en dan 1x per 2 weken, dat is een erg korte tijd. Laat het los wat betreft het eten, ik snap dat je er van baalt maar je hebt er geen invloed op net als de activiteiten die hij wel of niet doet. En het zijn ook allemaal geen reden om haar er niet meer heen te laten gaan of de omgangsregeling aan te passen. Als ze echt ziek wordt van bepaalde voedingsmiddelen dan kun je haar er op laten testen, als ze daadwerkelijk wat mankeert en hij houdt zich er dan niet aan, dan heb je een punt.
Kijk en dat hij 109 km verder is gaan wonen is niet praktisch maar wellicht voor hem de beste optie ivm de woningproblematiek in Nederland. Wat had je dan prettig gevonden, dat hij bij je om de hoek woont?
Wat is nu je doel? Een OSP aanpassen gebeurd niet zomaar.
Gingergirl schreef op 22-05-2022 om 19:34:
[..]
De ervaring is ook dat kleuters zaken anders kunnen vertellen dan ze zijn in werkelijkheid. Het lijkt er op dat jij alles wat dochter zegt heel letterlijk neemt en gelooft, tevens ben je erg dubbel in je uitspraken want je schrijft eerst dat je niks aan haar vraagt en het allemaal wel een keer hoort, vervolgens schrijf je " als ik haar vraag of ze groente en fruit heeft gegeten..." Als je nu zondagavond aan mijn kleuter dochter zou vragen wat ze gegeten heeft dit weekend noemt ze de pannenkoeken van zaterdagavond en het ijsje van zondagmiddag, alle andere gezonde dingen noemen ze meestal niet. Ze is van zaterdag 9.00 uur tot zondag 17.00 bij vader toch, en dan 1x per 2 weken, dat is een erg korte tijd. Laat het los wat betreft het eten, ik snap dat je er van baalt maar je hebt er geen invloed op net als de activiteiten die hij wel of niet doet. En het zijn ook allemaal geen reden om haar er niet meer heen te laten gaan of de omgangsregeling aan te passen. Als ze echt ziek wordt van bepaalde voedingsmiddelen dan kun je haar er op laten testen, als ze daadwerkelijk wat mankeert en hij houdt zich er dan niet aan, dan heb je een punt.
Kijk en dat hij 109 km verder is gaan wonen is niet praktisch maar wellicht voor hem de beste optie ivm de woningproblematiek in Nederland. Wat had je dan prettig gevonden, dat hij bij je om de hoek woont?
Wat is nu je doel? Een OSP aanpassen gebeurd niet zomaar.
Er zijn wel andere plekken dan 110 km verderop te gaan wonen. Hij woont niet in die stad met tegenzin hoor. Ik weet zijn reden waarom hij daar is gaan wonen.
Het osp gaat aangepast worden. Er is een advocaat bij. En heel lullig voor hem. Er is niet veel draagkracht voor hem.
A12345 schreef op 06-05-2022 om 17:52:
[..]
Dat het van bepaald eten of drinken waar ze niet goed tegen kan vind ik aannemelijker dan dat het komt van de reactie van de moeder.
Overigens wat ik al eerder zei: kan sowieso geen kwaad eens goed te laten onderzoeken wat er met dochter aan de hand is. Op basis van wat TO hier schrijft, lijkt vader me echt een paljas, maar een week moe kan niet alleen aan een keer te laat slapen liggen. En een week opstandig/onhandelbaar/rebels kan ook niet alleen komen door één bezoekje van 'n dagje aan pa.
En even nieuwsgierig: waarom verdedig je haar zo fel?Omdat ik d'r ergens wel begrijp. Pa lijkt helemaal niet zoveel om z'n dochter te geven. En lijkt er ook niet veel moeite in te steken om een keer wat leuks met z'n dochter te gaan doen. Of om ook eens te denken aan haar programma buiten die ene zaterdag om de week.
En ook als reactie op sommigen hier die een vader al een geweldige vader vinden als 'ie om de week op tijd op de stoep staat om z'n dochter op te halen.
Ik heb onderzoek laten doen hoor.
in samenwerking met therapeut video’s en schriftelijk bijgehouden. En hoe jammer het ook is, het gedrag kan daadwerkelijk echt een week aanhouden nadat ze bij haar vader is geweest.
moet overigens zeggen dat het nu iets minder wordt ( duurt wel anderhalf jaar al ).
helaas heeft hij zo lopen trekken aan onze dochter voor “zijn” eigen belang. Het is haar gewoon teveel geweest. Van crèche naar school en andere vriendinnetjes, daarheen moeten om te slapen. ( en dat terwijl ze niet wil. Ik geef altijd van te voren aan wat eraan gaat komen want daar doet ze het best op. Houwvast. Ik geef aan dat ze dan naar papa en vriendin gaat en dat ze dan zondag ook weer terug komt ). Dat is dan voor een korte periode goed. En daarna komt het intense verdriet dat ze niet wil, dat ze het niet leuk vind en bang is daar en verdrietig is.
met behulp van de therapeut wil ik dus gaan kijken hoe het beste ermee om te gaan. Want niet elk kind is hetzelfde.
alleen vind ik het jammer dat hij niet wil aannemen en niet wil inzien dat deze problemen spelen. En dit dus ook totaal negeert. bij hem speelt het niet dus het is er niet mentaliteit..
Anoniempje12 schreef op 22-05-2022 om 19:38:
[..]
Er zijn wel andere plekken dan 110 km verderop te gaan wonen. Hij woont niet in die stad met tegenzin hoor. Ik weet zijn reden waarom hij daar is gaan wonen.
Het osp gaat aangepast worden. Er is een advocaat bij. En heel lullig voor hem. Er is niet veel draagkracht voor hem.
Tja, als het OSP aangepast gaat worden, dan is er voor jou toch weinig aan de hand. Vanwaar dan het hele relaas hier?
En gaat hij ermee akkoord? Of gaat de rechter er over oordelen, zo veel draagkracht is er voor jouw punten ook niet. Al met al vooral lullig voor je dochter, nog minder haar vader zien. Of dat de band ten goede komt, zal in de toekomst blijken.
Gingergirl schreef op 22-05-2022 om 19:34:
[..]
De ervaring is ook dat kleuters zaken anders kunnen vertellen dan ze zijn in werkelijkheid. Het lijkt er op dat jij alles wat dochter zegt heel letterlijk neemt en gelooft, tevens ben je erg dubbel in je uitspraken want je schrijft eerst dat je niks aan haar vraagt en het allemaal wel een keer hoort, vervolgens schrijf je " als ik haar vraag of ze groente en fruit heeft gegeten..." Als je nu zondagavond aan mijn kleuter dochter zou vragen wat ze gegeten heeft dit weekend noemt ze de pannenkoeken van zaterdagavond en het ijsje van zondagmiddag, alle andere gezonde dingen noemen ze meestal niet. Ze is van zaterdag 9.00 uur tot zondag 17.00 bij vader toch, en dan 1x per 2 weken, dat is een erg korte tijd. Laat het los wat betreft het eten, ik snap dat je er van baalt maar je hebt er geen invloed op net als de activiteiten die hij wel of niet doet. En het zijn ook allemaal geen reden om haar er niet meer heen te laten gaan of de omgangsregeling aan te passen. Als ze echt ziek wordt van bepaalde voedingsmiddelen dan kun je haar er op laten testen, als ze daadwerkelijk wat mankeert en hij houdt zich er dan niet aan, dan heb je een punt.
Kijk en dat hij 109 km verder is gaan wonen is niet praktisch maar wellicht voor hem de beste optie ivm de woningproblematiek in Nederland. Wat had je dan prettig gevonden, dat hij bij je om de hoek woont?
Wat is nu je doel? Een OSP aanpassen gebeurd niet zomaar.
Woningproblematiek? Waar haal je dat nu opeens vandaan? Er wordt soms iets teveel in bochten gedraaid hier om de vader als goedwillend slachtoffer van TO neer te zetten.
A12345 schreef op 23-05-2022 om 09:40:
[..]
Woningproblematiek? Waar haal je dat nu opeens vandaan? Er wordt soms iets teveel in bochten gedraaid hier om de vader als goedwillend slachtoffer van TO neer te zetten.
Nou de woningmarkt is al een tijdje overspannen hoor, volg het nieuws maar eens.wachtlijsten zijn niet overal hetzelfde en koopwoningen in bepaalde prijsklassen zijn ook niet overal beschikbaar.
Kan soms best zijn dat je in de ene woonplaats sneller aan een woning kan komen dan in een andere woonplaats. Heb ik zelf ook meegemaakt. Het feit dat vader verder weg is gaan wonen is niet praktisch maar je hebt niet altijd keus.
Gingergirl schreef op 23-05-2022 om 16:40:
[..]
Nou de woningmarkt is al een tijdje overspannen hoor, volg het nieuws maar eens.wachtlijsten zijn niet overal hetzelfde en koopwoningen in bepaalde prijsklassen zijn ook niet overal beschikbaar.
Kan soms best zijn dat je in de ene woonplaats sneller aan een woning kan komen dan in een andere woonplaats. Heb ik zelf ook meegemaakt. Het feit dat vader verder weg is gaan wonen is niet praktisch maar je hebt niet altijd keus.
Ik zeg ook niet dat die woningmarkt niet overspannen is, maar niks uit wat TO schrijft wijst erop dat hij daarom van bijvoorbeeld Rotterdam naar Zeeuws-Vlaanderen is verhuisd of van bv. Zwolle naar een of ander dorp in Noord-Oost Groningen. Sterker nog: ze geeft aan dat daar andere motieven voor zijn geweest.
A12345 schreef op 23-05-2022 om 21:02:
[..]
Ik zeg ook niet dat die woningmarkt niet overspannen is, maar niks uit wat TO schrijft wijst erop dat hij daarom van bijvoorbeeld Rotterdam naar Zeeuws-Vlaanderen is verhuisd of van bv. Zwolle naar een of ander dorp in Noord-Oost Groningen. Sterker nog: ze geeft aan dat daar andere motieven voor zijn geweest.
Dat klopt, dat zegt zij. Zij die boos is op ex, gefrustreerd is over ex, zich enorm ergert aan ex. Zij die blij zal zijn als dochter er niet meer heen gaat. Wat misschien terecht is. Maar waardoor misschien ook alles in het negatieve getrokken wordt. Aangezien de communicatie slecht is kunnen zaken ook erg uit zijn verband getrokken worden, ook door haar, want dat gebeurd in zo'n negatieve spiraal.